دولت بر لبه پرتگاه بود؛ چه کسی روحانی را نجات داد؟ 🔹مواجهه با واقعیات، افراد را از هیجان و تند و تیزی و تب اولیه می اندازد. مثل آقای روحانی و برخی دولتمردان که هفت هشت سال قبل -و تا همین پارسال- به دولت قبل از خود بد و بیراه می گفتند. ♦️نوع ادبیات، مبتنی بر این بود که مدیران قبل از ما، بی سواد و کار نابلد و سرباز صفر و گروهبان بوده اند؛ اما ما دنیادیده و با سواد و حقوقدان و اقتصاد شناس و ژنرال هستیم. #انصاف، گمشده ادبیات این طیف در طول همه سال هایی بود که رجز خواندند و تبختر به خرج می دادند. 🔹کوره زمان و بالا و پایین شدن روزگار، زبان تیز را کُند می کند، اگر که آدمی متوجه باشد. اما کسانی از آن میان همچنان سوزن شان روی ادبیات گذشته گیر کرده و حال آن که اگر اندکی اهل شنیدن بودند، می شنیدند که بسیاری از مردم می گویند صد رحمت به عملکرد دولت نهم و دهم. ♦️عده ای هم افتاده اند دنبال بد گفتن به بخت و اقبال و می گویند این دولت بد شانس و بی اقبال بود که با مسائل پیش بینی نشده مواجه شد. این در حالی است که ناصحان و دنیا دیدگان بسیاری در همه این سالها توجه می دادند "زلف خود را به زلف آمریکای خبیث و اروپای بد عهد گره نزنید". 🔹آقای روحانی در این میان، ادبیاتش اندکی متفاوت از قبل شده: "دولت را نقد کنید اما منصفانه"."هر زمان انتظارات مردم را بالا ببریم، شکست می خوریم. انتطارات باید در حد امکان و واقعیت‌های جامعه باشد و گرنه موجب سرخوردگی مردم می شود". "دولت را در شرایط سخت تحریم دشمن درک کنید". ♦️سخنان درستی است؛ متاسفانه او و اعضای حلقه اصلی اش در دولت، به همراه بانیان فتنه سبز، درست بر خلاف این انتظار با دولت قبل رفتار کردند. 🔹خوش بینانه اش این است که دنبال پیروزی در رقابت انتخاباتی 92 و 96 یا جبران شکست 84 و 88 بودند. اما بعضی از اینها، دنبال زمین زدن دولت وقت به عنوان مقدمه براندازی انقلاب بودند. ♦️آنها همان هایی هستند که روحانی در سخنرانی 23 تیر 78 از آنها به عنوان اجیر شدگان آمریکا و اسرائیل نام برد اما سال 92 و 96 از روحانی حمایت کردند. این جماعت گفتند حمایت از نامزد و دولت اجاره ای، برای انباشت ناکارآمدی و رساندن کشور به نقطه جوش است. 🔹همین متظاهران به حمایت، شش ماه پس از انتخابات 96 و آشکار شدن نارضایتی عمومی از عملکرد دولت، پیشقدم فضاسازی درباره لزوم استعفای دولت و رئیس جمهور شدند و حال آن که خود، متهم اول ناکارآمدی بودند. ♦️آنها این رفتار را درست زمانی مرتکب شدند که مزدوران آمریکا (بعثی های هسو با دختر صدام در عراق، و عناصر وابسته به سمیر جعجع و ولید جنبلاط در لبنان)، آشوب در دو کشور عضو محور مقاومت را کلید زده و برای برکناری دولت مستقر فشار می آوردند. 🔹در شرایط پیچیده ای که دشمن، فاز جدید شبیخون را آغاز کرده بود؛ و در حالی که در برخی مقاطع، محبوبیت روحانی در نظرسنجی ها به زیر 10 درصد رسیده بود، بخش عمده ای از متنقدان انقلابی، بر مبنای رعایت مصالح کشور، جانب مدارا و مراعات دولت را در پیش گرفتند. ♦️کسی که دولت را از سقوط نجات داد، رهبر حکیم انقلاب بود، و گرنه حتی مجلس دهم نیز که اکثریتش حامی دولت بود- پس از طرح ۵ سؤال از رئیس‌جمهور و قانع نشدن از ۴ پاسخ تا مرز استیضاح روحانی پیش رفته بود. 