بسم الله «گوشه ای از افکار بلند شهید بهشتی» ایشان ،تبلور این حکومت را در شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی تلقی می‌کند و سه زیربنا را برای این حکومت برمی‌شمارد: 1- زیربنای اسلامیت و جمهوریت 2- زیربنای فراهم کردن زمینه اجتماعی برای تکامل انسان و رشد و حرکت وی به سوی کمال الهی و تحقق «کمال دوستی فطری» و «گرایش به سوی کمال مطلق» [3] که انسان‌ها در عالم «ذر» (قرآن کریم، سوره اعراف آیه 172) پیمان الهی خود را با خالق هستی تحکیم کرده‌اند.[4]. دراین زمینه وی: الف) توجه نظام به کرامت انسان و روح‌ الهی وی- جلوگیری از سقوط انسان به نیهیلیسم و پوچ‌گرایی- ماتریالیسم و دنیاپرستی. ب) اهتمام به استقلال و آزادی‌های فردی و اجتماعی انسان و جلوگیری از اسارت انسان در چنگال استبداد داخلی و فردی و گروهی و طبقه‌ای یا استعمار خارجی. ج) اهتمام به آزادی و انتخاب‌گری انسان به نحوی که شیوه زندگی خود و حتی راه «صلاح» و «فساد» خود را خود انتخاب کند و در عین حال مبارزه با شرایطی که ضربات تازیانه تبلیغات شهوت‌انگیز و نیز فقر و ناداری و ضربات مهلک اقتصادی، انتخابگری او را سلب می‌کند[5] او بر اساس جلوگیری از استثمار انسان به دست سرمایه‌داری داخلی یا خارجی و کاپیتالیسم فردیطبقه‌ای یا دولتی و مبارزه با هرگونه تبعیض طبقاتی و گروهی و ناسیونالیستی[6] را ضروریات غیرقابل اجتناب برای فراهم شدن زمینه حرکت انسان به سوی کمال الهی می‌داند. 3- زیربنای سوم: وی شروط عملی به وجود آمدن این محیط را به شرح زیر طبقه‌بندی می‌نماید: الف- دخالت مردم در تعیین سرنوشت خود و اداره نظام توسط خود مردم ب- استقرار مدیریتی منظم دارای همبستگی و انضباط و در عین حال تمرکز زدایی شد ج- اداره امور توسط مدیریتی که انقلاب اسلامی ملت ایران را درک کرده و به آن وفادار باشد- توانایی انجام کار داشته و مورد اعتماد مردم باشد. آزادی آیت ا... دکتر بهشتی با درک آنچه که مردم برای آن قیام کرده بودند، بزرگترین و چشم گیرترین مولفه انقلاب اسلامی ایران را دستیابی به آزادی های اجتماعی می داند؛ «این انقلاب قبل از اسلامی و مکتبی بودن، ویژگی دیگری داشته است که بیش از همه دنیا مورد توجه واقع شده و آن، انقلابی است که با پیروزی­اش، آزادیهای اجتماعی را در جامعه به حدی توانسته و تأمین و تحمیل کند که رژیم­ های دیگر، هنوز نتوانسته اند به ملت­ هایشان چنین آزادیی بدهند. بزرگترین ویژگی جهانی این انقلاب، آزادی است.» به عقیده شهید بهشتی یکی از امتیازهای انسان این است که می تواند معصیت کند. آدم تواناست در برابر پروردگارش نافرمانی کند و تا این ویژگی نباشد، فرمانبرداری­اش ارزشی نخواهد داشت. فرمانبرداری اجباری یعنی این که اگر کسی را مجبور کردند از راه خاصی برود، چندان ارزشی ندارد، آن چیزی که ارزشمند است، فرمانبری همراه با انتخاب است. دکتر بهشتی در این زمینه توضیح می­ دهد: نفی آزادی مساوی با مسخ شخصیت و انسانیت انسان است. زیرا وقتی آزادی نباشد، انتخاب معنا ندارد و وقتی انتخاب معنا نداشت، دیگر انسان نمی تواند خالق شخصیت و معمار سرنوشت خویش باشد. بنابراین در اندیشه دکتر بهشتی با انسانی که به طور ذاتی و فطری آزاد است سروکار داریم. وی همواره این سوال را مطرح می کند که اگر آزادی را از فرد بگیریم چطور می توان از او انتظار ایمان به انبیاء را داشت؟ دعوت پیامبران به توحید پاک و خالص نشان دهنده این است که اولا معتقد به فطرت آزاد انسانها بوده اند و ثانیاً به گزینش عاقلانه و آگاهانه و آزادانه انسان‌ها باور داشتند. #سبک_زندگی #عدالت_آزادی #شهید بهشتی @zedbanoo