بی شک خدای این روزای ما ادم های اهل زمین... همان خدای یونس است انگار زمین را یک نهنگِ دیوانه قورت داده باشد آنوقت فکر کن داخل شکم این نهنگ یک دنیا یونس نشسته اند و "الغوث" را به هزار و یک زبان فریاد می زنند! خدای یونس خدای اوجِ تنهایی هاست خدای لحظه های تزلزل است خدای زخم های کاری و دل های شکسته است. حتی اگر یک دنیا یونس در شکم یک نهنگ دیوانه گیر افتاده باشند و "الغوث" را فریاد بزنند انتهای قصه ی همه شان با انتهای قصه ی یونس یکیست...! سربه سجده میگذارم وباروسیاهی زمزمه میکنم: #لااله‌الاانت‌سبحانک‌انی‌کنت‌من‌الظالمین