🔰 خشونت‌های سیاسی در آستانه انتخابات آمریکا
👤 #سید_محمد_امین‌آبادی
🔸بخشی از جامعه آمریکا مثل رنگین‌پوستان و مسلمانان دل خوشی از هیچ یک از این دو حزب ندارند و انتخاب آنها بین بد و بدتر است. اما نکته مهم در این انتخابات تکرار گسترده کلید‌واژه «خشونت سیاسی» در آن است.
🔸بسیاری از نظرسنجی‌ها طی روزهای اخیر نشان می‌دهد که مردم این کشور به‌شدت نگران تشدید خشونت سیاسی طی روزهای بعد از انتخابات هستند؛ فارغ از اینکه چه کسی در آن برنده شود. بر اساس نظرسنجی‌های جدید تقریباً نیمی از رای‌دهندگان آمریکایی گفته‌اند «دموکراسی آمریکایی» مردم را نمایندگی نمی‌کند و نسبت به بروز خشونت‌های سیاسی احتمالی پس از انتخابات ابراز نگرانی کرده‌اند.
🔸بر اساس نتایج نظرسنجی که شبکه خبری ای‌بی‌سی انجام داده، ۶۶ درصد از رأی‌دهندگان آمریکایی معتقدند که ترامپ آمادگی پذیرش شکست در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ را ندارد. دوبار تلاش برای ترور ترامپ نیز نشان می‌دهد که جامعه آمریکا تا چه اندازه مستعد افزایش تنش‌های سیاسی است.
🔸طی یک سال گذشته «بایدن» و «کامالا هریس» بارها هشدار داده‌اند که پیروزی ترامپ در انتخابات، دموکراسی آمریکا را نابود خواهد کرد. در نقطه مقابل نیز «ترامپ» بارها هشدار داده است که با پیروزی «کامالا هریس» در انتخابات، آمریکا در جهان مسخره خواهد شد، این کشور با سرعت به سمت جهنم خواهد رفت و جنگ جهانی سوم نیز شروع خواهد شد.
🔸به گفته کارشناسان با تداوم وضعیت کنونی بدون توجه به نتیجه انتخابات آتی، «آشوب مدنی» طی سال‌های آتی ویژگی بارز صحنه داخلی سیاست آمریکا خواهد بود.
🔰 چگونه صهیونیسم اسرائیل را نابود خواهد کرد
👤 #سید_محمد_امین‌آبادی
🔸همزمان با این که موفقیت یا شکست مذاکرات برای آزادی اسرای صهیونیست در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، تنش‌های داخلی درون رژیم صهیونیستی به سطح بی‌سابقه‌ای رسیده است. هرگز پیش از این، مسئله اسرای صهیونیست تا این حد به یک موضوع سیاسی برای صهیونیست‌ها تبدیل نشده بود. این بار، نه‌تنها میان رهبران سیاسی این رژیم اختلاف وجود دارد (به‌طوری‌که رهبران راست‌گرا آشکارا تمایل خود را برای قربانی کردن گروگان‌ها به‌منظور دستیابی به اهداف نظامی ابراز کرده‌اند) بلکه حتی در میان خانواده‌های اسرا نیز اجماعی وجود ندارد. در چندین مورد، این خانواده‌ها حتی از سوی رهگذران مورد حمله قرار گرفته‌اند. اگرچه اختلافات سیاسی و اجتماعی از دیرباز در پروژه صهیونیسم وجود داشته است، اما این بار بحران به شکلی عمیق‌تر رخ داده است، به‌گونه‌ای که ماهیت خود صهیونیسم را به چالش کشیده و آن را وادار به بازتعریف خود کرده است.
🔸این بحران بیانگر یک بحران عمیق اجتماعی و ایدئولوژیک است و پرسش‌هایی را درباره آینده حکمرانی در این سرزمین اشغالی به‌ویژه با توجه به تداوم تلاش‌های جناح راست افراطی برای اصلاحات قضائی مطرح می‌کند.
🔸این بحران وجودی در زمانی رخ می‌دهد که اسرائیل مدعی است به‌طور فعال در حال تغییر واقعیت‌های منطقه‌ای است. اقدامات آن شامل پیشروی در مرزهای لبنان علی‌رغم توافقات با حزب‌الله برای عقب‌نشینی، نفوذ به جنوب سوریه در پی فروپاشی دولت اسد، و به‌طور سیستماتیک تعمیق حضور خود در غزه است.
🔸اکنون روایت موجود در «اسرائیل» به ستایش مرگ، فداکاری و فتوحات نظامی می‌پردازد و زندگی غیرنظامیان را در اولویت قرار نمی‌دهد. در حالی که اکثریت جامعه اسرائیل از نسل‌کشی غزه حمایت می‌کنند، افکار عمومی آن هنوز به طور کامل پیامدهای بلندمدت این مسیر را درک نکرده است. تسلیم شدن در برابر سیاست‌های انتقام‌جویانه نه‌تنها ساکنان اسرائیل را از درون متلاشی می‌کند، بلکه خطر پیامدهای بین‌المللی ویرانگری را نیز به همراه دارد، زیرا جهان به اقدامات مهارناپذیر تل‌آویو علیه جمعیت غیرنظامی واکنش نشان می‌دهد.
