🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ اول: انسان خلیفۀ خدا بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹بحث جلسات اخلاق، از این جلسه به بعد، دربارۀ «انسان در قرآن» است. 🔹در آیات اوّل سورۀ بقره، انسان معرفی شده است. قرآن کریم می‌فرماید: انسان خلیفۀ خداست. پروردگار عالم به ملائكه خطاب كرد که می‌خواهم خلیفه‌ام را در این جهان خلق كنم. 🔸ملائكه دیده‌اند كه انسان اگر در كرۀ زمین بیاید مفسده ایجاد می‌شود، كشت و كشتار ایجاد می‌شود. 🔸ملائکه به خداوند گفتند: خدایا اگر تسبیح و تحمید می‌خواهی، اگر عبادت می‌خواهی، ما تسبیح و تحمید تو، ما عبادت تو را می‌كنیم. گناهی از ما سر نمی‌زند. 🔸سپس خداوند به ملائکه خطاب کرد: من چیزی را می‌دانم كه شما نمی دانید. 🔸معلوم است ملائكه ساكت ماندند. نفهمیدند حقیقت انسان چیست؟ پی‌نبردند خلقت انسان برای چیست؟ و چون پی‌نبردند ساكت ماندند. 🔹وجود آدم دو بُعدی است؛ یعنی یک جسم دارد، همان كه پروردگار عالم در قرآن می‌فرماید: من به دست خودم انسان را از گِل خلق كردم، بعد دیگر، روح اوست. 🔹سپس قرآن کریم می‌فرماید: «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها»؛ حضرت آدم«ع» یک تجلی برای همۀ اسماء و صفات حق شد. مظهر قدرت، مظهر علم، مظهر شجاعت، مظهر رأفت و مظهر سایر اسماء و صفات. 🔹خداوند سبحان، آدم را با آن روح الهی که در وی دمیده بود، بر همۀ ملائكه عرضه داشت. 🔹ملائكه ناگهان متوجه شدند که خلقت انسان جا دارد، ولو بعضی آدمیان خون‌ریزی کنند، ولو مفسده‌ها از برخی از آنها دیده شود، اما اگر در بین آنها وجودی مثل امیرالمومنین علی«ع» بیاید، كافی است تا اینکه هدف خلقت عالم صددرصد درست باشد. 🔸وقتی فرشتگان آنچه را باید ببینند، دیدند، و فهمیدند که انسان، مظهر همۀ اسماء و صفات حق است، به عجز در آمده، گفتند: خدایا! ما اشتباه كردیم، ما نمی‌دانستیم این خلیفَةَ‌الله کیست؟ 🔸بعد می‌فرماید: همه به او سجده كنید. 🔸جبرئیل، میكائیل، اسرافیل، حملۀ عرش و بالاخره آنها كه از نظر رتبه بالاترین رتبۀ غیر از انسان را دارند، همه سجده كردند، به جز شیطان. 🔹از اینجا شروع شد، شیطان سجده نكرد، در حالی‌كه دید فرشته‌هایی مثل جبرئیل سجده كردند. 🔸شیطان به آدم سجده نکرد، امّا متأسفانه کثیری از فرزندان حضرت آدم شیطان را می‌پرستند. بسیاری از مردم، با متابعت از شیطان او را عبادت می‌کنند و بالاخره شیطان بت آنهاست. 🔸شیطان گفت: «خدایا من بهتر از انسان هستم». چرا بهتر از انسان هستی؟ گفت: «خدایا او از خاک خلق شده است و من از آتش خلق شده‌ام. من نورانیّتم بیشتر است. 🔸اشتباه شیطان همین‌جا بود. برای اینكه پروردگار عالم كه نفرمود به این جسم سجده كن، بلکه فرمود: وقتی كه من روحم را در او دمیدم، به او سجده كنید. یعنی به روح او، نه به جسم او. 🔸لذا پروردگار عالم فرمود: از این درگاه برو بیرون! 🔹این مقام و منزلت انسان است، می‌تواند خلیفة‌الله شود و کارهای خدایی بکند. افرادی از عرفا بوده و هستند که با رسیدن به مقام خلیفة‌اللهی طیّ‌الارض دارند و راحت، در چشم بر هم زدنی، هزارها کیلومتر را طی می‌کنند تا به مقصد برسند. 🔹خدایا به حق آنان كه كشته شدند تا ما آدم شویم، خدایا به حق آن كسانی كه زن و بچۀ خود را در راه تو فدا کردند، برای اینكه آدم بسازند، خدایا همه را ولو ضعیف، به مقام آدمیّت برسان. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/z20741 #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ دوم: انسان خلیفۀ خدا بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹قرآن شریف می‌فرماید: انسان خلیفۀ خداست. خلیفۀ خدا كیست؟ آنكه مظهر همۀ اسماء و صفات حق است. معدن علم خدا، معدن قدرت خدا، معدن رأفت خدا، معدن فضل خدا و بالاخره به قول قرآن، معدن همۀ اسماء و صفات حق است، و به او «خلیفة‌الله» می‌گویند. 🔹اگر انسان در راه خلیفة‌اللهی بیفتد و جلو برود، به آنجا می‌رسد كه در معراج، پیغمبر اكرم«ص» با جبرئیل جلو می‌رفتند و جبرئیل با آن سعۀ وجودی نتوانست بالاتر برود. 🔹خداوند سبحان با خلق حضرت آدم، او را به‌طور دفعی خلیفۀ خود قرار داد و کسب این مقام برای او تدریجی نبود، امّا رسیدن به این مقام برای سایر بندگان تدریجی است. 🔹تمام بندگان، از هنگام تولد، آن روح را بالقوّه دارند و باید با زحمت، با خون جگر، با صبر و استقامت و با حوصله، مو به مو جلو بروند تا به مقام خلیفة‌اللهی نائل گردند. 🔹اگر بنده‌ای به مقام خلیفةالهی رسید،‌ آنگاه تفاوتی بین او و حضرت آدم باقی نمی‌ماند، به جز مقام پیامبری، که حضرت آدم دارد و او ندارد، یعنی مقام خلیفة‌اللهی را دارد. 