هدایت شده از بنیاد بینالمللی عاشوراء
به مناسبت نیمه شعبان ۱۴۴۴؛
🕌 روایاتی از امام حسین(ع) درباره امام زمان(عج):
1⃣ الذي یملأُها عَدلاً کما مُلِئَتْ جَوراً. علی فَترَة مِنَ الاَئِمَّة تَأتي، کما أنَّ رسولَ اللَّه(ص) بعِثَ عَلی فَترَة مِنَ الرُّسُل.
- [صاحب الامر] کسی است که زمین را پر از عدل و داد میکند چنان که پر از ستم شده باشد. این رخداد در فاصلهای طولانی از حضور امامان خواهد بود، چنان که رسول خدا(ص) پس از فاصلهای زیاد از حضور پیامبران گذشته مبعوث گشت.
(عقد الدرر في أخبار المنتظر، ۱۵۸)
2⃣ لصاحب هذا الامر - یعني المهدي(عج) - غیبتان؛ احداهما تطول حتی یقول بعضهم: مات و بعضهم: قتل و بعضهم: ذهب.
ولا یطّلع علی موضعه احد من ولي ولا غیره، إلا المولی الذي یلي أمره.
- برای صاحب امر، دو غیبت است؛ یکی از آن دو چنان طولانی شود که گروهی از آنان بگویند: مرده است. و جمعی بگویند: کشته شده است. و جمعی بگویند: او رفته است.
و هیچکس - دوست یا غیر دوست - از جایگاه او اطلاعی نخواهد داشت، مگر خدمتکاری که به کارهایش رسیدگی میکند.
(کمال الدین وتمام النعمة، ۱/۳۱۷)
3⃣ في القائم منا سنن من الأنبیاء؛ سنة من نوح وسنة من إبراهیم وسنة من موسی وسنة من عیسی وسنة من أیوب وسنة من محمد(ص)؛ فأما من نوح فطول العمر وأما من إبراهیم فخفاء الولادة واعتزال الناس وأما من موسی فالخوف و الغیبة وأما من عیسی فاختلاف الناس فیه وأما من أیوب فالفرج بعد البلوی وأما من محمد(ص) فالخروج بالسیف.
- در مورد قائم ما سنتهایی از انبیاء وجود دارد؛ سنتی از نوح و سنتی از ابراهیم و سنتی از موسی و سنتی از عیسی و سنتی از ایوب، و سنتی از محمد(ص)؛ از نوح طولانی بودن عمر، از ابراهیم خفای ولادت و اعتزال از مردم، از موسی، خوف و غیبت، از عیسی اختلاف مردم درباره او، از ایوب فرج بعد از محنت و شدت، و از محمد(ص) خروج با شمشیر.
(کشف الغمة في معرفة الائمة، ۲/۵۵۲)
4⃣ له غیبة یرتد فیها اقوام ویثبت علی الدین فیها آخرون، فیؤذون ویقال لهم: متی هذا الوعد ان کنتم صادقین؟
اما ان الصابر في غیبته علی الاذی والتکذیب بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدي رسول الله(ص).
- برای او غیبتی است که گروههایی در آن از دین برمیگردند و گروههایی دیگر بر آیین خود استوار میمانند و در این راه آزارها میبینند. به آنان گفته می شود: این وعده کی واقع خواهد شد اگر راستگو هستید؟
آنان که بر این آزارها و تکذیبها صبر کنند، همانند کسی هستند که شمشیر به دست گرفته و در رکاب رسول خدا(ص) جهاد میکند.
(بحار الأنوار، ۳/۳۸۵)
5⃣ للمهدي خمس علامات: السفیاني و الیماني و الصیحة من السماء والخسف بالبیداء و قتل نفس الزکیة.
- برای ظهور مهدی پنج نشانه است: سفیانی، یمانی، صیحه آسمانی، فرورفتن در دشت و کشته شدن آن جان پاک.
(عقد الدرر في أخبار المنتظر، ۱۱۱)
----------
برای دیدن اخبار و مطالب مرتبط با فرهنگ حسینی به کانال «بنیاد بینالمللی عاشوراء» در پیامرسان ایتا بپیوندید 👇
@ashura_i_f
کانال «بنیاد بینالمللی عاشوراء» در پیامرسان بله 👇
ble.ir/ashura_i_f
کانال «پورتال بزرگ امام حسین (علیه السلام)» در آپارات 👇
https://www.aparat.com/imamhusaynportal
اخلاق و اعتدال (کانال علیرضا حسینی عارف)
📡 سلسله یادداشتهای سواد رسانهای - ۴ 🌐 زبان بینالمللی ایموجی 1⃣ قسمت اول - مقدمه امروز در یکی
📡 سلسله یادداشتهای سواد رسانهای - ۵
🌐 زبان بینالمللی ایموجی
2⃣ قسمت دوم - تاریخچه
در قسمت چهارم از "سلسله یادداشتهای سواد رسانهایِ این کانال" مقدمهای دربارهٔ ایموجیها نوشته و بیان کردم که: با توجه به فراگیری استفاده از پیامرسانها در فضای مجازی، اهمیت بهرهگیری از ایموجیها به عنوان یک «زبان بین المللی برای بیان احساسات»، مضاعف شده است.
📜 در این قسمت به تاریخچه ایجاد و گسترش این پدیده میپردازیم:
ایده اولیه استفاده از شکل در مکاتبات را «اسکات فهلمن» انگلیسی در سال ۱۹۸۲ برای مکاتبات الکترونیکی "دانشگاه کارنگی ملون" (یکی از معتبرترین دانشگاههای جهان) ارائه داد. پیشنهاد او استفاده از دونقطه، خط تیره و پرانتز برای القاء احساسات در مکاتبات بود تا از بروز سوء تفاهمات جلوگیری شود؛ همان چیزی که الان هم گاهی در پیامکها استفاده میکنیم: مثلاً « :-) » برای نشان دادن خنده و طنز یا « :-( » برای نشان دادن غم و ناراحتی.
توسعه این ایده بمرور به ایجاد شکلکهای اَسکی (ASCII Faces) منجر شد.
اما اولین مجموعه ایموجی با کاربرد گسترده، در سال ۱۹۹۹ به وسیله "انتیتی دوکومو" - بزرگترین اپراتور تلفن همراه کشور ژاپن - ساخته شد. این مجموعه متشکل از ۱۷۲ ایموجی ۱۲ در ۱۲ پیکسلی بود که به صورت بخشی از ویژگیهای پیامرسان i-mode منتشر شد تا ارتباطات الکترونیکی را ساده کند.
واژه ایموجی نیز همان کلمه "اموجی" است که در زبان ژاپنی، "تصویرنگاشت" معنا میدهد.
تقریباً همزمان با ژاپنیها، «نیکولاس لوفرانی» - یک طراح فرانسوی فعال در انگلستان و آمریکا - متوجه رشد استفاده از شکلکهای اَسکی در موبایل شد. پدر او «فرانکلین لوفرانی» در سال ۱۹۷۲ چهره Smiley (یعنی سَلَفِ همین ایموجیِ 🙂) را به یک نشان تجاری موفق تبدیل کرده بود.
نیکولاس بمرور آیکونهایی رنگی ساخت که متناظر و مشابه با شکلکهای اَسکی - همان « :-) ها» - بود؛ اما جذابتر و متناسب با فناوری روز دیجیتال.
ایموجیهایی که امروز در موبایل شما در طبقهبندیهای مختلف - بیان حالات چهره، وسایل سرگرمی، پرچمها، نمادهای ورزشی، آب و هوا، حیوانات، گیاهان و غذاها - وجود دارند، کار لوفرانی است که در دفتر حق تکثیر ایالات متحده آمریکا ثبت و سپس به شکل فایلهای جیف بر روی وب منتشر شدند.
در سال ۲۰۰۰ فهرست راهنمای ایموجیهایی که لوفرانی ساخته بود بر روی اینترنت در دسترس کاربران تلفنهای همراه قرار گرفت که شامل بیش از ۱۰۰۰ شکل گرافیکی و نسخههای اَسکی آنها بود.
در سال ۲۰۰۱ "شرکت اسمایلی" شروع به ثبت حق ایموجیهای لوفرانی کرد که در تلفنهای همراه شرکتهای مخابراتی مهم آن زمان - نوکیا، موتورولا، سامسونگ، وودافون و اسکای تلهمدیا - مورد استفاده قرار گرفته بود.
بمرور سیستمعاملهای ویندوز فون، آی.او.اس. و اندروید اقدام به استفاده از ایموجیها کردند. همچنین این شکلها در سال ۲۰۰۹ در سیستم پست الکترونیک جیمیل قرار گرفتند.
طبیعتاً مانند همه اختراعاتی که همزمان به وسیله چند نفر یا چند شرکت ابداع میشود، حق مالکیت ایموجیها نیز مورد دعواهای قضایی طولانی بوده است.
(مانند این مناقشه تاریخی که «برادران لومیر» دوربین فیلمبرداری را اختراع کردند؟ یا «توماس ادیسون»؟ و یا «لوئیس لوپرنس»؟!)
