💫 خاصيت عدد چهل در ظهور استعدادات
به طرق عديده از سيّد رُسل و هادی سُبُل مروی است كه:
مَنْ أَخلَصَ لِلَّهِ أَرْبَعِينَ صَباحاً ظَهَرَتْ يَنابيعُ الحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَی لِسَانِهِ.*
عبارات حديث مختلف وارد شده و معانی متّحد است.
خود به عيان ديده‌ايم، و به بيان دانسته‌ايم كه اين مرحلۀ شريفه از مراحل عدد را خاصيّتی است خاصّ، و تأثيری است مخصوص، در ظهور استعدادات، و تتميم مَلَكات؛ در طیِّ منازل و قطعِ مراحل.*
و منازل راه، اگرچه بسيار باشد، لكن در هر منزلی مقصدی است. و مراحل اگرچه بی‌شمار باشد؛ چون به اين مرحله داخل شدی اتمام عالَمی است.
تخمير طينت آدم أبوالبشر به يد قدرت الهيّه در چهل صباح اتمام يافت؛ وَ خَمَّرْتُ طينَةَ آدَمَ بِيدَي أرْبَعِينَ صَباحاً. و در اين عدد عالمی از عوالم استعداد را طیّ كرد. و به روايتی چهل سال جسد او ميان مكّه و مدينه افتاده بود و باران رحمت الهيّه بر او می‌باريد، تا در اين عدد قابل تعلّق روح قدسی شد.
و ميقات موسی عليه‌السّلام در اربعين ليلة تمام شد. و قوم او را بعد از اربعين سنة از تيهْ خلاص كردند.*
و خاتم انبياء صلّی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم را بعد از چهل سال كه به خدمت قيام نمود خلعت نبوّت پوشانيدند.
و زمان مسافرت عالم دنيا و ظهور استعداد، و نهايت تكميل در اين عالَم، در چهل سال است. چنانچه وارد است كه عقل انسان در چهل سالگی به قدر استعداد هر كسی كمال می‌پذيرد.(1) و از بدوِ دخول او در اين عالم در نموّ است تا سی سالگی، و ده سال بدن او در اين عالم واقف است، و چون چهل سال تمام شد،* سفر عالم طبيعت تمام است؛* و ابتدای مسافرت به عالم آخرت است. و هر روز و هر سال جزوی از آن بار سفر بندد، و از اين عالم رحلت كند، قوّت او سال به سال در كاهيدن است، و نور سمع و بصر در نقصان، و قوای ماديّه در انحطاط، و بدن در ذُبول، چه مدّت سفر و اقامت او در اين عالم در چهل سال تمام شد.
و از اين است كه وارد شده است كه:
مَن بَلَغَ أَرْبَعِينَ و لَمْ يَأْخُذِ العَصا فَقَد عَصَی.
چه، عصا علامت سفر است و مسافر را برداشتن عصا مندوب است. و چون چهل سال تمام شد هنگام سفر است. و تأويل عصا مهيّا شدن سفر آخرت است. و جمع كردن خود از برای رحلت (و هر كه عصا برنداشت از فكر سفر غافل است).
و همچنانكه مدّت تكميل جسميّت در اين سنّ است، همچنين مرتبهٔ سعادت يا شقاوت. و از اين جهت در حديث وارد است كه: روی هر كه در چهل سالگی سفيد نشد شيطان مسحِ وجه او می‌كند و می‌گويد: بأبي وَ اُمّي وَجْهٌ لايُفْلِحُ أبداً* و می‌گويد: نام تو در صحيفه‌ٔ جُند من ثبت شد.
و آنچه در اخبار وارد شده كه هر كه كوری را چهل قدم بكشد و راه نمايد بهشت او را واجب شود؛ مراد از ظاهر آن كورِ بَصَرْ است و تأويل آن كورِ بصيرت. چون كورِ بصيرت پيش از تمام چهل قدم از مرتبهٔ استعداد به فعليّت داخل نشده اگرچه قريب شده باشد. پس اگر او را رها كنی باز به حالت اوّل عود می‌كند. و تمام إحسان و حصولِ هدايت به اتمام چهل است. پس به اين حيثيّت موجب وجوب بهشت می‌شود.
📚 رسالهٔ سیروسلوک منسوب به بحرالعلوم، ص۳۸
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* برای مشاهدهٔ منابع و شرح و توضیحات، مراجعه کنید به: «فایل pdf کتاب».
