- #کار ت چیه؟ - صحیفه #می_خوانم؛ اصول کافی می‌خوانم؛ نهج البلاغه می‌خوانم؛ قرآن می‌خوانم؛ مثنوی می‌خوانم؛ گلستان می‌خوانم؛ حافظ می‌خوانم. یا حداقل نگاهشان می‌کنم؛ بهشان ابراز علاقه می‌کنم؛ و می‌گویم که دوست دارم که بخوانم‌تان، و اینکه ممنونم: پیشم هستید و با شما دمخورم و دوست دارم با شما محشور باشم. @aliebrahimpour_ir

📌 #معنا - ۱ حدود شش ماهی است که در مسیر تاملات خال‌خال‌پشمیِ شوریده‌سری‌ام درباره خودم و عالم و هویتم و #معنای_زندگی ام، به این سوال فکر می‌کنم و شعبه‌های مختلفی ازش هی بیرون می‌زند: معنا چیست و کجاست؟ 🌺 [۱.] معنا مثل گل است: ۱.هویتش حالت چسبنده است؛ مثل گل که به صورت قلمبه پیدا نمیشه؛ همیشه متصل به شاخه است. معنا هم برای شخص است؛ منحاز نیست. افراز شده‌اش فقط اعتباری است. معنای واقعی، همیشه چسبیده به شخص است. بنابراین معنا همیشه منحصر به فرد است. ۲.معنا از درون باید بجوشد. مثل گل که از جان یک شاخه می‌جوشد. نمی‌شود معنا را با تُف و سریش چسباند. البته می‌شود مثل دسته‌گل، پشت یک گل دسته‌کشی کرد و پُزش را داد؛ ولی خب یک تکان که بدهی، سبزه‌ها از شاخه گل جدا می‌شن. @aliebrahimpour_ir

📌 معنا کجاست؟ [ #معنا - ۲ ] 🌺 معنا در کجا شکل می‌گیرد؟ ۱.در من: خودم می‌نشینم و در درون خودم یک معنا می‌یابم یا می‌سازم. مثلا اشتهایی در درونم دارم؛ اصلا مهم نیست که بیرون چه خبر است و کسی درباره آن چه می‌گوید؛ این اشتها هست و مال من است. ۲.در نفس‌الامر: یک معنایی هست و من می‌روم -با هزار مصیبت و چه‌بسا با تلاش‌های #مذبوحانه و نافرجام- آن را می‌یابم و می‌گیرم و آن را از آنِ خودم می‌کنم. مثلا گردویی در دست من است. من آن را از بالای درخت چیده‌ام. اصلا مهم نیست که کل عالم به من بگوید پشکل ماده الاغ (عنبرنسارا) است، نه گردو. من خودم این را برداشته‌ام و حرف دیگران، گردوی من را پشکل نمی‌کند و بالعکس. ۳.در قبیله (جامعه): قبیله یک چیزی را معنا می‌دهد؛ چیزی که به واسطه آن یک قبیله، قبیله شده و از قبیله دیگر، جدا شده. منم چون عضوی از قبیله هستم یا دوست دارم عضوی از آن قبیله قرار بگیرم (و از جداشدن از قبیله می‌ترسم)، معنا را در درونم قلمه و گره می‌زنم و با این کار، پشت دسته‌ی قبیله، سینه می‌زنم. مثلا اگر یقه‌شیخی بپوشم، راحت می‌توانم از در حوزه وارد شوم؛ ولی اگر آستین‌کوتاه باشد، راهم نمی‌دهند؛ برای اینکه عضوی از دسته‌سینه باشی، باید مثل آن‌ها و با ریتم و حالت آن‌ها دسته بزنی. پاکستانی سینه نمی‌زنی، برو آن طرف. @aliebrahimpour_ir

📌 #داعش های معنا [ #معنا - ۳] هرکسی بخواهد یکی از سه موطن معنا را نادیده بگیرد، دست‌کم بگیرد، -و مهم‌تر از همه- به دیگری تحویل دهد و یا اینکه، باطل و ناحق بینگارد، بدون شک ابله و خر است. 🐴 هرگاه دیدید کسی دچار این مشکل بغرنج است؛ سریعا مغزتان را بردارید و از دستش فرار کنید. این‌ها انسان‌های #ابیوز ی هستند که مثل #زامبی روح و روان و #طبیعت #طبیعی شما را انگولک می‌کنند. شما را گاز می‌گیرند تا شما را هم زامبی کنند. ما فیلسوف‌نماهای فراوانی داریم که عمری فلسفه خوانده‌اند و فکر می‌کنند با نفس‌الامر متحد شده‌اند. حالا در سفر فی الخلق، وظیفه خود می‌بینند، مشرک‌ها و ملحدهای به نفس‌الامر را از سوراخ تنگ ذهن فندقی‌شان، عبور بدهند. اگر کسی عبور کرد، زامبی جدید قبیله است و طبیعتا هرکسی عبور نکند، محکوم به تکفیر و تفسیق و تحمیق و تخریب و تمریگ (:یعنی به مرگ واداشتن 😀) است. خدا همه ما و شما را از شر این‌ها در امان بدارد. ان‌شاءالله. @aliebrahimpour_ir