ایموجیها اینک نمادهایی جهانی برای انتقال حالت چهره، زبان بدن، عواطف قلبی و حتی لحن و تُن صدا هستند!
استفاده صحیح از آنها میتواند پیامهایی را انتقال دهد که برای همه مردم جهان و به تمامی زبانها قابل فهم باشند. از این روست که این شکلها توانستهاند که در شبکههای اجتماعی اینچنین گسترده شوند.
در قسمتهای بعد دربارهٔ «معانی ایموجیها»، «کارکرد آنها»، «نحوه استفاده از آنها» و نیز «برخی هنجارسازی از ضد ارزشها در غرب، با سوء استفاده از ایموجیها» خواهم نوشت.
بعون الله العلي العظیم 🙏
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
السلام علی ربیع الأنام و نضرة الأیام✋
حلول سال نو🌱 و تقارن «بهار طبیعت» با «بهار قرآن» را به همه اعضای محترم کانال و خانوادههای گرامی شما شادباش عرض میکنم.🎉
امیدواریم این سال، سال ظهور آن بهار مردمان🌸 و خرمی روزگاران🍀 باشد؛ و همه مسلمانان و شیعیان جهان - بویژه آنان که دل در گروی ایران و جمهوری اسلامی🇮🇷 دارند - در شادی و آرامش و رفاه باشند.
از خداوند متعال سلامتی، شادابی، عافیت و حسن عاقبت برای شما مسألت دارم.🤲
سید علیرضا حسینی (عارف)
اول فروردین ۱۴۰۲
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
1⃣ روز اول: انواع روزه/ شرایط واجب شدن روزه/ اهمیت نیّت
* انواع روزه:
روزه از یک نظر بر چهار نوع است:
۱. روزهٔ واجب، مثل روزهی ماه مبارک رمضان یا نذر.
۲. روزهٔ مستحب، مثل روزهی ماه رجب و شعبان.
۳. روزهٔ مکروه، مثل روزهٔ روز عاشورا.
۴. روزهی حرام مثل روزهٔ عید فطر (اول ماه شوال) و عید قربان.
* شرایط وجوب روزه:
۱. بلوغ
۲. عقل
۳. قدرت
۴. بی هوش نبودن
۵. مسافر نبودن
۶. حایض و نفسا نبودن
۸. ضرری نبودن روزه
۹. حرجی نبودن روزه
* شرایط صحت روزه:
۱. اسلام
۲. ایمان
۳. عقل
۴. بی هوش نبودن
۵. مسافر نبودن
۶. حایض و نفسا نبودن
۷. ضرری نبودن
۸. داشتن نیت
۹. ترک مفطرات
۱۰. روزهٔ قضا نداشتن (این شرط مربوط به روزهٔ واجب ماه مبارک رمضان نیست؛ بلکه برای کسی است که میخواهد روزهٔ مستحبی بگیرد. یعنی کسی که روزهٔ قضا بر گردن دارد نمیتواند روزهٔ مستحبی بگیرد)
* نیت روزه
از جمله نکات مهم در روزه گرفتن که بسیاری از افراد بدان توجه ندارند «نیت» است.
نکاتی مهم دربارهٔ نیت:
۱. روزه مانند همهٔ عبادتهای دیگر باید با «نیت و قصد قربت» همراه باشد؛ بعنی خودداری انسان از خوردن و آشامیدن و سایر چیزهای باطلکنندهٔ روزه، باید به خاطر دستور خداوند باشد.
۲. لازم نیست که انسان، نیت را بر زبان بیاورد؛ بلکه همین که عزم روزه گرفتن به قصد قربت (به خاطر خدا) در او باشد کافی است.
۳. زمان نیت روزههای واجـب معین، مثل روزهٔ ماه رمضان تا قبل از طلوع فجر (اذان صبح) است.
پس اگر عمدا تا قبل از اذان صبح نیت نکرد، روزه او باطل است.
اما اگر از روی فراموشی یا بی اطلاعی نیت نکرد، تا قبل از زوال (اذان ظهر) باید نیت روزه کند و روزه بگیرد و بعداً نیز روزهٔ آن روز را قضا نماید.
نیت روزهٔ ماه مبارک رمضان بعد از زوال کافی نیست. اما در روزهٔ مستحبی، نیت تا زمان مغرب امکان دارد.
۴. اگر اول شب نیت کرد که فردا روز بگیرد و پس از آن به خواب رفت و تا بعد از اذان صبح بیدار نشد یا سرگرم کاری بود و از فرا رسیدن صبح غافل بود، و پس از آن توجه یافت، روزهٔ او صحیح است.
۵. کسی که در ماه رمضان از روی فراموشی یا بی اطلاعی، نیت روزه نکرده و در اثنای روز ملتفت شود، در صورتی که کاری که روزه را باطل میکند انجام داده باشد، روزهی آن روز باطل است ولی تا غروب از کارهای باطل کنندهٔ روزه خودداری کند، اما چنانچه تا هنگامی که ملتفت روزه میشود کاری که روزه را باطل میکند انجام نداده باشد اگر بعد ازظهر است روزه باطل است، واگر پیش از ظهر است بنا بر احتیاط واجب باید نیت روزه کند و روزه بگیرد و بعداً نیز روزهٔ آن روز را قضا کند.
۶. اگر برای روزهٔ واجب غیر ماه رمضان، مانند روزهٔ کفاره یا قضا تا نزدیک ظهر نیت نکند، چنانچه تا آن وقت کاری که روزه را باطل میکند انجام نداده باشد، میتواند نیت کند و روزهٔ او صحیح است.
۷. کسی که روزهٔ قضای ماه رمضان بر او واجب است نمیتواند روزهٔ مستحبی بگیرد حتی اگر زمانی که وقت نیت روزهٔ واجب تمام شده است (یعنی بعد از ظهر) هم نیت روزهٔ مستحبی کند صحیح نیست، و چنانچه فراموش کند و روزهٔ مستحبی بگیرد در صورتی که در اثنای روز (چه پیش از ظهر باشد یا بعد ازظهر) یادش بیاید روزهٔ مستحبی او باطل میشود، حال اگر پیش از ظهر باشد میتواند نیت روزهٔ قضای ماه رمضان کند و روزهاش درست است.
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
وظیفه بیمار نسبت به روزه.pdf
162.7K
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
2⃣ روز دوم: چه بیمارانی میتوانند روزه بگیرند و چه بیمارانی نباید روزهدار باشند؟ + دانلود
◻️ مؤسسه موضوع شناسی احکام فقهی در جدولی به تفکیک بیماریهای گوناگون، وظیفه بیمارانی که نمی دانند باید روزه بگیرند یا خیر، مشخص نموده است.
◻️ در این جدول وظیفه بیمارانی با بیماریهایی همچون دیابت، تیروئید، کلیه، چشم، روماتیسم، قلب، اعصاب، روان، سرطان، گوارش، تنفس و ... مشخص شده است.
📥 برای خواندن متن، فایلِ پی.دی.اف بالا را دانلود کنید.
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
3⃣ روز سوم: #افطار_یا_نماز؟!
❓سؤال:
افطار كردن در موقع اذان مغرب بهتر است يا خواندن نماز اول وقت؟
📚 همه مراجع:
خواندن نماز بهتر است؛ ولى اگر كسى منتظر شماست يا خیلی گرسنه هستید و بهخاطر گرسنگی نمىتوانید نماز را با حضور قلب بخوانید، اول افطار كنید.
👌 البته در این صورت هم، اگه بشود افطار را خیلی طولانی نکرد تا نماز در وقت فضیلتش خوانده شود، بهتر است.
🌘 وقت فضیلت نماز مغرب از ابتدای اذان مغرب آغاز میشود و تا پنجاه و یک دقیقه ادامه دارد.
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
4⃣ روز چهارم: باطل شدن روزه
🍰 کارهایی که روزه را باطل میکند (مُفطِرات روزه):
۱. خوردن و آشامیدن.
۲. جماع (آمیزش جنسی).
۳. استمنا (خود ارضایی جنسی).
۴. دروغ بستن به خدا و پیامبران و معصومین(ع).
۵. رساندن غبار غلیظ به حلق.
۶. فرو بردن تمام سر در آب (بنا بر احتیاط واجب).
۷. باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح.
۸. اماله (تنقیه) کردن با مایعات.
۹. قی کردن عمدی (استفراغ از روی عمد).
🪥 چند مسأله:
* خوردن چیزهای غیر خوراکی - مانند کاغذ یا پارچه و امثال آن - نیز روزه را باطل میکند.
* خوردنِ کم، مانند قطرههای بسیار کوچک آب یا خردهی کوچکی از نان موجب بطلان روزه میشود.
* اگر روزهدار چیزی را که لای دندان مانده است عمداً فرو ببرد، روزهاش باطل میشود.
* اگر علم به وجود باقیماندهٔ غذا در لای دندانها و یا علم به رسیدن آن به حلق نداشته و یا فرو رفتن آن عمدی و با التفات نبوده روزه باطل نمیشود. بنابراین در سحر، مسواک بزند تا چیزی از غذا، لای دندانها نمانده باشد.
