🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 📗📘📕 درباره گلستان (٤) 📙حکایت به قلم "سعــــدی" ■باب اول (در سیرت پادشاهان)■ 📕حکایت ۱📕 📘پادشاهی را شنیدم به کشتن اسیری اشارت کرد. بیچاره در آن حالت نومیدی ملک را دشنام دادن گرفت و سقط گفتن، که گفته‌اند: هر که دست از جان بشوید، هر چه در دل دارد بگوید. 🔸وقت ضرورت چو نماند گریز 🔹دست بگیرد سر شمشیر تیز 🔸اذا یئِسَ الانسانُ طالَ لِسانُهُ 🔹کَسنّورِ مغلوب یَصولُ عَلی الکَلب ملک پرسید چه می‌گوید: یکی از وزرای نیک محضر گفت ای خداوند همی‌گوید "وَ الْکاظِمینَ الغَیْظَ وَ الْعافِینَ عَنِ النّاسِ" ملک را رحمت آمد و از سر خون او در گذشت. وزیر دیگر که ضدّ او بود گفت : ابنای جنس ما را نشاید در حضرت پادشاهان جز به راستی سخن گفتن. این ملک را دشنام داد و ناسزا گفت. ملک روی ازین سخن در هم آورد و گفت: آن دروغ وی پسندیده تر آمد مرا زین راست که تو گفتی؛ که روی آن در مصلحتی بود و بنای این بر خبثی و خردمندان گفته‌اند : دروغ مصلحت آمیز به که راستی فتنه‌انگیز 🔸هر که شاه آن کند که او گوید 🔹حیف باشد که جز نکو گوید بر طاق ایوان فریدون نبشته بود : 🔸جهان ای برادر نماند به کس 🔹دل اندر جهان آفرین بند و بس 🔸مکن تکیه بر ملک دنیا و پشت 🔹که بسیار کس چون تو پرورد و کشت 🔸چو آهنگ رفتن کند جان پاک 🔹چه بر تخت مردن چه بر روی خاک 💠#باب‌اول_حکایت1 💠#سرزمین_شعر_و_ادب _____________________ https://eitaa.com/aliinaaseri ◾️🔸◾️🔸◾️🔸◾️🔸◾️