🔸شکاف‌های بین رهبری اسرائیل و افکار عمومی آن، تنها سیاسی نیست بلکه شکاف‌های موجود شکاف‌های اساسی و عمیق‌تری در درون خود صهیونیسم را آشکار می‌کند.. صهیونیسم زمانی وعده امنیت، رفاه اقتصادی و اتحاد یهودیان را داده بود. اما امروزه، تغییر به سمت سیاست‌های راست مسیحی، شکافی بین وعده‌های صهیونیسم و آنچه که صهیونیسم ارائه می‌کند، ایجاد کرده است.
🔸شکست ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و وسواس برای بازگرداندن «قدرت بازدارندگی» به هر قیمتی، اسرائیل را متلاشی از هم گسسته و موج بی‌سابقه‌ای از مهاجرت را به دنبال داشته است. بر اساس آمار رسمی مرکز آمار اسرائیل، در هفت ماه نخست سال ۲۰۲۴، حدود ۴۰,۶۰۰ نفر برای مدت طولانی اسرائیل را ترک کرده‌اند که نسبت به مدت مشابه در سال قبل ۵۹ درصد افزایش داشته است
🔰 مهاجرت داوطلبانه فلسطینی‌ها از غزه توهم ۱۰۰ ساله صهیونیست‌ها
👤 #سید_محمد_امین‌آبادی
🔸روز یکشنبه، ترامپ، به عنوان بخشی از طرح پاکسازی غزه از فلسطینی‌ها، پیشنهاد داد که یک و نیم میلیون فلسطینی از غزه به اردن یا مصر منتقل شوند! «استیون ویتکوف»، فرستاده ویژه ترامپ برای خاورمیانه، حتی پیشنهاد کرد که بخشی از جمعیت غزه به اندونزی منتقل شود. «ایتمار بن گویر»، وزیر امنیت ملی پیشین اسرائیل از جناح راست افراطی از پیشنهاد ترامپ حمایت کرده و در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «یکی از خواسته‌های ما از نتانیاهو، ترویج مهاجرت داوطلبانه است. وقتی رئیس‌جمهور بزرگ‌ترین ابرقدرت جهان، ترامپ، به‌طور شخصی این ایده را مطرح می‌کند، ارزش این را دارد که دولت اسرائیل آن را اجرائی کند ». این پاکسازی قومی راه را برای پروژه‌های استعماری دولت یهود هموار کرده و غزه را به مرکز فناوری که نتانیاهو در خیال خود می‌پروراند تبدیل می‌کند.
🔸بسیاری از مقام‌های اسرائیلی معتقدند که خروج اکثریت فلسطینی‌های غزه نتیجه منطقی و حتی تدریجی عملیات نظامی خواهد بود.«اسموتریچ»، وزیر دارایی اسرائیل، در بیانیه‌ای در دسامبر ۲۰۲۳ به‌وضوح به این موضوع اشاره کرده و گفت: «آنچه باید در نوار غزه انجام شود، تشویق مهاجرت است. اگر در غزه ۱۰۰ هزار یا ۲۰۰ هزار عرب وجود داشته باشد و نه ۲ میلیون، تمام گفت‌وگو درباره روز بعد از جنگ به طور متفاوتی خواهد بود.»
🔸تمایل اخراج عرب‌ها برای آزاد کردن میدان برای یک دولت یهودی که شامل غزه، کرانه باختری و حتی جولان سوریه و کرانه جنوبی رود لیتانی در لبنان باشد، چندان تعجب‌آور نیست. از سوی دیگر با توجه به خشونت گسترده، گرسنگی اجباری و تخریب سیستماتیک تمامی زیرساخت‌های ضروری برای زندگی در غزه، مفهوم «مهاجرت داوطلبانه» بیشتر به خروج تحمیلی شبیه است.
🔸 اما احتمال اینکه عرب‌ها زمین‌های حاصلخیز را که نسل‌ها بر روی آن کار کرده‌اند، به مهاجران یهودی جدید واگذار کنند، بسیار کم بود. بنابراین، اینکه چگونه می‌توان عرب‌های فلسطینی را که آگاهی ملی آنها در اثر تنش‌های ناشی از تصرف زمین به‌طور فزاینده‌ای تقویت شده است، «داوطلبانه» از محل زندگی خود اخراج کرد، سؤالی بود که همواره ذهن جنبش صهیونیستی را به خود مشغول کرده بود.
🔸حتی امروز نیز، با وجود آنکه ارتش اسرائیل بیش از ۱۵ ماه است که غزه را به جهنم تبدیل کرده است ساکنان آن از ترک «داوطلبانه» سرزمینی که آن را وطن خود می‌دانند، سر باز زده‌اند پروژه تصرف نوار غزه و انتقال بخش اعظم جمعیت فلسطینی آن، به منظور اسکان یهودیان، همچنان در ذهن طیف گسترده‌ای از طبقه سیاسی اسرائیل باقی مانده است. این ایده می‌تواند به‌عنوان یک هدف استراتژیک در بحران‌های آینده بار دیگر مورد استفاده قرار گیرد.
فارن افیرز گزارش می‌دهد
🔰 ترامپ و فروپاشی نهاد دولت در آمریکا
👤 #سید_محمد_امین‌آبادی
🔸دولت دوم ترامپ از اول بهمن ماه رسماً آغاز به کار کرده است. وی نیامده شمشیر را علیه دوستان و دشمنان آمریکا از رو بسته است. جنگ تجاری را با کانادا، مکزیک، چین، هند، برزیل و اتحادیه اروپا کلید زده است. بریکس را به وضع تعرفه‌های صد در صدی تهدید کرده است و در داخل آمریکا نیز اخراج گسترده مهاجران شروع شده است.