🔹در کنار نصیحت ها و تذکرات دلسوزانه، حمایت هایی که رهبر انقلاب نسبت به دولت فعلی -چه در زمینه مسیرهای دشوار تامین کسری بودجه و چه حمایت های سیاسی و معنوی- انجام دادند، کم سابقه بوده است. ♦️در مقابل، حامی نمایانی که همزمان با بعثی ها و جعجع ها، تا مرز فشار برای استعفای دولت پیش رفتند، سابقه دارند. همان ها که از دولت خاتمی و مجلس ششم برای ایجاد حاکمیت دوگانه حمایت کردند؛ اما سر بزنگاه با شعار خروج از حاکمیت، دولتمردان و نمایندگان اصلاح طلب را برای استعفا تحت فشار گذاشتند. 🔹آیا در پس همه این تجربه ها، امثال روحانی عبرت کافی آموخته و دوست و دشمن واقعی را شناخته اند تا دیگر به دشمن و نفوذی های آن اعتماد نکنند؟ آیا به منطق حکیمانه مقتدای انقلاب بر می گردند تا در سال پایانی، صبوری نجیبانه مردم را جبران کنند؟ #محمد_ایمانی

🔴کتاب تاریخ روحانی فصل "ابن عباس" ندارد؟! 🔹🔸آقای روحانی امروز گفت"امام حسن(ع)، امام صلح و پیوند بود. وقتی برخی از اصحاب آمدندبا زبان معترضانه که چرا صلح کردی، حضرت فرمودند جامعه اسلامی که فقط شما ۱۰- ۲۰ نفر نیستید. من در مسجد رفتم برای مردم سخنرانی کردم و دیدم اکثریت قاطع صلح می‌ خواهند، صلح را انتخاب می‌کنم... اگر در روز صلح، جنگیدیم و در روز جنگ، صلح کردیم، هر دو اشتباه است. به‌ موقع باید بایستیم و بجنگیم و به‌ موقع باید صلح کنیم". ♦️آقای روحانی چندمین بار است که اصرار دارد صلح امام حسن (ع) را مصادره به مطلوب کند و به خیانت برخی خواص و فرماندهان لشکر در این صلح تحمیلی نپردازد؛ چرا؟! آیا فصل خیانت یارانی مانند عبید الله بن عباس، از کتاب تاریخ آقای روحانی سرقت شده؟ یا تعمدی برای کتمان این فصل مهم وجود دارد؟! ♦️عبید الله بن عباس، فردی با نفوذ و فرمانده لشکر امام حسن (ع) بود، اما به نصایح و هشدار های امام (ع) هنگام مذاکره با معاویه و عمروعاص تمکین نکرد. ♦️معاویه، هم او را فریب داد و هم با رشوه ای هنگفت خرید! عبید الله به همراه هشت هزار نفر، همان وسط جنگ، به جبهه دشمن پیوست! اگر صلح و نرمش قهرمانانه، برای امام حس (ع) تدبیری شجاعانه محسوب می شود، برای ابن عباس ها که در اطراف امام (ع) فراوان بودند، خیانت و ننگ و عار ابدی است. ♦️امام خمینی (ره) در باره خیانت خواص، بیان موشکافانه ای دارند: "قصه امام حسن و قضیه صلح؛ آن هم صلحِ تحمیلی بود. برای این که امام حسن، دوستان خودش یعنی آن اشخاص خائنی که دور او جمع شده بودند، او را جوری کردند که نتوانست خلافش بکند، صلح کرد. صلح تحمیلی بود. این صلحی هم که حالا به ما می خواهند بگویند، این است". ♦️ایشان همچنین فرمودند "امام حسن (سلام الله علیه) آن قدر گرفتاری که از این دوستان و اصحابش داشت، از دیگران نداشت. اصحابی که توجه نداشتند که امام زمان شان روی چه