✍علی ابراهیم پور یادداشت دغدغه‌مند شما را در کانال فلسفه زبان اسلامی خواندم. پرسشی ساده به ذهنم که جهت آموزش خودم می‌پرسم: فرمودید: "...اما در دیدگاه فلسفه فعل و حکمت عملی، فتوا دادن خود یک فعل است و منطق افعال انسانی در مورد آن وجود دارد..." به‌نظرمی‌رسد این تعبیر که زیربنای یادداشت شماست، محل تامل باشد. در واقع جمله صحیح این است که:"فتوا دادن خود یک فعل #هم هست" در واقع تحویل فتوا به فعل، نوعی مغالطه کنه‌وجه است. حقیر باورمندم مطالعات معاصر علوم انسانی دچار آسیب یک سری مغالطه است که این تحویلی‌نگری نیز جزئی از آن‌هاست. بله؛ فتوا فعل هم هست؛ ولی فقط فعل نیست. خودش انضباط‌های ذاتی دارد. هنر این است که جمع سالمی میان بعد ذاتی و بعد نهادی آن ارائه داد. این را شاید بتوان ماموریت فلسفه زبان اسلامی دانست. از توجه شما سپاس‌گزارم. 🥀 _______ 🔶 کانال " فلسفه زبان اسلامی" دریچه ای است برای تأملات شما در باب زبان 👈 در ایتا 🆔@projectsystem 🌐@kiamojtabaphd