🔸اعضای دولت وی ویژگی‌های مشترکی دارند. همگی به غایت افراطی، عاشق صهیونیسم و ضدایرانی‌اند که غالبا نیز پرونده‌های قطور ضد اخلاقی دارند. ویژگی دیگری که کابینه ترامپ دارد این است که بسیاری از آنها میلیاردر هستند و ترامپ کابینه‌ای از اَبَر ثروتمندان را تشکیل داده است.
🔸سیاری از افرادی که ترامپ در دوره اول منصوب کرد، از دیدگاه‌های او فاصله گرفتند و حتی او را محکوم کردند. ترامپ در نوامبر گذشته(آبان ماه) در مصاحبه با «جو روگان» با تأسف گفت: «من برخی افراد را انتخاب کردم که نباید انتخاب می‌کردم. آنها نسبت به من وفادار نبودند»
🔸در اولین روز کاری خود، ترامپ دسته‌بندی شغلی«اف» را بازگرداند؛ این دسته‌بندی را او در ماه‌های پایانی دوره اول خود ایجاد کرده بود و باعث می‌شود کارمندان دولت از حمایت‌های شغلی محروم شده و به‌راحتی اخراج شوند. ترامپ بسیاری از طرفداران خود را متقاعد کرده است که یک «دولت پنهان» (Deep State) در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش کارشکنی کرده و پیروزی او در انتخابات ۲۰۲۰ را از او گرفته است. حالا، این دولت پنهان فرضی پاکسازی خواهد شد...
🔸دولتی که ترامپ اکنون در اختیار دارد، شامل حدود ۴,۰۰۰ مقام منصوب سیاسی و 3 میلیون کارمند عمومی است که به بلایای طبیعی و وضعیت‌های اضطراری نظامی پاسخ می‌دهند، اهداف بلندمدتی را که توسط کنگره و رئیس‌جمهور تعیین شده، دنبال می‌کنند، و بسیاری کارهای دیگر را انجام می‌دهند. اما برای ترامپ، مشکل تخصص و فرآیندهای اجرائی این است که دامنه قدرت او را محدود کرده و اعمال اراده شخصی‌اش را دشوار می‌کنند.
🔸البته، برخی از انتصابات کابینه ترامپ، در درجه‌ی اول به برنامه‌های او وفادار هستند. به‌عنوان مثال، «تام هومن»، مسئول جدید مرزبانی ترامپ، یک مأمور سابق گشت مرزی است که در دوران باراک اوباما ریاست بخش اخراج مهاجران اداره‌ی مهاجرت و گمرک (ICE) را بر عهده داشت و در دولت ترامپ، به‌عنوان مدیر موقت این سازمان خدمت کرد.
🔸خطر بزرگی که ترامپ و کشور آمریکا را تهدید می‌کند، فراتر از آشفتگی‌های ناشی از خودکامگی، نادیده گرفتن دانش و فرآیندهای حکمرانی، و اجرای اقدامات سرکوبگرانه است. ترامپ، حزبش، هوادارانش و رسانه‌های همسو با او، نزدیک به یک دهه را صرف حمله به آنچه «دولت پنهانم توطئه‌گر می‌نامند کرده‌اند و تهدید کرده‌اند که این دولت پنهان را نابود خواهند کرد. نتیجه این روند، از بین رفتن مشروعیت نهادهایی بوده است که ظرفیت اداری دولت را پشتیبانی می‌کنند.
🔰 مقاومت، تنها گزینه مردم غزه مقابل ترامپ
👤 #سید_محمد_امین‌آبادی
🔸«نیویورک تایمز» اخیراً یک ویدئوی تحلیلی بحث‌برانگیز منتشر کرد که در آن روزنامه‌نگار «ازرا کلاین» به بررسی استراتژی سیاسی دونالد ترامپ پرداخته است.
🔸«کلاین» در این ویدئو استدلال می‌کند که نباید هر اظهارنظری که رئیس‌جمهور آمریکا مطرح می‌کند را جدی گرفت. در این ویدئو اشاره شده است که رویکرد ترامپ بر اساس بیان پی‌درپی اظهارات جنجالی، ظالمانه و جنون‌آمیز شکل گرفته که هدف اصلی آن جلب توجه عمومی است، در حالی که دولت او در پشت پرده، برنامه‌های واقعی خود را بی‌سروصدا پیش می‌برد.
🔸تحلیل‌های «کلاین» نشان می‌دهد که جریان چپ لیبرال، ترامپ را بیشتر به عنوان یک فرد عوام‌فریب و جنجالی در نظر گرفته و نتوانسته تأثیرات واقعی و جدی سیاست‌های او را بر گروه‌هایی که فاقد قدرت سیاسی یا نظامی هستند، به‌درستی ارزیابی کند.
🔸می‌توان گفت که ترامپ تنها زمانی شکست خورد که با مخالفت جدی روبه‌رو شد. اما برای جهان جنوب به‌ویژه فلسطینی‌ها که زیر سایه یک اجماع دوحزبی در آمریکا زندگی می‌کنند مسئله جدی است. خون فلسطینی‌ها برای دولت‌های آمریکا چه دموکرات و چه جمهوریخواه بی‌ارزش است. در دوران دموکرات‌ها، آمریکا با حمایت از اسرائیل در جریان جنگ غزه، در نسل‌کشی فلسطینیان نقش داشته است، اما این کار را با پوششی ظاهراً بشردوستانه یا دیپلماتیک انجام داده است و اکنون آمریکا تحت رهبری جمهوری‌خواهان، تهدید به اخراج دسته‌جمعی مردم فلسطین از غزه می‌کند.