نقشه دارد عمل کند. با خیال کوچکشان با افکار ناقصشان در مقابلش می ایستادند و غارتش کردند، اذیتش کردند و عرض می کنم که شکستش دادند، معاهده با دشمنش کردند و هزار جور بساط درست کردند". ♦️صلح بر جنگ ترجیح دارد؛ اما زمانی که دشمن بنای زورگویی و تعدی و باج خواهی نداشته باشد. در مقابل دشمن متخاصم باید ایستاد و جنگید. پرچم صلح را در چنان شرایطی بالا بردن، عین خیانت و حماقت است. ♦️در چنین موقعیتی، خواص و صاحب منصبان و تریبون داران هستند که می توانند مردم را به مقاومت -با سرانجام عزت و پیروزی- فرا بخوانند، یا در اثر آلودگی به دنیاطلبی و اشرافیت و نفوذ، نسخه تسلیم را تجویز کنند. ♦️رویکرد آقای روحانی و هاشمی و مدعیان اصلاح طلبی و برخی شبه اصولگرایان، در معرفی نسخه سازش به عنوان راه رونق اقتصاد کشور، بی تردید خطای خسارت باری بود که با تحریف صلح امام حسن (ع)، یا ادعای این که "درس کربلا، درس مذاکره بود"(!) جبران نخواهد شد. ♦️او نمی تواند نسخه غلط مطلوب دشمن را دو بار تجویز کند بلکه باید پاسخگوی خسارت های حاصل از تجویز سال 92 باشد. ضمن این که فریب افکار عمومی و تحمیل صلح به امام جامعه، رفتاری طاغوتی و عین خیانت است. ✍ #محمد_ایمانی ✅ #قرارگاه_سایبری_عمار

به جای گشتن لای جدول ها می توانستیم صادر کننده باشیم ♦️حالا فهمیدید سانتریفیوژ و غنی سازی اورانیوم و فناوری هسته ای به چه دردی می خورد؟ 🔹یک قلم از 160 کاربردش، همین تامین انرژی پاک و برق مورد نیاز کشور، بدون نیاز به نابودی منابع طبیعی است. ♦️اگر ترمز پیشرفت های هسته ای در مقیاس صنعتی توسط دولت روحانی کشیده نشده بود، امروز می توانستیم صادر کننده برق با ارز آوری بالا باشیم، نه این که جدول خاموشی ها را در بهار (و حتی زمستان) بالا و پایین بکنیم! 🔹هنوز خیلی مانده تا تدریجا متوجه شویم که چوب گذاشتنِ همزمان، لای چرخ اقتصاد و برنامه هسته ای، آن هم با شعار "هم سانتریفیوژ بچرخد و هم چرخ اقتصاد"، چقدر خسارت و عقبگرد به همراه داشته است. ✍ #محمد_ایمانی

🔴شلیک به معیشت مردم 🔹عجیب است که به طور کاملا اتفاقی، برخی حامیان اغتشاش به هر قیمت، بیش از همه نیز نگران قیمت ارز می شوند! و حال آن که بخشی از نقشه طراحان اغتشاش، همین تاثیر روانی منفی بر بازارها از جمله ارز و سپس موج سواری روی آن بوده است. ♦️ضمنا به روی خود نمی آورند که نرخ ارز در دولت روحانی که اینها نوعا حامی اش بوده اند، تقریبا تا ده برابر گران شد. حامی اش بوده اند چون به گفته زم معدوم، تصور می کردند فقط سوء مدیریت روحانی می تواند ایران را به نقطه جوش برساند 🔹نمی شود هم حامی آشوب و اغتشاش و تحمیل رکود به تولید و تجارت کشور بود؛ و هم برای اقتصاد، اشک تمساح ریخت. این، می شود حکایت همان که گفت "هم می کُشند و هم تعزیه می دارند". ♦️اولین شرط راستی آزمایی ابراز نگرانی ها درباره تحولات منفی برخی بازارها از جمله ارز، ابراز برائت از برنامه اغتشاشی است که موفقیت های اقتصادی کشور ظرف یک سال اخیر را -با وجود میدان مین موجود- هدف گرفته است. ✍ #محمد_ایمانی

