حتی بن‌سلمان ابله هم فهمیده زیربنای انقلاب اسلامی مسأله‌ی ظهور بوده😉 ان‌شاءالله عربستان اولین فتح ما به رهبری امام زمان(عج) خواهد بود👌 https://eitaa.com/amayojib_olmoztarr

🌟 قرار وعده‌ی ما با مولا به ایستگاه هشتم رسید💝💝💝 🌟دعا برای سایر مؤمنین را هم فراموش نفرمایید🙏

مؤمنین عزیز دعاهای‌تان مقبول درگاه حق باشد ان‌شاءالله💝 💫قطعاً خریدار دعاهای خالصانه خودِ خداست💝

🔻 اثر درخواست هدایت از امام زمان (عج) آیت‌الله جاودان : ✍اگر فردی از امام در زمان امامتش طلب هدایت کند، بر امام واجب است که وی را هدایت کند. اکنون ما در زمان امامت حجت بن الحسن قرار داریم و اگر از ایشان بخواهیم که راه را نشان دهد و ما را هدایت نماید، حتما این کار را خواهند کرد... 🌱 یا صاحِبَ الزَّمان اَغِثنا🤲 https://eitaa.com/amayojib_olmoztarr

💎 #وظایف_منتظران ♦️قسمت اول: پیش از ظهور بررسی روایات و آیات نشان می‌دهد وظایف منتظران پیش از ظهور را می‌توان به دو دسته‌ی وظایف فردی و اجتماعی تقسیم کرد، که شخص باید هر دو حیطه را موازی با یکدیگر پیش ببرد. یعنی شخص منتظر نمی‌تواند بگوید من خودم را اصلاح می‌کنم، و برای حفظ دینم می‌نشینم گوشه‌ای تا صاحب‌الزمان تشریف بیاورد. و یا از سوی دیگر، شخص بگوید من به اصلاح جامعه می‌پردازم و تلاش می‌کنم جامعه را آگاه کنم، بدون اینکه متوجه درون خویش باشد. برای هر یک از دو بخش، آیات و روایاتی وجود دارد که به تفصیل و مرور عرض خواهم کرد. https://eitaa.com/amayojib_olmoztarr

💎 سوال ۱۳: آیا بردن نام اصلی آن حضرت در دوران غیبت جایز است؟ ♦️ پاسخ: در اينکه آن حضرت را با کنيه يا يکى از القاب شريفش مانند: حجت، قائم، مهدى، صاحب الزمان وغيره، ياد کنيم، شک وترديدى در جواز آن نيست. ليکن در اينکه آيا مى‌توان به نام اصلى حضرت، يعنى (م.ح.م.د) تصريح کرد يا نه، در بين علماى شيعه اختلاف نظر است. و اما تحقيق سخن در اين باره اين است که ياد نمودن نام شريف معهود آن حضرت بر چند گونه متصور مى‌شود: 1- ياد کردن آن در کتابها، که در جايز بودنش ترديد نيست، زيرا دلايل منع شامل آن نمى شود، و نيز شيوه علماى صالح وعامل از زمان کلينى تا کنون بر اين بوده که نام آن حضرت را در کتابهاى خود ذکر کرده‌اند، بدون اينکه کسى بر آنان اعتراض نمايد. 2- ياد کردن نام آن حضرت با اشاره وکنايه، مانند اينکه گفته شود: اسم او، اسم رسول خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) است، وکنيه اش، کنيه آن حضرت مى باشد. واين نيز جايز است، به همان دلايلى که در گونه اول گذشت. به اضافه روايات متعددى از طرق شيعه وسنى از پيغمبر اسلام (صلى الله عليه وآله وسلم) که در آنها تصريح فرموده است: (مهدى از فرزندان من است. نام او نام من وکنيه اش کنيه من مى باشد). (1) لازم به ذکر است که جايز بودن در اين دو مورد مذکور به غير حال ترس اختصاص دارد، زيرا ترس، از جمله عناوين عارضى است که مايه حرام شدن هر جايزى مى گردد. 3- ياد کردن آن حضرت در دعا ومناجات که ظاهرا در اين مورد نيز جايز است. 4- ياد کردن آن حضرت در مجامع وغيره به طور سرى وبه عنوان درد دل، که در اين صورت نيز جايز است، زيرا دلايل منع از اين قسم منصرف است، پس اصل جواز ودلايل جواز بدون معارض باقى مى مانند. ضمن اينکه در روايت نبوى آمده: (اوست کسى که نامش به طور آشکارا پيش از قيامش نبرد مگر کافر به او). (2) 5- ياد کردن اين اسم شريف در مواقع ترس، مانند: محافل ومجالس دشمنان دين که تقيه با آنان واجب است، ودر حرمت اين نوع هيچ اختلافى وجود ندارد چنانکه در روايات متعددى بر اين حرمت تصريح شده است. 6- ياد کردن نام آن حضرت در مجالس ومجامعى که ترس وتقيه اى در آنها نباشد. اين مورد است که معرکه آرا وجاى بحث وگفتگو است. بعضى گويند: اخبار گوناگونى در دست است که دلالت بر حرمت اين نوع دارد. از جمله روايات، اين است که امام هادى (عليه السلام) فرمود: (جانشين بعد از من پسرم حسن است، پس چگونه خواهيد بود در جانشين پس از جانشين؟ راوى مى گويد: عرض کردم: خداوند مرا فداى شما گرداند، چرا؟ فرمود: زيرا که شما شخص او را نمى بينيد وبردن نامش براى شما روا نيست. گفتم: پس چگونه او را ياد کنيم؟ فرمود: بگوييد حجت آل محمد (صلى الله عليه وآله وسلم)). (3) ونيز در توقيع شريف آن حضرت است که: (ملعون است ملعون است کسى که در محفلى از مردم اسم مرا ببرد..). (4) وعده اى گويند: منظور از حرمت نام بردن اسم صريح امام، در مورد تقيه است. زيرا رواياتى داريم که به جهت جايز دانستن ذکر نام آن امام، در مقابل روايات حرمت قرار دارند، وتنها راه جمع بين روايات حرمت وجواز همين است. ودلايل ديگرى هم مى آورند که منطقى مى نمايد. در اين رابطه عالم بزرگ تشيع، على بن عيسى اربلى گويد: فتواى من اين است که منع تلفظ به نام مهدى (عجل الله فرجه) از روى تقيه بوده است، ولى اکنون اشکال ندارد. (5) همان گونه که محدث کبير شيخ حر عاملى در وسايل الشيعه اختيار کرده است. پس با آنچه گذشت مى توان گفت: ذکر نام شريف حضرت مهدى (عليه السلام) که عبارت از امام محمد فرزند امام حسن عسکرى عليهما السلام مى باشد، در امثال زمان ما که تقيه لازم نيست، جايز است. (6) پي نوشته ها : (1) کمال الدين وتمام النعمه، صدوق، ص 286. (2) مستدرک الوسائل، ميرزا حسين نورى، ج 2، ص 380. (3) اصول کافى، کلينى، ج 1، ص 328. (4) بحار الانوار، علامه مجلسى، ج 53، ص 184. (5) کشف الغمه، علامه اربلى، ج 2، ص 520. (6) براى آگاهى بيشتر رجوع شود به کتاب (القواعد الفقهيه) ج 3، ص 124. تأليف آيت الله مکارم شيرازى. #سوأل_مهدویت https://eitaa.com/amayojib_olmoztarr

