📚حسینیه واژه ها ✍محسن عباسی ولدی ♦️معرّفی حماسه کربلا با رویکردی کاربردی 📓اولین کتاب این مجموعه با عنوان «در میان روضه‌هایت زندگی کردن خوش است» در پاسخ به توصیه مقام معظم رهبری بود که ایشان یکی از مأموریت‌های هیئت‌ را پرداختن به مسئله خانواده دانستند. این کتاب مجموعهٔ متن‌های ادبی است که میان روضه و سبک زندگی اتصالی ویژه برقرار کرده است. 📓«بگو چگونه دل از حسین کندی» عنوان کتاب دوم این مجموعه است که در قالب یک گفتگوی ادبی میان نویسنده و حضرت زینب (س)، به نقش ایشان در حماسه کربلا می‌پردازد. در این کتاب نویسنده تلاش می‌کند از رابطه عاشقانه حضرت زینب (س) و امام حسین(ع) برای رسیدن به هدف خویش نهایت استفاده را ببرد. به جرئت می‌توان این کتاب را از احساسی‌ترین و تعقّلی‌ترین کتاب‌ها درباره کربلا، امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) دانست. نویسنده تلاش می‌کند در حد وسع خویش از میان جملات کتاب، پلی به مسائل زندگی هم بزند تا مخاطب پس از مطالعه آن، محکی برای سنجش خود در زندگی داشته باشد. 📓«علی، اصغر نبود» «علی، اصغر نبود» کتاب سوم از این مجموعه است که گفتگویی میان حضرت رباب(س) و حضرت علی اصغر(ع) است. هدف این کتاب کم‌ حجم، معرّفی حماسه کربلا برای کسانی است که آشنایی چندانی با این حماسه ندارند. فلسفه قیام کربلا در این کتاب، با درون‌ مایه‌ای احساسی به تصویر کشیده شده است؛ البته به گونه‌ای که نه فلسفه قیام کم‌ رنگ شود و نه احساس بر فلسفه قیام غلبه کند.  این کتاب، جامعه غیرایرانی و غیرشیعه را نیز گروه هدف خود قرار داده است.  📓«ردّ نگاهت راه آسمان» «ردّ نگاهت راه آسمان» نیز مجموعه دل‌نوشته‌های کربلایی با هدف باز کردن پنجره‌های جدید رو به حماسه کربلاست. این دل‌نوشته‌ها تلاش می‌کنند مخاطب را به نگاهی عمیق‌تر به حادثه کربلا برساند. برقراری اتصال میان موضوعات کربلایی با موضوعاتی که در متن زندگی ما وجود دارد، از ویژگی‌های این کتاب است که باعث می‌شود متن‌ها رویکردی کاربردی به خود بگیرد. #طرح #محرم_خوانی 📚📚📚کتابخانه مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_lib 🔰پژوهش مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh

♦️مقتل الحسین علیه السلام 📖مقتل خوانی 📕مقتل اللهوف علی قتلی الطفوف تالیف: سید ابن طاووس ترجمه: سید احمد فهری زنجانی 📖فی الامور المتاخر عن قتله صلوات الله علیه و هی تمام ما اشرنا الیه در کارهایی که پس از شهادت حضرت انجام گرفت. بخش ششم #مقتل_خوانی #مقتل_الحسین_ع 🔰پژوهش مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh

🌑چه گذشت. 🌙محرم الحرام هشتم محرم الحرام ۶۱ ه.ق 📜عمرو؛ نماینده امام حسین علیه السلام عمروبن قَرَظَة بن كعب انصارى که پدر وى از صحابه رسول خدا صلى الله عليه و آله و از ياران اميرمؤمنان على عليه السلام بود. و در تمام جنگهاى على عليه السلام شركت داشت. در كربلا خدمت امام حسين عليه السلام رسيد و از طرف امام عليه السلام مأمور ارشاد عمر بن سعد شد.