✍در گفتگوی ویژه خبری امشب، عراقچی اگرچه تلاش داشت ابعاد توافق قاهره را روشن کند، اما بیش از آنکه ابهامات را رفع کند، سوالات تازه‌ای را ایجاد کرد. اول اینکه چرا همچنان اصرار دارند متن توافق منتشر نشود؟ اگر توافقی به نفع ایران‌ست، چه ترسی از اطلاع رسانی شفاف وجود دارد؟ این پنهانکاری شبیه همان روند برجام است که متن و ضمائم آن مدتها بعد آشکار شد و تازه فهمیدیم چه هزینه‌های سنگینی بر دوش ملت گذاشتند. دوم اینکه عراقچی در برابر پرسش صریح مجری درباره "شروع کننده تعهدات" در قرارداد قاهره طفره رفت. این نقطه کلیدی‌ست، زیرا تجربه برجام نشان داد همیشه ایران باید زودتر تعهداتش را آغاز کند، در حالی که طرف مقابل یا بدعهدی کرد یا اساساً از توافق خارج شد. سوم اینکه عراقچی از اعتراف آژانس به غیرقانونی بودن حملات به تأسیسات ایران گفت، اما توضیح نداد دقیقاً گروسی در کدام تریبون و با چه ادبیاتی چنین حرفی را زده است. وقتی سند و منبعی برای این ادعا ارائه نمیشود، ارزش آن تنها در حد یک گعده خودمانی و جمله تبلیغاتی باقی میماند. و مهم‌تر از همه، بحث اسنپ بک بود. عراقچی تلویحی گفت اگر اجرای آن چند ماه به تعویق افتاد ما هم چنین میکنیم... سوال اینجاست که مگر با خروج آمریکا و بعد بی تعهدی اروپا، از روح و جسم و جان برجام چیزی باقی مانده که بخواهید به اسنپ بک در برجام برگردید؟ پذیرش تعویق در اجرای اسنپ بک در واقع به معنای رسمیت دادن به اصل برجام و اسنپ بک است که دیگر وجود ندارد . خلاصه اینکه تا متن توافق منتشر نشود این حرفها قابل اطمینان نیست. #خبرآنلاین‌قم https://eitaa.com/joinchat/3438347278C279f174065