بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم صبح بخیر . لحظاتی کوتاه در محضر امیر بیان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام[که شنید مردی دنیا را نکوهش می کند] فرمود : ای نکوهش کننده دنیا ! که خود به غرور دنیا مغروری وبه ناراستی هایش گول می خوری ! خود فریفته دنیایی و آن را نکوهش می‌کنی ؟ آیا تو در دنیا جرمی مرتکب شده‌ای یا دنیا به تو جرم کرده است؟ از کجا و چه وقت دنیا تو را سرگردان نمود، یا کِی فریبت داد ؟ آیا با گورهای پدرانت که پوسیده‌اند؟ (تو را فریب داد) یا آرامگاه مادرانت که در زیر خاک آرمیده‌اند؟ آیا با دو دست خویش بیماران را درمان کرده‌ای؟ و آن را پرستاری کرده و در بسترشان خوابانده‌ای ؟ درخواست شفای آنان را کرده و از طبیبان داروی آنها را تقاضا کرده‌ای؟ در آن صبحگاهان که داروی تو به حال آنان سودی نداشت، و گریه تو فایده‌ای نکرد ، و ترس تو هیچیک از آنها را فائده نبخشید ، و آنچه می‌خواستی به دست نیاوردی،(شفا نیافت)، و با نیروی خود نتوانستی مرگ را از آنان دور کنی ، و دنیا او را ( که هر چند کوشش نمودی از چنگ مرگ نَرَست) برای تو سر مشق قرار داد ، و هلاک شدن او را هلاک شدن تو (تا بدانی با تو آن خواهد کرد که با او نمود). با گورهایشان،گور خودت را به رخ تو کشید. #نهج‌البلاغه #حکمت‌شماره۱۳۱