eitaa logo
جلسات المنتظر
317 دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
2.3هزار ویدیو
11 فایل
جلسات المنتظر
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♨️ایران دیگر شیعه خانه نیست روزنامه های مطرح عربستان سعودی ضمن خوشحالی زیاد در حرکتی هماهنگ اقدام به انتشار مقاله با این عنوان کردند : بر اساس نسبت رشد فرزندآوری خانواده های اهل تسنن نسبت به شیعه، حداکثر تا ۳۰ سال آینده اکثریت جمعیت ایران نیز سنی خواهند بود ... 🍀
در یکی از روزهای سال 1362، زمانی که حضرت آیت الله خامنه‌ای، رییس جمهور وقت، برای شرکت در مراسمی از ساختمان ریاست جمهوری، واقع در خیابان پاستور خارج می‌شدند، در مسیر حرکتش تا خودرو، متوجه سر و صدایی شدند که از‌‌ همان نزدیکی شنیده می‌شد. صدا از طرف محافظ‌ها بود که چندتای‌شان دور کسی حلقه زده بودند و چیز‌هایی می‌گفتند, صدای جیغ مانندی هم دائم فریاد می‌زد: «آقای رییس جمهور! آقای خامنه‌ای! من باید شما را ببینم» حضرت‌آقا از پاسداری که نزدیکش بود پرسیدند: «چی شده؟ کیه این بنده خدا؟» پاسدار گفت: «نمی‌دانم حاج آقا! موندم چطور تا اینجا تونسته بیاد جلو» پاسدار که ظاهرا مسئول تیم محافظان بود، وقتی دید آقا خودشان به سمت سر و صدا به راه افتاده‌اند، سریع جلوی ایشان رفت و گفت: «حاج آقا شما وایستید، من میرم ببینم چه خبره» بعد هم با اشاره به دو همراهش، آن‌ها را نزدیک حضرت‌آقا مستقر کرده و خودش به طرف شلوغی می‌رود. کمتر از یک دقیقه طول کشید تا برگردد, و می‌گوید: «حاج آقا! یه بچه است, میگه از اردبیل کوبیده اومده اینجا و با شما کار واجب داره, بچه‌ها می‌گن با عز و التماس خودشو رسونده تا اینجا, گفته فقط می‌خوام قیافه آقای خامنه‌ای رو ببینم، حالا می‌گه می‌خوام باهاش حرف هم بزنم». حضرت‌آقا می‌فرمایند: «بذار بیاد حرفش رو بزنه وقت هست». لحظاتی بعد پسرکی 12-13 ساله از میان حلقه محافظان بیرون آمده و همراه با سرتیم محافظان، خودش را به حضرت‌آقا می‌رساند, صورت سرخ و سرما زده‌اش خیس اشک بود, در میانه راه حضرت‌آقا دست چپش را دراز کرده و با صدای بلند می‌فرمایند: «سلام بابا جان! خوش آمدی» شهید بالازاده با صدایی که از بغض و هیجان می‌لرزیده به لهجهٔ غلیظ آذری می‌گوید: «سلام آقا جان! حالتان خوب است؟» حضرت آقا دست سرد و خشکه زدهٔ پسرک را در دست گرفته و می‌فرمایند: «سلام پسرم! حالت چطوره؟» پسر به جای جواب تنها سر تکان می‌دهد. حضرت‌آقا از مکث طولانی پسرک می‌فهمند زبانش قفل شده, سرتیم محافظان می‌گوید: «اینم آقای خامنه‌ای! بگو دیگر حرفت را» ناگهان حضرت‌آقا با زبان آذری سلیسی می‌فرمایند: «شما اسمت چیه پسرم؟» شهید بالازاده که با شنیدن گویش مادری‌اش انگار جان گرفته بود، با هیجان و به ترکی می‌گوید: «آقاجان! من مرحمت هستم از اردبیل تنها اومدم تهران که شما را ببینم.» حضرت‌آقا دست شهید بالازاده را‌‌ رها کرده و دست روی شانه او گذاشته و می‌فرمایند: ‌«افتخار دادی پسرم صفا آوردی چرا این قدر زحمت کشیدی؟ بچهٔ کجای اردبیل هستی؟» شهید بالازاده که حالا کمی لبانش رنگ تبسم گرفته بود می‌گوید: «انگوت کندی آقا جان!» حضرت‌آقا می‌پرسند: «از چای گرمی؟» شهید بالازاده انگار هم ولایتی پیدا کرده باشد زود می‌گوید: «بله آقاجان! من پسر حضرتقلی هستم». حضرت‌آقا می‎فرمایند: «خدا پدر و مادرت رو برات حفظ کنه.» شهید بالازاده می‌گوید: «آقا جان! من از ادربیل آمدم تا اینجا که یک خواهشی از شما بکنم.» حضرت‌آقا عبایش را که از شانه راستش سر خوره بود درست کرده و می‌فرمایند: «بگو پسرم. چه خواهشی؟» شهید بالازاده می‌گوید: آقا! خواهش می‌کنم به آقایان روحانی و مداحان دستور بدهید که دیگر روضه حضرت قاسم (ع) نخوانند! حضرت‌آقا می‌فرمایند:چرا پسرم؟ شهید بالازاده به یک باره بغضش ترکیده و سرش را پایین انداخته و با کلماتی بریده بریده می‌گوید: «آقا جان! حضرت قاسم (ع) 13 ساله بود که امام حسین (ع) به او اجازه داد برود در میدان و بجنگد، من هم 13 ساله‌ام ولی فرمانده سپاه اردبیل اجازه نمی‌دهد به جبهه بروم هر چه التماسش می‌کنم, می‌گوید 13 ساله‌ها را نمی‌فرستیم, اگر رفتن 13 ساله‌ها به جنگ بد است، پس این همه روضه حضرت قاسم (ع) را چرا می‌خوانند؟» و شانه‌های شهید بالازاده آشکارا می‌لرزد. حضرت آقا دستشان را دوباره روی شانه شهید بالازاده گذاشته و می‌فرمایند: «پسرم! شما مگر درس و مدرسه نداری؟ درس خواندن هم خودش یک جور جهاد است»شهید بالازاده هیچ چیز نمی‌گوید، فقط گریه می‌کند و این بار هق هق ضعیفی هم از گلویش به گوش می‌رسد. حضرت‌آقا شهید بالازاده را جلو کشیده و در آغوش می‌گیرند و رو به سرتیم محافظانش کرده و می‌فرمایند: «آقای...! یک زحمتی بکش با آقای ملکوتی (امام جمعه وقت تبریز)تماس بگیر بگو فلانی گفت این آقا مرحمت رفیق ما است, هر کاری دارد راه بیاندازید و هر کجا هم خودش خواست ببریدش, بعد هم یک ترتیبی بدهید برایش ماشین بگیرند تا برگردد اردبیل, نتیجه را هم به من بگویید» حضرت‌آقا خم شده صورت خیس از اشک شهید بالازاده را بوسیده و می‌فرمایند: «ما را دعا کن, پسرم درس و مدرسه را هم فراموش نکن, سلام مرا به پدر و مادر و دوستانت در جبهه برسان»
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