* فرو بردن خلط سر و سینه تا به فضای دهان نرسیده روزه را باطل نمیکند، اما اگر داخل فضای دهان شود احتیاط واجب آن است که آن را فرو نبرد.
* خونی که از لثه بیرون میآید تا آن را فرو نبرده است روزه باطل نمیشود و چنانچه در آب دهان مستهلک شود (و از بین برود) محکوم به طهارت است و بلعیدن آن اشکال ندارد و باطل کنندهٔ روزه نخواهد بود، و همچنین در صورت شک در همراه بودن آب دهان با خون، فرو بردن آن اشکال ندارد و به صحت روزه ضرر نخواهد زد.
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
5⃣ روز پنجم: آیا «تزریق آمپول، واکسن و خون» و «زدن سرم»، روزه را باطل میکند؟
💉 پاسخ اجمالی:
حضرات آیات عظام امام خمینی(ره)، فاضل لنکرانی(ره)، بهجت(ره)، روحانی(ره)، علوی گرگانی(ره)، خامنهای، مکارم شیرازی، شبیری زنجانی و سبحانی تبریزی: اگر آمپول جنبه غذایی و تقویتی دارد، باید از تزریق آن خودداری کرد؛ ولی اگر جنبه دوایی دارد و یا عضو را بیحس میکند، تزریق آن اشکال ندارد.
حضرات آیات عظام گلپایگانی(ره)، اراکی(ره)، خویی(ره)، میرزا جواد تبریزی(ره)، صافی(ره)، نوری همدانی و سیستانی: تزریق آمپول روزه را باطل نمیکند، خواه جنبه غذایی و تقویتی داشته باشد، یا جنبه دوایی و مانند آن.
🧪 پاسخ تفصیلی:
آیتالله خامنهای: احتیاط واجب آن است که روزهدار از استعمال آمپولهای مقوّی یا مغذّی، یا آمپولهایی که به رگ تزریق میشود و نیز انواع سِرُمها خودداری کند، ولی تزریق آمپول در عضله یا برای بی حس کردن و نیز دارو گذاشتن در زخمها و جراحتها اشکال ندارد.
تزریق واکسن در عضله روزه را باطل نمیکند.
تزريق خون به احتياط واجب، موجب بطلان روزه است.
آیتالله وحید خراسانی: تزريق آمپولى كه به جاى دوا به كار مىرود يا عضو را بى حس مىكند، اشكال ندارد؛ ولى احتياط مستحب آن است كه از استعمال آمپولى كه به جاى آب و غذا به كار مىرود خوددارى كند.
در سرم احتياط واجب اين است كه از آن اجتناب نمايد و در صورتى كه ضرورتى براى استعمال آن باشد، بايد بنابر احتياط واجب روزه را گرفته و بعداً آن را قضا نمايد.
آیت الله مکارم شیرازی: تمام انواع آمپولهای دارویی یا تقویتی یا بی حسّی که بهصورت عضلانی تزریق میشوند و همچنین تزریق عضلانی واکسن برای افراد روزهدار اشکالی ندارد؛ ولی تزریق آمپولها و سرم های وریدی (که در رگ تزریق میشوند) جایز نیست.
تزريق خون، بنا بر احتياط واجب، روزه را باطل میکند؛ اما کسی که خون تزریق کرده بايد تا آخر روز از کارهايی که روزه را باطل میکند خودداری نمايد [یعنی روزه را نگه دارد] و بنابر احتیاط واجب بعداً روزهٔ قضای آن روز را نيز بجا آورد.
آیتالله جوادی آملی: در صورتی که اکل و شرب از طریق غیر معتاد [غیر متعارف] مثلاً تزریق باشد، هر چند برخی ادعای انصراف ادلّه ابطال اکل و شرب را مطرح نمودند، لیکن اگر کاملاً اثر تغذیه را داشته باشد - مانند سرُم - مشمول اطلاق دلیل خواهد بود.
[یعنی زدن آمپول و سرم غذایی و تقویتی، روزه را باطل میکند].
آیتالله شبیری زنجانی: تزریق خون، باطل کنندهٔ روزه است.
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniare
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
6⃣ روز ششم: مهمترین ادبِ روزهداری چیست؟
روزهداری علاوه بر احکام، آدابی نیز دارد که برای بردن ثواب کاملتر باید به آنها عمل کرد.
در بین آداب روزه، مهمترین آن «روزه اعضاء و جوارح بیرونی و درونی بدن» است. یعنی علاوه بر اینکه از خوردن، نوشیدن، آمیزش جنسی و بقیه مُفطِرات روزه - که در روز چهارم و پنجم آنها را بیان کردیم - اجتناب میکنیم، باید از کارهای ناپسندی که مربوط به بقیه اعضاء و جوارح ماست نیز دوری کنیم.
👁 در تفسیر جامع به نقل از کتابهای حدیثی معتبر، از محمد بن مسلم روایت شده است که حضرت امام جعفر صادق(ع) به او فرمود: «زمانى که روزهدار هستى، پس باید گوش، چشم، زبان، دست، پا و پوست بدن تو روزهدار باشد...».
🌻 حضرت امام صادق(ع) در حدیث دیگری فرمود: «روزه گرفتن، تنها به خویشتن دارى از نوشیدن و خوردن نیست... اگر روزه گرفتید، زبان خود را حفظ کنید. چشم خود را فرو بخوابانید. نزاع نکنید. حسد نورزید...».
🗣 پیامبر اکرم(ص) شنید که یکى از بانوان با دهان روزه، خادم خود را دشنام مىدهد! پس حضرت فرمود تا غذایی آوردند و به آن خانم گفت: «از این غذا میل کن!». خانم عرض کرد: «من روزهدار هستم». رسول خدا به او فرمود: «چگونه روزهدار هستی که خادم خود را دشنام مىدهى؟ روزه گرفتن فقط با دهان بستن از آب و غذا نیست».
🫀 پس در ماه مبارک رمضان که روزه میگیریم و دهان خود را از نوشیدنى و خوردنى میبندیم، باید گوش و چشم و قلب ما نیز به روی چیزهای حرام و کارهای ناشایسته بسته شود؛ دیگران را اذیت نکنیم؛ بحث و جدل نکنیم؛ مردم را با نیش زبان آزار ندهیم؛ فحاشی و پرخاش نکنیم؛ آرامش و وقار را از دست ندهیم...
خلاصه آنکه مبادا که روز روزهداریِ ما مانند روزهاى دیگر و ماه مبارکِ ما مثل ماههای دیگر باشد.🤦
📚 منابع:
- بروجردی، سید محمدابراهیم؛ تفسیر جامع؛ ج 1، ص 300؛ انتشارات صدر، چاپ ششم، 1366 ش.
- بهبودی، محمدباقر؛ گزیده کافى؛ ج 3، ص 134و 136؛ انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ اول، 1363 ش.
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
7⃣ روز هفتم: وظیفه ما در صورت باطل شدن یا باطل کردنِ روزهٔ واجب چیست؟
اول) وجوب هر دوی کفاره و قضا:
☕️ اگر انسان در ماه مبارک رمضان کارهایی که روزه را باطل میکند را از روی عمد و اختیار و بدون عذر شرعی انجام دهد، علاوه بر این که روزهٔ او باطل میشود و باید بعداً «قضا»ی آن را بگیرد، «کفاره» نیز بر او واجب است.
🤔 اینکه انسان در هنگام انجام دادن کارِ باطلکنندهٔ روزه، عالِم به وجوب کفاره باشد یا نه، فرقی ندارد؛ و در هر صورت کفاره بر او واجب است.
💉 اگر فردی به خاطر عذری، احتمال دهد که روزهٔ ماه مبارک رمضان بر او واجب نیست و به همین دلیل روزه نگیرد ولی بعداً معلوم شود که روزه بر او واجب بوده، علاوه بر قضا، کفاره هم بر او واجب است.
یعنی صِرف احتمال عدم وجوب روزهٔ ماه مبارک رمضان برای خوردن روزه کافی نیست.
🤮 اگر چیزی از اندرون روزهدار به دهان او برگردد، نباید آن را دوباره فرو ببرد؛ و اگر عمداً فرو ببرد قضا و کفاره بر او واجب است.
🤥 اگر روزهدار به گفتهٔ کسی که میگوید مغرب شده ولی اعتماد به گفتهٔ او نیست، افطار کند و سپس بفهمد که مغرب نبوده، قضا و کفاره بر او واجب میشود.
دوم) وجوب قضا، بدون کفاره:
😰 اگر خوردنِ روزه، به علت ترس از ضرر باشد و ترس هم منشأ عقلایی داشته باشد کفاره ندارد، ولی قضا بر او واجب است.
🤦 اگر به سبب بیاطلاعی از حکم شرعی، کاری را انجام دهد که روزه را باطل میکند، مثل این که نمیدانست سر زیر آب کردن روزه را باطل میکند و سر زیر آب کرد، روزهاش باطل است و باید آن را قضا کند، ولی کفاره بر او واجب نیست.