🔸علاوه‌بر این، فقط به این دلیل که جهان نسبت به یک طرح پاکسازی قومی بی‌تفاوت است، به این معنا نیست که فلسطینیان نیز به این بی‌تفاوتی تن خواهند داد. آخرین باری که فلسطینیان باور کردند ترک خانه‌هایشان به معنی بازگشت پس از پایان خطر خواهد بود، در نکبت ۱۹۴۸ بود. از آن زمان، آنها آموخته‌اند که آوارگی‌شان هرگز موقتی نیست. با وجود سختی‌های بی‌سابقه، ۴۰۰ هزار فلسطینی در جریان نسل‌کشی در شمال غزه باقی ماندند و با گرسنگی، نبود دارو، و شرایط وحشتناک زندگی دست‌وپنجه نرم کردند اما ماندند. اکنون، مردم غزه دوباره آماده مقاومت می‌شوند.
🔰 تمدنی که نسل‌کشی مردم غزه را فراموش کرده است
👤 #سید_محمد_امین‌آبادی
🔸بیش از ۱۸ ماه از نسل‌کشی مردم غزه توسط اسرائیل می‌گذرد و جهان به‌تدریج نسبت به رنج فلسطینیان بی‌تفاوت‌تر شده است. تصاویر کودکانی که سرشان قطع شده است و پیکرهای تکه‌تکه‌شده در خیابان‌ها و محله‌هایی که با خاک یکسان شده‌اند دیگر خشم جهانی را برنمی‌انگیزد. چطور به چنین حدی از بی‌حسی نسبت به نابودی نظام‌مند یک ملت رسیده‌ایم؟ چگونه است که نابودی زندگی و آینده مردم فلسطین با چنین بی‌تفاوتی سردی مواجه می‌شود؟
🔸این واکنش به‌طور غریزی با عادی‌سازی رژیم استعماری صهیونیستی در طی یک قرن گذشته گره خورده است. این عادی‌سازی چنان عمیق شده است که وجود یک نظام آپارتاید در قرن بیست‌و‌یکم و طولانی‌ترین اشغال نظامی در تاریخ معاصر، تنها با محکومیت‌های لفظی، تلاش‌های ناقص برای صلح‌سازی و پوشش‌های رسانه‌ای جانبدارانه پاسخ داده می‌شود.
🔸این نژادپرستی با هدف شرطی کردن جهان، از جمله خودِ افراد تحت ستم، صورت می‌گیرد تا باور کنند چنین خشونتی «عادی» است. گویی فلسطینی‌ها به آن «عادت دارند» اینکه می‌دانیم چطور جنگ، خشونت و فلاکت را تاب بیاوریم؛ چگونه بازسازی کنیم، زنده بمانیم و مقاومت کنیم. اما زمانی که چنین فجایعی برای کسانی رخ می‌دهد که «به آن عادت ندارند»، ناگهان خشم و واکنش جهانی را برمی‌انگیزد.
🔸اما چیزی حتی خطرناک‌تر در جریان است. حتی اکنون که هر روز با خبر کشته شدن ده‌ها کودک فلسطینی از خواب بیدار می‌شویم، بسیاری تنها از کنار آن عبور می‌کنند؛ گویی این کشتار صرفاً تیتر خبری دیگری است. این همان چیزی است که پژوهشگران آن را «خستگی از همدلی» می‌نامند.
🔸رنج فلسطینیان حتمی و اجتناب‌ناپذیر نیست؛ این یک ساختار عمدی است که می‌تواند - و باید - از بین برود. فعالیت ما باید فراتر از درخواست برای آتش‌بس باشد. چه آتش‌بس‌ها رعایت شوند و چه نقض شوند، این مسئله هیچگاه به علل ریشه‌ای تجاوز استعماری نپرداخته است. مبارزه ما باید بر نابودی صهیونیسم نژادپرست و سیستم‌هایی که خشونت آن را تقویت می‌کنند، متمرکز باشد.
🔸بی‌حس شدن یعنی رها کردن فلسطینیان در رنج‌شان. اما اقدام کردن به معنای ایستادن برای انسانیت مشترک ماست، به این معنا که اجازه ندهیم سیستم‌های استعماری، امپریالیسم و سرمایه‌داری بدون چالش باقی بمانند. در دفاع از فلسطین، ما در حال دفاع از دنیایی هستیم که در آن آزادی هیچ‌کس فدای دیگری نمی‌شود. «ولید دقه» در طول تقریباً چهار دهه اسارت در اسرائیل، که با شکنجه‌های سیستماتیک و بی‌توجهی پزشکی همراه بود و به مرگ او در سال گذشته انجامید، به درستی گفته بود: «بی‌حسی در برابر وحشت‌ها مانند کابوس برای من است. احساس کردن مردم، احساس درد بشریت است و این جوهر تمدن است.»