💎 سلام و دعای بر مولای‌مان امام زمان(عج) که بعد از نماز صبح خوانده مى‌شود: اَللّـٰهُمَّ بَلِّغْ مَوْلاٰىَ صٰاحِبَ الزَّمٰانِ صَلَوٰاتُ اللهِ عَلَیْهِ، عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِنٰاتِ فى مَشٰارِقِ الْأَرْضِ وَمَغٰارِبِهٰا وَبَرِّهٰا وَبَحْرِهٰا، وَسَهْلِهٰا وَجَبَلِهٰا، حَیِّهِمْ وَمَیِّتِهِمْ، وَعَنْ وٰالِدَىَّ وَوُلْدى، وَعَنّی، مِنَ الصَّلَوٰاتِ وَالتَّحِیّٰاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ، وَمِدٰادَ کَلِمٰاتِهِ، وَمُنْتَهى رِضٰاهُ، وَعَدَدَ مٰا اَحْصٰاهُ کِتٰابُهُ، وَاَحٰاطَ بِهِ عِلْمُهُ، اَللّـٰهُمَّ اِنّى اُجَدِّدُ لَهُ فى هٰذَا الْیَوْمِ، وَفى کُلِّ یَوْمٍ عَهْداً وَعَقْداً وَبَیْعَةً لَه فی عُنُقی، اَللّـٰهُمَّ کَمٰا شَرَّفْتَنى بِهٰذَا التَّشْریفِ، وَفَضَّلْتَنى بِهٰذِهِ الْفَضیلَةِ، وَخَصَصْتَنى بِهذِهِ النِّعْمَةِ، فَصَلِّ عَلىٰ مَوْلاٰىَ وَسَیِّدى صٰاحِبِ الزَّمٰانِ، وَاجْعَلْنى مِنْ اَنْصٰارِهِ وَاَشْیٰاعِهِ وَالذّٰآبّینَ عَنْهُ، وَاجْعَلْنى مِنَ الْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ، طـٰائِعاً غَیْرَ مُکْرَهٍ فِى الصَّفِّ الَّذى نَعَتَّ اَهْلَهُ فى کِتٰابِکَ، فَقُلْتَ صَفّاً کَاَنَّهُمْ بُنْیٰانٌ مَرْصُوصٌ عَلىٰ طٰاعَتِکَ، وَطٰاعَةِ رَسُولِکَ وَآلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلاٰمُ، اَللّـٰهُمَّ هٰذِهِ بَیْعَةٌ لَهُ فى عُنُقى اِلىٰ یَوْمِ الْقِیٰمَةِ.