🏊♂ اگر به جهتی باطل کردن روزه برای او جایز یا واجب شود، مثلاً برای نجات جان غریق خود را در آب بیندازد، یا اینکه او را مجبور کنند کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد، در این صورت، کفاره بر او واجب نیست، ولی باید قضای آن روز را به جا آورد.
🍚 درباره انواع و میزان کفاره، فردا خواهیم نوشت؛ بعون الله العلي العظیم 🙏
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
8⃣ روز هشتم: انواع و میزان کفارۀ روزه
🍚 دیروز، حالاتی که «قضای روزه» یا «کفارهٔ روزه» یا «هر دوی آنها» بر انسان واجب میشود را بیان کردیم و قول دادیم که امروز درباره میزان کفاره بنویسیم.
همانطور که نوشتیم، کفارۀ روزۀ ماه مبارک رمضان بر اساس موارد، با هم متفاوت است و ما در اینجا به تفکیک آنرا بیان مینماییم، سپس قیمت معادل آنرا به تومان میتوان محاسبه نمود.
🤕 انواع کفارهٔ روزه
۱. کفاره باطل کردنِ عمدى روزه در ماه مبارک رمضان، با چیز حلال.
۲. کفاره باطل کردنِ عمدى روزه در ماه مبارک رمضان، با چیز حرام.
۳. کفاره باطل کردنِ عمدى روزه قضاى ماه مبارک رمضان در بعد از ظهر.
۴. کفاره روزه نذر معین
۵. کفاره روزه اعتکاف
۶. کفاره عذر: یعنی کسی که بر اثر عذر شرعی (مثلاً بیماری) روزه نگرفته است و تا ماه رمضان سال آینده عذر او برطرف نشود، باید کفاره عذر پرداخت نماید.
۷. کفاره تأخیر: یعنی اینکه شخصی در ماه مبارک رمضان به سبب عذر موجه شرعی، یک یا چند روز روزه نگیرد؛ و بعد از ماه رمضان که عذر او برطرف شد نیز قضای روزۀ خود را بهجا نیاورد و آنقدر تأخیر کند تا ماه رمضان آینده فرا برسد.
❌ نکته: مورد ۶ و ۷ در واقع «فدیه» هستند؛ اما در عرف به آنها هم «کفاره» گفته میشود.
⚖ میزان کفاره
۱. اگر روزهدار در ماه مبارک رمضان، عمداً با چیز حلالی روزهاش را باطل کند - مثلاً آب بخورد - باید برای هر یک روز، «دو ماه روزه بگیرد» یا «شصت فقیر را اطعام کند، و یا به هر کدام از آنها یک مُدّ طعام (گندم، جو، نان و مانند اینها) بدهد».
اگر انجام هیچکدام برایش ممکن نبود، هر چند مُدّ که مىتواند به فقرا غذا دهد.
اگر نتواند غذا دهد، باید استغفار کند (بگوید «استغفر اللَّه») و هر وقت که توانایی مالی پیدا نمود، کفاره را بدهد.
۲. اگر روزهدار، عمداً به چیز حرامى روزه خود را باطل کند - چه آن چیز اصلش حرام باشد مثل شراب و زنا، یا به جهتى حرام شده باشد مثل نزدیکى کردن با همسر در حال حیض - «کفارۀ جمع» بر او واجب مىشود؛ یعنى باید برای هر یک روز، علاوه بر دو ماه روزه، شصت فقیر را نیز اطعام کند.
چنانچه هر دو برایش ممکن نباشد، هر کدام از آنها که ممکن است باید انجام دهد.
۳. کسی که روزۀ قضای ماه مبارک رمضان را، بعد از ظهر باطل کند، کفارهاش این است که «ده فقیر را اطعام کند».
اگر نمیتواند - بنابر احتیاط - سه روز روزۀ پی در پی بگیرد.
۴ و ۵. کفاره روزه نذر معین و کفاره روزه اعتکاف، بنا بر مشهور فتوای مراجع، همان کفاره روزهخوارى عمدى در ماه مبارک رمضان (مورد ۱ و ۲) است.
۶ و ۷. فدیهٔ روزه (یا کفارۀ عذر و کفارۀ تأخیر) این است که برای هر روز یک مدّ طعام به فقیر بدهد
البته در مورد آخر - یعنی تأخیر - باید علاوه بر پرداخت آن، روزهٔ قضای هر روز را هم بگیرد.
🍔 یک مُدّ طعام یعنی چه؟
يک مُدّ طعام «معادل ۷۵۰ گرم گندم، جو، برنج، آرد و مانند آنها» و يا «اطعام يک فقير است به گونهای که سير شود».
آیتالله شبیری زنجانی: یک مُدّ، به حساب گندم، حدود ۹۰۰ گرم است.
❓ پاسخ به سؤالات رایج کفاره
* مصرف کفارات فقط فقرا و مستمندان هستند. منظور از فقیر كسى است كه نيازمند تأمين مخارج سال خود و خانوادهاش است و چيزى هم ندارد كه بهطور روزانه قادر به تأمين هزينه زندگىاش باشد.
* احتیاط واجب آن است که کفاره غیر سادات به سادات داده نشود.
* پرداخت پول به جای کفاره کافی نیست؛ مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف خرید نان، برنج یا بقیه موارد مذکور در بالا میکند.
* با توجه به این که یک مدّ، تقریباً ۷۵۰ گرم است، برای ترک عمدی یک روز روزه، میتواند قیمت ۴۵ کیلوگرم گندم، جو، برنج و مانند آنرا به فقیری که مطمئن است با آن پول موارد کفاره را خواهد خرید، بپردازد.
* دادن مواد خوراکی که معمولاً بالفعل یا بعد از طبخ، سیر کننده باشد (مانند گندم، جو، برنج و ماکارونی) مجزی است.
بنابراین به نظر برخی مراجع، دادن لوبيا، گوشت و امثال اينها چون «خورشت» محسوب میشوند کافی نیست.
* احتیاط مستحب آن است که تنها «گندم» یا «آرد گندم» به عنوان کفاره داده شود.
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
9⃣ روز نهم: اهمیت و فضیلت تلاوت قرآن در ماه پربرکت رمضان
قرآن کریم اختصاص به قشر خاصى از مردم ندارد؛ همانگونه كه دانشمندان بزرگ و مفسران و فلاسفه از آن بهره مىگيرند، مردم عادی نيز در حد توان و درك خود از آن استفاده میکنند.
پيامبر اكرم(ص) فرمود: «خانه هاى خود را با خواندن قرآن نورانى كنيد» و در روایتی دیگر فرمود: «... براى تلاوت كننده آيه اى از قرآن ارزش و ثوابى بهتر از آنچه زير عرش تا زمين است موجود است» و «... قرائت قرآن كفاره گناهان و پوششى براى آتش و امان از عذاب است».
بر این اساس يک مسلمان علاوه بر روزه گرفتن، باید با قرآن مأنوس شود و سزاوار است که در این ماه، قرآن بسيار تلاوت کند.
🌸 ماه رمضان؛ بهار انس با قرآن
ماه رمضان ویژگیهای زيادى دارد كه ماههای ديگر ندارند؛ از جمله اینکه ماه نزول قرآن است؛ «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآن ...».
اين ويژگى که در ماه رمضان واقع شد تصادفى نيست؛ چرا که ماه رمضان ماه تربيت (روزه) است و تربيت بدون تعليم نمىشود و قرآن تعليم دهنده است.
همچنین اينكه در ماه رمضان به سبب روزه، قلب انسان صاف شده و آماده پذيرش پیامها و تبليغات الهی میگردد؛ و قرآن هم بهترين تبليغ است.
پس باید در ماه رمضان قرآن بخوانيم كه هم قلبمان آن را بپذيرد و هم هدايت و تربيت شود.
📖 ختم قرآن در ماه مبارک رمضان
پس یکی از بهترين اعمال در شب ها و روزهاى ماه مبارك رمضان تلاوت قرآن است؛ همانگونه که در حدیثی آمده است: «هر چيزى را بهارى است و بهار قرآن ماه رمضان است».
در ماه هاى ديگر، هر ماه يک بار ختم قرآن، سنت است و اقل آن هر شش روز است؛ ولى در ماه رمضان، هر سه روز يك ختم قرآن سنت است.
شاید انجام این سنت برای همه مقدور نباشد؛ اما خوب است که در این ماه حداقل یک بار ختم قرآن را انجام دهیم.
🌘 ثواب تلاوت یک آیه از قرآن در ماه رمضان
خداوند متعال، در این ماه درهای رحمت را به روی مسلمانان باز کرده است، آنچنانکه حتی نفس کشیدن او تسبیح و خوابیدن او عبادات محسوب میشود.
پس وقتى خواب روزهدار كه بى خبرى مطلق است عبادت باشد، بيدارى او كه در حال تلاوت قرآن باشد عبادت بالاترى خواهد بود. چرا که تلاوت قرآن از افضل عبادات است.