➖دیدن این صحنه ها درد دارد... این مسئله خیلی مهمه، متاسفانه حتی بین برخی بزرگترها... به نظرم از یک جهت به سخنران برمیگرده(خصوصا برای قشر بزرگسال) از یک جهت هم متاسفانه برخوردها و تربیتها صرفا شده نه تربیتی و کار فرهنگی درست حسابی... از طرفی هم اکثر هیئتهای ما شده گریه و اکثر مساجد ما شده نمازخونه،کار فکری و فرهنگی هم خلاصه شده در یک موکب زدن و چای دادن...(البته نه همه) مثلا پدریامادرخانواده بجای اینکه ی ذره از قبل محرم روی ذهن بچه فرهنگ سازی کنه تا درک بچه رو (درحد خودش ) بالا ببره، حالا واسه ساکت کردن بچش گوشی رو میده بهش تا فقط از شر بچه (به قول خودش) خلاص بشه... حالا این وسط دشمن با تموم قوا داره کار میکنه... باید هم از طریق خانواده و هم مناسبات عمومی روی این قضیه حسابی کار بشه.... ❌ ❌❌❌❌
🏴🏴مراسم تاسوعا و عاشورای حسینی 🏴🏴 موسسه علمی تحقیقی مکتب نرجس (س) به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم مراسم تاسوعا و عاشورا را برگزار میکند: سخنرانی، قرائت زیارت ناحیه مقدسه، نوحه سرایی 🗓زمان : دوشنبه و سه شنبه 25و26 تیر ماه 🕰 ساعت : 9 تا اذان ظهر ويژه بانوان 🕌 مکان : سالن اجتماعات موسسه علمی تحقیقی مکتب نرجس ( علیها السلام) @maktabn
کدام امام حسین(ع)؟ ۱. امام حسین(ع) تاریخی: یک شخصیت برجسته و قهرمان که صاحب مرام و مروت است اما در صحنه تاریخی مظلوم واقع شده است. نگاه به این امام حسین(ع) نگاه در تاریخ ماندن است. این دیدگاه نمی‌خواهد امام حسین(ع) از دل تاریخ به روز و مسائل جاری حیات انسانی تسری یابد. محور باشد. تعیین کننده و تنظیم گر روابط سیاسی اجتماعی انسان باشد. در واقع اینجا کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا معنا ندارد. یک پدیده یا واقعه معلق در تاریخ است. ۲. امام حسین(ع) مناسکی: در این تفسیر و رویکرد غلبه بر احساسات و عواطف است. یک امام معصوم مورد ظلم واقع شده و باید هر سال طی مناسکی یاد او را صرفا گرامی نگاه داشت. غایت در اینجا همان انجام مناسک عزاداری است. مناسکی که در طول تاریخ بنا بر فرهنگ و آداب رسوم هر منطقه پیش رفته است. در اینجا نیز کل یوم عاشورا نیست. عاشورا تمام شده است. یکبار بوده، تکرار نمیشود. اینجا هم امام حسین(ع) تعیین کننده روابط در جامعه نیست. آدم خوب و مظلوم قصه است. باید احترامش حفظ شود. امام حسین(ع) را برای خود میخواهد. ارادت دارد. ۳. امام حسین(ع) هدفی: اینجا تفسیر متفاوت است. هدف امام حسین(ع) اهمیت دارد و غلبه بر احساس و مناسک پیدا می‌کند. اینجا دیگر کل یوم عاشوراست. اینجا امام حسین(ع) صرفا یک مظلوم محبوب کنج تاریخ نیست. اینجا امام ضدظلم، قیام کننده و معترض است. عدالت را طلب می‌کند. ضدحاکم طاغوت است. مقاوم است‌. کوتاه نمی آید حتی اگر کمتر از صد نفر باشد. تعیین کننده و تنظیم گر حیات اجتماعی جامعه بشری برای تمام عرصه هاست. عین عقلانیت است. در اوج عواطف، عقلانیت را ملاک و مبنا قرار میدهد. این نگاه به امام حسین(ع) حرکت آفرین است. اشک و سنت های عزاداری بنا بود و هست که هدف قیام امام حسین(ع) برای تمام عصرها زنده نگاه دارند. غایت و هدف مطلق صرف عزاداری نیست. عزاداری مهم است. مناسک اهمیت دارند اما از لابه لای آن عزاداری و مناسک باید به هدف قیام رسید وگرنه مسعود رجوی هم در آن تفسیر غلط خودش را پیرو امام حسین(ع) می دانست و پیش از شروع عملیات متوسل می شد! https://eitaa.com/Politicalhistory
