eitaa logo
علی سمرقندی
321 دنبال‌کننده
80 عکس
16 ویدیو
3 فایل
آثار و اشعار #علی_سمرقندی راه ارتباطی: @alisamarqandi110
مشاهده در ایتا
دانلود
با اسب یقین به دشت تشویش زدید هر حرف که مانده بود از پیش زدید آرای شما تاج گلی خواهد شد هر گل که زدید بر سرِ خویش زدید @alisamarqandi 🦋
5.51M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📣 علی سمرقندی _ شاعر مشهدی و نفر اول جشنواره خوارزمی 🔰آرای شما تاج گلی خواهد شد... 📌 صندوق أخذ رأی مجتمع فرهنگی هنری امام رضا علیه السلام مشهد مقدس @alisamarqandi 🦋
صلح است میان کفر و اسلام با ما تو هنوز در نبردی @alisamarqandi 🦋
به روی بالش غفلت چگونه سر بگذاری ز یاد برده‌ای ای دل مگر که سنگ لحد را ؟! @alisamarqandi 🦋
《رود》 اگرچه فرض محال است؛ رود برگردد بگو به آنکه دلم را ربود برگردد بایست روی پل و بعد سجده‌ی شکرت سی و سه بار بخوان زنده‌رود برگردد به عزمِ ماه زمین خورده‌ام خیالی نیست پلنگ بادیه باید کبود برگردد... حریف بود رقیبم چه قصه‌ی تلخی که جاممان به هوا رفته؛ زود برگردد نمانده هیچ کسی دورِ من به جز شیطان خدا کند مَلَکی از سجود برگردد □ به رویِ آتشِ عشقش سپند می‌پاشم که دود آن به دو چشمِ حسود برگردد 1397/08/08 @alisamarqandi 🦋
همیشه بوی بهار از بهار خوش‌تر بود که بی‌قراریِ قبل از قرار، خوش‌تر بود
🔷چند معنایی در شعر سعدی🔷 وقتی بیت‌های سعدی را می‌خوانیم در ابتدا با یک بیت ساده مواجهه می‌شویم؛ اما با کمی دقت به لایه‌های زیرینِ شعر او دست پیدا می‌کنیم‌. برای مثال به بیت زیر توجه کنید. خاک را زنده کند تربیتِ بادِ بهار سنگ باشد که دلش زنده نگردد به نسیم... سعدی در مصراع اول می‌گوید که بادِ بهاری باعث زنده شدن و سرسبزیِ خاک می شود و خاک را می‌پروراند. اما در مصراع دوم با یک شگفتی همراه می‌شویم که می‌توان سه معنا برای آن در نظر گرفت. 🟢یک: کسی که با نسیمِ بهاری دلش زنده نشود مانند سنگ، بی‌روح است. 🔴دو: فقط سنگ است که می‌تواند با نسیمِ بهاری دل‌مرده باشد و دلش زنده نشود. 🔵سه: می‌توانیم مصراع دوم را با لحن نفرین بخوانیم و بگوییم: خدا کند کسی که با نسیمِ بهاری دلش زنده نمی‌شود به سنگ تبدیل شود. @alisamarqandi 🦋
غمش به معجزه تبدیل می‌شود امشب گلِ رُزی که به من داده بود لاله شده 🌹 @alisamarqandi 🦋
با رعدِ سرفه های گران سینه، صاف کرد... گویی که آسمان سرِ نطقی فصیح داشت @alisamarqandi 🦋
ما پیرو خیالیم بر آستانه ی دوست بوسِ نهانیِ ما محتاجِ لب نباشد... @alisamarqandi 🦋
اگرچه خویش را در ابتلایت امتحان کردم همیشه شرک را در سجده های خود نهان کردم دهان دادی بگویم دوستت دارم ولی افسوس تمام فرصتم را صرف حرف آب و نان کردم عجب از من که این تهلیل وتسبیح و تواضع را برای کفر ،کفر خودپسندی نردبان کردم رسیده لطف بی اندازه ات هنگام دشواری همیشه بیشتر از آنچه در ذهنم گمان کردم کنار آبی حوضی،میان عطر بارانی تو را درلحظه های ناب احساسم نشان کردم زمین سجده هایی را که لبخند تو وسعت داد میان هر قنوتم شعبه ای از آسمان کردم چه سودی بیشتر از این که پیش از مرگ فهمیدم اگر این عمر خرج دیگران باشد زیان کردم