🔵 امام معصوم همه چیز را می‌داند! 💬 #شبهه: اگر امام معصوم، علم غیب دارد، پس می‌داند که در فلان مکان به شهادت می‌رسد و مسلماً کسی که بداند در مکانی کشته می‌شود، نباید به آنجا برود. ✅ #پاسخ: 🔸 #نکته_اول: این‌که می‌گویند رفتن به سمت مرگ درست نیست، سخن ناصواب و باطلی است؛ زیرا در برخی موارد با این‌که می‌دانیم کشته می‌شویم و یقین هم داریم، اما کار درستی است و کسی آن‌را مذموم نمی‌شمارد و خودکشی هم نیست و شهادت است و ثواب بسیار بالایی دارد؛ به طور مثال فرض کنید یک رزمنده خود را روی مین انداخته و کشته می‌شود، ولی با این کار خود، جان صدها نفر دیگر را نجات می‌دهد، کدام عقل سلیمی کار او را بد می‌شمارد و این‌کار را خودکشی حساب می‌کند؟ 🔸 #نکته_دوم: امام علم غیب دارد، اما این علم را در چنین مواردی استفاده نمی‌کند، و مامور است که مانند یک انسان عادی برخورد کند؛ هم‌چنین در برخوردهای شخصی، انتخاب افراد و نصب آن‌ها باز امام، مامور است از علم غیب استفاده نکند و مانند یک انسان معمولی رفتار کند؛ به طور مثال امام می‌داند الان شخصی لیاقت حاکمیت یک منطقه را دارد، ولی در آینده برای او یک انحرافی ایجاد می‌شود، این‌جا نمی‌تواند او را نصب نکند، به دلیل این‌که در آینده منحرف می‌شود، چون در حال حاضر لیاقت این کار را دارد. 👈 بر اين اساس، امام حقيقت افعال اختياری خود را مانند خوردن ميوه‌ی مسموم، ضربت‌خوردن در محراب و يا شهادت خود و يارانش را از منظر بالاتری كه همان منظر علم الهی است، می‌نگرد و سرانجام كارها را می‌داند، امّا چون علم غيب امام، همانند علم الهی تأثيری در ایجاد حوادث عالم ندارد، چون به معنای حضور عين وقايع نزد عالم است، امام(ع) بر اساس آن عكس‌العملی نشان نمی‌دهد و بر طبق علم بشری خود عمل می‌كند، به همين جهت اين علم، برای امام تكليف‌آور نيست، چون علمی موجب تكليف است كه مكلّف، بتواند بر اساس آن علم، منشأ تغيير و تأثير باشد. ✅ در نتیجه: بدون شک امام دارای علم غیب است، ولی این علم، باعث نمی‌شود که عمل امام، مذموم و بد جلوه کند؛ بلکه وظیفه دارد مانند یک انسان عادّی رفتار کند و از علم غیب خود استفاده نکند. 📎منبع اصلی مطلب: 👇👇👇 welayatnet.com/fa/news/52652