فضیلت تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان قابل بیان نیست، و اجر و ثوابى بس عظيم دارد؛ تا آن جا كه ثواب تلاوت يك آيه از اين معجزه الهى در اين ماه، برابر با تلاوت تمام قرآن در غير ماه رمضان قرار داده شده است.
بنابراین، هر کس که یک بار قرآن را در این ماه ختم کند؛ گویی که بیش از ۶۰۰۰ بار آن را خوانده است.
🤲 دعا برای توفیق تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان
پيغمبر اكرم(ص) در آستانه ماه مبارك رمضان در خطبهاى به مردم خطاب کرد: «... با نیتهای خالص و دلهای پاك از خداوند بخواهيد تا شما را در روزه داشتن و تلاوت قرآن در اين ماه توفيق دهد».
نتیجه اینکه چه زيباست اگر در اين ماه عزيز، هر چه بيشتر با كتاب خدا آشنا شويم؛ قرآن را تلاوت كنيم؛ ترجمه آن را مطالعه نماييم؛ به سراغ تفاسير قرآن برويم و از آنهت تا حد توان بهره بگيريم؛ كه اگر دل به قرآن دهيم و در محضرش زانو بزنيم، بى شك اين نسخه شفابخش آلام ما را تسكين بخشيده، و دردهاى مان را دوا نموده، و قلب و روحمان را آرام مى كند.
در روز یازدهم «آداب تلاوت قرآن» را ذکر خواهیم کرد؛ بعون الله العلي العظیم.
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
🔟 روز دهم: فضایل بینظیر مادر مؤمنان حضرت خدیجه کبری(س)
روز دهم ماه مبارک رمضان، سالروز ارتحال جانسوز اُم المؤمنین حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) است.
به این مناسبت، چهار مورد از فضایل بینظیر آن حضرت را ذکر میکنیم:
🪐 سلام خداوند متعال بر حضرت خدیجه(س)
رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: وقتی که در شب معراج، جبرئیل مرا به سوی آسمانها برد، هنگام بازگشت به جبرئیل گفتم: «آیا حاجتی داری؟» جبرئیل گفت: «حاجت من این است که سلام خدا و سلام مرا به خدیجه برسانی».
پیامبر (ص) وقتی که به زمین رسید، سلام خدا و جبرئیل را به خدیجه ابلاغ کرد.
حضرت خدیجه(س) پاسخ داد: «إنّ الله هو السلام و منه السلام و الیه السلام و علی جبرئیل السلام» یعنی «همانا خدا سلام است، و از او است سلام، و سلام به سوی او باز گردد؛ و بر جبرئیل سلام باد.»
🕌 مباهات خداوند به حضرت خدیجه(س)
وقتی پیامبر اکرم(ص) برنامهٔ عبادتی چهل روزه از جانب پروردگارش دریافت نمود و مقرر شد که در آن ایام از همسرش دور باشد، توسط «عمار یاسر» برای آن حضرت پیغام فرستاد که:
«ای خدیجه! گمان نکنی که دلیل دوری من این است که ناراحتی از تو دارم؛ بلکه خداوند متعال این دوری را امر فرموده و من برای امتثال فرمان او چنین میکنم و تو جز خیر، در این مورد هیچاندیشه دیگری نداشته باش که خداوند متعال در هر روز چند بار به سبب تو بر ملائکه مباهات میورزد.»
🙏 افتخار پیامبر اکرم(ص)
رسول مکرم(ص) همواره از حضرت خدیجه کبری (س) به نیکی یاد میکرد و به داشتن چنین همسری افتخار میکرد.
از جمله در بیان عظمت از ایشان میفرمود:
«خدیجه و کجاست مانند خدیجه؟! مرا تصدیق کرد هنگامی که مردم مرا تکذیب کردند؛ و بر دین خدا یاری ام کرد؛ و با همه مال خود کمکم نمود...»
🕋 اولین بانوی نمازگزار
عفیف بن قیس کندی می گوید:
«در زمان جاهلیت بازرگان عطر بودم. در یکی از سفرهای تجارتی وارد مکه شدم و مهمان «عباس» (عموی پیامبر که یکی از بازرگانان بزرگ و ثروتمند مکه بود) شدم. در یکی از روزها در مسجدالحرام در کنار عباس نشسته بودم که در هنگام ظهر، جوانی به مسجد داخل شد که صورتش همچون قرص ماه نورانی بود. نگاهی به آسمان کرد و سپس رو به کعبه ایستاد و شروع به خواندن نماز کرد. چیزی نگذشت که نوجوانی خوش سیما به وی پیوست و در سمت راست او ایستاد. سپس زنی که خود را پوشانده بود، آمد و در پشت سر آن دو نفر قرار گرفت و هر سه با هم مشغول نماز و رکوع و سجود شدند.
من از دیدن این منظره که در مرکز بت پرستان، سه نفر آیین دیگری غیر از مرام بت پرستی را برگزیده اند در شگفت ماندم. رو به عباس کرده و گفتم: حادثه بزرگی است!
او نیز این جمله را تکرار کرد و افزود: آیا این سه نفر را می شناسی؟
پاسخ دادم: نه.
گفت: نخستین کسی که وارد شد جلوتر از هر دو نفر ایستاد، برادرزاده من محمد بن عبدالله و دومین فرد، برادرزاده دیگر من علی بن ابی طالب و سومین شخص همسر محمد است. او مدعی است که آیین وی از طرف خداوند نازل شده است و اکنون در روی زمین، جز این سه نفر کسی از این دین پیروی نمی کند.
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
1⃣1⃣ روز یازدهم: آداب تلاوت قرآن
در روز نهم این ماه مبارک رمضان، اهمیت و ثواب «تلاوت قرآن کریم» و سنت «ختم قرآن» در این ایام و لیالی عزیز را یادآور شدیم؛ و وعده دادیم که امروز درباره «آداب تلاوت قرآن» بنویسیم.
برای تلاوت و قرائت قرآن کریم، آداب و شرائطى بیان شده است؛ از جمله:
۱. طهارت ظاهر (وضوء داشتن):
دست زدن به خطوط قرآن باید توأم با طهارت و وضو باشد؛ و بدون آن حرام است.
لذا اولین ادب از آداب تلاوت نیز این است که پیش از قرائت وضو بگیریم، هر چند که نخواهیم به کلمات آن دست بزنیم.
۲. طهارت باطن:
درک مفاهیم و محتواى آیات کتاب الهی، براى کسانى بیشتر میّسر خواهد بود که خود را از رذائل اخلاقى پاک کنند.
۳. رو به قبله نشستن:
کعبه، از مقدس ترین مکانهای روی زمین است و خداوند به مسلمانان دستور داده است هنگام نماز و سایر عبادات رو به سوی آن نمایند.
لذا بهتر است هنگام قرائت قرآن نیز انسان رو به قبله و خانه خدا بنشیند.
۴. مؤدب بودن:
«ملا محسن فیض کاشانی» گفته است: قاری قرآن بایستی ادب مناسب را حفظ کند؛ هنگام تلاوت سرِ خود را پایین اندازد؛ چهارزانو بنشیند؛ و به جایی تکیه نکند؛ نشستن او مانند متکبران نباشد؛ و حتی اگر تنها باشد چنین پندارد که در برابر استاد خویش نشسته است.
۵. نگذاشتن قرآن روی زمین:
ادب خوبی که از قدیم در مساجد رعایت میشد و میشود، گذاشتن «رَحل» در زیر قرآن است. پسندیده است که در منازل هم از رَحل استفاده کنیم و با این کار به فرزندان خویش هم احترام گذاردن به قرآن را آموزش دهیم.
۶. استعاذه (پناه بردن به خدا از شیطان):
به هنگام آغاز تلاوت قرآن باید از شیطان رانده شده، به خدا پناه ببریم.
برای این کار، بگوییم: «أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم» یا «أَسْتَعِیذُ بِالسَّمِیعِ العَلِیمِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم» یا «أعوذُ بِاللَّهِ السَّمیعِ العَلیمِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ وَ أعُوذُ بِاللَّهِ أنْ یَحْضُرُون».
نکتهٔ مهم اینکه پناه بردن به خدا از دست شیطان لعین، نباید فقط محدود به لفظ و سخن باشد؛ بلکه باید در اعماق روح و جان نفوذ کند، به گونه اى که انسان در تمام مدت تلاوت قرآن از افکار و خوهاى شیطانى جدا گردد و به صفات الهى نزدیک شود.
۷. شمرده و منظم خواندن قرآن:
خداوند متعال فرموده است که قرآن را به صورت «ترتیل» تلاوت کنیم.
«ابن عباس» از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) پرسید: قرآن خواندن به شکل ترتیل چگونه است؟
حضرت(ص) فرمود: «حروف و کلمات آن را کاملاً روشن ادا کن. نه همچون خرماى خشکیده [یا ذرات شن] آن را پراکنده کن، و نه همچون شعر آن را با سرعت پشت سر هم بخوان. به هنگام برخورد با عجائب قرآن توقف کنید و بیندیشید و دل ها را با آن تکان دهید، و هرگز نباید همت شما این باشد که بسرعت سوره را به پایان رسانید».
