کاش در بحران‌ها و چالش‌ها اندکی از پنجره دیدگاه افراد در معرکه، آنان را درک می کردیم! کاش به جای جستجو از چرایی واقعه و علت ها در تکمیل اطلاعات خودمان، به فکر همدردی، همدلی و هم فکری بودیم! کاش به جای برداشتن چاقوی تیز قضاوت، به دنبال حل مسئله بودیم! کاش بیاموزیم که هر سوالی جایی دارد، زمانی دارد، موقعیتی دارد! باورم اینست که فرهنگ جاری مردم ما به جراحی جهادی نیازمنداست؛ به تزریق شعور و فهمِ شرایط دیگران محتاج است! گاه از خود بپرسیم؛ زخم دیده را صله بر زخمش می گذارند یا با تجسس از ابعاد زخم، رنج او را بیشتر می کنند؟! الهی من همانم که زخم روزگارم، مرا به اضطراری کشنده رسانده است و تو همانی که در این سال‌ها، بی آنکه مرا برنجانی، دست یاری‌ات را همیشه، همراه مهربان من ساخته‌ای، مرا که کنون به معجزه تو نیازمندم دریاب… «یا الهنا بحق مولانا صاحب الزمان (عج الله تعالی فرجه) أغثنی و لا تهلکنی» ✍🏻فاطمه شکیب‌رخ #التماس_دعا #مخاطب_خاص_ندارم @Ghalamzaniii