#ما_لکم_لاترجون_لله_وقارا ما لَکمْ لاتَرْجونَ لِلَّهِ وَقاراً چه می‌شود شما را که برای خدای خود امید #عظمت ندارید یعنی گمانِ عظمت نمی‌برید؟ یعنی چرا به عظمت پروردگار خودتان پی نمی‌برید؟ چرا این قدر در مقابلِ خدای خودتان #مأیوس و #ناامید هستید؟ چرا گمان به #آقایی او نمی‌برید؟ وقار در اینجا تقریباً مفهوم آقایی را می‌دهد. یعنی خدا کریم، رحیم، بخشنده و جواد است؛ هر گونه که بنده به او گمان داشته باشد او همین ‏گونه با بنده رفتار می‌کند. اگر انسان به او #حسن_ظن داشته باشد خداوند طبق حسن ظنّ بنده با او رفتار می‌کند. پس کأنّه «ما لَکمْ لاتَرْجونَ لِلَّهِ وَقاراً» [یعنی‏] چرا به خدای خودتان #گمان_نیک نمی‌برید؟ که مستلزم این است که آن وقت او را پرستش کنید و پرستش این بتهای لایَشْعُر را دور بریزید. وَ قَدْ خَلَقَکمْ اطْواراً شما که خدایتان را #تجربه کرده‌اید. همین خلقت گذشته شما در واقع تجربه خداست. مگر خدا نیست که شما را طور طور آفرید؟ استاد شهید #مطهری؛ آشنایی با قرآن، ج۹: ۱۷۲ https://lms.motahari.ir/book-page/26/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C%20%D8%A8%D8%A7%20%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%D8%8C%20%D8%AC%209?page=172 @aliebrahimpour_ir @my_sajjadieh