همچنین در حدیثى در تفسیر این آیه از امام صادق(علیه السلام) میخوانیم: «قرآن را به شکل هَذْرَمَة (تند و دست و پا شکسته) نباید خواند، بلکه باید به شکل تَرتیل (به آرامى) تلاوت نمود...».
۸. تدبّر و تفکر:
علاوه بر ترتیل، در آیات و روایات دستور به «تدبّر و تفکر» در قرآن داده شده است. لذا اصحاب پیامبر(ص) قرآن را ده آیه ده آیه از آن حضرت میآموختند، و ده آیه بعدی را فرا نمیگرفتند مگر این که آنچه در ده آیه قبل بود را بدانند و بدان عمل کنند.
۹. تلاوت حزین:
حزین خواندن قرآن هنگام تلاوت، معنویت قاری را افزایش میدهد.
پیامبر اکرم(ص) فرمود: «براستی قرآن همراه با حُزن نازل شده است. بنابراین، هنگامی که قرآن میخوانید گریه کنید؛ و اگر گریه نکردید، حالت گریه بر خود گیرید».
امام کاظم(ع) هنگامی که قرآن میخواند، میگریست و شنوندگانِ تلاوت حضرتش نیز میگریستند.
۱۰. عبرت گرفتن از آیات عذاب:
از امام صادق(ع) دستور است که در هنگام تلاوت قرآن، وقتى به آیهای رسیدیم که در آن ذکر آتش دوزخ شده است توقف کنیم و از آن به خداوند متعال پناه ببریم.
۱۱. سکوت کردن موقع تلاوت دیگران:
آنها که آیات قرآن را میشنوند نیز وظیفهای دارند. وظیفهٔ آنها «سکوت کردن و گوش فرا دادن به آیات» است.
۱۲. رعایت مواردی که تلاوت مناسب نیست:
از امیرالمؤمنین علی(ع) روایت است که در هفت حالت قرآن نخوانیم: در حال رکوع، در حال سجده، در توالت و حمام، در حال جنابت، در حال نفاس و هنگام حیض.
لذا فقهاء شیعه فتوا دادهاند که: «قرآن خواندن در چهار مورد اول کراهت دارد و در مورد شخص جُنب، حائض و نفساء خواندن بیشتر از هفت آیه از سوره هایی که سجده واجب ندارد، مکروه است؛ اما این سه دسته نمیتوانند سورههایی که سجده واجب دارد بخوانند و حتی اگر یک حرف از این چهار سوره را هم بخوانند حرام است».
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
2⃣1⃣ روز دوازدهم: مواردی که «قضای روزه» واجب است ولی «کفاره» واجب نیست
۱. کسی که در روز ماه رمضان نیت روزه نمیکند، یا از روی ریا روزه میگیرد ولی هیچیک از کارهایی را که موجب باطل شدن روزه است انجام نمیدهد قضای آن روز بر او واجب است، ولی کفاره واجب نیست.
۲. کسی که در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کرده و با حال جنابت یک یا چند روز، روزه بگیرد قضای آن روزها بر او واجب است.
۳. اگر در سحر ماه رمضان بدون این که تحقیق کند صبح شده یا نه، کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد، سپس معلوم شود که در آن هنگام صبح شده بوده است، باید قضای آن روز را بگیرد. (اگر تحقیق کند و بداند که صبح نشده و چیزی بخورد، و بعد معلوم شود که صبح بوده است قضای آن روز بر او واجب نیست.)
۴. اگر در روز ماه رمضان به خاطر تاریکی هوا یقین کند که مغرب شده یا کسانی که خبر آنها شرعاً حجت است بگویند مغرب شده، و افطار کند سپس معلوم شود که هنوز در آن هنگام مغرب نبوده است باید قضای آن روز را به جا آورد.
۵. اگر بر اثر وجود ابر در آسمان، گمان کند که مغرب شده و افطار کند، بعد معلوم شود که مغرب نبوده است، قضای آن روز بر او واجب نیست.
۶. در سحر ماه رمضان تا وقتی یقین به طلوع فجر (اذان صبح) نکرده است میتواند کارهایی را که موجب باطل شدن روزه است انجام دهد، ولی اگر بعداً معلوم شد که در آن هنگام صبح شده بوده است حکم آن در مسألهٔ «۳» گفته شد.
۷. در روز ماه رمضان تا وقتی یقین به فرارسیدن مغرب نکرده باشد نمیتواند افطار کند، و اگر با یقین به مغرب افطار کرد و بعد معلوم شد که مغرب نشده بوده است حکم آن در دو مسألهٔ «۴» و «۵» گفته شد.
۸. اگر روزهدار در هنگام وضو که مستحب است قدری آب در دهان بگرداند و مضمضه کند، این کار را کرد و آب بی اختیار فرو داده شد روزهاش صحیح است و قضا بر او واجب نیست. ولی اگر این کار را نه برای وضو بلکه برای خنک شدن و امثال آن انجام داد و آب بی اختیار به حلق او فرو رفت، باید قضای آن روز را به جا آورد.
📝 مسائل بالا مطابق فتاوای حضرت آیت الله العظمی خامنهای است.
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
3⃣1⃣ روز سیزدهم: احکام روزهٔ مسافر
مسافرت در ماه مبارک رمضان جایز است. البته بهتر است به سفر نرود مگر این که سفر برای ضرورت یا کاری نیکو باشد.
در صورت مسافرت، روزهٔ او احکامی دارد:
۱.کسی که در ماه رمضان مسافرت میکند در هر مورد که نماز را باید شکسته بخواند نباید روزه بگیرد. (یعنی اگر امکان روزه گرفتن هم دارد، نمیتواند روزهدار باشد و روزهٔ او باطل است.)
۲. کسی که در مسافرت است و در وطن خود نیست، در هر مورد که باید نماز چهار رکعتی (تمام) بخواند - مانند مسافری که ده روز در یک محل قصد ماندن میکند یا شخصی که مسافرت شغل اوست - واجب است روزه بگیرد.
(مگر در مواردی که استثنا شده است).
۳. روزه گرفتن بر «کثیر السفر» واجب است؛ یعنی شخصی که کارش متوقف بر سفر است مانند راننده، پیک و پستچی بین شهرها، خلبان، کشتیبان و چوپان.
(بنا به نظر برخی از مراجع، عنوان «کثیر السفر» بر کسی صدق میکند که حداقل ده بار در ماه، و در ده روز آن سفر برود؛ یا ده روز در حال سفر باشد هر چند در ضمن دو یا سه سفر؛ با این شرط که تصمیم بر ادامه داشته باشد به مدت شش ماه در یک سال، و یا سه ماه در چند سال را داشته باشد.
درباره کثیرالسفر بودن دانشجویان، کارمندان و ... نیز اختلاف فتوا وجود دارد؛ و هر شخص باید به مرجع خود مراجعه نماید.)
۴. هرگاه روزهدار بعد از ظهر مسافرت نماید باید روزهٔ خود را تمام کند، اما اگر پیش از ظهر مسافرت نماید روزهاش باطل است.
۵. کسی که پیش از ظهر شروع به مسافرت کرده است، قبل از آن که به حد ترخص برسد نمیتواند روزه را افطار کند.
اگر پیش از آن افطار کند بنابر احتیاط «کفارهٔ افطار عمدی روزهٔ ماه رمضان» بر او واجب است. البته اگر از حکم مسأله غافل بوده کفاره ندارد.
۶. هرگاه مسافر پیش از ظهر وارد وطن شود یا به جایی برسد که قصد ده روز توقف دارد، چنانچه کاری که روزه را باطل میکند انجام نداده باشد باید روزه بگیرد و اگر انجام داده باید بعداً قضا کند؛ ولی اگر بعد از ظهر وارد شود نمیتواند روزه بگیرد.
۷. مسافرت برای فرار از روزه، بدون ضرورت یا دلیل، جایز ولی «مکروه» است. (مثلاً در تابستان به سفر رود تا بعداً در زمستان قضای روزه ها آن را به جا آورد.)
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
4⃣1⃣ روز چهاردهم: شبهای مهتابی (لیالی مُقمِرة) کدام شبها هستند؟ و حکم نماز صبح و آغاز روزهداری در آنها چیست؟
🌖 به شبهای دوازدهم تا نوزدهم هر ماه قمری، که قرص کرهٔ ماه، نزدیک به کامل و نور آن زیاد است "لیالی مُقمِرة" یا "شبهای مهتابی" گفته میشود.
در این شبها شدت نور ماه، مانع از رؤیت سپیدی فجر و یقین به دخول وقت زمان نماز صبح و امساک روزه میشود.
فتوای مشهور این است که تفاوتی بین شبهای مهتابی (مقمرة) با غیر آنها نیست؛ اما نظر برخی از مراجع گذشته و حال این است که این شبها با شبهای غیر مهتابی فرق دارند، لذا نماز صبح در این شبها با تأخیر خوانده شود؛ حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بعد از اذان.