💫 ای تکیه‌گاه و پناه زیباترین لحظه‌های پرعصمت و پرشکوهِ تنهایی و خلوت من... 💫 ای شطّ شیرین پرشوکت من... - #من_کاری_ندارم مرحوم اخوان این شعر را برای چه‌کسی گفته و برای چه گفته؛ #من_این_شعر_را_خطاب_به_صحیفه_سجادیه_میخوانم. @alievrahimpour_ir #صحیفه_سجادیه

📌 دکلمه #شعر با صدای اخوان ای تِکیه‌گاه و پناهِ زیباترین لحظه‌هایِ پرعصمت و پُر شکوهِ تنهایی و خلوتِ من! ای شَطِّ شیرینِ پُرْشوکتِ من! ای با تو من، گشتهْ بسیار، درکوچه‌هایِ بزرگِ نجابت. ظاهرْ نه بن‌بستِ عابرْ فریبندۀ اِسْتِجابَت. در کوچه‌هایِ سُرور و غمِ راستینی که مان بود. در کوچهْ‌باغِ گُلِ ساکتِ نازهایت در کوچهْ‌باغِ گُلِ سرخِ شرمم در کوچه‌هایِ نوازش در کوچه‌هایِ چه شب‌هایِ بسیار تا ساحلِ سیمگونِ سحرگاهْ رفتن. در کوچه‌هایِ مه آلودِ بَسْ گفت‌وگوها، بی هیچْ از لذّتِ خوابْ گفتن در کوچه‌هایِ نجیبِ غزل‌ها که چشمِ تو می‌خوانْد، گهگاه اگر از سخن باز می‌مانْد، افسونِ پاکِ مَنَش پیش می‌رانْد. ای شَطِّ پُرْ شوکتِ هر چه زیباییِ پاک! ای شَطِّ زیبایِ پُرْ شوکتِ من! ای رفته تا دوردَستان! آنجا بگو تا کدامین ستاره ست روشن‌ترین همنشینِ شبِ غربتِ تو ؟ ای همنشینِ قدیمِ شبِ غربتِ من! ای تِکیه‌گاه و پناهِ غمگین‌ترینْ لحظه‌هایِ کنونْ بی‌نگاهتْ تهی مانده از نور، در کوچهْ‌باغِ گلِ تیره و تلخِ اندوه، در کوچه‌هایِ چه شب‌ها که اکنونْ همهْ کور آنجا بگو تا کدامین ستاره ست که شبْ فُروزِ تو خورشید پاره ست؟ 🌍 تهران 🗓شهریور 1336 👤مهدی اخوان ثالث 🍀مقام معظم رهبری: #من_این_شعر_را_خطاب_به_صحیفه_سجادیه_میخوانم @aliebrahimpour_ir

#من_کاری_ندارم مولوی این شعر را برای چه‌کسی گفته و برای چه گفته؛ #من_این_شعر_را_خطاب_به_صحیفه_سجادیه_میخوانم 😇 🔹ما همه مرغابیانیم؛ ای غلام / بحر می‌داند زبانِ ما تمام 🔹پس سلیمان [یعنی صحیفه سجادیه] بحر آمد، ما چو طَیر / در سلیمان تا اَبَد داریم سَیر 🔹با سلیمان پای در دریا بِنِه / تا چو داوود آب، سازد صد زِرِه 🔹آن سلیمان، پیشِ جمله حاضرست /  لیک غیرت چشم‌بند و، ساحرست [ #مثنوی #مولوی ، دفتر دوم، بیت ۳۷۷۹-۳۷۸۲] @aliebrahimpour_ir