🌨❄️⛈ طبق پیش بینی هواشناسی امروز اکثر شهرها یخ بندان و برفی هستند...! به وضوح قابل دیدن است که هرچه به جلو پیش میرویم امتحانات الهی به‌ویژه برای کسانی که ظرفیت آن را دارند (یعنی فقرا و مظلومان) سخت‌تر میشود، شک ندارم که امروز اگر فقیری بی‌وسیله‌ و ماشین، در این هوای سرد برای رضایت خدا و حمایت از انقلابی که با خون شهدا امضا شده و باید به دست امام زمان برسد، به پای صندوق رأی برود، رو به آسمان کرده و دعا کند، حتماً دعایی مستجاب در زیر سایه‌ی بارش رحمت الهی خواهد داشت👌💝 ان‌شاءالله غربال‌های آخرالزمان را به عافیت پشت سر بگذاریم اللھم‌عجل‌ݪوݪیڪ‌اݪفࢪج 🤲 https://eitaa.com/amayojib_olmoztarr

💎سوال ۱۴: به چه دليل حضرت مهدى (عجل الله فرجه) از فرزندان امام حسين (عليه السلام) است نه امام حسن (عليه السلام)، واصولا چرا از فرزندان امام مجتبى (عليه السلام) کسى به امامت نرسيد؟ ♦️پاسخ: در روايات نکات ودلايلى به چشم مى خورد که بدان اشاره مى‌شود. ضمن اينکه بايد توجه داشت که اين مسئله از مصالح الهى است. چنانکه امام رضا (عليه السلام) در پاسخ به اين پرسش که: چرا امامت در فرزندان حسين قرار گرفت نه در فرزندان حسن فرمود: (زيرا خداوند خواسته است که از فرزندان حسين (عليه السلام) باشد واز فرزندان حسن (عليه السلام) نباشد وخداوند هيچ گاه از آنچه انجام مى دهد مورد سؤال قرار نمى گيرد). (۱) در روايت ديگرى امام صادق (عليه السلام) به وضع موسى وهارون عليهما السلام اشاره کرده وعلت اين مسئله را بدانها تشبيه نموده است. چنانکه هشام بن سالم از آن حضرت سؤال کرد: امام حسن (عليه السلام) افضل است، يا امام حسين (عليه السلام)؟ امام صادق (عليه السلام) فرمود: حسن، عرض کرد: پس چرا امامت بعد از حسين در فرزندان او است، نه فرزندان حسن (عليه السلام)؟ فرمود: خداوند متعال دوست داشت که سنت موسى وهارون را در رابطه با حسن وحسين عليهما السلام نيز قرار دهد. آيا نمى بينى که موسى وهارون هر دو پيامبر بودند، همان طورى که حسنين (عليهما السلام) هر دو امام هستند؟ وخداوند عز وجل، نبوت را در فرزندان هارون قرار داد نه در فرزندان موسى، اگر چه موسى از هارون برتر بود..).. (۲) واين روايت نيز بر مصلحت وحکمت الهى دلالت دارد. نا گفته پيداست که هيچ يک از امامان معصوم عليهم السلام، بر ديگران فضيلت وبرترى معنوى ندارد، هر چند براى امير المؤمنين (عليه السلام) در برخى از روايات، نوعى برترى مشاهده مى شود؛ ولذا مراد از برترى امام حسن از امام حسين (عليه السلام)، از حیث امام‌بودن ایشان بر امام حسین و ولایت داشتن آن حضرت بر سیدالشهداء علیه السلام است. همچنين از روايتى که پيرامون دلالت سيد الشهداء وارده شده، يک نحوه ارتباط بين شهادت امام حسين (عليه السلام) وقرار دادن امامت در فرزندان آن حضرت ديده مى شود. در این خصوص امام صادق (عليه السلام) فرموده است: (خداوند متعال امام حسين (عليه السلام) را به خاطر شهادتش پاداش داد به اينکه: امامت را در ذريه او قرار دهد، ودر تربتش شفا باشد، ودعا کنار قبرش اجابت گردد...).(۳) پي نوشته ها: (۱) الزام الناصب، شيخ حائرى يزدى، ج 1، ص 47. (۲) کمال الدين واتمام النعمه، شيخ صدوق، ص 416. (۳) الامالى، شيخ طوسى، ص 317. #سوأل_مهدویت با نشر مطالب امام مضطر را یاری کنید. أینَ المُضطَرّ https://eitaa.com/amayojib_olmoztarr