#توییت 💠 #چه_بد_روحیه ای است: تا آنجایی که عواطف و احساسات من آسیب نبیند، دیگران حق #آزاداندیشی و #تفکر دارند؛ اما به محض اینکه پَرِ فکرشان به گوشه‌ی مقبولات و احساسات من گرفت، #بی_سواد و #خود_نظریه_پرداز_پندار و #خود_مشاور_پندار #خود_پدر_پندار اند و به خود حق می‌دهم آن‌ها را از حیّزِ انتفاع ساقط کنم! 🌐 @aliebrahimpour_ir

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🌺نوشتن باید جزئی از زیست ما باشد. روزگاری بود که #نویسندگی به مثابه #ابراز بود؛ کسی می‌نوشت که می‌دانست. برای همین هم معمولا علما موقعی دست به قلم می‌شدند و توصیه به نوشتن می‌کردند که به حدی از پختگی علمی می‌رسیدند. امروز نویسندگی به‌مثابه #تفکر است. قلم ابزاری برای فکر است. پس #می‌_نویسم_پس_هستم . 🌺مشغولیت‌های زندگی و ایجاد نقطه (بلکه نقاط) عطف در آن، باعث شد مدتی این مثنوی تعطیل شود. گمشده‌ای که هرچه زودتر باید احیا شود. #یک راهکار آن، تمام‌کردن هرچه سریعتر پرونده‌های عقب افتاده است که به امیدخدا ان‌شاءالله این ماه مبارک رمضان را به آن اختصاص داده ام. راهکار #دوم، احیای هرچه سریعتر اینجا و پیج اینستاگرام است. 🌺درباره‌ی #اینستاگرام، من هنوز با چالش نظری مواجهم. در واقع کانال تلگرامی را جایی برای آرشیو مطالب اینستاگرام تاسیس کردم؛ اما به مرور خودش اصالی شد و شد هووی اینستا. این نمودی از چالش نظری است. اینستا نوعی #رسانه است که هرچه بیشتر خود را در اعماق زندگی شخصی ما فرو می‌کند و می‌خواهد هرچه بیشتر اطلاعات ریز شخصی ما را ببلعد. و من چرا باید با او همراهی کنم؟ از هر مکانی عکس بگیرم؛ از هر خوراکی؛ از هر لحظه لذت‌بخشی؛ از هر خبری؟! خب این چالش هنوز با من همراه است. گاهی عامدا عکسی می‌گیرم یا متنی می‌نویسم، ولی منتشر نمی‌کنم. مثلا تقریبا خبری از نقدهای سینمایی من در پیج اینستا نیست! در هر صورت ذهنم با این چالش همراه است. شاید بعدا بیشتر در این باره گفتم و نوشتم. 🌺 در طول یک‌سال اخیر، بیشتر یادداشت‌های من در همکاری با خبرگزاری #رسا بوده‌اند؛ چنانکه مشهود است. سعی می‌کنم وقایع و نوشته‌های #سال97 را در اینجا و #اینستا جمع‌بندی کنم. همینطور لازم است که یادداشت‌های قدیمی که در اینستا نیامده‌اند را هم قرار بدهم. 🌺 الیه توکلت و الیه انیب 🌐 @aliebrahimpour_ir

📌 به‌سمت دنیای هوش مصنوعی ☘ #هوش_مصنوعی یک دنیای جدید به دنبال دارد. یا به عبارت دقیق‌تر، یک عالم جدید است. ☘ چیزهایی را از ما می‌گیرد و چیزهایی می‌دهد. ☘ اگر می‌خواهید خوب بشناسیدش، خوب ازش استفاده کنید، بعدا از واقعیت سیلی نخورید، احمق نباشید. لطفا پیش‌داوری‌های منفی ‌و غرور کاذب خودتان را بشناسید و کنترل کنید و در پرانتز بگذارید. ☘ با تجربه کم‌م واضح می‌بینم که هوش مصنوعی، قدرت #نگارش و #نویسندگی ما را می‌گیرد. یکم‌جلوتر، قدرت #تفکر و #استدلال ما را هم می‌گیرد. ✨ راستش من چندروزی از این ماجرا به‌شدت واهمه داشتم. ولی چند روز بعد با این تحلیل، تعدیل شد: ☘ او نمی‌گیرد، ما هستیم که با استفاده‌مان، از دست می‌دهیم. 💠 باید اعتراف کنم: هوش مصنوعی، احمق‌ها را احمق‌تر و باهوش‌ها را باهوش‌تر می‌کند. این قطعی است. اما #متوسط ها چطور؟ ☘ هوش مصنوعی، #علم_به_مثابه_دیسیپلین را کم‌رنگ می‌کند و از ارزش می‌اندازد. از یک‌طرف، #علم_به_مثابه_گوهر_معرفت با ارزش‌تر می‌شود. ☘ هوش مصنوعی، با بی‌ارزش کردن نگارش و نویسندگی (نویسندگی به مثابه فن و صنعت)، #معنا را بیش‌ازپیش ارزشمندتر می‌کند. [تصور کنید پایان‌نامه دکتری شما در ۵صفحه A4 ارائه شود!] ☘ هوش مصنوعی، تقریبا تمامی خدمات دوسویه را از بین می‌برد، بالطبع، ارزش ارتباطات و احساسات اصیل و واقعی انسانی را بیشتر می‌کند. آنجا که معنا و حس به انسان گره می‌خورد، هیچ‌کس جای انسان را پر نمی‌کند. ☘ برهمین‌اساس، روند #معنا و #معنویت، رشد تصاعدی خواهد داشت. انسان و ما بیش از هر زمان دیگر، خودمان را پیدا می‌کنیم یا به‌عبارت‌دیگر، می‌فهمیم که خودمان را گم کردیم. بیش از هر زمان دیگر، نیازمند #گعده و #تجربه و #با_هم_بودن هستیم. و همچنین بیش از هر زمان دیگر، نیازمند معانی متعال؛ نیازمند #صحیفه_سجادیه ... 😍👌 @aliebrahimpour_ir @my_sajjadieh