بی آنکه موسی بوده باشی، بی ترس افکندی عصا را با تکه چوبی زهر کردی سحر تمام مارها را بی آن که اسرافیل باشی در صور دلتنگی دمیدی شاید به یاد آورد انسان، نسیان آن "قالوا بلی" را! رجم شیاطین زمان را با تکه چوبی ثبت کردی بر باد دادی با سلاحت حیثیت پهباد ها را پوشانده بودی چهره ات را، تا رازهایت را ندانند باید نهان می کردی از مرگ میراث این جغرافیا را بر مبلِ خانه تکیه دادی، اما برای خستگی نه! تا حک کنی در چشم دنیا آرامش یاد خدا را تو رزق "بل احیاء" خود را از صاحب نامت گرفتی تو زنده تر از پیش بودی، از نو نوشتی ماجرا را در آخرین فصل رمانت با قلب این مردم چه کردی؟ در سینه ی ما تازه کردی انگار داغ کربلا را 📝 شعرخوانی طیبه عباسی( تقدیم به شهید یحیی سنوار) ، 10 آذرماه 1403، در نهمین کنگره ملی شهر ایثار، استان گیلان #افتخارات_ما #بانوان_شاعر_طلبه #نهمین_کنگره_ملی_عصر_شعر_ایثار |مرکز آموزش‌های آزاد و مهارتی| 🆔@ama_jz