#من_کاری_ندارم #رضا_صادقی و شهاب‌رمضان این شعر را برای چه‌کسی و برای چه گفته‌اند؛ #من_این_شعر_را_خطاب_به_صحیفه_سجادیه_میگویم 💚 [ای صحیفه] وقتی از دور میایی دلم می‌لرزه حس چشمات به همه دنیا می‌ارزه وقتی از دور میایی هوایی می‌شم خالی از دلتنگی و تنهایی می‌شم راحتم کن از تنهایی [یعنی ای صحیفه سجادیه] بگو همیشه اینجایی از چشم من تو باعث، زیبایی این دنیایی با تو به دنیا میخندم، تویی امید و آیندم [یعنی #هدف_زندگی ام این است که #ذوب_در_صحیفه شوم] ❤️ به عشق تو عاشق شدم، فقط به تو دل می‌بندم یه عمره منتظر شدم چه خوبه انتظارت [یعنی انتظار نسخه کامل شامل ۷۵ دعای صحیفه که در دست حضرت حجت عج است] نذار دلی که عاشقه بمونه بی‌قرارت تمام زندگی من، فدای او نگاهت خیره می‌شم به آسمون، به عشق روی ماهت راحتم کن از تنهایی، بگو همیشه اینجایی از چشم من تو باعث، زیبایی این دنیایی با تو به دنیا می‌خندم، تویی امید و آیندم ❤️ به عشق تو عاشق شدم، فقط به تو دل می‌بندم @aliebrahimpour_ir #دانلود #mp3

#شعر از صاحب بن عَبّاد 🌟بمحمد ووصيه وابنيهما / و بعابد (❤️) وبباقرين وكاظم 🌟ثم الرضا ومحمد ثم ابنه / والعسكري المتقي والقائم 🌟أرجو النجاة من المواقف كلها / حتى أصير إلى نعيم دائم - کتاب مزامیر، امیرمحمود کاشفی، ص۲۸۴ @aluebrahimpour_ir

خدایا ☘ اگر من روزی یک #خر ی شدم که یک نفر محافظ برام گذاشتن، این شعور و توفیق را به من بده که وسائلم را خودم دستم بگیرم و دست او ندهم. ☘ خدایا مرا در دنیا #کیف_کش هیچ #خر ی قرار نده و تنها کیف‌کش #آقا_سیدالساجدین و #آقا_رسول_الله قرار بده. @aliebrahimpour_ir #دعا ۱۴۰۳.۰۳.۰۷

📌توهم یا حقیقت؟ گاهی بالای نردبانی که با #ایمان_دینی رفته‌ام، فکر می‌کنم این #توهم است یا #واقعیت؟ من با #توهم_ذهنی خودم را آرام کرده ام یا این یک دستیابی به یک حقیقت واقعی است که به من آرامش داده؟ زندگی‌ام را روی هپروت دارم بنا می‌کنم و در #خر یت پی‌درپی فرو می‌روم یا واقعا در مسیر نور قدم برداشته‌ام؟ حس بسیار عجیبی است. حالت افتادن از بلندی در خواب! هم افتادن است و ترسناک؛ هم خواب است و بی‌خطر!! آیا ملاک مورد اطمینانی وجود دارد؟ احساسم این است که خیر! بین دو حالت حماقت گیر افتاده‌ام: یا حس حماقت زندگی عاقلانه #معمولی #عادی ، یا حس حماقت تکیه بر ایمان دینی. خدایا، نجاتم بده @aliebrahimpour_ir

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم / که چرا غافل از احوال دل خویشتنم از کجا آمده‌ام آمدنم بهر چه بود / به کجا می‌روم آخر ننمایی وطنم مانده‌ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا / یا چه بودست مراد وی ازین ساختنم جان که از عالم علوی ست یقین می‌دانم / رخت خود باز برآنم که همان‌جا فکنم مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک / دوسه روزی قفسی ساخته‌اند از بدنم ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست / به هوای سر کویش پروبالی بزنم کیست در دیده که از دیده برون می‌نگرد یا کدامست سخن می‌نهد اندر دهنم کیست در گوش که او می‌شنود آوازم / یا چه جان است نگویی که منش پیرهنم تا به تحقیق مرا منزل و ره ننمایی / یک دل آرام نگیرم نفسی دم نزنم من به خود نامدم اینجا که به خود باز روم / آنکه آورد مرا باز برد در وطنم می وصلم بچشان تا در زندان ابد / از سر عربده مستانه به هم درشکنم تو مپندار که من شعر به خود می‌گویم / تا که بیدارم و هوشیار یکی دم نزنم شمس تبریز اگر روی به من بنمایی/ والله این قالب مردار بهم در شکنم #شعر منسوب به #مولوی @aliebrahimpour_ir