. #حضرت_فاطمه_زهرا_س #فاطمیه #قصیده این شعر روضه است،نه از آن فراتر است این شعر نذر مادر گلهای پر پر است این شهر بی مقدمه از در شروع شد از آن دری که هر چه که داریم از آن در است دیوار با خبر شده از عمق فاجعه امن یجیب خوانده ولی باز مضطر است دیوار سر به زیر ترین شاهد جهان دیوار سر به مُهرترین راز کوثر است دیوار تکیه گاه تنی غرق التهاب دیوار خشت خشت وجودش مکسر است این شعر ابتدای سکوتی شبیه بغض این شعر امتداد غمی کوه پیکر است فریاد بی صدای علی را شنیده ای؟ از هر زبان که می شنوی نامکرر است بر ساق عرش با خط زیبا نوشته اند هر کس که دوستدار علی نیست ابتر است هر کس که راه فاطمه را بست شرک محض هر کس که حق فاطمه را برد کافر است در آیه ی لیذهب عنکم نخوانده اند؟ او طاهره ،مطهره،زهرای اطهر است خوشبخت آن کسی که فقط گفت فاطمه خوشبخت آنکه دست به دامان حیدر است آه ای بلال جان محمد اذان بگو آرام جان فاطمه الله اکبر است با نغمه های اشهد ان محمدا حال و هوای شهر لطیف و معطر است یک قطره از فضایل بی حد فاطمه شرح هزار خطبه و هفتاد منبر است ای دختر بهشت پس از پر کشیدنت این غربت علی است که چندین برابر است مکه اگر مکرمه شد از قدوم توست تنها ب این دلیل مدینه منور است زهرای من به دور و بر خود نگاه کن امشب شب وداع تو و شام آخر است اسما کجاست،فضه چرا گریه می کند؟ سلمان چرا شبیه ابوذر مکدر است؟ در بیت بیت شعر قلم گریه میکند با این طریق ،شعر سرودن زمانبر است شاعر میان خلوت خود تکیه ساخته مداح اشک و سینه زنش میز و دفتر است اینجا حسن کنار حسین ایستاده است زینب نشسته است پرستار مادر است این سمت ناله های جگر سوز مجتبی آن سمت سیدالشهدا ی دلاور است وقت گریز آمد و این شعر ناگزیر مجنون و مست در پی ساقی و ساغر است پا جای پای حضرت حیدر گذاشته این ماه با شکوه که خورشید لشکر است این کشته ی فتاده به هامون حسین توست این شعر ناب باز ترین روضه ی سر است ترس و شکست راه ندارد به هیچ وجه در لشکری که اصغر آن نیز اکبر است زینب به درک فیض شهادت رسیده بود زخم زبان برنده تر از تیغ و خنجر است این خانواده مرد نبَردند و فاطمه شیر آفرین و شیر زن و شیر پرور است باید دوباره راهی شهر مدینه شد این شعر فاطمی است فقط نذر مادر است آغوش وانموده و در انتظار اوست آن دست های خسته که دست پیمبر است تابوت اوست کعبه ی عشاق بی نشان دل کندن از طواف اگر نا میسر است این خانه وقت بودن زهرا بهشت بود حالا بهشت بی نفس او محقر است حاجی که نیستم ولی از سال های دور دور و بر بقیع دل من کبوتر است او ناخدای کشتی پهلو شکستگان او معنی شقایق در خون شناور است او مرکز توجه پروردگار عشق او در حدیث قدسی لولاک محور است قبر نهان و قدر نهانش بدون شک راز بزرگ هستی و در دست داور است موسی به امر حضرت حق گفت بارها هارون وصی بعد من است و پیمبر است از این سخن پیمبر ما استفاده کرد فرمود بعد من ولی الله حیدر است درشهرمن همیشه پرازعطرفاطمه ست آن فاطمه که دخترموسی بن جعفراست وقتی که ماه یازدهم میکند غروب در سال های شمسی ما ماه آخر است عیدی بزرگ‌می رسد از راه و این جهان در انتظار دیدن یک ماه دیگر است