برای این دسته از فقهاء، شبهای پس از نوزدهم تا نزدیک به اواخر ماه (آیتالله زنجانی: تا شب بیست و پنجم) نیز به جهت نزدیک شدن تدریجی ماه به افق شرقی - یعنی محل برآمدن سپیده صبح - در حکم لیالی مُقمِرة یا شبهای مهتابی است و آن تأخیر به این شبها نیز سرایت داده میشود.
نظر تعدادی از مراجع در این زمینه به شرح زیر است:
🔔 مراجع قائل به تفاوت و تأخیر:
امام خمینی(ره): بین شبهای مهتابی و غیر آنها فرق هست و باید طلوع فجر محسوس شود. ساعت و محاسبات علمی میزان نیست.
احتیاط لازم در شبهای مهتاب آن است که صبر کند تا سفیدۀ صبح در افق ظاهر شود و غلبه کند بر روشنایی مهتاب، بلکه خالی از وجه نیست و این حکم در روشنی برق و شبهای ابر نیست.
و در روزه احتیاط کنند در شبهای مهتاب، اگر چه بعید نیست که لازم نباشد امساک قبل از آنچه که ذکر شد.
آیت اللّه العظمی سید احمد خوانساری(ره): در طلوع فجر بین شبهای مهتابی و غیر مهتابی تفاوت وجود دارد و فجر صادق در شبهای مهتابی دیرتر محقق میشود.
آیتالله العظمی شبیری زنجانی: بنا بر احتياط واجب، در ليالی مقمره، به مقداری که صبح روشن شود؛ بايد [در خواندن نماز] تأخير کرد.
🔕 مراجع قائل به عدم تأخیر:
آیتالله العظمی خامنهای: فرقى بين شبهای مهتابى و غير مهتابى در طلوع فجر، وقت فريضه صبح و وجوب امساک براى روزه گرفتن نيست؛ هرچند احتياط در اين زمينه خوب است.
آیتالله العظمی مکارم شیرازی: وقت اذان صبح (براى نماز و روزه) در شبهای مهتابى و غیر مهتابى یکسان است و معیار، ظاهر شدن نور شفق در افق است، هرچند بر اثر تابش مهتاب نمایان نباشد.
آیتالله العظمی سبحانی: شب مهتابى و غير مهتابى تفاوتى ندارند. وقت نسبت به هر دو يكى است و يقين به طلوع فجر كافى است، هر چند مهتاب مانع از رؤيت آن باشد.
آیات عظام خویی(ره)، بهجت(ره)، فاضل لنکرانی(ره)، تبریزى(ره)، صافی گلپایگانی(ره)، وحید خراسانی، نوری همدانی، سیستانى و جوادی آملی: تفاوتى بین شبهای مهتابى و غیرمهتابى نیست.
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
5⃣1⃣ روز پانزدهم: تبعیت امام حسین از امام حسن مجتبی (علیهما السلام)؛ به مناسبت نیمهٔ رمضان المبارك، سالروز ولادت دومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت 🌷
پس از شهادت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام)، امام حسن (علیه السلام) عهدهدار امامت و زعامت مسلمانان گردید. اما خلافت آن حضرت به دلیل فتنه «معاویه» حاکم شام و کارشکنی و بیوفایی های برخی اهالی عراق بیش از شش ماه دوام نیاورد.
در آن مدت کوتاه حکومت و نیز بقیه عمر مبارک امام مجتبی(ع)، امام حسین(ع) همواره در کنار برادر حاضر بود و از هیچ کوششی در راه خدمت و مساعدت به ایشان مضایقه نکرد.
برخی از مورخان با توجه به پارهای روایات سست و بیپایه، از موارد اختلاف نظر این دو امام سخن به میان آورده اند ، اما اهل تحقیق - بویژه بر مبنای اصول عقاید شیعی - این اختلافات را رد نموده و مواردی از تبعیت را ذکر میکنند؛ از جمله:
🤝 بیعت با امام(ع)
پس از شهادت حضرت علی(ع) مردم نزد امام حسن(ع) گرد آمدند.
امام حسن(ع) به آنان فرمود: «با من بر سر فرمانبرداری و گوش به فرمان بودن، بیعت کنید و با هر کس جنگیدم شما نیز بجنگید و با هر کس در صلح بودم شما نیز در صلح باشید».
مردم چون این سخنان را شنیدند تردید کردند و از بیعت خودداری کردند! برخی از آنان نزد امام حسین(ع) رفتند و به او گفتند: «دست بگشای تا با تو بر جنگیدن با گمراهان و حلال شمارندگان حرامها (یعنی شامیان و اصحاب معاویه) بیعت کنیم، همانگونه که با پدرت این چنین بیعت کردیم.» امام حسین(ع) فرمود: «پناه بر خدا از اینکه تا هنگامی که برادرم حسن زنده است، با شما بیعت کنم.»
پس مردم دیگر بار نزد امام حسن(ع) بازگشتند و با او بیعت کردند.
⚔ همکاری در جنگ
هنگامی که شیپور نبرد با دشمنان شامی نواخته شد، امام حسین(ع) در بسیج و اعزام نیروها به اردوگاه نخیله و مسکن نقشی فعال داشت و همراه برادر به مدائن و ساباط برای جمعآوری لشکر رفت.
☮ همراهی در صلح
زمانی هم که در پی کارشکنیها و خیانتهای مکرر سپاهیان، امام حسن(ع) بنا بر مصالح اسلام و مسلمین مجبور به پذیرش صلح با معاویه شد، امام حسین(ع) شریک رنجهای برادر بود.
از علی بن محمد بن بشیر همدانی نیز نقل شده است که: «[پس از ماجرای صلح] من و سفیان بن لیلا، به مدینه نزد امام حسن(ع) رفتیم. هنگامی وارد خانهاش شدیم من گفتم: «سلام بر تو ای خوارکننده مؤمنان!» امام فرمود: «سلام بر تو! بنشین» و ادامه داد: «من خوارکننده مؤمنان نیستم؛ بلکه عزت دهنده آناننم. من از صلح با معاویه جز این نخواستم که از کشتار شما جلوگیری کنم زیرا دیدم که یارانم در جنگ کردن سست هسند و از جهاد شانه خالی میکنند. به خدا سوگند [با این وضعیت] اگر با کوهها و درختان هم به سوی معاویه میرفتیم جز واگذاری خلافت به او چارهای نبود.»
سپس از نزد امام حسن(ع) بیرون آمدیم و نزد امام حسین(ع) رفتیم و پاسخ امام حسن(ع) را به او باز گفتیم. ایشان فرمود: «برادرم حسن درست میگوید. باید همه شما تا زمانی که این فرد (معاویه) زنده است، در خانه خود بمانید».
🌴 اطاعت و تکریم برادر
پس از انعقاد صلح، امام حسین(ع) همراه برادر به مدینه بازگشت و ده سال از عمر شریف خود را در ایام امامت ایشان به سر آورد و در همه احوال تبعیت از آن حضرت میفرمود.
ارزش و احترامی که امام حسین(ع) نسبت به برادر و امامش قائل بود آن چنان بود که نقل شده که ایشان در مجلسی که امام حسن(ع) حضور داشت، سخن نمیگفت و نظری نمیداد تا آنگاه که امام حسن(ع) [از آن مجلس] برمیخاست؛ هیچ گاه جلوتر از وی راه نمیرفت؛ و حتی در بخشش هایش نیز سعی داشت امر سروری امام حسن (ع) را حفظ کند.
نقل است محتاجی به نزد امام حسن (ع) آمد و از او کمک خواست. امام حسن مجتبی(ع) مبلغی را به او کمک کرد. این مرد سپس برای دریافت کمک بیشتر نزد امام حسین(ع) رفت. امام(ع) پس از آگاهی از عطایای امام حسن(ع) جهت پاسداشت حرمت برادر و امام زمان خویش، یک دینار کمتر از او به فقیر کمک کرد.
🕋 ای قیس! او امام من است
در ماجرایی، «قیس بن سعد بن عباده انصاری» در تبعیت از امام حسن(ع) به تردید افتاده بود و به امام حسین(ع) مینگریست و منتظر فرمان او بود.
امام حسین(ع) به فرمود: «ای قیس او [امام حسن(ع)] امام من است».
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
6⃣1⃣ روز شانزدهم: فضلیت افطاری دادن
یکی از آداب و سنن بسیار خوب که در بین مؤمنان رایج است و ریشه در ایمان مردم دارد، افطاری دادن و مهمان کردن اقوام و دوستان در ماه مبارک رمضان است.
توجه یافتن به کسانی که در اداره زندگیشان بویژه ضروریترین امر یعنی غذا، با دشواری روبه هستند، یکی از حکمتهای روزه است.
برای بیان ثواب و اهمیت افطاری دادن، چهار حدیث زیر را به شما تقدیم میکنیم:
🤩 ثواب افطاری دادن، بیشتر از روزه گرفتن
امام موسی بن جعفر (علیهما السلام) فرمود: افطاری دادن به برادر روزهدار از روزهات بافضیلتتر است.»
[وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۱۲۹.]