🔹انسان می‌تواند به جایگاهی برسد که وقتی در نماز می‌گوید: «السّلام عَلَیكُم و رَحمَة الله و بركاتُه»، موجودات و حتی در و دیوار، به او سلام ‌كنند و با وی هم صدا شوند. 🔸به جوانان عزیز توصیه می‌شود به این‌گونه مطالب توجه داشته باشند. مراقبت کنند که خود را به آنچه محتوا ندارد، نفروشند. خود را در آن راهی كه خداوند تعیین كرده، سرگرم کنند. جوانی خود را در راه خلیفةالهی صرف کنند تا جانشینی خدا برای آنها بالفعل شود. 🔹پروردگار عالم در حدیث قدسی فرموده است: وقتی بنده‌ام در راه افتاد، وقتی اهمیت به واجبات داد، مخصوصاً نماز، وقتی كه اهمیت به مستحبات داد، مخصوصاً خدمت به خلق خدا، من او را دوست دارم، یعنی من عاشق او می‌شوم. آنگاه دیگر چشم او چشم من است، گوش او گوش من است، دیگر دست او دست من است، دیگر زبان او زبان من است؛ دعایش مستجاب است و هر چه از من بخواهد به او می‌دهم. 🔹دل انسان جایگاه خداست، اصلاً دل بنده مال خداست، امّا متأسفانه بندگان، هر چیزی و هرکسی را در دل راه می‌دهند، به‌جز خدا. 🔹معمولاً یک گوشۀ دل انسان‌ها را حبّ دنیا، یک گوشۀ دل را حُبّ ریاست، یک گوشۀ دل را حُبّ جاه و مقام، یک گوشۀ دل را حسد، یک گوشۀ دل را تكبر پر کرده است. بعضی افراد هم دلشان مملوّ از عشق مجازی به دیگران است. 🔹وقتی هر گوشۀ دل انسان مال چیزی یا کسی شد، به جز خدا، معلوم است که دیگر پناه ندارند و زندگی تاریک است، زندگی وحشتناک است. 🔹پول، مال، جاه، مقام، زن خوب، شوهر خوب و بچه‌های خوب نمی‌توانند به انسان اطمینان بدهند، دلیلش هم این است كه بسیاری از افراد، این‌گونه امکانات را دارند، اما ضعف عصبشان بیشتر از همه است. چه کسی می‌تواند صددرصد انسان را در بن بست‌ها یاری كند؟ خدا. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/e81247 #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ سوم: انسان خلیفۀ خدا بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹موضوع بحث جلسات درس اخلاق، در چند جلسۀ گذشته، «انسان در قرآن» بود؛ بحثی که اگر حل شود، اوّل چیزی كه پیدا می‌شود نورانیّت در زندگی است. 🔹دنیا و زندگی دنیا همیشه جزر و مد دارد. به‌عبارت دیگر، زندگی مشكل دارد، زندگی گره روی گره دارد. چه کسی می‌تواند گره‌های زندگی را باز كند؟ بنده‌ای که بداند برای چه به این دنیا آمده است؟ آنکه در راه بیفتد و درک کند که می‌تواند از جزرومدّ زندگی استفاده کند و به آنجا برسد كه خلیفۀ خدا شود. 🔹یک دسته از بهشتیان، همان عموم مردم هستند كه در بهشت از نظر نعمت‌های مادی و جسمی‌، هرچه بخواهند دارند، یعنی باغ و حور و قصر و نظایر آن، در اختیار آنهاست. امّا بهشت برتر و والاتری نیز برای بعضی بندگان وجود دارد؛ آنها در بهشت، افزون بر آن نعمت‌ها، خدا را هم دارند. 🔹آسیه زن فرعون زنی بود كه هرچه یک زن بخواهد، او داشت. ولی آن موقعیّت و تمام آن امکانات، برای آسیه، مبدّل به زندان شده بود. چرا؟ برای اینكه دید این زندگی منهای خداست. بالأخره آسیه شهید شد، امّا قبل از شهادت و زیر شکنجه، با خدا مناجات کرد و گفت: خدایا! یک خانه نزد خودت در بهشت برای من باشد. 🔹جوان‌های عزیزم! در بهشت تكلیف نیست، اما استكمال هست. پس انسان به‌سوی مقام عنداللهی حرکت می‌کند و تا خدا، خدایی می‌كند، حرکتش ادامه خواهد یافت. 🔹حتی می‌توان گفت: انسان از وقتی به دنیا می‌آید، دیگر مردن ندارد. ما خیال می‌كنیم وقتی كه انسان جان از بدنش بیرون آمد، مرده است، خیر، در واقع او لباسی كنده است و لباسی نو پوشیده است. جان از بدن خارج می‌گردد و به عالم برزخ می‌رود. یعنی از نشئه‌ای به نشئۀ دیگر منتقل می‌گردد و هنگامی که به آن نشئۀ آخر رسید، تازه اوّل استكمال اوست. 🔹اگر ما عاشق خداییم، قبل از ما، او عاشق ماست. به خاطر اینكه عشق بین بنده و خدا دوطرفه است. 🔹بنده‌ای که واقعاً در راه رسیدن به مقام خلیفةاللهی بیفتد، در همین دنیا به آنجا می‌رسد كه نمازش یک معاشقه است. به جایگاهی می‌رسد كه با خواندن حمد و سوره، كلام خدا را می‌شنود. 🔹این نماز خیلی شیرین و گواراست، اما برای بعضی از افراد، شیرینی بالاتر از این نماز هم هست. خداوند سبحان گاهی با اهل بهشت سخن می‌گوید، آن وقتی كه آنها منغمر در نعمت‌ها هستند، ناگهان خداوند به آنها سلام می‌کند. این سلام آنها را مست می‌كند و در اثر آن، سالیان سال در حال مدهوشی هستند. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/t17885 #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ چهارم: کرامت انسان 🔹در جلسات قبل درس اخلاق، از قرآن کریم استفاده شد که انسان خلیفۀ خداست. 🔸بحث این جلسه راجع به «کرامت انسان» است. 🔹آیۀ كرامت بسیار برای انسان فضیلت دارد، یک دنیا فضیلت برای انسان تعیین می‌كند. می‌فرماید: «وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَني‏ آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى‏ كَثيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضيلاً». 🔹در حالی كه ما بسیار مخلوق داریم و مخلوقات ما از عالم ناسوت و از عالم مجرد شمارش نمی‌شوند، اما انسان از همه بالاتر است. أفضل از ملائكه و عالم مجردات، أفضل از ناسوت و مادیات و بالاخره هر مخلوق كه ما داریم این انسان را بر آنها فضیلت و برتری دادیم. 🔹توهین به یک مؤمن به اندازه‌ای بزرگ است که امام صادق«ع» از قول خداوند تعالی می‌‌فرمایند: توهین به یک مؤمن به‌منزلۀ جنگ با خداست. 🔹احترام به یک مؤمن و دل یک مؤمن را به دست آوردن، به اندازه‌ای ثواب دارد كه انسان مبهوت است. راستی به خاطر یک كار جزئی این قدر ثواب!! آری چرا این‌قدر ثواب؟ برای اینكه مؤمن پیش خدا محترم است. 🔹خداوند تعالی انسان را گرامی داشته و به وی عزّت بخشیده است، امّا متأسفانه دنیای روز ارزشی برای نوع انسان قائل نیست. 🔹در بیان کرامت و منزلت انسان، همین بس که در تعالیم قرآن و عترت، افراد مجرم، گناهکاران و اسیران نیز حقوقی دارند که باید مراعات شود و هرگونه آزار و شکنجۀ روحی یا جسمی حتی برای زندانیان، ممنوع است. 🔹اگر بحث انسان در قرآن به‌راستی در عمق جان ما مخصوصاً جوان‌های ما جای بگیرد و بتوانیم مقام و منزلت انسان را درک کنیم، خود یک نیروی كنترل كننده است. کسی که بفهمد در این جهان چقدر ارزش دارد، شهوت‌ران نمی‌شود؛ آنکه ارزش سایر انسان‌ها را بداند، آدم‌كش نمی‌شود؛ انسانی كه برای هم‌نوعان خود احترام قائل است، ظالم نمی‌شود، بلکه ‌خدمت‌گذار خلق خدا خواهد شد. 🔹امیرالمؤمنین«ع» قیمت انسان را تعیین کرده‌اند. ایشان می‌فرمایند: «قِيمَةُ كُلِ‏ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُهُ‏»؛ ارزش و قیمت هرکس، به اندازۀ آن چیزی است که او تحسین میکند، به اندازۀ احسان و نیکوکاریاش و به میزان دانایی، علم و فضائل اوست. 🔹اگر انسان قدر خود را بداند و بفهمد چه جایگاهی در عالم دارد، اسیر دنیا و مادیّات نمی‌شود و صفات رذیله او را احاطه نخواهد کرد. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/u06004 #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ پنجم: قیمت انسان بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹یكی از امتیازهای مهم انسان در قرآن کریم راجع به «قیمت انسان» است. انسان چه قدر ارزش دارد؟ 🔹اگر از ما بپرسند از نظر قرآن یک انسان، حتی مثلاً یک بچه، نزد خداوند چه مقدار ارزش دارد؟ می‌گوییم: به اندازۀ عالم وجود و به اندازۀ عالم انسانی، پیش خدا ارزش دارد. 🔹خداوند تعالی می‌فرماید: ای انسان! تو نزد من عزیز هستی! تو به اندازۀ همۀ انسان‌ها از نظر من قیمت داری! مواظب باش از قیمت و ارزش تو كاسته نشود. 🔹اگر انسان در راه خلیفةاللهی بیفتد، به آنجا می‌رسد كه ارزش او بالاتر از عالم ملكوت است. 🔹اگر بنده‌ای خیانت‌كار شد، ظلم کرد، دستش به جنایت آلوده شد، لجاجت ورزید و زیر بار حق و حقیقت نرفت، نزد خدای تعالی، از هر موجود بی‌ارزشی پست‌تر است. 🔹در آیه‌ای می‌خوانیم: مثل اینكه برخی برای جهنّم خلق شده‌اند. معلوم است وقتی انسان سقوط كند، هر چه پائین‌تر برود، سرعتش در سقوط بیشتر می‌شود. 🔹قرآن می‌فرماید: کسی که ساقط شده، چشم ندارد، یعنی چشم دل؛ گوش ندارد، یعنی گوش دل؛ زبان ندارد، دیگر اصلاً دل ندارد. آن دلی كه جبرئیل الهام روی آن دل داشته باشد، آن دلی كه ملائكه الهام روی آن داشته باشند، نیست. 🔹مشکل است كسی روی غرایز و تمایلات پا بگذارد. مشکل است اما اگر پا گذاشت، نتیجه‌اش خیلی بالاست. 🔹اگر انسانیت می‌خواهیم باید چنین باشیم. مفت نمی‌دهند، معنا هم ندارد مفت به كسی بدهند. معنا هم ندارد كه انسان بدون تلاش و زمینه‌سازی به جایگاهی برسد. ما اصلاً در این دنیا برای همین آمده‌ایم که با زحمت و مشقّت حرکت کنیم، مبارزه کنیم تا به خدا برسیم. 🔹الان در درون ما جنگ است، چه جنگی؟! جنگ با خودمان، جنگ با نفسمان که بیشترین دشمنی را با ما دارد. 🔸به‌تعبیر حکیمانۀ پیامبر اکرم«ص» دشمن‌ترینِ دشمنان انسان، نفس اوست. 