🔰 شبه قاره هند در آستانه انفجار
👤 #سید_محمد_امین‌آبادی
🔸زخم کهنه «کشمیر» بار دیگر در شبه قاره هند سر باز کرده است و دو کشور هند و پاکستان یک قدم تا جنگ تمام‌عیار با یکدیگر فاصله دارند. این بار مسئله به حادثه تروریستی برمی‌گردد که در شهر «پهلگام» در منطقه کشمیر تحت کنترل هند در تاریخ ۲۲آوریل ۲۰۲۵ (2 اردیبهشت ۱۴۰۴) رخ داد. در این حمله، 4 مرد مسلح با گشودن آتش به روی گردشگران در منطقه توریستی پهَلگام واقع در حدود ۹۰ کیلومتری شهر سرینگر، پایتخت تابستانی کشمیر تحت کنترل هند، دست‌کم ۲۷ نفر را کشتند. گروه موسوم به «مقاومت کشمیر» از شاخه‌های لشکر طیبه مسئولیت این حمله را برعهده گرفت.به گفته مقامات هندی این گروه تروریستی با گروه‌های مستقر در پاکستان مرتبط است.
🔸دولت هند در ادامه واکنش‌های خود در ساعات پایانی سه‌شنبه (16 اردیبهشت) نیز در عملیاتی موسوم به «سندور» با حمله به مناطق مرزی پاکستان اعلام کرد که زیرساخت‌های تروریستی را در پاکستان هدف قرار داده است. عملیاتی که تا به اینجای کار به گفته مقامات پاکستانی ده‌ها کشته و مجروح برجای گذاشته است. دولت پاکستان گفته است واکنش جامع و کاملی به این حمله خواهد داد.
🔸حمله شامگاه سه‌شنبه هند به پاکستان را می‌توان مصداق کامل یک «بحران سیاست خارجی» برای پاکستان دانست. بالاترین ارزش حیاتی برای دولت این کشور یعنی حاکمیت نقض شده است. دولت پاکستان تحت فشار روانی و زمانی بسیار شدیدی برای پاسخگویی فوری به این حمله قرار دارد و وضعیت به‌وجود آمده خطر بسیار بالایی برای شروع یک جنگ خانمانسوز بین دو کشور را در پی دارد.
🔸در سطح تحلیل منطقه‌ای نیز باید به این نکته توجه داشت که هند و پاکستان هیچگاه به طور جدی به حل ریشه‌های واقعی بحران نپرداخته‌اند و حتی اگر بحران کنونی به صورت مسالمت‌آمیز حل و فصل شود در آینده این بحران بار دیگر بر روابط بین دو کشور همسایه سایه خواهد انداخت.
🔸باید امیدوار بود که دو طرف سطحی از عقلانیت سیاسی را در مدیریت بحران از خود نشان دهند. بدترین سناریو در شرایط کنونی این است که پاسخ پاکستان به حمله هند گسترده بوده و به جنگی تمام‌عیار با تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای منجر شود؛ سناریویی که پیامد آن ویرانی فاجعه‌بار در سراسر آسیای جنوبی خواهد بود و شاید هیچ یک از دو طرف نتواند پیامدهای آن را کنترل کند.
🔰 به «برلین» پایتخت دوم رژیم صهیونیستی خوش آمدید!
👤 #سید_محمد_امین‌آبادی
🔸در ۲۸ مارس(8 فروردین) هفته‌نامه صهیونیستی «یهودیان آلمانی» با خرسندی اعلام کرد که «تل‌آویو» به جدیدترین شهر خواهرخوانده «برلین» تبدیل خواهد شد و همه جناح‌های مجلس ایالتی برلین نیز با این تصمیم موافقت کرده‌اند.
🔸چند روز بعد، روزنامه«تاگس اشپیگل» آلمان اعلام کرد که «این دو کلان‌شهر نقاط مشترک بسیاری دارند». رسوایی از این بالاتر؛ نمایندگان احزاب مختلف در مجلس ایالتی برلین شامل دموکرات‌های مسیحی، سوسیال‌دموکرات‌ها و حزب سبز همراه با حزب «چپ» و جریان فاشیستی «آلترناتیو برای آلمان» تصمیم گرفته‌اند که بیش از پیش به قصابان نسل‌کش تل‌آویو نزدیک شوند و پیوند خود را با این قصابان نسل‌کش عمیق‌تر کنند آن‌هم در شرایطی که بخش‌های بزرگی از جهان به‌تدریج در حال فاصله گرفتن از این رژیم هستند.
🔸چنین تصمیمی بازتابی است از منافع و ارزش‌های مشترکی که ظاهراً این دو شهر و ساکنانشان را به هم پیوند می‌دهد. آنچه در این شراکت به نمایش گذاشته می‌شود، بسیار گویاست؛ در حالی که یک‌سو مرتکب نسل‌کشی می‌شود، سوی دیگر از آن حمایت می‌کند، آن را ترویج می‌دهد و تأمین مالی‌اش را بر عهده می‌گیرد؛ در حالی که یک‌سو پاکسازی قومی انجام می‌دهد، سوی دیگر وانمود به بی‌خبری می‌کند.
🔸تصمیم نمایندگان برلین پیامی روشن به جهان مخابره می‌کند درباره اینکه پایتخت آلمان امروز نماینده چه ارزش‌هایی‌ست و این تصمیم، نمادی از یک فراموشی تاریخی است.شهری که خود چند دهه پیش در محاصره بود و همواره آن تجربه را به‌عنوان بخشی اساسی از حافظه جمعی‌اش بازگو می‌کند، اکنون جانب رژیمی را گرفته است که خود غزه را تحت محاصره دارد.
