#فرهنگی #اخلاقی 💠آیت الله حائری شیرازی: 🌟خداوند میگوید: «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» نور الهی است که آسمان و زمین را روشن کرده است. 🌟پس کسی که عالم را روشن ببیند با نور خدا آشنا شده است و باید نور خدا را در خودش هم ببیند؛ چون خود انسان هم جزء آسمان و زمین است. 🌟وقتی میگویی: «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»، خود انسان نباید از قلم بیفتد و اگر انسان بخواهد خدا را ببیند، با آن نوری که در خودش هست باید خدا را ببیند، چون نزدیکترین جا به انسان خود انسان است. اگر کسی خدا را در خودش دید چه حالتی پیدا میکند؟ آیا ادعای خدایی میکند که خدا را در خودش دیده است، یا استغفار میکند؟ 🌟 استغفار میکند. چون میگوید من در محضر خدا چه کردهام، وقتی خدا را در خودش میبیند در مقابل دشمنان خدا احساس ناتوانی نمیکند؛ در مقابل دوستان خدا اظهار خودنمایی نمیکند. 🌟 مشکل انسان این است که خودش را قبول دارد و میگوید من کسی هستم و چیزی هستم. 🌟همه بدبختیها از همین جا شروع میشود که انسان خودش را چیزی بداند. 🌟 زمانی خدا را در خودش می بیند که خودش را چیزی نداند، اگر خودش را دید، او را نمی بیند؛ اما اگر او را دید، خودش را نمی بیند. 🌟 این راهی است که قرار داده اند برای انسان، که ببیند هرچه هست در عالم، آثار خداست، مالکش خداست، ولی اش خداست.