🔹الان همه در درون خود یک جبهه دارید به‌نام جهاد با نفس. یعنی آن روحی كه از خداست، با بُعد حیوانی، با نفس اماره، با هوا و هوس و با صفات رذیله، در جنگ است. 🔹انسان باید با صفاتی نظیر حسد، تكبر، منیّت، پول‌پرستی، ریاست‌طلبی، شهوت‌رانی و بالاخره با همۀ دشمن‌های درونی مبارزه کند تا پیروز شود. 🔹متن کامل در: 🌐 https://b2n.ir/t81571 #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ ششم: قیمت انسان(2) بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹امیرالمؤمنین«ع» تعبیر زیبا و دقیقی از قیمت انسان دارند، می‌فرمایند: وجود شما قيمتى جز بهشت نيست، آن را جز به بهشت نفروشيد. 🔸بدون ترديد با هيچ ثمنی به‌جز بهشت، قيمت انسان ادا نمی‌شود و اگر کسی برای خودش به‌كمتر از بهشت رضايت دهد، خود را بسيار ارزان فروخته است. 🔹انسان برای رسیدن به جایگاه خود و برای نیل به بهشت، ابتدا باید با نفسانیّت بجنگد. نفس اماره در درون انسان، دشمن سرسخت اوست. 🔹در قرآن کریم، از زبان حضرت یوسف«ع» می‌خوانیم:«إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي‏». 🔹پیامبر اکرم«ص» نیز دشمن‌ترینِ دشمنان انسان را نفس او می‌دانند: «أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ‏ الَّتِي بَيْنَ‏ جَنْبَيْكَ»‏. 🔹آقایان، خانم‌ها، بدانید که برای پیروزی در این میدان، خداوند باید كمک كند، بدون یاری پروردگار موفقیّت حاصل نمی‌شود. 🔹جوان‌ها! در این راه باید از نماز اوّل وقت، از خدمت به خلق خدا و بالاخره از رابطۀ با خدا كمک بگیرید. 🔹جبهۀ در درون ما همیشه هست، تا وقتی كه بمیریم هست. هیچ وقت تمام نمی‌شود و درون ما روی صلح را نمی‌بیند. هر روز این جبهه هست، هر روز ما در جبهه هستیم. 🔹اگر بخواهیم در این جنگ پیروز شده، به مقام خلیفةاللهی برسیم، اگر دوست داشته باشیم این روحی كه مال خداست، نزد خدا برود و ما را به‌مقام عنداللّهی برساند، تا جایی که بهشت برایمان كوچک باشد، باید چه کنیم؟ هیچ راهی جز موفقیّت در جهاد با نفس نداریم. 🔹مشكل است، اما برای همین آمده‌ایم. مشكل است، امّا باید در امتحان‌ها قبول شویم. نمی‌شود كسی امتحان نشود. امتحان رنگارنگ است و همۀ ما لحظه به لحظه امتحان می‌شویم. 🔹نزاع بین بعد روحی و بعد جسمی، جنگ بین موسی و فرعون و دعوای بهلول و ‌هارون، همیشه بوده است، چون شیطان، نفس اماره، هوا و هوس و صفات رذیله، همیشه در مقابل انسان و در برابر صعود معنوی او بوده، تا روز قیامت نیز این جنگ و نزاع ادامه دارد، ما باید متوجه باشیم، ما باید بی‌تفاوت نباشیم. 🔹انسان خلق شده که خلیفۀ خدا در زمین بشود، امّا حیف که بعضی از بندگان سقوط می‌کنند و ظالم و جنایت‌کار می‌شوند، راه را گم می‌کنند و از مقامی که برای آنها در نظر گرفته شده، دور می‌شوند. 🔹اگر کسی قدر و قیمت خود را بشناسد و طبق آن عمل کند، حكومت خدا بر دلش را می‌بیند. به جایگاهی می‌رسد كه دیگر هیچ چیزی و هیچ كسی بر دل او حكومت ندارد جز خدا. 🔹الان خیلی چیزها بر دل آدمیان حكومت می‌کند؛ شهوت بر دل بسیاری از مردم حاكم است. همین شهوت، انسان را آنجا می‌برد كه خاطرخواه اوست. پول‌پرستی و ریاست‌طلبی، او را آنجا می‌برد كه خاطرخواه اوست. اما اگر خدا بر دلش حكومت كند، وی را به آنجا می‌رساند كه خاطرخواه خداست. 🔹انسان چنین قیمتی دارد و خودش از ارزش و بهای خویش می‌کاهد و آن را دست کم می‌گیرد. بی‌جهت نیست که قرآن کریم قیمت انسان را-اگر در راه بیفتد-، از عالم وجود بیشتر می‌داند و او را از عالم ملكوت ارزشمندتر می‌شمارد. 🔹انسان چنین قیمت و ارزش والایی دارد که خدمت به او، بر اساس روایات، برترین کار نیک است و ثوابی افضل از هزار حجّ مقبول دارد. بر وفق این قیمت است که اهانت به او عقوبت دارد و بر اساس حدیث قدسی، مثل جنگ با خداوند است. 🔹همه باید مواظب باشند که با یک رفتار یا یک سخن، خواسته یا ناخواسته به دیگران اهانت نکنند. به‌خصوص زن و شوهر لازم است کوچک‌ترین توهینی در رفتارشان نباشد تا به محبّت آنها ضربه نزند. 🔹متن کامل در: 🌐 B2n.ir/m11233 #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ هفتم: هدف از خلقت انسان(1) بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹بحث‌ این جلسه راجع به «هدف از خلقت انسان» است. در واقع می‌خواهیم بدانیم که چرا پروردگار عالم انسان را خلق كرده است؟ معمولاً افرادی كه در مشكل واقع می‌شوند یا در محرومیّت زندگی می‌كنند، این سوال را از خود یا از دیگران می‌‌پرسند. قبل از هر چیز لازم است بدانیم که از منظر قرآن کریم عالم وجود برای انسان خلق شده است. 