🔸امروزه، برلین به ابزاری برای سوءاستفاده از اتهام یهودستیزی در جهت تخریب دموکراسی تبدیل شده و تیشه به ریشه آزادی اندیشه، بیان، پژوهش و آموزش زده است. برلین با شراکت رسمی‌اش با تل‌آویو، به پناهگاهی امن برای برتری‌طلبان صهیونیست، نژادپرستان و برای سربازان اسرائیلیِ مرتکب جنایات جنگی در غزه، و برای مقامات تحت تعقیب دولت اسرائیل تبدیل شده است. به برلین پایتخت سرکوب حامیان فلسطین خوش آمدید.
🔰 کشتی «مادلین» تجلی وجدان بیدار بشری
👤 #سید_محمد_امین‌آبادی
🔸در دل شب، قایق‌های تندروی اسرائیلی، کشتی «مادلین» را محاصره کردند. پهپادها بر فراز آن به پرواز درآمدند. ماده‌ای سفید و نامعلوم روی عرشه پاشیده شد. سپس، در آب‌های بین‌المللی، نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی به کشتی یورش بردند. مسافران یکی‌یکی دستگیر و با خود برده شدند. 12غیرنظامی بی‌سلاح، از برزیل تا سوئد بازداشت شدند. هیچ سلاحی در کشتی نبود. تنها غذا، دارو و وجدان بار کشتی بود. ماموریت «مادلین» ساده اما ژرف و عمیق بود. ماموریت مادلین رساندن کمک و ابراز همبستگی با مردمی که در غزه از گرسنگی می‌میرند، بود. در میانه محاصره غزه به دست اسرائیل، تنها قدرت سخن می‌گوید، اخلاق در سکوت فرو می‌رود، و حتی دریای آزاد نیز دیگر امن نیست.
🔸مادلین تنها یک کشتی نبود. پیامی بود که بر روی موج‌ها حک شده بود. نام این کشتی به افتخار «مادلین کُلاب»، نخستین و تنها زن ماهیگیر غزه، انتخاب شده بود. او در 13 سالگی جای پدرش را گرفت و به‌تنهائی به دنیایی آکنده از محاصره و تهدید قدم گذاشت.
🔸«مادلین» در ادامه مسیر و تاریخی به راه افتاد که پیش از آن آغشته به خون شده بود. در سال ۲۰۱۰، نیروهای اسرائیلی به کشتی «ماوی مرمره» یورش بردند و 9 نفر را کشتند. ناوگان‌های دیگر نیز در این مسیر بازداشت، متوقف و تحقیر شده‌اند. با این‌حال، همچنان به راه خود ادامه داده‌اند. حضور سرنشینان مادلین خود بیانیه‌ای بود:« فلسطین دیگر صرفاً مسئله یک منطقه نیست بلکه به وجدان جهان بدل شده است»
🔸در میان مسافران، «گرتا تونبرگ» نیز حضور داشت؛ فعال محیط‌زیستی که زمانی محبوب پیشروهای غربی بود و اکنون به‌خاطر سکوت‌نکردن در مقابل جنایت‌های اسرائیل در غزه مورد حمله قرار می‌گیرد. او از عرشه مادلین اعلام کرد: «وقتی دولت‌های همدست ما با اسرائیل از اقدام سر باز می‌زنند، این وظیفه ماست که پا پیش بگذاریم.»
🔸قایق «مادلین» نه از «طنجه»، «لاذقیه» یا «اسکندریه»، بلکه از ایتالیا حرکت کرده بود سکوت شدیدی از سواحل عربی مدیترانه به گوش می‌رسد. مصر از آن سوی آب تنها نظاره‌گر است. گردشگران با ویدئوها و تبریک‌های عید عبور قایق را جشن می‌گیرند، اما هیچ‌کس سوار آن نمی‌شود. به نظر می‌رسد غزه برای یک جوان سوئدی نزدیک‌تر از همسایگان واقعی‌اش است...
🔸آنچه در خطر است، تنها بقای یک ملت نیست؛ بلکه جهت‌گیری اخلاقی تمدن است. آیا جهانی می‌خواهیم که در آن قانون بی‌معناست؟ که نسل‌کشی با عنوان «دفاع از خود» بازتعریف می‌شود؟ که گرسنگی دادن، به راهبرد نظامی بدل شده، و حقیقت، باری است بر دوش گوینده‌اش؟«مادلین» مثل یک آینه جهانی را به ما نشان می‌دهد آن‌گونه که هست و آن‌گونه که می‌تواند باشد. آزادی‌بخشی، هدیه‌ای از سوی قدرتمندان نیست؛ پروژه‌ای است از سوی بی‌قدرتان.
