بیا کہ مۍرسد از راه کاروان حسین🪔 .. که هستـ در همہ جاۍ جھان، نشان حسین

؛ ‌‌هدف امام هیچ‌گاه این نبود که خود و یاران اصحاب، خانواده خود را به کشتن دهد، بلکہ نظر حضرت، قیام براۍ توجه دادن مردم بھ بنی‌امیه بود و اینکه حکومت آنان اصلاً بنای اسلامۍ نداشت، بلکھ آنـان درصدد محو و از بین‌‌ بردن اسلام بھ ویژه نام مبارک پیامبر .. صلی‌‌الله‌علیہ‌ .. هستند. در نتیجھ امام کاملاً آگاهانه و عالمانه اقدام بھ این کار نمود و به مردم دنیا ثابت کرد که اینان حاضر نیستند کسۍ از بنی‌هاشم زندھ بماند حتۍ طفل شیرخوار را هدف تیـر خود خواهند کرد. و با اهل‌بیتـ پیغمبر نوعی رفتار مے‌کنند کہ با امرای‌نظرشان جز نابودی‌اسلام و آثار نبوت، ریاست و حکومتـ چیزی دیگری نیست.

🕯؛ شکر خدا کہ چشمِ پر از اشك و سوز من غیر از شما بھر کسي پر بکا نشد ..

ء . نکتھ بعدی اینکہ خود امام مۍدانست که ‌یارانش از سوۍ سپاھ یزید و عمر بن‌سعد ‌به شهادتـ می‌رسند و هیچ‌کس هم از افراد ‌بشر بہ این‌واقعه و هدف آن آگاه نمے‌شوند. لذا ثبـت این واقعھ نیازمند مُروجینـی دارد ‌که ندای‌حق و حقیقتـ را بہ‌ گوش انسان‌های ‌عاقل‌‌ برسانند و آن مروّجین، اهل‌‌بیت، زنان و بـچه‌هاۍ حضرت بودند کھ تکمیـل‌ کننده قیام خونین کربلا بودند.

~ باید در راه او، شد چون جَون و حبیب برخیز اي همسفر، مولا ماندھ غریب 𝆤𝆤 .

ورود کاروان عشق، با آغاز فصل شھادت چشم اندازی نوین براي جهان پدید آورد. هر گامی‌که این‌ کـاروان، در سرزمیـن‌ خشک کربلا بھ پایین مۍگذاشت، قطرھ‌ای از عشق و ایثار از آسمان به زمین تابید. دل کسانۍ کھ امید نداشتند، با شعله‌ٔ پروانه‌ای به روشنایی این عشق، شادی پیدا کردند.

ـــ ـ ـ خوشبخت، نوکری کھ دم جان سپردنش، چشمش بہ غیر روۍ شما هیچ وا نشد ˘˘🤍 '