🔹قرآن می‌فرماید: «أَ لَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ أَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً». ای انسان! هدف از عالم وجود تو هستی! اگر عالم ناسوت را، یعنی عالم ماده و این دنیا را، عالم طبیعت را از اتم تا كهكشان‌ها خلق كردم، برای توست. اگر عالم ملک را، عالم ملكوت را، عالم جبروت را خلق كردم، برای توست. 🔹ای انسان! آیا فكر نمی‌كنی، آیا نمی‌بینی همۀ جهان را برای تو خلق كردم و همۀ جهان مسخّر توست؟ تو آن كسی هستی كه می‌توانی بر عالم ماده و ملک تسلط پیدا كنی. می‌توانی بر عالم ملكوت تسلط پیدا كنی و بالاخره می‌توانی بر عالم جبروت تسلط پیدا كنی! 🔹پس چرا احترام برای خودت قائل نیستی؟ ای انسان! عزیز هستی، اما چرا خود را ذلیل می‌كنی؟ 🔹اگر ‌امتیازی برای انسان جز همین‌ امتیاز نداشتیم، بس بود برای اینكه انسان به خود ببالد. 🔹قضیۀ معراج به ما می‌فهماند که انسان خلق شده است برای اینكه از آسمان اول به دوم، دوم به سوم، تا آسمان هفتم بالا برود، مثل پیامبر اكرم«ص» که به معراج رفتند. 🔹«آصف ‌بن‌برخیا» در زمان یک چشم بر هم زدن، بلقیس را با تختش در مقابل حضرت سلیمان حاضر ساخت. 🔹 هر بنده‌ای که قطره‌ای از دریای علم قرآن را داشته باشد، قدرت تسخیر عالم وجود را پیدا می‌کند و می‌تواند بر جهان مسلّط گردد، نه فقط بر كهكشان‌ها، بلکه می‌تواند بر عالم ملكوت، بر عالم جبروت و بالاخره بر ما سوی‌الله تسلّط پیدا کند. 🔹این قدرت، مربوط به بندگان عادی است، وگرنه انبیاء و اوصیای ایشان و نیز اولیای الهی از مراتب والاتری از قدرت تسخیر عالم برخوردارند، چراکه مراتب بیشتری از علم کتاب نزد آنهاست. 🔹 امام صادق«ع» دربارۀ این آيۀ شريفه می‌فرمایند: به خدا قسم كه همۀ علم كتاب نزد ماست. 🔹اگر آصف‌ بن‌برخیا با برخورداری از یک قطره‌ از علم کتاب توانست چنین تسلّطی بر یمن بیابد و این چنین تخت بلقیس را از یمن به شام بیاورد، آیا حضرت ولیّ‌عصر«ارواحنافداه» که تمام علم کتاب نزدشان است، تمی‌توانند به یک چشم بر هم زدن، بر جهان مسلّط شوند؟ آری می‌توانند. در زمان ظهور، یاران امام زمان«ارواحنافداه» نیز مانند آصف‌ بن‌برخیا و برتر از او قدرت تسخیر دارند. 🔹خداوند متعال قدرت تسخیر عالم را به بندگان داده و جهان هستی را مسخّر آنها فرموده است، مشروط بر آنکه بندگان استعداد و توانایی خود را دریابند و به‌مقامی که حق تعالی برای آنها مقدّر فرموده، دست یابند. 🔹متن کامل در: 🌐 B2n.ir/n18401 #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ هشتم: هدف از خلقت انسان(2) بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹خداوند عالم را برای انسان خلق كرده و به او قدرت تسلط بر جهان را عطا فرموده، ولی متاسفانه بعضی از آدمیان در این دنیا مثل كرم ابریشم در خود می‌تنند تا خفه شوند. 🔹در روایتی از امام باقر«ع»، حكايت شخص حريص به دنيا، حكايت كرم ابريشم قلمداد شده كه هر چه بيشتر به دور خود میتند، راه رهایی خود را تنگتر و سخت‌تر می‌کند تا آنكه از غم و غصه بميرد. 🔹خداوند سبحان به بندگان می‌فرماید: من شما را برای تنیدن و پیچیدن به دور خودتان خلق نکردم، من شما را خلق نكردم تا در شهوت غوطه‌ور شوید، خلق نکردم که مثل پشه در این دنیا سرگردان باشید؛ بندگان من! شما برتر از آن هستید که به این مراتب پست سقوط کنید؛ عالم وجود مال شماست، بیدار شوید تا ببینید چه خبر است؟! 🔹انسان باید حرکت را آغاز کند و مسیر را ادامه دهد تا در صعود به‌سمت ملکوت، به آسمان اول، آسمان دوم تا آسمان هفتم و بعد به جایگاهی نائل گردد كه به جز خدا را نبیند. 🔹افراد وارسته‌ای در این دنیا هستند که بند‌ها را پاره کرده، بر عالم وجود مسلط شده‌اند. این افراد در دل شب، در محضر خداوند با او نجوا دارند و درد و دل می‌کنند. 🔹در دل شب خدا را می‌یابد، نه اینکه می‌داند خدا هست، بلکه او را می‌یابد. بی‌كس است،‌ اما همه كس او خداست؛ بی‌پناه است، ‌اما پناه او خداست؛ هیچ ندارد، اما همه چیز دارد و او خداست. 🔹امام صادق«ع» در بیان علّت مدهوشی در نماز می‌فرمایند: من در نماز، آیات قرآن را تکرار می‌کردم تا اینکه به حالتی رسیدم که گویا آن آیات را از کسی که قرآن را نازل فرموده، بهطور مستقیم شنيدم. 🔹آیا وقتی معشوق در حال سخن گفتن با عاشق است، عاشق می‌خواهد كلامش تمام شود؟ معلوم است که نمی‌خواهد. 🔹این بنده، با این نماز و با این ارتباط عاطفی که با خدا دارد، بر عالم وجود تسلط یافته است. راستی عالم وجود را می‌یابد. قطره‌ای از دریای ذات خداوند سبحان، قطره‌ای از دریای ربوبیّت پروردگار عالم را درک کرده است. می‌یابد که خودش و همۀ عالم وجود، ذره‌ای از ربوبیّت خداوند است. 