[۱] 📜نافع‌ بن‌ هلال و همراهی با حضرت عباس‌ (علیه السلام) در سقایت امام علیه السلام در روز هشتم محرم، برادر خود عباس بن علی بن ابی طالب را فراخواند جهت تدارک آب برای خیمه‌ها ، در حالی که نافع بن هلال پیشاپیش ایشان با پرچم مخصوص حرکت می‌کرد؛ وی از ياران اميرمؤمنان على عليه السلام بود و در تمام جنگهاى آن حضرت شركت داشت. مردى بزرگوار، شجاع و قارى قرآن بود. او قبل از شهادت مسلم بن عقيل در بين راه به امام حسين عليه السلام پيوست.[۲] نافع در روز عاشورا به شدت مى جنگيد و اين رجز را مى خواند:[۳] أَنَا الْغُلامُ الْيَمَنيُّ الْبَجَلِيّ دينِي عَلَى دينِ حُسَيْنِ بْنِ عَلِيّ عليه السلام «من جوانى يمنى، و از قبيله بجلى (جملى) هستم، دين و آئينم همان دين حسين بن على عليه السلام است».[۴] ابومخنف نقل مى كند: نافع، نامش را روى تيرهاى خود نوشت و آنها را مسموم كرد و پرتاب مى نمود. هنگامى كه تيرهاى او تمام شد، شمشير خود را از غلاف كشيد و حمله كرد و مى گفت:[۵] أَنَا الْهُزَبْرُ الْجَمَلِي أَنَا عَلى دينِ عَلِيّ «من شير مردى از قبيله جملى هستم. من بر دين على عليه السلام هستم».[۶] سپاه ابن سعد به صورت دسته جمعى بر نافع يورش برد و در حالى كه بازوان وى شكسته شده بود، او را اسير نمودند و نزد ابن سعد بردند، در آنجا شمر او را به شهادت رساند.[۷]،[۸] 📜اتمام حجت سیدالشهدا (علیه السلام) با عمر سعد در روز هشتم محرم امام حسين عليه السلام قاصدى نزد عمر بن سعد روانه ساخت كه مى خواهم شب هنگام در فاصله دو سپاه با هم ملاقاتى داشته باشيم. چون شب فرا رسيد ابن سعد با بيست نفر از يارانش و امام حسين عليه السلام نيز با بيست تن از ياران خود در محلّ موعود حضور يافتند.[۹] امام عليه السلام به ياران خود دستور داد تا دور شوند تنها عبّاس برادرش و على اكبر فرزندش را نزد خود نگاه داشت. همين طور ابن سعد نيز به جز فرزندش حفص و غلامش، به بقيّه دستور داد، دور شوند.[۱۰] ابتدا امام عليه السلام آغاز سخن كرد و فرمود: «وَيْلَكَ يَابْنَ سَعْدٍ أَما تَتَّقِي اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ مَعادُكَ؟ أَتُقاتِلُنِي وَ أَنَا ابْنُ مَنْ عَلِمْتَ؟ ذَرْ هؤُلاءِ الْقَوْمَ وَ كُنْ مَعي، فَإِنَّهُ أَقْرَبُ لَكَ إِلَى اللَّهِ تَعالى ؛ واى بر تو، اى پسر سعد، آيا از خدايى كه بازگشت تو به سوى اوست، هراس ندارى؟ آيا با من مى جنگى در حالى كه مى دانى من پسر چه كسى هستم؟ اين گروه را رها كن و با ما باش كه اين موجب نزديكى تو به خداست».[۱۱] ابن سعد گفت: اگر از اين گروه جدا شوم مى ترسم خانه ام را ويران كنند. امام عليه السلام فرمود: «أَنَا أَبْنيها لَكَ ؛ من آن را براى تو مى سازم». ابن سعد گفت: من بيمناكم كه اموالم مصادره گردد.[۱۲] امام فرمود:«أَنَا أُخْلِفُ عَلَيْكَ خَيْراً مِنْها مِنْ مالِي بِالْحِجازِ؛ من از مال خودم در حجاز، بهتر از آن را به تو مى دهم».[۱۳] ابن سعد گفت: من از جان خانواده ام بيمناكم (مى ترسم ابن زياد بر آنان خشم گيرد و همه را از دم شمشير بگذراند).[۱۴] امام حسين عليه السلام هنگامى كه مشاهده كرد ابن سعد از تصميم خود باز نمى گردد، سكوت كرد و پاسخى نداد واز وى رو برگرداند و در حالى كه از جا بر مى خاست، فرمود:[۱۵] «مالَكَ، ذَبَحَكَ اللَّهُ عَلى فِراشِكَ عاجِلًا، وَ لا غَفَرَ لَكَ يَوْمَ حَشْرِكَ، فَوَاللَّهِ إِنِّي لَأَرْجُوا أَلّا تَأْكُلَ مِنْ بُرِّ الْعِراقِ إِلّا يَسيراً؛ تو را چه مى شود! خداوند به زودى در بسترت جانت را بگيرد و تو را در روز رستاخيز نيامرزد. به خدا سوگند! من اميدوارم كه از گندم عراق، جز مقدار ناچيزى، نخورى».