💐هدیه اختصاصی
یکی از موضوعات مورد توجه #قرآن_حکیم و به عنوان هدیه ای اختصاصی به رسول اکرم صلی الله علیه و آله #نمازشب و شب زنده داری است.
💠«إِنَّ نٰاشِئَةَ اَللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِيلاً» ﴿سوره مزمل، 6﴾ بی تردید عبادت [ی که در دل] شب [انجام می گیرد] محکمتر و پایدارتر و گفتار در آن استوارتر و درست تر است.
💫در سوره إسرا، آیه 79 حکمت آن را نیز بیان فرموده است: «وَ مِنَ اَللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نٰافِلَةً لَكَ عَسىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقٰاماً مَحْمُوداً» و پاسی از شب را برای عبادت و بندگی بیدار باش که این افزون [بر واجب،] ویژه توست، امید است پروردگارت تو را [به سبب این عبادت ویژه] به جایگاهی ستوده برانگیزد.
پیامبر خدا (صلیالله علیه واله) فرمود: ثَلاثٌ فَرِحاتُ المُؤمِنِ فِی الدُّنیا و التّهجُّد فِی آخِر الّیلِ... از شادیهای مؤمن در دنیا، عبادت در آخر شب (سحر) است. ( بحارالانوارج 62 و 87 باب 75 وج 84، ص 149 و وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج 8 ص 151)
در تفسیر نورانی عیاشی (ره) در ذیل آیه «إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ همانا خوبی ها، بدی ها را میبرد» آورده است که امام صادق (علیه اسلام) فرمود: صلاةُ الليلِ تَذهَبُ بِذُنُوبِ النَّهارِ و قالَ يَذهَبُ بِما جَرَحتُم. نماز شب نواقص و عیوب شما را جبران میکند. (عياشى، محمد بن مسعود، تفسير العيّاشي، ج2؛ ص 162)
🔹قيَامُ اللَّيْلِ مَصَحَّةٌ لِلْبَدَنِ؛ بر خواستن از خواب در شب، باعث سلامتی بدن
🔹و رِضَاءُ الرَّبِّ؛ و خشنودی پروردگار
🔹و تَمَسُّكٌ بِأَخْلَاقِ النَّبِيِّينَ؛ و دست انداختن به اخلاق پیامبران
🔹و تَعَرُّضٌ لِرَحْمَةِ اللَّهِ تَعَالَى و خود را در معرض رحمت خدا قرار دادن است. ( ابنبابویه، محمد بن على، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 41)
🔹صلَاةُ اللَّيْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ؛ نماز شب، چهره را نیکو
🔹و تُحَسِّنُ الْخُلُقَ؛ و اخلاق را خوش
🔹و تُطَيِّبُ [الرِّيحَ وَ تُدِرُّ] الرِّزْقَ؛ و [بدن را پاکیزه و رزق را فراوان]
🔹و تَقْضِي الدَّيْنَ؛ و قرض را ادا میکند
🔹و تَذْهَبُ بِالْهَمِّ؛ هم و اندوه را می برد
🔹و تَجْلُو الْبَصَرَ؛ و چشم را جلا میدهد
🔹علَيْكُمْ بِصَلَاةِ اللَّيْلِ فَإِنَّهَا سُنَّةُ نَبِيِّكُمْ وَ مَطْرَدَةُ الدَّاءِ عَنْ أَجْسَادِكُم. بر شما باد به نماز شب؛ زیرا نماز شب سنت پیامبرتان (صلیالله علیه واله) و دورکننده بیماری از بدنهایتان است.
قطبالدین راوندى، سعيد بن هبة الله، الدعوات (للراوندي) / سلوة الحزين، ص 77
@toubaefaf