❌ نکته مهم: توجه داشته باشیم که بیشتر بودن ثواب، به معنی جایگزینی نیست. بیتردید هرگز افطاری دادن جای روزهٔ ماه مبارک رمضان را نمیگیرد؛ چون روزه، واجب است و افطاری، مستحب.
😱 افطاری دادن به یک نفر، کفارهٔ یک سال گناه
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «کسی که مؤمنی را افطاری دهد، کفاره یک سال گناه او شمرده میشود؛ و کسی که دو مؤمن را افطاری دهد، بر خداوند است که او را وارد بهشت سازد».
[وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۱۴۱.]
🕋 افطاری دادن به یک نفر، مانند آزاد کردن یک پیامبرزادهٔ اسیر
فردی به نام «سدیر» در ماه مبارک رمضان، بر امام باقر (علیه السلام) وارد شد.
حضرت فرمود: «ای سدیر، آیا میدانی در چه شبهایی قرار داریم؟»
عرض کرد: آری، پدرم فدایت باد، شب های ماه مبارک رمضان است.
امام فرمود: «آیا میتوانی در هر شب از این شبها ۱۰ بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کنی؟»
سدیر گفت: پدر و مادرم فدایت باد این اندازه ثروت ندارم.
امام فرمود: «آیا میتوانی ۹ بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کنی؟»
سدیر باز همان گونه جواب داد.
حضرت یکی یکی کم کرد تا فرمود: «آیا میتوانی هر شب یک بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کنی؟»
سدیر عرض کرد: این نیز در توانم نیست.
امام فرمود: «آیا میتوانی هر شب مسلمانی را افطار دهی؟»
مرد گفت: آری؛ بلکه ده مسلمان را نیز میتوانم.
پدرم فرمود: «ای سدیر، من نیز همین را اراده کردهام. اگر بتوانی یک برادر مسلمان را افطاری دهی (ارزش آن) چون آزاد ساختن یکی از فرزندان اسماعیل است».
[وسائل الشیعة، ج۱۰، ص۱۳۰.]
🧆🥛 با دادن افطاری ساده، خود را از این ثواب های بزرگ محروم نکنیم
در این دوران که متأسفانه چشم و همچشمی ها و تجملات خانمانسوز بر زندگی ما حاکم شده است، دادن یک مهمانی افطاری با استانداردهای تجملاتی، از توان بسیاری از ما خارج است.
پس چه راهی دارد که از ثواب عظیمی که در بالا ذکر شد محروم نکنیم؟
راهش این است که از «استانداردهای خودساختهٔ غیر اخلاقی و ضد اسلامی» خارج شویم و به «استانداردهای خداپسندانه» روی آوریم.
حدیث زیر را بخوانیم و عمل کنیم:
از رسول گرامی (صلّی الله علیه وآله) نقل شده است که: «هر کس در ماه رمضان مؤمن روزه داری را افطار دهد، پاداش آزاد کردن بنده مؤمنی را دارد و سبب آمرزش گناهان گذشته او میشود».
به ایشان عرض کردند: «یا رسول الله! همه ما که توانایی افطار دادن نداریم».
حضرت(ص) فرمود: «آن کس که توان ندارد، مقداری شیر یا قدری آب و یا تعدادی خرما هم بدهد، خداوند به او چنین پاداشی را عطا میکند».
[من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۱۳۴]
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴
7⃣1⃣ روز هفدهم: نگاهی به افراطها و تفریطها دربارهٔ مسجد مقدس جمکران؛ به مناسبت سالروز تأسیس
هزار و هفتاد و یک سال پیش، به امری قدسی، بنای مسجد مقدس جمکران به گذاشته شد.
مسجد مقدس جمکران از همان زمان مورد توجه خواص بود؛ اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی و رویکرد عام مردم به معارف و نمادهای مذهبی، توجه به این مسجد بیشتر و بخصوص در چند دهه اخیر، این توجه دهها برابر شد؛ تا آنجا که طرحهای متعدد توسعه مسجد همچنان پاسخگوی سیل جمعیت مشتاق نیست.
این امر باعث گردید که مسجد جمکران، همانند هر پدیدهٔ مورد توجه دیگر، دستخوش افراطها و تفریطها قرار گیرد.
در این متن به شکل فهرستوار، به برخی از این کژیها اشاره میکنیم:
🤭 تفریط ها :
1. انکار اصالت مسجد
تفریطهایی که گاه در مورد این مسجد به چشم میخورد، از "تشکیک در اصالت آن" ناشی میگردد. لذا گاهی حتی از "برخی افراد که انتظار نمیرود" شنیده میشود که: «مسجد جمکران بر مبنای یک خواب بنا شده است و خواب حجیت ندارد»!
حال آنكه مسجد جمکران بر مبنای خواب بنا نشده است.
تصور فوق، شاید از عدم دقت در واقعه تشرف «حسن بن مثله جمکرانی» به محضر امام زمان(عج) ناشی باشد.
مطابق آنچه مورد وثوق علماء و بزرگان قرار گرفته است، در شب هفدهم رمضان المبارك سال ۳۷۳ هجری قمری «حسن بن مثله» را از خواب بيدار كردند و گفتند: «برخيز و مولاى خود حضرت مهدى(ع) را اجابت كن كه تو را طلب نموده است.» وی نيز از بستر برمیخیزد و بقیه ماجرا، همه در "بیداری" اتفاق افتاده است.
صحت ادعاهای حسن بن مثله هم با نشانههای متعدد ـ شفا گرفتن بيماران پس از خوردن وليمهای خاص و نیز تبرک به زنجیرهای مشخصکنندهٔ زمین مسجد ـ ثابت شد.
نقل اين واقعه از سوی «شيخ صدوق» مؤيد ديگر آن است.
آية الله حاج «شيخ مرتضى حائرى» از اعاظم علم و عمل حوزههای علمیه در اين باره گفتهاند: «داستان مسجد جمكران كه در بيدارى واقع شده در كتاب تاريخ قم از شیخ صدوق، نقل شده است. مرحوم آقاى بروجردى كه مرد دقيق و ملاّيى بود، مىفرمود: اين داستان در زمان صدوق واقع شده و اينكه او نقل كرده است دلالت بر كمال صحت آن دارد».
لذا بر خلاف ادعای فوق، مسجد جمکران بر مبنای یک خواب ساخته نشده است.
ضمن اینکه توجه علماي بزرگ و طراز اول شيعه و تشرف مكرر آنان به اين مسجد، ما را از جستجوی دليل خاص برای آن مدعیات مستغنی میسازد؛ شخصيتهای بزرگی نظير حضرات آيات «حائری يزدی»، «حجت»، «خوانساری»، «بروجردی»، «مرعشی نجفی» و «اراكی» در گذشته و حضرات آیات «خامنهای»، «مكارم شيرازی»، «علوی گرگانی» و «نوری همدانی» در زمان حاضر.
طلبههای قدیمیتر به ياد دارند كه مرحوم آية الله «سيد محمدرضا گلپايگانی» هرگاه با مسألهٔ مهم و لاينحلی مواجه میشد يا در اموري مثل رفع نيازهای مادی طلاب با مشكل مواجه میگرديد شخصی را براي عبادت و درخواست حل مشكل به اين مسجد بابرکت میرفت و یا طلاب را بدانجا گسيل میداشت و نتيجه هم میگرفت.
2. نفی عرض حاجت
یکی دیگر از تفریطهایی که گاه از سوی برخی خواص در این مورد شنیده میشود، مسأله "عریضهنویسی به امام(عج)" است.
مطابق آیات و روایات، عرض حاجت به پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار هیچ اشکال عقلی و شرعی ندارد؛ البته با این نیت که آنان، مستقل در برآورده کردن نیازهای ما نیستند بلکه به دلیل جایگاه برگزیدهای که نزد خداوند متعال دارند ميتوانند حاجت ما را بخواهند و ما را شفاعت کنند.
ابراز حاجت نیز به شکل متعارف، به دو نحوه کتبی و شفاهی صورت میگیرد؛ يعني انسان ميتواند بیپرده و مستقیم در مقابل ضریح امام ـ یا حتی فرسنگها دورتر از مضجع وی ـ بایستند و هر آنچه دل تنگش می خواهد بگوید؛ یا آنكه آنچه در دل دارد و از گفتن آن حيا ميكند یا قادر به بیانش نیست را در کاغذی بنویسد و پیامبر(ص) و امام(ع) را مخاطب قرار دهد.
البته باید دانست که ابراز حاجت به محضر معصوم(ع) نیز همانند دعا به پیشگاه خداوند است که شاید اجابت شود و شاید صلاح در عدم اجابت آن باشد.
پس عریضه نوشتن برای امام زمان(عج) اشکالی ندارد؛ اما اینکه در راه این عرض حاجت، مثلا برای "چاه جمکران" ارزش خاصی قائل شویم، بحثی دیگر است که در بخش «افراط ها» بدان خواهم پرداخت.
پایانِ بخش ۱ از ۲👆
----------
🍀 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی (عارف)
در پیامرسان ایتا
@alirezahoseiniaref
بخش ۲ از ۲ 👇