[۱۶] ابن سعد گستاخانه به استهزا گفت: «وَ فِي الشَّعيرِ كِفايَةٌ عَنِ الْبُرِّ؛ جو عراق مرا كافى است!».[۱۷]،[۱۸] آری امام عليه السلام در هر گام به اتمام حجّت مى پردازد تا هيچ كس فردا، ادّعاى بى اطّلاعى نكند، جالب اين كه فرمانده لشكر دشمن نيز تلويحاً حقّانيّت امام عليه السلام و ناحق بودن دشمن او را تصديق مى كند، تنها عذرش ترس از بيرحمى و قساوت آنهاست و اين اعتراف جالبى است![۱۹] 📜كلام امام حسين(علیه السلام) به هرثمة بن سليم نصر بن مزاحم از «هرثمة بن سليم» نقل می کند:

من همراه على (علیه السلام) به جنگ صفين رفتم ، آن حضرت هنگامى كه به سرزمين كربلا رسيد نماز را به جماعت خواند و پس از اسلام نماز مقدارى از خاكهاى زمين را بوئيد و فرمود:«واها لك يا تربة ليحشرن منك قوم يدخلون الجنة بغير حساب؛ آه اى زمين، جمعيتى از تو محشور مى شوند، كه بدون حساب وارد بهشت مى گردند.[۲۰] «هرثمه» پس از بازگشت از جنگ به همسرش «جرداء» كه از علاقه مندان به امام (علیه السلام) بود گفت: مى خواهى جمله شگفت آورى از على (علیه السلام) برايت نقل كنم؟خبر بالا را بازگو كرد، و اضافه نمود او را با علم غيب چه كار؟همسرش به او پاسخ داد: كه اين سخن را مگو! زيرا امير مؤمنان جز سخن حق نمى گويد.[۲۱] «هرثمه» گفته است به هنگام جنگ با حسين (علیه السلام) نيز من همراه لشكر ابن زياد بودم به كربلا كه رسيدم سخن على (علیه السلام) به يادم آمد، نزد حسين عليه السلام رفتم و آن خبر را گفتم![۲۲] امام(علیه السلام)فرمود: اكنون به يارى ما آمدى يا بجنگ ما؟گفتم: هيچكدام خانواده و بچه هايم را گذارده ام و از ابن زياد بر آنها بيمناكم.[۲۳] حسين عليه السلام فرمود: پس آن چنان دور شو كه به هنگام كشته شدن: ما را مشاهده نكنى، زيرا آن كس كه شاهد كشته شدن ما باشد و ما را يارى نكنند وارد آتش خواهد شد و او نيز چنين كرد.[۲۴] ،[۲۵]   [۱] عاشورا ريشه ها، انگيزه ها، رويدادها، پيامدها ؛ ص: ۴۵۶ [۲] همان ؛ ص: ۴۷۰ [۳] همان؛ ص: ۴۷۱ [۴]  بحارالانوار؛ ج: ۴۵؛ ص: ۲۷ [۵] عاشورا ريشه ها، انگيزه ها، رويدادها، پيامدها؛ ص: ۴۷۱ [۶] همان. [۷]  تاريخ طبرى؛ ج: ۴ ؛ ص: ۳۳۶ كامل ابن اثير؛ ج: ۳؛ ص: ۲۹۲ [۸] عاشورا ريشه ها، انگيزه ها، رويدادها، پيامدها، ص: ۴۷۱ [۹] همان ؛ ص: ۳۸۷ [۱۰] همان. [۱۱] همان. [۱۲] همان. [۱۳] همان؛ ص: ۳۸۸ [۱۴] همان. [۱۵] همان. [۱۶] همان. [۱۷] فتوح ابن اعثم؛ ج: ۵؛ ص: ۱۶۴- ۱۶۶ ، بحارالانوار؛ ج: ۴۴؛ ص: ۳۸۸- ۳۸۹ [۱۸] عاشورا ريشه ها، انگيزه ها، رويدادها، پيامدها؛ ص: ۳۸۸ [۱۹] همان. [۲۰] ترجمه گويا و شرح فشرده اى بر نهج البلاغه ؛ متن وترجمه(ج ۱) ؛ ص: ۳۴۸ [۲۱] همان. [۲۲] همان؛ ص: ۳۴۹ [۲۳] همان. [۲۴] شرح ابن ابى الحديد؛ ج: ۳؛ ص: ۱۶۹ [۲۵] ترجمه گويا و شرح فشرده اى بر نهج البلاغه؛ متن وترجمه(ج ۱)؛ ص: ۳۴۹ #محرم_الحرام 🔰پژوهش مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh