🔶هر چه می‌گذرد آتش انقلاب در فلسطین فروزان‌تر می شود! ✅ به مناسبت روز هنر انقلاب و سالروز شهادت شهید اهل قلم «سید مرتضی آوینی» 🤲 #الّلهُــمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج 🤲 ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 https://eitaa.com/ammar_enghlab

🔴 مشکل تو با ظلم نیست... تو با دشمن اونا مشکلی نداری 🤲 #الّلهُــمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج 🤲 ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 https://eitaa.com/ammar_enghlab

کجایند آنانی که دینشان انسانیت بود؟ 🤲 #الّلهُــمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج 🤲 ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 https://eitaa.com/ammar_enghlab

♦️اگر حقیقت را بخواهید هنوز روز عاشورا به شب نرسیده است #سردار_هنر

📚 #تفسیر_سوره_بقره ┄┅══❣️✿﴾﷽﴿✿❣️══ 🍃اعمال‌جاهلان نبايد‌مانع كار‌مثبت گردد🍃 ♦️ادامه شان نزول:‏آيه فوق نازل شد و به آنها اعلام داشت كه صفا و مروه از شعائر خداوند است اگر مردم نادان آنها را آلوده كرده‌اند دليل بر اين نيست كه مسلمانان فريضه سعی را ترك كنند.ضمنا در اينكه آيه شريفه در چه موقع نازل شد، گفتگو است، طبق پاره‌ای از روايات به هنگام عمرة القضا (در سال هفتم هجری) بوده است. 🔶و يكی از شرائط پيامبر ص با مشركان در اين سفر اين بود كه آن دو بت را از صفا و مروه بردارند، آنها نيز به اين شرط عمل كردند ولی بعد آنها را به جای خود باز گرداندند! همين عمل سبب شد كه بعضی از مسلمانان از سعی صفا و مروه خودداری كنند كه آيه شريفه آنها را نهی كرد.‏بعضی احتمال داده‌اند كه آيه در حجة الوداع (آخرين حج پيامبر در سال دهم هجری) نازل شده است. ♦️اگر اين احتمال را قبول كنيم مسلما در آن زمان نه تنها در صفا و مروه بتی وجود نداشت، بلكه در محيط مكه نيز از بت اثری نبود، بنا بر اين بايد قبول كنيم اين ناراحتی مسلمانان از سعی ميان صفا و مروه به خاطر همان سابقه تاريخی و وضع گذشته آنها بوده كه بت" اساف و نائله" بر آنها قرار داشت. 📚 تفسیر نمونه 🤲 #الّلهُــمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج 🤲 ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 https://eitaa.com/ammar_enghlab

#زندگی_با_آیه‌ها ۞«...وَاللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ» 💗« ...و خداوند استقامت‌کنندگان را دوست دارد» 💌| آل عمران ۱۴۶| 🤲 #الّلهُــمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج 🤲 ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 https://eitaa.com/ammar_enghlab

💞 خـلـقــت آســمـان بــود آيـا؟ 🍃 سخت‌تر يا‌ كه‌خلقتى زشما ♦️«آيا خلقت شما سخت‌تر است يا آفرينش آسمان كه خدا بنايش كرده‌؟!» ✍️ پیام آیه (نازعات۲۷): ۱_در تبليغ شيوه سؤال بسيار مفيد است ۲_بهترين راه خداشناسی، توجّه به نعمت‌های اوست. 🤲 #الّلهُــمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج 🤲 ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 https://eitaa.com/ammar_enghlab

❇️ حکمت شماره ۲۱ نهج البلاغه ❇️ 🔹قُرِنَتِ الْهَیْبَةُ بِالْخَیْبَةِ وَالْحَیَاءُ، بِالْحِرْمَانِ، وَالْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ، فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْرِ. 🔸 ترس (نابجا) با ناامیدى مقرون است و کم رویى با محرومیت همراه، فرصت ها همچون ابر در گذرند; ازاین رو، فرصت هاى نیک را غنیمت بشمارید (و پیش از آنکه از دست برود، از آن استفاده کنید). 🤲 #الّلهُــمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج 🤲 ✳️ #قرارگاه_فرهنگی_عمار 🆔 https://eitaa.com/ammar_enghlab