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 امروز وقت گوش دادن به این روضه خوانی هست ....👌 گوش کنید ، توی این روضه ، شاه کلید را دادند دستمون .... 🆔 @kheymeh313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
بچه ها باید توی هیات بهشون خوش بگذره... یعنی همونجور که بازی میکنن صدای هم تو گوششون باشه... اگه بچه دارید حتما این کلیپ رو ببینید اگه هیئتی رفتید که مدام تذکر میدادن بچه ها رو ساکت کنید بدونید اون هیئت خیلی امام حسینی نیست‌....هیئتی که نسل حسینی پرورش نمیده احتمالا فقط داره برا پیرمردا روضه میخونه.... 🌸
‏عکس از مونس
یکشنبه ۲۴ تیر ۱۴۰۳ ۸ محرم الحرام ۱۴۴۶ سلام برشما و التماس دعا
قال على عليه السّلام : اَلجِهَادُ عَلَى أرْبَعِ شُعَبٍ: عَلَى الأمرِ بِالمَعرُوفِ وَ النَّهيِ عَنِ المُنكَرِ وَ الصِّدْقِ فِی المَوَاطِنِ وَ شَنَآنِ الفَاسِقِينَ . ●●● امیرالمومنین علی(ع): جهاد چهار شاخه دارد: امر به معروف ، نهى از منكر ، پايدارى در جبهه هاى جنگ و مخالفت با افراد فاسق و بدکار. کافی، ج۲، ص۵۰
قال رسول الله صلّي الله عليه و آله : مَن رَمَى بِسَهمٍ فِی سَبِيلِ اللهِ فَبَلَغَ اَخطَاَ اَو اَصَابَ کَانَ سَهمُهُ ذَلِکَ کَعَدلِ رَقَبَهِِ مِن وُلدِ اِسمَاعِیلَ. ●●● پیامبراکرم(ص): هركه يك تير در راه خدا پرتاب كند، چه آن تیر به هدف بخورد یا به خطا رود، برای وی ثواب آزادکردن بنده ای از فرزندان اسماعیل (ع) را خواهد داشت. مستدرک الوسائل، ج۱۱، ص۲۱
قال الصادق علیه السلام: لِلجَنَّهِ بَاب یُقَالُ لَهُ بَابُ المُجَاهِدِینَ یَمضُونَ اِلَیهِ فَاِذَا هُوَ مَفتُوح وَ هُم مُتَقَلِّدُونَ بِسُیُوفِهِم وَالجَمعُ فِی المَوقِفِ وَ المَلاَئِکَهُ تُرَحِّبُ بِهِم. ●●● امام صادق(ع): بهشت دری به نام مجاهدین دارد؛ روزقیامت که مردم در جایگاه حسابرسی هستند، جهادگران درحالی که سلاح های خود را حمایل کرده اند و فرشتگان به آنان خوشامد می گویند، به سوی آن در که برایشان باز است رهسپارند. الکافی، ج۵، ص۲
قال رسول اللّه صلى الله عليه و آله: اَشرَفُ المَوتِ قَتلُ الشَّهَادَةِ. ●●● پیامبراکرم(ص): شرافتمندانه ترين مرگ ، شهادت است . بحار الأنوار ، ج۹۷، ص۸