🔹آن لذّتی که از نظر قرآن کریم مزه دارد، لذّت همین نماز و ارتباط با پروردگار است. لذّتی که هیچ‌كس نمی‌تواند شیرینی آن را درک كند، مگر آنكه خودش هم آن را چشیده باشد، مگر آنکه خودش هم این‌كاره باشد، آنگاه درک می‌كند كه معنای نماز و معاشقه در نماز یعنی چه؟ شیرینی و حلاوت مكالمه در نماز یعنی چه؟ 🔹هر بنده‌ای با پشت پا زدن به دنیا و آنچه در دنیاست، حتی با پشت پا زدن به عالم ملكوت و آنچه در عالم ملكوت است، با پشت پا زدن به عالم جبروت و آنچه در عالم جبروت است، به خدا می‌رسد، به همان مبدأ كه این عوالم را خلق كرده، خواهد رسید. 🔹متن کامل در: 🌐 B2n.ir/e76879 #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ نهم: هدف از خلقت انسان(3) بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹در احاديث قدسى آمده است كه خداوند متعال خیلی رسا مى‏‌فرمايد: «عَبدي‏ خَلَقَتُ الاشیاء لِأجَلِک»؛ اى بنده‏ام، من همۀ اشياء را به‌خاطر تو خلق كردم؛ همۀ دنیا و تمام ماسوی الله را برای تو آفریدم. 🔹صد و بیست و چهار هزار پیامبر با سلاح معجزه آمده‌اند. به چه علت؟ برای اینكه مردم در عمق جانشان، در عمق ذاتشان عدالت حكم‌فرما شود. 🔹برای این آمده‌اند تا تبعیض در جامعه نباشد، فقر در جامعه نباشد. 🔹اگر فقر در جامعه هست، به‌خاطر تبعیض‌ است، به‌خاطر ظلم‌ است، وگرنه معنا ندارد فقر در اجتماع باشد. 🔹اگر بیكاری، تورّم و گرانی در جامعه هست، همه و همه به‌خاطر تبعیض است، به‌خاطر این است که بعضی حق دیگران را می‌خورند. 🔹اگر اقتصاد مورد نظر اسلام پیاده شود، فقر در جامعه نیست. 🔹اگر بیكاری هست، اگر تبعیض هست، اگر گرانی هست، همه در اثر عمل نکردن به اقتصاد مورد نظر اسلام است. 🔹همۀ پیامبرها برای این آمده‌اند که هرکس به حدّ خود و حقّ خود قانع باشد، برای اینكه انسانیّت در هر روستا و شهر و کشوری و در هر خانواده‌ای، صددرصد پیاده شود. 🔹پیامبران مبعوث شده‌اند تا انسان با پیروی از تعالیم آنان به‌طور خودكار متجاوز نباشد، به‌طور خودكار دروغ‌گو، متقلّب، دغل و حقه‌باز نباشد، غیبت نكند، تهمت نزد و آبروی کسی را نریزد. 🔹آنکه اموال عمومی را حیف و میل می‌كند، در دین‌داری ضعیف است، وگرنه اگر دین داشت، اگر در عمق جانش روح خداترسی حكم‌فرما بود، گرفتار دزدی و حیف و میل و اختلاس و رشوه و گناهان دیگر نمی‌شد. 🔹اگر دین در اداره‌ها حاکم باشد، رسیدگی به پرونده‌ها به روزهای بعد موکول نمی‌شود و هرکس، از رئیس تا کارمند، وظیفۀ خود را برای رفع حوائج مردم به‌خوبی ایفا می‌کند. 🔹ملتی که دین داشته باشد، اهل دزدی و رشوه و ربا نیست، برای آن ملّت، گرانی، تبعیض، چندنرخی، تقلّب و غش در معامله پدید نمی‌آید. وقتی تعالیم دینی در بین افراد جامعه رواج داشته باشد، از دروغ، غیبت، تهمت، تجاوز و ظلم اجتناب می‌ورزند. 🔹سعادت افراد و ملّت‌ها، با توجه کردن آنها به تعالیم وحیانی میسّر می‌گردد. همه باید برای برخورداری از خوشبختی در دنیا و رسیدن به رستگاری در آخرت، از غفلت دوری گزینند و به توجه و تذکر دائمی روی ‌آورند. 🌐 متن کامل درس اخلاق #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ دهم: هدف از خلقت انسان(4) بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹بحث جلسات اخلاق پیرامون این بود که انسان برای چه خلق شده است؟ بحث به اینجا رسید که عالم تشریع و عالم تکوین، همه و همه، برای انسان خلق شده است. 🔹اگر عالم ملک و ملکوت و جبروت است، همه برای خاطر انسان است و اگر هم عالم تشریع داریم و صد و بیست و چهار هزار پیامبر نازل شده، برای انسان است. 🔹صد و بیست و چهار هزار پیامبر، علاوه بر اینکه برای تبلیغ و هدایت فرستاده شده‌اند، به آنها سفارش شده که تبلیغ و هدایتشان با تلطف و مهربانی باشد. 🔹وقتی که حضرت موسیمبعوث به رسالت شد، خداوند به او خطاب فرمود: تو و برادرت، به‌سوی فرعون، آن قلدر زمان بروید و موعظه‌اش کنید؛ خدا دوست دارد متنبّه ‌شود، خدا دوست دارد دست از کارهای زشتش بردارد. بعد سفارش می‌کند با فرعون، با تلطف و مهربانی برخورد کنند. 🔹صبوری پیامبران و آزار و اذیتی که دیدند، در احدی از بندگان خدا سابقه نداشته و ندارد. 🔹پیامبر خاتم«ص» می‌فرمایند: هیچ پیغمبری به اندازۀ من اذیت نشد. 🔹در میان جنگ احد، پس از آنکه دسته‌ای از یاران پیامبر گرامی«ص» شهید و گروهی نیز مجروح شده بودند، برخی از اصحاب از ایشان خواستند که مشرکان را نفرین کنند. پیامبر رحمت«ص» در حالی که سختترینِ اوضاع را سپری می‌کردند، در پاسخ به این درخواست فرمودند: من برای لعن و نفرین مبعوث نشده‌ام، بلکه مبعوث شده‌ام تا بشریّت را به‌سوی «حق» دعوت کنم، وسیله «هدایت» آنان و مایۀ «رحمت» مخلوقات خداوند باشم. 