1- كما قال الله تعالی في (سورۀ الأحقاف آيه‌ٔ 15): حَتَّی إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَن أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ، بنابراين نهايت قدرت عقل در چهل سال است. و آنچه شايع است كه عقل انسان در چهل سالگی رو به نموّ است اشتباه است. و اين اشتباه ناشی از آنست كه چون انسان بعد از اين مدّت تجربيّات بيشتری به دست می‌آورد و لذا حكم عقل بر اساس اين تجربيّات زياد، بيشتر به واقع اصابت می‌كند پس اين اصابت ناشی از يک سلسله تجربيّات فراوان است نه از قدرت فعليّه‌ٔ عقليّه. به طوری كه اگر فرضاً اين تجربيّات را قبل از چهل سال به دست می‌آورد همان حكم عقليّۀ قطعيّه را در آن زمان يعنی در زمان چهل سال می‌نمود.(تعلیقات)
🆔 @allame_tehrani
💠 نسبت انسان با قوای چهارگانهٔ عقليه، وهميه، غضبيه و شهويه
و همچنين در حديثی كه رسيده است كه از چهار جهت خانه‌ٔ هر كس تا چهل خانه همسايه‌اند*. چون اين عدد تمام شد گويا از عالم هم جدا گشتند. و تأويل آن در مناسبت و جوار، از جهاتِ قوای اربعه است(1)، كه عقليّه و وهميّه و شهويّه و غضبيّه است. و هر كه چهل مرحله از مراحل اين قوی از ديگری دور نشود از عالَم آن خارج نشده و با يكديگر جوار دارند.
پس اگر جوار و مناسبت در قوّهٔ عقليّه‌ٔ مَلَكيّه است به زبان حال با يكديگر به اين مقال در وصف حالند:
أجارَتَنا إنّا غَريبُونَ هيٰهُنا
وَ كُلُّ غَريبٍ لِلْغَريبِ نَسيبٌ
و اگر مجاورت و همسايگی در قوّهٔ شهويّه‌ٔ شيطانيّه و سَبُعيّه و بهيميّه باشد يكديگر را به اين ترانه ياد نمايند:
أجارَتَنا إنّ الخُطوبَ تَنوبُ
وَ إنّي مُقيمٌ ما أقامَ عَشيبُ*
📚 رسالهٔ سیروسلوک منسوب به بحرالعلوم، ص۴۶
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* برای مشاهدهٔ منابع و شرح و توضیحات، مراجعه کنید به: «فایل pdf کتاب».
1- مراد مصنّف آنست كه انسان از چهار طرف گرفتار قوای أربعۀ عقليّه و وَهْمِيّه و غضبيّه و شهويّه است، و تا از هر كدام از آنها تا چهل منزل دور نشود، به مقام فناء فی الله نخواهد رسيد. چون مجرّدِ خروج از يک مرحله از شهوت مثلاً انسان را از آن مرحله به تمام معنی الكلمه خارج نمی‌كند، چون حقيقت آن مرحله از شهوت هنوز در وجود انسان مخفی است و تا چهل مرحله از مرحلهٔ اوّل دور نشود آثار به كلّی از بين نمی‌رود. بنابراين اگر عالَم شهوت را مثلاً دارای مراحل عديده‌ای فرض كنيم هنگامی انسان از يک مرحله از آن به كلّی خارج می‌شود كه از چهل مرحلهٔ بعد از آن خارج شده باشد و الّا مجرّد خروج فی‌الجمله انسان را از آن مرحله خارج نمی‌كند و ممكن است به عروض عوارضی انسان به مرحلهٔ اوّل برگردد. همچنين است عالم عقل و غضب و وَهْم. بنابراين كسی حقّاً از مرحلهٔ اوّل غضب خارج می‌شود كه از مرحلهٔ چهلم خارج شود. و كسی حقّاً از مرحلۀ پنجم عقل خارج می‌شود كه از مرحلهٔ چهلم خارج شود. و هكذا ... بايد از هر مرحله‌ای كه فرض كنيم چهل مرحله دور شود تا از آن مرحله به كلّی خلاص شود.