قال رسول الله صلّي الله عليه و آله: مَا مِن نَفسٍ تَمُوتُ لَهَا عِندَاللهِ خَيرٌ يَسُرُّهَا أنَّهَا تَرجِعُ إلَى الدُّنيَا ، وَ لاَ أنَّ لَهَا الدُّنيَا وَ مَا فيهَا ، إلاَّ الشَّهِيدُ ؛ فَإنّهُ يَتَمَنَّى أن يَرجِعَ فَيُقتَلَ فِي الدُّنيَا ؛ لِمَا يَرَى مِن فَضلِ الشَّهَادَةِ . ●●● پیامبراکرم(ص): هيچ كس نيست كه پس از مرگ نزد خداوند از خير بهره مند باشد و در عين حال خوش داشته باشد كه به دنيا برگردد - اگرچه همه دنيا به او داده شود - مگر شهيد كه چون فضيلت شهادت را دریافته ، آرزو مى كند بر گردد تا در دنيا [ دوباره در راه خدا ] كشته شود . منتخب میزان الحکمه،ص۳۰۶
‏عکس از مونس
‏عکس از مونس
دوشنبه ۲۵ تیر ماه ۱۴۰۳ نهم محرم الحرام ۱۴۴۶ 《 تاسوعا》 سلام برشما و التماس دعا
قال رسول الله صلّي الله عليه و آله : ذِروَهُ سَنَامِ الإسلاَمِ اَلجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللهِ لاَ یَنَالُه إلّاَ أفضَلُهُم. ■■■ پیامبراکرم(ص): اوج رفعت اسلام، جهاد در راه خداست که جز مسلمانان برجسته به آن نمی رسند. نهج الفصاحه (پاینده)،ص۴۹۳، ح۱۶۱۹
قال رسول الله صلّي الله عليه و آله : اِنَّ اللهَ يُحِبُّ الرَّجُلَ القَوِىَّ المُبْدِئَ الْمُعِيدَ عَلَى الْفَرَسِ المُبْدِئِ المُعِيدِ. ■■■ پیامبراکرم(ص): خداوند مردِ قوی و نيرومندى را كه همیشه [ براى جهاد ] پا به رکاب و آماده است، دوست می دارد. بحارالأنوار، ج ۶۱،ص۱۸۴
قال رسول الله صلى الله عليه وآله: یَرفَعُ اللهُ المُجَاهِدَ فِی سَبِیلِهِ عَلَی غَیرِهِ مِائَهَ دَرَجَهِِ فِی الجَنَّهِ مَا بَینَ کُلِّ دَرَجَتَینِ کَمَا بَینَ السَّمَاءِ وَ الَارضِ. ■■■ پیامبراکرم(ص): خداوند مجاهدِ فی سبیل الله را در بهشت، صد درجه از دیگران بالاتر می برد که فاصله میان هر دو درجه از زمین تا آسمان است. مستدرک،ج۱۱،ص۱۸
قال السّجاد عليه السلام: اِنَّ لِلعَبَّاسِ عِندَاللهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی مَنزِلَةً يَغبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَومَ القِيَامَهِ. ■■■ امام سجاد(ع): عبّاس(ع) نزد خداوند ، مقام ومنزلتى دارد كه در روز قيامت همه شهيدان بر آن غبطه مى خورند. بحار الأنوار ، ج۲۲، ص۲۷۴
قال الصادق عليه السلام: كَانَ عَمُّنَا العَبَّاسُ بنُ عَلِيٍّ نَافِذَ البَصِيرَةِ صُلبَ الإيمَانِ جَاهَدَ مَعَ أبي عَبدِاللهِ وَ أبلَى بَلاَءً حَسَناً وَ مَضَى شَهِيدَاً . ■■■ امام صادق(ع): عموى ما ، عبّاس بن علی(ع) ، دارای بينشى ژرف و ايمانى راسخ بود ؛ همراه با اباعبدلله (ع) جهاد كرد و در بلا و گرفتاری، نيكو امتحان داد و به شهادت رسيد . عمدة الطّالب ، صفحه ۳۵۶
قال الحسن عليه السّلام : اَلإخَاءُ اَلوَفَاءُ في الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ. ■■■ امام حسن(ع): نشانه برادرى ، وفادارى در سختى و آسايش است. بحارالأنوار ، ج ۷۵، ص۱۱۴