🔸همان‌گونه که «ریما حسن»، سیاستمدار فرانسوی و یکی از حاضران در قایق مادلین نوشت: «ما فکر می‌کنیم که در حال آزادسازی فلسطین هستیم. اما این فلسطین است که ما را آزاد می‌کند. من همدستی استعمار غرب با اسرائیل را محکوم می‌کنم. من ترسویی جهان عرب را محکوم می‌کنم. من فساد نخبگان فلسطینی را محکوم می‌کنم. و در کنار انسان‌های مقاوم و نافرمان و کسانی که نظم ناعادلانه این جهان را نمی‌پذیرند، می‌ایستم» سپس او نقل قولی از «العربی بن‌مهدی» مبارز الجزایری آورد که گفته بود: «انقلاب را به خیابان بیندازید مردم آن را برخواهند داشت.» و امروز، این انقلاب به دریا افکنده شده است. آیا ما به دنبالش خواهیم رفت؟
🔰 آمریکا و خلأ قانونی برای مهار یک رئیس‌جمهور روانی
👤 #سید_محمد_امین‌آبادی
🔸کنگره آمریکا باید قانونی را تصویب کند که به انتخاب و حفظ رئیس‌جمهوری باثبات در آینده کمک کند. این قانون می‌تواند مستلزم انجام آزمایش‌های عصب‌شناختی برای رؤسای‌جمهور باشد تا مشخص شود آیا از نظر روانی دچار اختلال یا بی‌ثباتی هستند یا نه. برای برداشتن چنین گامی، هر دو حزب باید از چارچوب فعلیِ «ترامپ در برابر بایدن» یا «جمهوریخواه در برابر دموکرات» فراتر بروند. تا زمانی که دموکرات‌ها، قانونی درباره ارزیابی سلامت روانی رئیس‌جمهور تدوین کنند و بخواهند آن را علیه ترامپ اعمال کنند، چنین طرحی از همان ابتدا شکست‌خورده است. این موضوع درباره جمهوری‌خواهان نیز صدق می‌کند، اگر آنها بخواهند با اثبات ناتوانی ذهنی بایدن، قوانین او را بی‌اعتبار کنند.
🔸وضعیت روانی رئیس‌جمهور با امنیت ملی آمریکا گره خورده است؛ از جمله این نگرانی که او هنگام اتخاذ تصمیم‌های حیاتی- مثلاً آغاز جنگ هسته‌ای- به‌طور کامل آگاه و هوشیار نباشد. البته انتظار می‌رود که مشاوران رئیس‌جمهور چنین وضعیتی را تشخیص دهند و اقدامات لازم را انجام دهند، مگر اینکه این مشاوران صرفاً چاپلوس باشند.
🔸استراتژی جمهوری‌خواهان بر افشای برخی دروغ‌ها و رسیدن به این نتیجه استوار است که بایدن از نظر ذهنی آن‌قدر ناتوان بوده که حتی متوجه نمی‌شده کارکنانش بدون اطلاع یا رضایت او، از طریق ماشین امضای خودکار (اتوپِن) برای امضای اسناد قانونی مانند فرمان‌های اجرائی یا عفوها استفاده می‌کرده‌اند.
🔸در مقابل، دموکرات‌ها این تحقیقات را تلاشی برای تضعیف سیاست‌های بایدن می‌دانند که جمهوری‌خواهان با آنها مخالف‌اند. از دید آنها، ترامپ و جمهوری‌خواهان انگیزه‌ای آشکاراً سیاسی دارند و در پی انتقام‌گیری از خانواده بایدن هستند. برخی دموکرات‌ها حتی موضعی تهاجمی گرفته‌اند؛ از جمله «گاوین نیوسام»، فرماندار کالیفرنیا، که در مصاحبه‌ای با شبکه فاکس لس‌آنجلس گفت ترامپ «دیگر کاملاً در وضعیت عادی ذهنی نیست» و او را «ناتوان از دنبال کردن یک خط فکری مشخص» توصیف کرد و افزود: «او چیزهایی را از خودش می‌سازد». نیوسام با این سخنان از صرفِ سردرگمی ذهنی ترامپ فراتر رفته و به نوعی توهّم‌گرایی و قطع ارتباط وی با واقعیت اشاره دارد. نگرانی اصلی او و بسیاری دیگر این است که آیا یک رئیس‌جمهور در چنین شرایطی قادر به اتخاذ تصمیمات منطقی و عقلانی هست یا نه؟
🔸به گفته اندیشکده «کاتو»، پنس در عوض، «در میانه یک بحران قانون اساسی خشونت‌بار، آشکارا اختیار رئیس‌جمهور را غصب کرد» تا اقداماتی را انجام دهد که به گفته «لیز چینی» به‌شدت ضروری بود.
🔸نویسندگان متمم ۲۵ قانون اساسی این واقعیت را پذیرفته بودند که تفسیر واژه «ناتوانی» می‌تواند شکل‌های گوناگونی داشته باشد. از این‌رو، تصمیم‌گیری درباره بی‌کفایتی یک رئیس‌جمهور را به فرآیندی سیاسی واگذار کردند. در این فرآیند، معاون رئیس‌جمهور همراه با اکثریتی از اعضای کابینه، نامه‌ای به کنگره ارسال می‌کنند و توضیح می‌دهند که چرا معاون باید به‌عنوان «رئیس‌جمهور موقت» جایگزین رئیس‌جمهور شود.
🔸ترامپ نمونه‌ای آشکار از ناکارآمدی متمم ۲۵ است. اجرای آن نیازمند حمایت گسترده از سوی حزب خودِ رئیس‌جمهور است؛ چیزی که تاریخ نشان داده به ندرت اتفاق می‌افتد.
🔰 اسرائیل؛ رژیمی که بدون حمایت غرب دوام نمی‌آورد
#سید_محمد_امین‌آبادی
🔸نسل‌کشی اسرائیل در غزه، همراه با جنگ‌های منطقه‌ایِ فزاینده‌ای که به راه انداخته، دو حقیقت هولناک را در کانون توجه ما قرار داده است؛ نخست آنکه اسرائیل عامدانه و وحشیانه در حال تضعیف امنیت و ثبات کل خاورمیانه است و دوم آنکه اسرائیل به‌هیچ‌وجه توان بقا بدون تکیه بر دیگران را ندارد.