🔹سپس از سر خیرخواهی و مهربانی، بهجای نفرین، دشمنان سرسخت خود را دعا کردند و به درگاه احدیّت عرضه داشتند: خدایا! این افراد نمی‌فهمند چه می‌کنند، اگر می‌خواهی دل من خوش شود توفیق هدایت به آنان عطا فرما. 🔹عالم وجود برای انسان خلق شده است. پس خلقت انسان برای چیست؟ قرآن کریم می‌فرماید: انسان برای خداوند آفریده شده است. به حضرت موسی«ع» خطاب شد: تو را برای خودم خلق کردم. 🔹اگر چیزی برای امتیاز انسان نداشتیم جز همین آیۀ کوچک، اما رسا، بس بود که بگوییم انسان خیلی بافضیلت است. 🔹قرآن کریم خطاب به آدمیان می‌فرماید: منتهای سیر تو خداست، خلق شده‌ای برای اینکه به خدا برسی. در آیۀ دیگر می‌خوانیم: برگشت تو از این دنیا، خداوند است. 🔹آیه‌ای پرمحتوا در قرآن است که هم راه را نشان می‌دهد و هم انتهای حرکت را نشان می‌دهد. می‌فرماید: «يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّكَ كادِحٌ إِلى‏ رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقيهِ»؛ ای انسان تو در حرکتی، در راهی، امّا یک راه پر رنج؛ یعنی در این دنیا آمده‌ای، دنیایی که پر از مشکل و سراسر رنج است. 🔹اگر در راه بیفتی و حرکت کنی، در سیر خود خلیفۀ خدا می‌شوی، در این مسیر به جایگاهی می‌رسی که هیچ چیزی، هیچ كسی در دل تو نیست، جز خدا؛ به عبارت دیگر خدا را می‌یابی، در همین دنیا خدا را می‌یابی. 🔹قرآن کریم در آیه‌ای می‌فرماید: در روز قیامت دسته‌ای از بندگان قبل از رفتن به بهشت، خیلی شاد، خیلی باطراوت و با نشاط هستند. کارشان چیست؟ آنها در صف محشر به خداوند می‌نگرند. 🔹با چشم سر نه، اما با آن چشمی كه خدا برای انسان خلق كرده، یعنی با دل، یعنی با فطرت، یعنی انسان با عمق جان خدا را می‌بیند. 🔹در سورۀ فجر یک آیه هست كه می‌گویند شأن نزولش امام حسین«ع» است. می‌فرماید: «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعي‏ إِلى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً، فَادْخُلي‏ في‏ عِبادي، وَ ادْخُلي‏ جَنَّتي‏». ای كسی كه به مقام نفس مطمئنّه رسیده‌ای! پرده‌ها را پاره كرده و امتحان‌ها را پشت سر گذاشته‌ای، این راه پررنج را رفته‌ای و تكالیفی كه بر عهدۀ تو بود را ادا كرده‌ای. ای بنده‌ای که «نفس مطمئنه» هستی! 🔹متن کامل در: 🌐 B2n.ir/u86863 #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ یازدهم: هدف از خلقت انسان(5) بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹خداوند به انسان خطاب کرده است: یک قدم بیا، من ده قدم می‌آیم. یک قدم بیا، هزارها قدم می‌آیم. تو مرا دوست داشته باش، من عاشق تو می‌شوم، من عاشق تو هستم. 🔹در سورۀ فجر می‌خوانیم: «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ، ارْجِعي‏ إِلى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً، فَادْخُلي‏ في‏ عِبادي، وَ ادْخُلي‏ جَنَّتي‏»؛ ای بنده‌ای که «نفس مطمئنه» هستی! ‌بیا بیا، به سوی خودم بیا. 🔹انسان می‌تواند به آنجا برسد كه از خدا راضی باشد و خدا هم از او راضی باشد: «راضِيَةً مَرْضِيَّةً». آن وقت به مقامی می‌رسد که قرآن فرموده است: «فَادْخُلي‏ في‏ عِبادي». معنای این جمله چیست؟ یک معنایش اینست که در قیامت نزد چهارده معصوم«ع» است، وقتی هم به بهشت می‌رود، در خدمت ایشان است. 🔹معنای دیگرش هم اینست که در همین دنیا در حضور پیغمبر اکرم«ص» و اهل بیت ایشان است، در حضور امیرالمومنین«ع» و در حضور امام عصر«ارواحنافداه» است. 🔹باید توجه شود که ما در سلام نماز در حضور اهل‌بیت«ع» هستیم. سلام نماز، خطاب است و برای خطاب حضور لازم است و باید مواجهه باشد. 🔹ما خلق شده‌ایم برای اینکه خطاب کنیم: «السّلام علیكَ ایّها النّبیّ» و پیغمبر«ص» را ببینیم و پاسخ سلامشان را بشنویم. 🔹رسیدن به این مقامات، الزاماً سواد و تحصیلات نمی‌خواهد، دل می‌خواهد، رابطه با خدا می‌خواهد. چه بسیار از باسوادها که در این‌گونه مسائل راه به جایی نمی‌برند. 🔹باید توجه شود که در تحصیل مقامات معنوی، همه در یک صف قرار نمی‌گیرند، برخی تندتر و گروهی کندتر حرکت می‌کنند، تا اینکه همه برسند به آنجا که از خدا باشند، یعنی همۀ ما از خدا بشویم و صددرصد عبد خدا باشیم. خداوند هم خدای ما بشود و این افتخار بزرگی است. 🔹یافتن این حقایق خیلی لذّت دارد. لذّت حقیقی و لذّت انسانی، این لذّت است، نه لذّت خوردن و خوابیدن. 