. #امام_باقر_علیه_السلام #ولادت #قصیده ماه رجب سلام! که ماه محمّـدی یـادآورِ شکـوه گلستـان احمـدی آیینـه‌دارِ نــور خداونـد سرمـدی از شـرقِ رحمتِ ازلـی باز سرزدی ماه تـو نـور بـر دل اهل‌نظر دهد میلاد چار حجت حق را خبر دهد آغـاز مـاه تـو کـه به نام پیمبر است میـلاد پنجمیـن ولـی‌اللهِ ‌اکبـر است کز چار بحـرِ نور، فروزنده‌گوهر است نجلِ دو فاطمه، خَلفِ پاک حیدر است بعد از علـی، محمّد اوّل وجود اوست ذکر ملک همه صلوات و درود اوست ایـن باقـرالعلومِ خداونـد سرمـد است این آفتاب حُسن خدا، وجه احمد است مولای من محمّـدِ آل محمّـد است گیتی ز مقدمش همه خلد مخلّد است بـر خلـق سایـه کرمش مستدام باد از شخص احمدش صلوات و سلام باد جدش بوَد حسین و، حسن جد دیگرش سجـاد بـاب و بنـت حسـن نیز مادرش دانشــوران دهــر، همـه بنــده درش جاری ز لعـل لب همه‌جا درّ و گوهرش بگذاشت پا به عالم هستی، سرم فداش تنها نه جان و سر، پدر و مادرم فداش در قدر و در مقام، حسین است این پسر سر تـا قدم تمام، حسین است این پسر در علم و در قیام، حسین است این پسر آیینـــه امـــام حسین است ایـن پسر بستـان حکمـت ازلی در ضمیر اوست دانش به هر کجا که نهد پا، سفیر اوست گاهی به عرش زمزمه حکمتش به گوش گاهی به باغ، بیل کشاورزی‌اش به دوش گه بـا کلام داده بـه اهـل کمـال، نوش اهل کلام یکسـره در محضـرش خموش دریا ز چشمـه دهنش موج می‌زند آیات وحی در سخنش موج می‌زند ای اصـل دیـن ولای تـو یا باقرالعلوم وی ذکـر حـق ثنـای تـو یا باقرالعلوم وی عرش، خـاک پای تـو یا باقرالعلوم جـان جهـان فــدای تـو یا باقرالعلوم مهر تو جان جان صلات و صیام من پیوسته وقف تو، صلوات و سلام من ای شیعــه را به مهر شما اقتـدارها مـاه رجــب گرفتـه ز تــو اعتبارها خورشید بر درت یکی از جـان‌نثارها گردنــد دور کـوی تـو لیـل و نهارها هر لحظه در بقیع تو صد کاروان دل است هـر جا، روم مزار توأم شمع محفل است من کیستم که خاک سرای شما شوم؟ لب واکنـم، قصیـده سـرای شما شوم یـا مفتخـر بـه مدح و ثنای شما شوم باشـد کـه تـا گـدای گدای شما شوم لال است در ثنای تو مـولا زبان من تو وصف خود بگوی ولی با زبان من وقتـی عـدو بـه حضـرت تو گفت ناسزا بـا حسـن خلـق و با گل لبخند از ابتدا کردی به پاسخ از دل و از جان بر او دعا ایـن اسـت قـدر و منـزلت و عـزت شما تنها نه اینکه نام تو از من ربوده دل خلق محمّدیت ز دشمن ربـوده دل ای بر تو از خدا و رسولش سـلام‌ها اهــل کــلام را ز کـلامت کـلام‌ها بیچـاره و ذلیـل مقـامت «هشام»‌ها در پنجــه تـو از همه دل‌ها زمام‌ها توحید زنده از نفس صبح و شام تو اسلام فخر کرده به نطق «هشام» تو تو خلــق را مطاعـی و خلقت مطیع تو برتــر ز اوج وهــم، مقــام رفیــع تـو پیـران عقـل یکسـره طفـلِ رضیـع تـو فـردوس گشتـه خـاک‌نشینِ بقیـع تـو «میثم» اگـر قصیـده سرای شما شده مشمول بذل و لطف و عطای شما شده استاد غلامرضا سازگار #یامحمدبن_علی_الباقر_ع 🌴 دوستان نماز اول ماه قمری فراموش نشود دو رکعت در رکعت اول حمد و سی سوره قدر و در رکعت دوم حمد،و سی سوره توحید .

🦋🌼🍃 🌸 🦋 🍃🏵«السَّلام علیکَ یا غایَة آمال العارفین»🏵🍃🦋 🌻🦋#قصیدهٔ«#آرزو»🦋🌻 🌷ای بهار مهر رویت آرزو 🦋حسن وَجْهت عاشقان را آبرو(۱) 🌹تا که دیدم مهر سیمای تو را 🦋‌ زشت آید در نظر، هر ماهرو(۲) 🌷فارغم از ترس ‌و غمهای جهان 🦋‌تا که دارم روی ‌مهرت روبرو(۳) 🌹تا شدم من آشنا با مهر تو 🦋نام پاکت را نبردم بی وضو 🌷تا که در جام دلم عکست فتاد 🦋بی‌نیازم از کتاب و جستجو 🌹تا که جَلد خال رخسارت شدم؛ 🦋می‌کنم چو کفترانت ، بق! بقو! 🌷‌گرچه دنیا کرده پشتش را به ما 🦋غم ندارم ، تا تو هستی روبرو 🌹‌غصّه وغم، از بساطم رخت بست 🦋می‌خورم غم‌های عالم چون هلو 🌷مرگ در کامم زمانی تلخ بود؛ 🦋که به چشمم بود مردن«تُهْلِکُوا»(۴) 🌹گرچه دشمن از حسد جانم بخَست؛ 🦋خیر باشد آنچه پیش آرد عدو 🌷یونسی خسته به کام ماهیم 🦋اوفتاده ساحل بحرت فرو 🌹اندکی آسوده گشتم از اَلم 🦋‌دلخوشیم بود محصول کدو 🌷لیک کردی باز تأدیبی دگر 🦋حاصلم را باز گفتی«حَرّقُوا»(۵) 🌹پاره پاره قلب من شد بارها 🦋پیر پاره دوز من ، کردش رفو 🌷می‌درانم سینه را با شور وشوق 🦋گر بریزی جام دیگر از سبو 🌹جان ما صد بار قربان شما 🦋تا نگردد کم ز تو یک تار مو 🌷«لا اُحبّ الآفلین» همچون خلیل(۶) 🦋می‌زنم تا طلعت آن وجه «هو!»