🔸اسرائیل از طریق شبکه‌ای از حامیان خود عمل می‌کند؛ حامیانی که سال‌هاست موجودیت اسرائیل را همچون یک دژ استعماریِ ضروری برای حفاظت از منافع استعمار غرب تلقی کرده‌اند.
🔸پیش از آغاز جنگ، گاه و بی‌گاه صداهایی از مقامات اسرائیلی شنیده می‌شد که ادعا می‌کردند اسرائیل دولتی مستقل است، نه «ستاره‌ای دیگر بر پرچم آمریکا». اما این صداها اکنون تا حد زیادی خاموش شده‌اند و جایشان را به جریان مداومی از استغاثه و التماس برای نجات از سوی آمریکا داده‌اند.
🔰 «غزه» جایی که نان رؤیاست و شهادت رهایی
👤 #سید_محمد_امین‌آبادی
🔸هر صبحی که خورشید در نوار غزه طلوع می‌کند، چیزی جز گرسنگی بیشتر، فروپاشی بیشتر و حسی عمیق‌تر از ناامیدی به همراه ندارد. بیش از سه ماه است که بیش از 2 میلیون نفر در دل فاجعه‌ای بی‌سابقه زندگی می‌کنند؛ قحطی واقعی به تمام معنا، در میان جنگی بی‌رحم، محاصره‌ای بی‌امان و سکوتی نابخشودنی از سوی جامعه جهانی بر مردم غزه تحمیل شده است.
🔸قحطی در غزه دیگر صرفاً حس محرومیت نیست؛ به واقعیتی روزمره بدل شده است که در صحنه‌هایی چون بی‌حال شدن مردم از شدت گرسنگی در خیابان‌ها آشکار می‌شود.کودکان، زنان، سالمندان، هیچ‌کس در امان نیست. با چشم‌های خود دیده‌ایم که بدن‌ها روی پیاده‌روها می‌افتند و جان‌ها بیرون از ویرانه‌های نانوایی‌ها یا در صف‌های کمک‌رسانی -که هرگز چیزی تحویل نمی‌دهند- از دست می‌روند.
🔸بهای هر کیلو آرد از ۳۰ دلار فراتر رفته و قیمت هر کیلو شکر به بیش از ۱۳۰ دلار رسیده است. بیشتر مواد غذایی یا به‌کلی نایاب‌اند یا آن‌قدر کمیاب که گویی وجود خارجی ندارند. تراژدی فقط در قیمت‌ها نیست، بلکه در نبود کالاهای ضروری است. مردم نه تنها پولی برای خرید ندارند بلکه دیگر چیزی برای خریدن نیز باقی نمانده است. نه روغنی مانده، نه برنجی، نه نانی حتی یک قوطی تُن ماهی هم پیدا نمی‌شود.
🔸مناطق به‌اصطلاح «امن» مانند شمال رفح به مناطق مرگ تبدیل شده‌اند. غیرنظامیانی که از شدت گرسنگی به این نواحی پناه می‌برند تا شاید کمکی بیابند، هدف حمله قرار می‌گیرند.
🔸بر اساس گزارش سازمان ملل، نیروهای اسرائیلی از اواخر ماه می(خرداد) تاکنون بیش از هزار فلسطینی را در حالی که برای دستیابی به کمک‌های غذایی تلاش می‌کردند، کشته‌اند. ده‌ها نفر هر روز کشته می‌شوند. همان‌گونه که «مارتین گریفیث»، رئیس پیشین کمک‌های انسان‌دوستانه سازمان ملل هشدار داده است، این قحطی عامدانه «بدترین جنایت قرن بیست‌و‌یکم» است.
🔸شاید دردناک‌ترین تصویر از این فاجعه، تصویر نوزاد خردسال، «یحیی النجار» بود که تنها چند ماه داشت و بر اثر سوء‌تغذیه شدید جان باخت. بدن کوچک او به استخوان‌هایی تبدیل شده بود که تنها پوستی شفاف بر آن کشیده شده بود صحنه‌ای ویرانگر، که در برابر چشمان جهان و در قلب فلسطین رخ داد.
🔸در خیابان‌ها، دیگر کسی توان راه رفتن ندارد. مردم بدن‌های خود را به زحمت روی زمین می‌کشند. ضعف به‌حدی شدید است که پاهایشان دیگر تحمل حمل آنها را ندارد. چهره‌ها گود افتاده‌اند، جان از آنها رفته است. کودکان به اسکلت‌هایی بدل شده‌اند. مردها رنگ‌پریده و لاغر، در سکوت سنگینی استخوان‌های خود را با زحمت روی زمین می‌کشند.
🔸غزه امروز: شهری بی‌نصیب از روشنایی، ساکنانی در انتظار پایان. آنها معجزه نمی‌خواهند؛ فقط اندکی نان، کمی دارو، و ذره‌ای کرامت انسانی می خواهند. جهان می‌بیند و می‌شنود، اما هیچ نمی‌کند؛ گویی زندگی ما ارزشی برای زیستن ندارد. ما برای ایجاد حس ترحم نمی‌نویسیم، بلکه حقیقت را چنان که هست گزارش می‌دهیم غزه در حال نابودی از طریق گرسنگی است و... و در برابر چشمان جهانیان نابود می‌شود.
🔺نویسنده: احمد عزیز خبرنگار ساکن در نوار غزه