eitaa logo
یاامیرالنحل
337 دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
4.9هزار ویدیو
23 فایل
ولايتي لاميرالنحل تكفيني. عندالممات و تغسيلي و تكفيني و طينتي عجنت من قبل تكويني. من حب حيدر كيف النار تكويني #جهاد_تبیین و آموزش #سواد_رسانه بعشق مولا علی
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ 🔻تلنگری به وجدان‌های خفته؛ 🚨وقتی سلبریتی‌ها چشم بر مظلومیت اقشار اصلی جامعه می‌بندند! 🔹چند روزی از انتشار ویدئویی در رسانه‌ها می‌گذرد که در آن فردی، ظاهرا بدلیل بی‌حجابی دو خانم، سطل ماستی را بر سر آنان خالی می‌کند. این ماجرا به سرعت در فضای رسانه‌ای کشور گسترش یافت و واکنش‌های بسیاری را به دنبال داشت. در محکومیت این اتفاق و لزوم برخورد جدی با آن فرد هیچ‌گونه شکی وجود ندارد. اما نکته‌ای که در این میان قابل توجه است، رفتار متناقض عده‌ای است که به سرعت به این ماجرا واکنش نشان‌ دادند حال آنکه در بسیاری از موارد مشابه و چه بسا فجیع‌تر رخ داده در ماه‌های اخیر در کشور، تنها سکوت کرده‌اند. 🔹شهادت مظلومانه آرمان علی‌وردی و سید روح‌الله عجمیان، حمله به زنان محجبه و کشیدن چادر از سر آنان، هتک حرمت به روحانیون و برداشتن عمامه از سر آن‌ها و موارد مشابه دیگر تنها بخشی از فجایعی است که در ماه‌های اخیر در کشور رخ داده است. 🔹در مظلومیت قربانیان وقایع فوق اما همین بس که غالب رسانه‌ها و سلبریتی‌هایی که این روزها نسبت به ماجرای اخیر رخ داده در خصوص حمله به دو خانم بی حجاب، به دفاع از آنان برخواسته‌اند؛ نسبت به اتفاقات فوق، بی‌تفاوت بوده و سکوت کردند و حتی در مواردی، پا را فراتر گذاشته و از اغتشاشاتی که این وقایع تلخ، ماحصل آن است، حمایت کردند. 🔹در این میان می‌توان به طور مشخص از احسان علیخانی و علی ضیاء نام برد. دو مجری صدا و سیما که روزگاری تریبون رسانه ملی در اختیار این دو بود و مردم از همه طیف‌ها مخاطب آن‌ها بودند. در مقابل اما آنان این روزها تنها به طیف خاصی از جامعه تمایل نشان می‌دهند و بخش اعظمی از مخاطبان سابق خود را از یاد برده‌اند.  🔹این رفتار متناقض نشان می‌دهد واکنش سلبریتی‌هایی چون علیخانی و علی‌ضیاء نسبت به وقایع رخ داده در کشور، بیش از آن که از سر انسان‌دوستی و دغدغه‌مندی باشد، به یک کنش سیاسی در حمایت از طیفی خاص شبیه است. وگرنه یک انسان با وجدانی بیدار، نمی‌تواند بخش عظیمی از جامعه را نادیده گرفته و چشمانش را به روی مظلومیت آنان ببندد. سواد رسانه ای را جدی تر بگیریم ┄┅┅❅💠❅┅┅┄ ➬@amirannahl313 «»
میدونے.... تفاوتِ‌حسین؏ومھدێﷻچیہ؟! امآم‌حسین‌هرچےخورد اول‌وآخرش‌ازیزیدخورد ولےحضرت‌مھدے هرچۍمیخورھ‌ ازمن‌ و توعه ‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ حواسمون باشه به آقامون🤞 @amirannahl313
بزرگترین اقیانوس، آرام است... @amirannahl313
چرا اسرائیل در ترورها غالبا موفق است؟ برای ترور به دو چیز نیاز است: ۱) مزدور ۲) اطلاعات مزدور همه جا هست، اما مهم اطلاعات است. این اطلاعات از کجا به دست می آید؟ ۱- شبکه ی جاسوسان ۲- نرم افزارها و سکوهای مجازی (واتس آپ و تلگرام و...) و اینترنت و موتورهای جستجو و ایمیل و.. ۳- سخت افزارها (رایانه و گوشی و پیجر و تلویزیون هوشمند و...) برای مقابله با شبکه جاسوسان، نیروهای امنیتی فعال هستند. اما همین نیروهای امنیتی هم از سخت افزارها و نرم افزارهای دشمن استفاده می کنند! مثل استفاده ی هنیه و خیلی از نظامیان ما از واتس آپ مثل استفاده ی حزب الله از پیجرهای اروپایی و یا استفاده از گوشی های اپل و آیفون و ... یکی از دلایل عدم موفقیت برای ترور رهبران انصارالله این است که چرخه ی اطلاعات را قطع کرده اند. خواستیم شبکه ی اینترنت ملی راه بیندازیم، نگذاشتند! خواستیم قانون سامان دهی فضای مجازی را اجرا کنیم، فشار اجتماعی درست کردند و نگذاشتند. سکوها را فیلتر کردیم، آن را رفع فیلتر کردند. تا داده های گسترده در دست اسرائیل هست، ترور کار سختی نخواهد بود. @amirannahl313