🔴 ماجرای ترکیه؛ درس یا عبرت؟! 👤 #محمد_ایمانی 🔹درباره انتخابات ترکیه، باید سر فرصت نوشت. اکنون به رفتار مغشوش غربگرایان و مدعیان اصلاحات در ایران می پردازیم که هر اتفاقی را بهانه عقده گشایی قرار می دهند. 🔸آنها دو دهه قبل که شعار "جدایی دین و سیاست" را کوک کردند و هنوز خود را قائل به اسلام جا می زدند، گفتند نظام سیاسی در کشور اسلامی را باید از ترکیه و اسلامگراهای سکولار آموخت، که هم دین و سیاست را از هم جدا کرده اند و هم به پیشرفت می کنند. ✅بعدها که کودتا اتفاق افتاد و اردوغان به سرکوب متهمان پرداخت، بعضی از همان اصلاح طلبان، روی خود را سمت دیگری گرفتند و برخی که وقیح تر بودند، گفتند این هم اسلامگرایان و سرکوبگری شان(!) 🔹حالا که انتخابات ترکیه، دو قطبی و هیجانی شده و -ضمنا به خاطر جریمه رای ندادن- ۸۸ درصد در انتخابات شرکت کرده اند، غربگرایان ایرانی می گویند درس دموکراسی را باید از ترکیه آموخت! 🔸اردوغان، ۲۷ میلیون و ۸۸ هزار رای (۴۹.۵ درصد) و قلیچدار اوغلو ۲۴ میلیون و ۵۶۸ هزار رای (۴۴.۸۹ درصد آرا) را به خود اختصاص داده اند. ✅با وجود این که فاصله رای دو رقیب، ۲/۵ میلیون نفر بیشتر نبوده، طرفداران قلیچدار اوغلو مدعی تقلب و مرتکب آشوب نشدند. 🔹اما مدعیان اصلاح طلبی در ایران، با وجود فاصله بیش از ۱۱ میلیونی رای موسوی و احمدی نژاد (۱۳ میلیون رای در برابر ۲۴/۵ میلیون رای) در انتخابات ۱۳۸۸، کشور را طبق نقشه آمریکا و انگلیس و اسرائیل به آشوب کشاندند و سرمایه مشارکت ۸۵ درصدی را به آتش کشیدند. 🔸پس از کودتای ژوئیه ۲۰۱۶ در ترکیه، دولت اردوغان ۷۷ هزار نفر را بازداشت کرد. ۱۳ هزار و ۵۰۰ نفر محاکمه شدند. ۱۳۰ فرماندار و استاندار، ۲۷۴۵ قاضی و دادستان (توأم با ضبط دارایی و املاک)، ۱۷۵۵ رئیس‌ و معاون رئیس‌دانشگاه، ۳۶ هزار معلم و ۹۰۰۰ کارمند وزارت داخله اخراج شدند. بیش از ۱۰۰ هزار نفر کارشان را از دست دادند. ✅دولت اردوغان، ۴۵ روزنامه، ۱۵ مجله، ۲۳ فرستنده رادیو، ۱۶ فرستنده تلویزیون و ۲۹ بنگاه نشریاتی را تعطیل کرد. گذرنامه ۵۰ هزار نفر باطل اعلام شد. 🔹دولت اردوغان به غرب و آمریکا اعتماد کرد و در جنگ افروزی های آنها در منطقه همراه شد، اما این کار نه موجب شد تا ترکیه را در اتحادیه اروپا عضو کنند، نه رونق اقتصادی به بار آورد، و نه غرب را از کودتا علیه اردوغان باز داشت. 🔸اردوغان ۱۱ مرداد ۹۵ گفت: «با وجود دشمنی میان من و بشار اسد، او کودتا را محکوم کرده، در حالی که همپیمانان ما، آمریکا و اروپا، در زمانی که ما نیازمند کمک‌شان بودیم، از پشت به ما خنجر زدند». ✅برآیند اعتماد چند دهه ای به نسخه های غرب، چیزی جز سقوط اقتصاد ترکیه، بدهی ۴۶۵ میلیارد دلاری و ثبت رکورد تورم ۱۰۸ درصدی در سال گذشته نبوده است. پول ترکیه در یک سال، ۴۰ درصد ارزش خود را از دست داد. 💢ترکیه پس از اوکراین، دومین کشور در مرزهای شرقی اروپاست که در بیگاری دادن به ناتو و آمریکا، تا سر حد انتحار پیش رفت، اما خسارت های هنگفت نصیبش شد.