وليكن فرق است بين قوۀ ملكوتيّه‌ٔ عقليّه و سه قوّۀ ديگر، چون عقل دليل و راهنما است و وجود آن با سه قوّۀ ديگر معارض. و آن سه قوّه نيز هميشه با عقل در جنگ و نزاعند. و لذا هر دو منزل از منازل چهلگانهٔ عقل كه فاصله‌ٔ بين آنها از چهل كمتر باشد چون با هم همسايه و هم‌جوارند با يكديگر درد دل نموده و به اين ترانه ياد كنند كه ما دو منزل در اين عالم طبيعت چون گرفتار قوای شهويّه و غضبيّه و وَهْميّه هستيم غريب هستيم و هر غريب با غريب ديگر فقط آشنائی دارد و بس. ولی هر يک از دو منزل فيمابين منازل چهلگانهٔ ساير قوی‌ٰ چون خود را مورد هجوم عساكر عقل می‌بينند تا سرحد امكان مقاومت نموده و راضی نمی‌شوند كه مغلوب شده و از آن منزل ارتحال و كوچ نمايند و لذا با يكديگر بدين زمزمه در گفتگو هستند كه تا هنگامی كه كوه «عسيب» برجاست ما در مقابلِ پي‌درپی‌آمدن مشكلات بردباری و تحملّ خواهيم كرد.(تعلیقات)
🆔 @allame_tehrani
🔰شواهد گوناگون بر خاصيت عدد چهل در به فعليت رساندن قوا و حصول ملكات
و بالجمله خاصيّت اربعين در ظهور فعليّت و بروز استعداد و قوّه، و حصول ملكه، امريست مصرَّحٌ‌بهِ در آيات و اخبار، و مجرَّب اهل باطن و اسرار، و اين است كه در حديث شريف حصول آثار خلوص را كه منبع عين معرفت و حكمت باشد در اين مرحله خبر داده. و شکّ نيست كه هر نيكبختی كه به قدم همّت اين منازل چهل‌گانه را طیّ كند، بعد از آنكه استعدادات خلوصی را به فعليّت آورد سرچشمه‌ٔ معرفت از زمين قلب او جوشيدن آغاز كند.
و اين منازل چهل‌گانه در عالم خلوص و اخلاص واقعند و مقصود و منتهای اين منازل عالمی است فوق عالم مُخْلَصين و آن عالم أبيتُ عِندَ رَبّي يُطعِمُني و يَسقيني* است، چه طعام و شراب ربّانی معارف و علوم حقيقيّۀ غيرمتناهيه است.
و از اينست كه در حديث معراج ضيافت خاتم انبياء به شير و برنج تعبير شده(1)، چه شير در اين عالم به منزله‌ٔ علوم حقه است در عالم مجرّدات، و به اين جهت شير در خواب تعبير به علم می‌شود.
📚 رسالهٔ سیروسلوک منسوب به بحرالعلوم، ص۴۹
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
* برای مشاهدهٔ منابع و شرح و توضیحات، مراجعه کنید به: «فایل pdf کتاب».
1ـ در اخبار لفظ شير وارد شده است ولی لفظ شير و برنج را من در خبری نديده‌ام و چون از حضرت استاد علاّمه طباطبائی سؤال كردم فرمودند: من نيز به چنين خبری برخورد نكرده‌ام با آنكه در صدد بودم و جستجو كرده‌ام.
🆔 @allame_tehrani
🔹روايت ظهور حكمت از قلب به زبان
و مسافر اين منازل در وقتی به مقصد می‌رسد كه سير او در عالم خلوص شود. نه آنكه در اين منازل تحصيل اخلاص كند. چه فرموده كه: مَنْ أَخْلَصَ لِلّهِ أرْبَعِينَ صَباحاً پس بايد در اين چهل منزل خلوص حاصل باشد. پس ابتدای اين منازل عالم خلوص است، نه اينكه هر چلّه‌نشين را درِ معرفت گشوده شود؛ يا در اربعين خواهد تحصيل خلوص كند. پس مسافرِ عالمِ اين حديث را ناچار است از چند چيز:(1)
اوّل: معرفت اجماليّه‌ٔ مقصد كه عالم ظهور ينابيع حكمت است. چه تا كسی اجمالاً مقصد را تصوّر نكند، دامن طلب آن را به ميان نمی‌زند.
دوّم: دخول به عالم خلوص و معرفت آن.
سوّم: سير در منازل چهلگانهٔ اين عالم.