⚠️ جنگ است؛ تحمیلی، نه انتخابی یادم هست در عملیات فوعه و کفریا، نخستین‌بار بود که گردان‌های صابرین با تمام تجهیزات وارد میدان شدند. نگاه عمومی این بود که حالا نیروهای نخبه و آموزش‌دیده آمده‌اند؛ می‌زنند و می‌روند جلو. روحیه‌ها بالا بود. اما نتیجه؟ دو مجروح، دو شهید، و باقی عقب نشستند. شوک سنگینی بود. همون محور را یکی از گردان‌های ساده‌ی دفاع محلی گرفت و نگه داشت. واقعیت این بود که بچه‌های صابرین هنوز جنگ‌ندیده بودند. آمادگی روانی برای آنچه در میدان می‌گذشت، نداشتند. جامعه‌ی ما هم امروز در همان وضعیت است. هنوز در شوک آغاز جنگیم. هنوز با تلفات، هزینه‌ها و واقعیت سخت و بی‌رحمِ جنگ کنار نیامده‌ایم. اما باید بدانیم که در میدان جنگ، مهم‌ترین مؤلفه، روحیه است؛ و روحیه از دل همین مردم، همین فضای عمومی، شکل می‌گیرد و زنده می‌ماند. امروز همه‌مان به‌نوعی در میدان جنگیم. یکی در خط مقدم، یکی در رسانه، یکی در فضای خانواده، دانشگاه یا محل کار. هرکس باید جای خودش را در این میدان پیدا کند و بایستد. این جنگ، انتخاب ما نبود. دیر یا زود، تحمیل می‌شد. حالا که شده، نق زدن و جا زدن راه‌حل نیست. بله، شرایط سخت است؛ اما وضع دشمن هم تعریفی ندارد. آن‌ها هم تحت فشارند. تحرک امروز در تهران، همراه با پیوست رسانه‌ای‌اش، بخشی از یک آزمایش است: «آیا ایران هنوز چنته‌ی موشکی و عزمش پر است؟» پاسخ این پرسش، فقط با رادار و موشک داده نمی‌شود؛ پاسخ اصلی در امنیت روانی جامعه و ایستادگی مردم نهفته است. در هر کشوری، هنگام بحران، یک هسته‌ی سخت وجود دارد که بقیه‌ی جامعه به آن تکیه می‌کند. در ایران، همین ما هستیم؛ و در اسرائیل هم صهیونیست‌های افراطی که فعلاً محور قدرت‌اند. اما اگر حملات هدفمند به زیرساخت‌ها و فضای روانی دشمن ادامه پیدا کند، جبهه‌ی آن‌ها زودتر ترک می‌خورد. تحلیل‌گران عرب برای این موقعیت اصطلاحی دارند: "معرکة عض الأصابع"؛ نبرد گاز گرفتن انگشت‌ها. آن‌که زودتر فریاد بکشد، بازنده است. اکثر ما نه در سامانه‌های پدافندی نقش داریم، نه در شلیک موشک‌ها. عزیزانی در آن جبهه جان‌فشانی می‌کنند و خدا حفظشان کند. اما این به معنای بی‌تکلیفی ما نیست. تکلیف ما چیست؟ اکنون زمان آن است که: غر نزنیم. خودمان را نبازیم. سنگرمان را پیدا کنیم. و وظیفه‌مان را ادا کنیم. و مهم‌تر از همه، فراموش نکنیم که این فشارها، زخم‌ها و هزینه‌ها بی‌حاصل نیستند. هر ایستادگی، هر شبی که با اضطراب و ترس می‌گذرد هزینه‌هایی است برای فردایی که در آن کسی نتواند ما را تحقیر کند، نادیده بگیرد یا برای امنیت‌ و استقلال‌مان شرط و شروط بگذارد. ما فقط برای بقا نمی‌جنگیم. برای این می‌جنگیم که فرزندان‌مان در دنیایی زندگی کنند که در آن، کرامت، اقتدار، انتخاب و هویت، حقوقی بدیهی باشند؛ نه امتیازاتی که باید در ازای آن‌ها باج داد. ما مقاومت می‌کنیم تا نفس‌کشیدن در امنیت، برای همیشه «حق» باشد نه «موهبت». و این معنا، از دل همین فشارها کشف می‌شود. هرکه امروز ایستاده، بخشی از این معنای بزرگ است. @amirannahl313
⚡️ رشدِ بی‌ثمر! امام هادی علیه‌السلام می‌فرمایند: «حرام رشد نمی‌کند، و اگر هم رشد کند، برکت ندارد.» مثل درختی که میوه‌اش تلخ است؛ ممکن است شاخه‌هایش گسترش یابد، اما نه آرامشی می‌آورد، نه دل را راضی می‌کند. پولی که از راه نادرست به دست می‌آید، هرچقدر هم زیاد شود، نه زندگی را بهتر می‌کند، نه دل را آرام. ⚠️ @amirannahl313