🔴تُپُق زدن مهم نیست نگرانی جای دیگری است ✍ #محمد_ایمانی 🔹🔸رئیس جمهور، زیادی تُپُق می زند؟ حتما اگر روان تر سخن می گفت، بهتر بود؛ اما ایرادی نیست که نتوان از آن گذشت. خیلی از ما ها تُپُق می زنیم. ♦️نگویید که شهید رئیسی را به خاطر یک صدم این تُپُق ها مسخره می کردند. ما مثل آنها نیستیم. دین ما، تمسخر را ممنوع کرده و نشانه جهل انسان دانسته است. "قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ. گفتند ای موسی ما را به استهزاء گرفته ای؛ گفت به خدا پناه می برم که از جاهلان باشم." ♦️آقای پزشکیان امروز گفت "من بلد نیستم زیاد حرف بزنم، چیزهایی هم که باید از روی کاغذ بخوانم بدتر خراب می‌کنم"؟ این هم ایراد چندانی ندارد. روان خوانی یک متن، برای خیلی از ما ها نیز ممکن است دشوار باشد. ♦️رئیس جمهور گفت "از وزرا دفاع نمی‌کنم، چون آنها بلد هستند از خودشان دفاع کنند. وزرا را که همه بلدند، من برم بشینم"؟ بله عُرف و قاعده این بوده که رئیس جمهور، یکایک وزیران را معرفی، و از شایستگی های آنها دفاع کند. اما اگر این قاعده را رعایت نکرده، وزرا فرصت معرفی خود را دارند. ♦️اینها هیچ کدام، ایراد مهمی نیست. آن چه محل دغدغه و نگرانی -و نه عیب جویی و ایراد گیری- است، این که آقای پزشکیان، از یک جایی به بعد باید اداره کابینه را مستقیما بر عهده بگیرد و فراتر از مشاوران، مستقیما با مردم و کارشناسان و نمایندگان سخن بگوید. ♦️منظور فقط نشست مطبوعاتی نیست که تا کنون برگزار نشده. این هم ایراد مهمی نیست. اگر اقتصاد، مسئله اول کشور است، آقای پزشکیان باید استنباط کلان از حوزه اقتصاد و جزئیات و فروع آن پیدا کند، مسئولیت یکایک تیم اقتصادی را بشناسد و از اهمیت هماهنگی آنها آگاه باشد. ♦️فراتر از اینها، باید از فاز کلی گویی و مرور شعار ها و هنجارها بگذرد و بگوید که برنامه دولت او برای عملیاتی کردن رونق تولید، گسترش عدالت اقتصادی، عبور از تبعیض و رانت، افزایش قدرت پول ملی، اصلاح نظام های بانکی و مالیاتی و یارانه ها و... چیست. ♦️دغدغه جدی این است که تا اینجای کار در چیدن کابینه، بیش از آقای پزشکیان، گروه موسوم به شورای راهبری ظریف، نقش ایفا کرده و بالای ۷۰ درصد وزرا، انتخاب و سهم آنها بوده است. ♦️مسئله مهم این است که آقای ظریف در حوزه ظاهرا تخصصی اش (سیاست خارجی) هم نا موفق بود، چه رسد به اقتصاد، که نه او و نه بسیاری از اعضای سیاسی کار شورای راهبری، هیچ سر رشته از آن ندارند. ♦️هنوز در عمل، روشن نشده سکاندار تیم اقتصادی کیست و برنامه ای که بتوان بر اساس آن حرکت کرد، کدام است؟ این خلاء بزرگی است که رای اعتماد به وزیران را تحت الشعاع خود قرار می دهد. ‌