🔹انسان سه نوع لذت دارد؛ یک نوع لذت، لذت حیوانی است که بین انسان و حیوانات مشترک است، یعنی می‌خورد، می‌آشامد و استراحت می‌کند. حیوان‌ها هم چنین لذّاتی دارند و خیلی راحت‌تر از انسان، از لذّات مادّی بهره می‌برند. نوع دوّم لذّت انسان، لذّت تخیّلی و عاطفی است؛ مثل اینکه از ریاست‌ لذّت می‌برد یا محبّت به اولاد برایش دوست‌داشتنی است. این لذّت هم بین انسان و حیوان‌ مشترک است. امتیاز انسان امّا، در برخورداری از نوع سوّم لذّت است که لذّت معنوی نام دارد. مثال این نوع لذّت، لذّت عبادت یا لذّت گره‌گشایی و خدمت به خلق خداست. 🔹این قبیل لذّت‌ها، مادّی نیست، معنوی است و نمی‌شود بفهمیم چقدر شیرین است، یعنی قابل وصف نیست و تنها کسی که از آن برخوردار شده، مزۀ آن را درک می‌کند. 🔹ما خلق شده‌ایم که این لذّت‌ها را بچشیم، وگرنه اگر خلقت ما برای خورد و خوراک و پوشاک و نظایر آن باشد، هفتاد هشتاد سال زندگی در دنیا چه فایده‌ای دارد؟ 🔹متن کامل در: 🌐 B2n.ir/q45357 #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri

🔻درس اخلاق آیت‌الله العظمی مظاهری؛ انسان در قرآن 🔸 جلسۀ دوازدهم: انسان، حامل امانت الهی بِسْمِ‏ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏ 🔹بحث این جلسه دربارۀ آیۀ «امانت» در قرآن کریم است. در قرآن کریم آیه‌ای به نام آیۀ «امانت» داریم. پروردگار عالم در آن آیه می‌فرماید: من امانتم را در انسان ودیعه گذاشتم، آن امانتی كه هیچ كس و هیچ چیز لیاقت پذیرش آن را نداشت. 🔹امانت را به انسان عرضه کردم و او خیلی ظالم به خودش است، علاوه بر اینكه خودش را نشناخت و جاهل به خودش است، ظالم به خود هم هست. 🔹می‌فرماید: «إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولاً» 🔹در این مبحث، قبل از هر موضوع دیگری، لازم است بدانیم مقصود قرآن کریم از «امانت» چیست؟ در این باره دانشمندان علوم اسلامی و به‌خصوص مفسّرین نظراتی دارند. 🔹معنا و مصداق دیگری نیز برای واژۀ امانت قابل بیان است و آن این است كه مراد از امانت، «دل انسان» است. 🔹در روایات می‌خوانیم: «أَنَّ قَلْبَ الْمُؤْمِنِ‏ عَرْشُ‏ الرَّحْمَنِ‏»؛ قلب مؤمن جایگاه خداوند سبحان است. 🔹دل انسان مال خداست. در حدیث قدسی آمده است: «لَمْ يَسَعْنِي سَمَائِي وَ لَا أَرْضِي وَ وَسِعَنِي قَلْبُ‏ عَبْدِي‏ الْمُؤْمِنِ‏»؛ یعنی ای بشر! مرا بشناس، من جاندارم، من مجردم، نمی‌شود برای من جا و مکان قرار بدهی، من همه جا هستم؛ اما اگر می‌خواهید برای من خانه درست كنید، قلب مؤمن خانۀ من است. 🔹اگر به راستی مؤمن، مؤمن شد، قلبش به اندازه‌ای وسعت دارد كه خدا می‌تواند توجهش روی آن قلب باشد و قلب او خانۀ خدا گردد. 🔹پس آیۀ امانت می‌فرماید: ‌ای انسان پروردگار عالم امانتی در وجود تو نهاده است كه حتی جبرئیل، میكائیل و حملۀ عرش از آن محرومند. آن امانتی كه تو داری و هیچ موجود دیگری ندارد، قلب تو است؛ آنجا كه جای عشق ورزیدن به خداست، آنجا كه جای ابراز عاطفه به بنده‌های خداست، آنجا كه جای اظهار احساسات آدمیان است و بالاخره آنجا كه به‌‌واسطۀ آن انسان می‌تواند به خدا برسد. 🔹اگر کسی بتواند اغیار را از دلش خارج ساخته، قلب و دل خویش را تنها در اختیار خدا بگذارد تا پروردگار که صاحب اصلی خانه است، وارد آن شود، دیگر به او الهام می‌شود، برایش وحی پیدا می‌شود. 🔹الهام عنائیّه، خطورات قلبی یا نفحاتی از سوی خدای سبحان برای مؤمنین است که در بن‌بست‌ها و دوراهی‌ها، آنها را راهنمایی کرده، از خطر شبهات، وسوسه‌ها و تخیّلات، نجات می‌بخشد. 🔹وقتی دل انسان خدایی شود، خواه ناخواه علمش، قدرتش و اراده‌اش خدایی می‌شود، صفات او صفات خدایی خواهد شد و مظهر اسماء و صفات حق می‌شود. طبق فرمایش قرآن، خداوند همۀ اسماء را به آدم آموخته است: «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها». 🔹پیغمبراكرم«ص» در روایت شیرینی می‌فرمایند: اگر دل انسان چراگاه شیاطین نباشد، خدا در آن دل می‌‌آید. 🔹اگر دل انسان چراگاه شیاطین شود، اگر دل چراگاه صفات رذیله، مثل حسادت، تکبّر، شهوت‌دوستی، پول‌پرستی و ریاست‌طلبی شود، صاحب خود را بدبخت و شقاوتمند می‌سازد. در حالی‌که اگر دل، جایگاه خداوند گردد، صفات خدایی پیدا می‌کند و کارهای خدایی می‌کند. 🔹اگر دل ناپاک شد، فکر ناپاک است، گفتار ناپاک است، کردار نیز ناپاک است. چنانکه اگر دل پاک گردد و جایگاه خدا شود، گفتار طیّب می‌شود، کردار پاکیزه و فکر نیز پاک و طیّب و خدایی خواهد شد. 🔹متن کامل در: 🌐 B2n.ir/j92062 #درس_اخلاق #انسان_در_قرآن 🆔 @almazaheri