(۷) 🌹راز دار و محرم اسرار باش 🦋«نی نوا» افشا مکن رازِ مگو 🌷گر چنین مجنون بیایی روز حشر 🦋آید از حق آن عتاب «فَاسلکوا»(۸) 🌹گرچه محرابت به فریاد آمده 🦋از نماز و از نیازت «صابروا!»(۹) 🌷صبح هر آدینه بغضت می‌دمد 🦋از نوای «نی نوا» در هر گلو 🌹صور سوزان تو هر صبح و مساء 🦋‌زلزله انداخته در دشت وکو 🌷عن قریبت صبح فیروزی دمد(۱۰) 🦋می رهی از این هوای های و هو 🌹می‌رسد از گلشن پیراهنت 🦋بر دلم فرسنگها آن عطر و بو(۱۱) 🌷در ضمیرم می‌وزد از اوج عرش 🦋صبح و شب آهنگ وصل «إِرجٍعُوا»(۱۲) 🍀«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وسَهِّلْ مَخْرَجَهُم والعَنْ أعْدَاءَهُم اجمعین من الاولین والاخرین» ❤️ ابوالفضل فیروزی(نی نوا) 🔻تذکر؛ این قصیده متاثر ومقتبس از آیات روایات، ادعیه و زیارات مأثوره است، که در اینجا به تأثیر مهمترینشان به ترتیب شماره بندی، اشاره می‌نمایم؛ 📒۱-«السَّلَامُ عَلَى رَبِيعِ الْأَنَامِ وَ نَضْرَةِ الْأَيَّام؛ سلام بر بهار مردمان وخرّمی روزگاران» (مفاتیح الجنان؛ زیارتنامه امام زمان(عج) 📒۲-پیامبر اکرم (ص) « ألمَهدیُّ طاوُوسُ أَهْلِ الجَنَّةِ وَجُهُه کَالقَمَرِ الدُّرّی عَلَیهِ جَلابِیبُ النُّورِ؛ مهدی(عج) طاوس اهل بهشت است! چهرة او مانند ماه درخشان است. بر (اندام مبارک]او جامه‌هایی ‌از نور است» 📚۳-امام صادق(ع)دربارهٔ آیه شریفهٔ «...أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»فرمود:رسول خدا(صلی‌الله‌عليه وآله) به على(ع) فرمود: می‌دانى درباره چه كسى نازل شده است؟ عرض كرد: خدا و رسول او بهتر مى‌دانند. پيامبر فرمود: درباره كسى كه مرا تصديق كند و به من ايمان آورد و تو و عترت تو را دوست بدارد و كار را به تو و امامان پس از تو واگذارد وتسليم فرمان شما باشد» (تفسير فرات الكوفی؛ ۲۷۴/۲۰۷) ایضاً از امام صادق(ع) در تفسیر آیه مذکور» نقل شده که «بمحمّد(ص) تطمئن القلوب وهو ذکر الله وحجابه» چرا که به قول امام الباقر(ع)حقیقت ذکر خدا یاد اهل بیت ومودت آنهاست، چنانکه فرماید؛«إنَّ ذِكرَنا مِن ذِكرِ اللّهِ و...» (اصول كافی؛ج ۲ص۴۹۶ ح ۲) همچنین از امام علی(ع) دراین باره آمده؛«ياد ما اهل بيت شفابخش بيماريها وناخوشيها و درمانگر وسوسه شكّ است» (خصال صدوق،۶۲۵/ ۱۰) 📗۴-«وَ أَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ...» (بقره/۱۹۵) 📗۵-«فَنَبَذْناهُ بِالْعَراءِ وَهُوَ سَقِيمٌ. وَأَنْبَتْنا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ‌يَقْطِين» (صّافات/۱۴۶) 📗۶-«فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا ۖ قَالَ هَٰذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِين.» (انعام/۷۶) 📒۷-«أَیْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذى إِلَیْهِ یَتَوَجَّهُ الْأَوْلِیاءُ؛ کجاست آن چهره الله همانکه دوستان به او توجه دارند» (مفاتیح الجنان؛دعای ندبه) 📗۸-«خُذُوهُ فَغُلُّوهُ * ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ * ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُها سَبْعُونَ ذِراعاً فَاسْلُكُوهُ» (حاقه/۳۰-۳۲) 📗۹-«يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (آل‌عمران/۲۰۰) 📗۱۰-«...إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ ۚ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ!؟» (هود/۸۱) 📗۱۱-«وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ ۖ لَوْلَاأَنْ تُفَنِّدُونِ» (یوسف/۹۴) 📗۱۲-«ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً» (فجر/۲۸)