⭕موشک سوخت می‌خواهد... "در باب خواب‌زدگی‌‌ و بهانه‌‌تراشی‌ انقلابی‌ها برای راه‌انداختن موج مطالبه عمومی اقدام قاطع" 🔻شب را با رویای موشک‌باران به رختخواب می‌رویم و صبح با کابوس شهادت عزیزانمان از خواب می‌پریم. هر روز با همین کابوس از خواب می‌پریم ولی بیدار نمی‌شویم. 🔻غزه را با خاک یکسان کردند، بیدار نشدیم! مهمان عزیزمان رو جلوی چشممان ترور کردند، بیدار نشدیم! فرماندهان حزب‌الله را یک به یک ترور کردند، بیدار نشدیم! لبنان را شخم زدند، بیدار نشدیم! 🔻زبانم لال، خاک بر دهانم، شاید فردا اگر سید را هم بزنند این قدر خوابمان سنگین شده باشد که با مشقت غَلتی زیر لحاف بزنیم و روی دنده چپ استوری کنیم: "آه از غمی که تازه شود با غمی دگر!!!" 🔻غرق خوابیم و اگر کسی بخواهد بیدارمان کند با چشمان نیمه‌باز اخمی کرده و با صدای دورگه خواب‌زده می‌گوییم: "هیس؛ اگر آقا صلاح بداند خودش کار را یک‌سره می‌کند! اصلا تو قواعد جنگ را می‌فهمی یا فرماندهان میدان! با سروصدای بیخودی تمرکز فرماندهان میدان را به هم‌ نزن!" 🔻انگار نه انگار که همین آقا بعد از عین الاسد گفت: "فریاد انتقام ملت ایران، سوخت حقیقی موشک‌هایی بود که پایگاه آمریکایی را زیر و رو کرد." 🔻انگار حواسمان نیست که سکوت مرگبار ما ممکن است دست و دل فرماندهان میدان را برای فشار دادن دکمه پرتاب موشک بلرزاند و دیپلمات‌ها و نظامی‌های کت شلواری شده را برای تئوریزه کردن تله تنش گستاخ کند. 🔻البته که مطالبه واقعی خون‌خواهی و انتقام با نق‌نق‌‌ و خودتحقیری مجازی زمین تا آسمان توفیر دارد؛ ولی کشنده‌تر از نق‌نق و گل به خودی، افتادن در تله سکوت به خاطر ترس از خوردن برچسب نق‌نقو است. 🔻اگر لحظه‌ای خواب‌ را بر چشمانمان حرام کنیم می‌بینیم که سکوت و نق‌نق دو روی سکه تخدیرند و فاصله آن‌ها با مطالبه واقعی انتقام، از نرمی رختخواب است تا سختی میدان تبیین و مطالبه. پس قبل از اینکه دشمن زیر زمختی لگدهایش از خواب بیدارمان کند نرمی لحاف را با سختی میدان تاخت بزنیم؛ موشک‌ها منتظر سوخت هستند... #علی_اصغر_مرتضایی_راد @mortezaeirad_ir