دانشگاه ادیان و مذاهب با همکاری مرکز ارتباطات و بین الملل حوزه‌های علمیه و مرکز تخصصی مهدویت برگزار می‌کند: ◻️دوره آشنایی با «موعود در ادیان» ◽️موعود در زرتشت ◽️موعود در یهودیت ◽️موعود در مسیحیت ◽️موعود در اسلام 🗓اول تا پنجم شهریور 🕰ساعت ۱۷ تا ۱۹ ◽️هزینه ثبت نام: ۱۰۰ هزار تومان لینک ثبت نام: https://en.urd.ac.ir/p061/ این دوره بصورت آنلاین برگزار می‌گردد. #موعود_در_ادیان 🔰پژوهش مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh

؛﷽ 📚نشست دانش افزایی طلاب 📝موضوع: راهکارهای تقویت روحیه پژوهشگری 🎙استاد ارائه دهنده: حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای محمد صادق فاضل برگزار کننده کارگاه: گروه پژوهشی شهید مجید قربانخانی #کارگاه_پژوهشی #مهارت_افزایی @pajoohesh_esfahan 🔰پژوهش مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh

📚مجله الکترونیکی فقه و عاشورا ◽️مجله الکترونیکی فقه و عاشورا در ۹ بخش ◽️گفتگوهای علمی ◽️یادداشت‌های تحلیلی ◽️گزارش‌های تفصیلی ◽️احکام عزاداری ◽️عاشورا پژوهی ◽️عزاداری در ایام کرونا ◽️مرجعیت ◽️کتاب ◽️چندرسانه‌ای با بیش از ۱۵۰ مطلب از علما و اساتید مطرح حوزه و دانشگاه، از سوی «شبکه اجتهاد» منتشر شد و در دسترس عموم علاقه‌مندان قرار گرفت. مشاهده کنید: https://b2n.ir/h34438 #مجله #الکترونیکی #فقه_و_عاشورا 🔰پژوهش مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh

♦️مقتل الحسین علیه السلام 📖مقتل خوانی 📕مقتل اللهوف علی قتلی الطفوف تالیف: سید ابن طاووس ترجمه: سید احمد فهری زنجانی 📖فی الامور المتاخر عن قتله صلوات الله علیه و هی تمام ما اشرنا الیه در کارهایی که پس از شهادت حضرت انجام گرفت. بخش نهم #مقتل_خوانی #مقتل_الحسین_ع 🔰پژوهش مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh

📗حماسه امام سجاد(علیه‌السلام) مشتمل بر گفتارهایی از حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای(مدّظلّه‌العالی) درباره‌ی مبارزات سیاسی - فرهنگی امام سجّاد (علیه‌السلام) این کتاب در سه بخش تنظیم گردیده است، بخش نخست که در کتاب با عنوان"به جای مقدمه" آورده شده، مشتمل بر سخنرانی رهبر معظّم انقلاب در کنگره‌ی جهانی امام رضا (علیه‌السلام) می باشد. ایشان در این سخنرانی که در سال ۱۳۶۵ ایراد گردیده به تبیین نظریه‌‌ی انسان ۲۵۰ ساله پرداخته اند. بخش اصلی کتاب نیز به چهار گفتار از ایشان پیرامون مبارزات سیاسی و فرهنگی حضرت زین العابدین (علیه‌السلام) اختصاص یافته که این گفتارها در سال ۱۳۵۲ در جمع پرشور جوانان و نمازگزاران "مسجد کرامت" شهر مشهد مقدّس پس از اقامه‌ی نماز مغرب و عشا بیان شده است. همچنین با هدف غنای مطالب و تکمیل مباحث و نظرات معظّم له در موضوع زندگی امام سجّاد (علیه‌السلام)، مجموعه مصاحبه‌های مجلّه‌ی پاسدار اسلام با ایشان که در سال ۱۳۶۱ صورت گرفته و در شماره‌های ۶ تا ۱۲ آن نشریه منتشر گردیده بود نیز به همراه برخی اضافات و ارجاعات در بخش سوم کتاب آورده شده است. #طرح #محرم_خوانی 🔰پژوهش مدرسه علمیه الزهرا علیها السلام https://eitaa.com/alzahranasr_pajohesh