چهارم: طیّ عوالم عدیده که منازل پیش از عالم خلوصند تا بعد از طیّ آنها داخل عالم خلوص گردد.
📚 رسالهٔ سیروسلوک منسوب به بحرالعلوم، ص۵۱
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1ـ طیّ عوالم قبل از خلوص، عالم خلوص، سير در منازل چهلگانهٔ عالم خلوص، عالم ظهور ينابيع حكمت.(تعلیقات)
🆔 @allame_tehrani
Mahmoud Karimi - Bezar Begam Ba Zabon Sadeh (128).mp3
6.67M
😭 بذار بگم با زبون ساده
😭 همین حسین حسینم از سرم زیاده
😭 خدا اجازه‌شو به هر کسی نداده
🎙حاج محمود کریمی
#دلتنگ_کربلا
#صلی_الله_علیک_یا_أباعبدالله
🆔 @allame_tehrani
😭 اشک بر سیّدالشهداء (علیه‌السلام)
💫 ارزش گريه بر امام حسين (عليه‌السلام)
▪️حضرت امام صادق علیه‌السلام:
الْبُكاءَ وَ الْجَزَعَ مَكرُوهٌ لِلْعَبدِ في كُلِّ ما جَزَعَ ما خَلا الْبُكاءَ وَ الْجَزَعَ عَلی الْحُسَينِ بنِ عَليٍّ عليهماالسّلام فَإنَّهُ فِيهِ مَأجُورٌ.
گریه و بی‌تابی برای بندۀ خدا در هر امر ناگواری ناپسند است؛ مگر گریه و بی‌تابی بر حسین بن علی علیهماالسلام که شخص نسبت به آن اجر دارد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
و مَنْ ذُكِرَ الْحُسَيْنُ عَلیهِ‌السَّلامُ عِنْدَهُ فَخَرَجَ مِنْ عَيْنِهِ مِنَ الدُّمُوعِ مِقْدَارُ جَنَاحِ ذُبَابٍ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ يَرْضَ لَهُ بِدُونِ الْجَنَّةِ.
هر کس در نزد او امام حسین علیه‌السلام یاد شود، و از چشم او به اندازۀ بال مگسی اشک خارج شود، ثواب او به عهدۀ خداوند عزّوجلّ است، و به کمتر از بهشت برای او راضی نمی‌شود.
📚 «کامل الزیارات»، ص۱۰۰
🆔 @allame_tehrani
کانال علامه طهرانی
🏴 طریق الحسین علیه‌السلام ✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) 📚 بادهٔ توحید
🔹جریان عشق الهی در کربلا🔹
❤️ عشق الهی در مکتب امام حسین علیه‌السلام
عشق و شور و محبّت در سراسر جریان عاشورا و کربلا موج می‌زند؛ و به واسطۀ همین عشق و هَیَمان إلهی است که راه سَرور عشّاق، حضرت امام حسین علیه‌السلام آثاری این چنین در طلوع اکسیر محبّت در سینۀ دوست‌داران خویش دارد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حقیقةً این عشق الهی و ملکوتی حضرت أباعبدالله الحسین است که به تمامی اهل‌بیت و اصحاب آن حضرت سرازیر شده و همه را مندکّ در ذات الهی نموده است، که در جریان عاشورا به حدّی عشق و شور دارند و واله و شیدای لقاء پروردگارند که سر از پا نمی‌شناسند.
✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله)
📚 «بادۀ توحید در کربلای عشق»، ص۴۴و۴۵
🆔 @allame_tehrani
کانال علامه طهرانی
💬 نفی خواطر 💫 عنایت عظیم امام حسین علیه‌السلام به سالکین راه خدا اکثر افرادى که موفّق به نفى خواطر
▪️آثار عظیم توسّل به سیّدالشهداء علیه‌السلام
حضرت سیّدالشهداء علیه‌السلام و توسّل و عرض ارادت به ساحت ایشان و عزاداری و سوگواری در ایّام شهادت آن سَرور عالمیان، نجات‌دهندۀ بشر از ورطۀ سقوط در درّۀ خودبینی و دوبینی و دیگر مفاسد ظاهری و باطنی است؛ و تمسّک به حبل ایشان، مایۀ نجات از غیر خدا و رسیدن به عشق و محبّت حضرت حق و معرفت خداوند و ادراک توحید حضرت حق است.
📚 «بادۀ توحید در کربلای عشق»، ص۵۱
🆔 @allame_tehrani
کانال علامه طهرانی
💫 احساسات و عواطف حضرت سيدالشهداء عليه‌السّلام در روز عاشورا در اينجا لازم است تذكر داده شود
🏴 ابتلائات حضرت سیّدالشهداء علیه‌السلام
کربلای سیّدالشهداء علیه‌السلام نمونه‌ای عالی و عجیب در تحمّل ابتلائات با ابزار عشق و محبّت تا رسیدن به وصال محبوب است.
و نباید اینگونه فکر شود که تحمّل مصائب برای حضرت أباعبدالله الحسین علیه‌السلام سهل و آسان بوده و حضرت درد و بلا و جراحت را با روح ملکوتی خود و معجزۀ إلهی به راحتی پشت سر گذاشته و این امور سختی خاصّی برای ایشان نداشته است.
✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله)
📚 «بادۀ توحید در کربلای عشق»، ص۵۲
🆔 @allame_tehrani
▪️با شهیدان کربلا▪️
▪️حضرت امام رضا علیه‌السلام:
يا ابْنَ شَبِيبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ يَكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلَ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَيْنِ فَقُلْ مَتَى مَا ذَكَرْتَهُ «يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً»
ای پسر شبیب! اگر دوست داری مانند ثواب شهیدان رکاب حسین علیه‌السلام برای تو باشد، هر زمان به یاد او افتادی بگو: «يا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً» (ای کاش من با ایشان بودم تا به بهرۀ عظیم نائل می‌گشتم.)
📚 «عیون اخبار الرضا علیه‌السلام»، ج۱، ص۳۰۰
🆔 @allame_tehrani
🔹اگر می‌خواهی در بهترین حالت از دنیا بروی...
▪️حضرت امام صادق علیه‌السلام:
إِنْ أَرَدْتَ أَنْ يُخْتَمَ بِخَيْرٍ عَمَلُكَ حَتَّى تُقْبَضَ وَ أَنْتَ فِي أَفْضَلِ الْأَعْمَالِ فَعَظِّمْ لِلَّهِ حَقَّهُ أَنْ لَا تَبْذُلَ نَعْمَاءَهُ فِي مَعَاصِيهِ وَ أَنْ تَغْتَرَّ بِحِلْمِهِ عَنْكَ وَ أَكْرِمْ كُلَّ مَنْ وَجَدْتَهُ يَذْكُرُ مِنَّا أَوْ يَنْتَحِلُ مَوَدَّتَنَا ثُمَّ لَيْسَ عَلَيْكَ صَادِقاً كَانَ أَوْ كَاذِباً إِنَّمَا لَكَ نِيَّتُكَ وَ عَلَيْهِ كَذِبُهُ.
اگر می‌خواهی پرونده‌ات با بهترین عملت بسته شود تا در حالی که در بهترین کارها هستی قبض روح شوی، حقّ خدا را بزرگ بشمار به این که نعمتهای او را در راه معاصی او مصرف نکنی، و با حلم او نسبت به خودت فریب نخوری.
و هر کسی را دیدی که از ما یاد می‌کند یا خود را به محبّت ما متّصل می‌کند، اکرام کن؛ آنگاه اگر او در این ادعا صادق باشد یا کاذب بر عهدهٔ تو نیست، تو بواسطهٔ نیّتت بهره می‌بری و کذب او بر عهدهٔ خودش است.
📚«عیون أخبار الرضا علیه‌السلام»، ج۲، ص۴
🆔 @allame_tehrani
▪️حالات آیةالله قاضی (قدّس سرّه) در اواخر عمر شریفشان
[مرحوم آیت‌الله حاج شیخ عباس قوچانی] می‌فرمودند:
«[مرحوم قاضی] در این اواخر عمر یک‌گونه حالت تحیّر و شیفتگی و بی‌قراری مخصوص نسبت به حضرت سیّدالشّهداء علیه‌السّلام داشت. هر روز هنگام طلوع آفتاب و به خصوص وقت غروب آفتاب گریه می‌کرد، و در ایّام عزاداری سراسیمه و سر برهنه، والِه بود.
📚 جُنگ خطی شمارهٔ ۱۸، ص۲۶۸
🆔 @allame_tehrani