❇️ شرح حکمت شماره ۲۱ نهج‌البلاغه نخست مى فرمایند: «ترس (نابجا) با ناامیدى مقرون است»; (قُرِنَتِ الْهَیْبَةُ بِالْخَیْبَةِ). بدون شک ترس از عوامل و اشیاى خطرناک، حالتى است که خداوند در انسان براى حفظ او آفریده است. هنگامى که حادثه خطرناکى رخ مى دهد یا موجود خطرناکى به انسان حمله مى کند و خود را قادر بر دفاع نمى بیند ترس بر او غالب مى شود و خود را به سرعت از صحنه دور مى سازد این گونه ترس منطقى و موهبت الهى براى حفظ انسان از خطرات است. هرگاه سیلاب عظیمى حرکت کند و انسان خود را در مسیر آن ببیند و بترسد و با سرعت خود را کنار بکشد چه کسى مى گوید این صفت مذموم است؟ ترس بجا سپرى است در برابر این گونه حوادث. ولى ترس نابجا که ناشى از توهم یا ضعف نفس یا عدم مقاومت در مقابل مشکلات باشد به یقین مذموم و نکوهیده است و این گونه ترس هاست که انسان را از رسیدن به مقاصد عالیه باز مى دارد. به همین دلیل از قدیم گفته اند: شجاعان اند که به موفقیت هاى بزرگ دست مى یابند. شاعر مى گوید: مَنْ راقَبَ النّاسَ ماتَ هَمّاً *** وَنالَ بِاللَّذةِ الْجَسُورُ «کسى که ملاحظه سخنان این و آن کند (و از آن بترسد) از غصه مى میرد; ولى افراد جسور و شجاع به لذات و کامیابى ها مى رسند». واژه «هیبه» گاه به معناى شکوه و جلال آمده که موجب خوف دیگران مى شود و گاه به معناى ترس است و در جمله بالا معناى دوم اراده شده است آن هم ترس بیجا، و واژه «خیبة» به معناى خسران و شکست و ناکامى و محرومیت است و این دو همواره با هم قرین اند و به این ترتیب امام مى خواهند پیروان خود را به شجاعت در تمام امور دعوت کند. در جمله کوتاه و پرمعناى دوم مى فرمایند: «کم رویى با محرومیت همراه است»; (وَالْحَیَاءُ بِالْحِرْمَانِ). حیاء مانند هیبت دو معناى باارزش و ضد ارزش دارد; حیاى ارزشمند آن است که انسان از هر کار زشت و گناه و آنچه مخالف عقل و شرع است بپرهیزد و حیاى ضد ارزش آن است که انسان از فراگرفتن علوم و دانش ها و یا سؤال کردن از چیزهایى که نمى داند یا احقاق حق در نزد قاضى و جز او اجتناب کند، همان چیزى که در عرف، از آن به کم رویىِ ناشى از ضعف نفس تعبیر مى شود. منظور امام(علیه السلام) در گفتار بالا همان معناى دوم است که انسان را گرفتار محرومیت ها مى سازد. در حدیثى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «الْحَیَاءُ حَیَاءَانِ حَیَاءُ عَقْل وَحَیَاءُ حُمْق فَحَیَاءُ الْعَقْلِ هُوَ الْعِلْمُ وَحَیَاءُ الْحُمْقِ هُوَ الْجَهْلُ; شرم و حیا دو گونه است حیاى عاقلانه و حیاى احمقانه; حیاى عاقلانه از علم سرچشمه مى گیرد و حیاى احمقانه از جهل». در حدیثى نیز از امام صادق آمده است که فرمودند: «الْحَیَاءُ عَلَى وَجْهَیْنِ فَمِنْهُ ضَعْفٌ وَمِنْهُ قُوَّةٌ وَإِسْلاَمٌ وَإِیمَانٌ; حیا بر دو گونه است قسمى از آن ضعف و ناتوانى و قسمى دیگر، قوت و اسلام و ایمان است». در حدیث دیگرى در غررالحکم از على(علیه السلام) آمده است: «مَنِ اسْتَحیى مِنْ قَوْلِ الْحَقِّ فَهُوَ أَحْمَقٌ; کسى از گفتن حق شرم کند احمق است». بعضى از علما در تعریف حیا چنین گفته اند: «حیا ملکه اى نفسانى است که سبب انقباض و خوددارى نفس از انجام کارهاى قبیح و انزجار از اعمال خلاف آداب به سبب ترس از ملامت مى شود». البته این همان حیاى ممدوح و باارزش است. در تفسیر حیاى مذموم گفته اند: «همان انقباض نفس و خوددارى از انجام کارهایى است که قبیح نیست، بلکه لازم است انسان بر اثر کم رویى آن را ترک مى کند». در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) در این باره مى خوانیم: «مَنْ رَقَّ وَجْهُهُ رَقَّ عِلْمُهُ; افراد کم رو کم دانش اند». آن گاه امام در سومین جمله حکمت آمیز به اهمّیّت استفاده از فرصت ها پرداخته و مى فرمایند: «فرصت ها همچون ابر در گذرند، ازاین رو فرصت هاى نیک را غنیمت بشمارید (و پیش از آن که از دست برود از آنها استفاده کنید»; (وَالْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ، فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَیْرِ). منظور از فرصت، آماده شدن کامل اسباب کار خوب است مثل این که تمام مقدمات جهت تحصیل علم براى کسى فراهم گردد; هم تن سالم دارد، هم هوش و استعداد، هم استاد لایقى آماده تدریس او و هم فضاى آموزشى خوبى در اختیار اوست که در عرف نام آن را فرصت مى گذارند و از آنجایى که فرصت ها ترکیبى از عوامل متعددى است و هر کدام از این عوامل ممکن است بر اثر تغییراتى زایل شود از این رو فرصت ها زودگذرند. لذا در حدیث دیگرى از همان امام(علیه السلام) مى خوانیم: «الْفُرْصَةُ سَرِیعَةُ الْفَوْتِ بَطِیئَةُ الْعَوْدِ; فرصت با سرعت از دست مى رود و به زحمت به دست مى آید». ادامه👇