🌑چه گذشت. 🌙محرم الحرام دوازدهم محرم الحرام ۶۱ ه . ق مظلوميّت امام حسين عليه السلام و يارانش در يك بُعد نبوده است؛ بلكه ابعاد گوناگونى از مظلوميّت در حادثه كربلا ديده مى ‏شود، از جمله سرها را بالاى نيزه بردن، جلوگيرى از دفن‏ پيكر شهيدان، اسارت زنان و كودكان آل پيغمبر صلى الله عليه و آله و گرداندن آنها در شهرهاى مختلف و جهات ديگر مظلوميّت، همه از ويژگى‏هاى اين حادثه است كه آن را از حوادث مشابه ديگر جدا مى ‏سازد.[۱] دفن شهدای کربلا تا روز دوازدهم محرم، پيكر پاك و بی سر فرزند رسول خدا صلى الله عليه و آله و ياران پاكبازش در زير آفتاب رها شده بود.[۲] بنا به نقل مشهور اجساد مطهر شهدا سه روز زير آفتاب بر روى زمين مانده‏[۳]بودند و باد صحرا بر آن بدن هاى پاك مى ‏وزيد.[۴] خاکسپاری شهدای کربلا توسط بنی‌اسد؛ حضور امام سجاد (علیه السلام) برای شناسایی و دفن شهدا گفتنی است طائفه بنى‏اسد كه در غاضريه محله‏اى نزديك كربلا منزل داشتند، پس از تخليه كربلا از سپاه ابن سعد به كربلا آمدند و آن بدنهاى پاك را در خاك و خون مشاهده كردند.[۷] آنان از زن و مرد فريادشان به ناله و شيون بلند شد. وقتى كه مصمم شدند آن بدن هاى پاك را دفن كنند، چون نه سر در بدن داشتند و نه لباسى بر تن، هيچ يك را نمى‏ شناختند. لذا متحير و سرگردان بودند كه چه كنند، ناگاه امام سجاد عليه السلام از سمت صحرا به‏ سوى آنان آمد و شهدا را به آنها معرفى كرد. و قبل از همه به دفن پيكر پاك امام حسين عليه السلام اقدام فرمود.[۸] او در گوشه‏ اى از كربلا كمى خاك را كنار زد، قبرى ساخته و پرداخته آشكار شد، دست ها را زير بدن قرار داد و به تنهايى به داخل قبر برد و فرمود: «با من كسانى هستند كه مرا يارى كنند». چون بدن را در قبر نهاد صورت مباركش را بر گلوى بريده پدرش گذاشت و در حالى كه باران اشك چون ابر بهارى بر گونه‏ هايش جارى بود، فرمود:«طُوبى‏ لِأَرْضٍ تَضَمَّنَتْ جَسَدَكَ الطّاهِرَ، فَإنّ الدُّنْيا بَعْدَك مُظْلِمَةٌ وَالْآخِرَةُ بِنُورِكَ مُشْرِقَةٌ، أَمَّا اللَّيْلُ فَمُسَهَّدٌ وَالْحُزْنُ فَسَرْمَدٌ، أَوْ يَخْتارَ اللَّهُ لِأَهْلِ بَيْتِكَ دارَكَ الَّتي أَنْتَ بِها مُقيمٌ وَعَلَيْكَ مِنّي السَّلامُ يَابْنَ رَسُولِ اللَّه وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُهُ‏؛ خوشا به آن زمينى كه پيكر پاك تو را در برگرفته، دنيا پس از تو تاريك شد و آخرت به نور جمال تو روشن گشت. شبها ديگر خواب به سراغم نمى‏آيد و اندوهم پايانى نخواهد داشت. تا آن زمان كه خداوند اهل بيت تو را به تو ملحق كند و در كنار تو جاى دهد. درود و سلامم بر تو باد اى فرزند رسول خدا و رحمت و بركات خدا بر تو باد».[۹] راز شش گوشه بودن ضریح امام حسین(علیه السلام) آن حضرت آنگاه از قبر خارج شد و آن را از خاك پوشاند و با انگشت روى قبر نوشت: «هذا قَبْرُ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي‏طالِب الَّذِي قَتَلُوهُ عَطْشاناً غَريباً؛ اين قبر حسين بن على عليه السلام است كه او را با لب تشنه و غريب كشتند».[۱۰] سپس بدن پاك على اكبر عليه السلام پايين پاى حضرت به خاك سپرده شد و بقيه شهدا از بنى ‏هاشم و اصحاب نيز در يك قبر دسته ‏جمعى پايين پاى امام عليه السلام دفن شدند.[۱۱]،[۱۳] آنگاه امام سجاد عليه السلام، قوم بنى ‏اسد را به طرف نهر علقمه محل شهادت حضرت عباس قمر بنى‏ هاشم راهنمايى كرد. و پيكر پاك آن حضرت را در همانجا دفن نمودند. امام زين العابدين عليه السلام در حال دفن عمويش گريه سوزناكى كرد و فرمود: «عَلَى الدُّنْيا بَعْدَكَ الْعَفا يا قَمَرَ بَني هاشِمٍ وَعَلَيْكَ مِنّي السَّلامُ مِنْ شَهيدٍ مُحْتَسَبٍ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ‏؛ اى قمر بنى‏ هاشم! بعد از تو خاك بر سر دنيا، بر تو درود مى‏ فرستم و رحمت و بركات خداوند را براى تو طلب مى‏ كنم».[۱۳]،[۱۴] سپس بنى ‏اسد «حبيب بن مظاهر» را كه بزرگ قبيله آنان بود، جداگانه  همانجايى كه اكنون هست دفن نمودند.[۱۵]،[۱۶] چگونگی تدفین امام حسین(علیه السلام) توسط امام سجاد(علیه السلام) با وجود اسارت در اينكه امام سجاد عليه السلام چگونه در حال اسارت اقدام به چنين عملى نموده است، روايات زيادى در دست است كه مى‏ رساند برابر مبانى اعتقادى شيعه، متولى كفن و دفن هر امامى، امام بعد از اوست. از جمله در روايتى از امام رضا عليه السلام مى‏ خوانيم كه به همين نكته اشاره كرده در پاسخ على بن‏ حمزه فرمودند: «همان كسى كه على بن الحسين عليه السلام را قدرت داده است كه (در حال اسارت) به كربلا بيايد و جسد مطهّر پدرش را به خاك سپارد، به صاحب اين امر (اشاره به خودش) قدرت داده است تا به بغداد آمده و امر پدرش (حضرت موسى بن جعفر عليه السلام) را عهده ‏دار گردد و سپس بازگردد. با اين تفاوت كه وى همانند امام على بن الحسين عليه السلام در بند اسارت گرفتار نبوده است».[۱۷]،[۱۸]