💢 جاده‌ای برای استعمار ایران از شرق به غرب آنچه که متن برنامه‌ی همکاری‌های جامع (۲۵ ساله) ایران و چین نشان می‌دهد، عملا این متن، برنامه‌ی بلندمدت استعمار ایران توسط چین، به بهانه‌ی پروژه‌ی #راه_ابریشم و #یک_کمربند_یک_جاده است. آیا اگر نام #ایران را با #عربستان و نام #چین را با #آمریکا عوض کنیم، نمی‌توانیم این برنامه‌ را با برنامه‌ی آمریکا برای عربستان در نیم قرن گذشته، قابل مقایسه بدانیم؟! اگر این متن را با کتاب #خاطرات_یک_جنایتکار_اقتصادی نوشته‌ی #جان_پرکینز انطباق دهید، آن‌وقت متوجه عمق فاجعه خواهید شد. اگر غفلت شود انقلاب اسلامی که همیشه کابوس #استعمار_فرانوی_آمریکایی را می‌دید یک‌دفعه در بیداری با #استعمار_چینی مواجه می‌شود. چینی‌ها خاطرات خوبی را از حضورشان در ایران، در حافظه‌ی مردم باقی نگذاشته‌اند، از پروژه‌ی نیمه‌تمام #جاده‌ی_تهران_شمال تا #صید_ترال در آب‌های جنوب... #استعمار_از_نوع_چینی #قرارداد25ساله_ایران_و_چین 🇮🇷 @Ammar_media

💢 #قرارداد25ساله_ایران_و_چین ✍🏻 #امید_دانا 🇮🇷 @Ammar_media

💢آیا واگذاری ۲۵ ساله جزیره کیش به چینی‌ها صحت دارد؟! #قرارداد25ساله_ایران_و_چین 🇮🇷 @Ammar_media

💢 معاهده #ایران و #چین، آزمونِ مجلسِ جدید در روابط بین الملل و مذاکره، اصل بر بدبینی است. حتی با کشوری که به ظاهر دوست جلوه می کند. معاهده 25 ساله ایران و چین از این قاعده مستثنی نیست و جمهوری اسلامی باید با نگاه بدبینانه به ماجرا نگاه کند تا قافیه را نبازد. این‌که می‌گویند ایران می‌خواهد کیش را بدهد و پایگاه نظامی در اختیار چین بگذارد و... همه دروغ و ساخته و پرداخته رسانه‌های غربی است. چنین اموری تقریبا محال است. چون خلاف بدیهی قانون اساسی است. این قرارداد از این حیث مهم است که حاصل چرخش نگاه به غیرِ غرب است. جمهوری اسلامی، چند دهه است، توان سیاست خارجه‌اش را بر روی ارتباط با غرب گذاشته است و حاصل آن، وضع امروز مملکت است. چرخش به سمت دیگر در کل منطقی است، اما نه صرفا چین، چرا که نتیجه مطلوب نخواهد بود. اگر از #آفریقا، #قفقاز و #آمریکای لاتین غافل شویم، نتیجه بهتر از قبل نخواهد بود. کلا انحصار در روابط خارجه خبط است.چه چین و چه غرب. با در نظر گرفتن این که چین در مقابل آمریکا، به کشوری امن و با #ذخایر_نفتی و گازی بسیار چون ایران نیازمند است و در کل، یک علت تضعیف و فشار بر ایران، صرفا خود جمهوری اسلامی نیست، بلکه فشار بر چین است. ایران برای چین بسیار بسیار استراتژیک است. از سوی دیگر ایران هم برای خروج از بن بست کنونی راهی جز تغییر نگاه به غرب ندارد. و چین برای شروع نقطه آغاز خوبی است. اما به شرطی که ما را #وابسته نکند و سبب تسلط بیگانه نگردد. بسیار بسیار طبیعی است که #آمریکا مهم‌ترین مخالف بسط روابط خارجی ایران باشد چرا که هم کمپین فشار حداکثری علیه ایران در خطر می‌افتد و هم چین را در مقابل آمریکا قدرتمند می‌کند. پس طبیعی است که یک جنگ رسانه‌ای ترتیب دهد. ایران هم‌اکنون در موضع ضعف قرار دارد و این شائبه هست که برای خروج از بحران، مبادرت به امتیاز دهی غیر منطقی و نامتعادل کند. مثل برجام. اینجا، جایی است که ما روی آن حرف و بحث داریم و می‌گوییم محتوای مذاکرات و متن آن باید به صورت کامل به اطلاع عموم و نخبگان برسد. آن کس که روابط بین‌الملل را درک کرده باشد، می‌داند چین به همان نسبتِ غرب حریص و تسلط طلب است. اما روش و منشِ سیاست خارجه‌اش بسیار نرم و از راه اقتصاد است. پس نگاه #خوش‌بینانه به این موضوع نتیجه‌ای بهتر از #برجام نخواهد داشت. برجام آزمون #مجلس قبلی بود و قرارداد ۲۵ ساله با چین، آزمون این مجلس. اگر مجلس قبل #واداده_به_غرب بود، در این مجلس هم #شیفتگان_چین کم نیستند. و این نگران کننده است. این قرارداد باید با رعایت مصالح هر دو کشور، در شرایط برابر و بدون امکان تسلط بر منابع و ذخایر باشد در غیر این صورت مثل برجام، یک خیانت است. ✍🏻 #سلمان_کدیور #قرارداد25ساله_ایران_و_چین 🇮🇷 @Ammar_media

💢ضربه #ایران و #چین به استراتژی و سیاست های آمریکا در منطقه 🔸تحلیل کارشناسان از قرارداد راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین #قرارداد25ساله_ایران_و_چین 🇮🇷 @Ammar_media

💢 بنز خیالی، ما را از تجارت جهانی جا گذاشت 📸 ydac.ir/83pym توافق #برجام با اصرار و علاقه شخص آقای روحانی، توافقی معطوف به آمریکا بود؛ هر چند که پنج کشور دیگر هم در آن حضور داشتند. تیم مذاکراتی، آن قدر در نهایی کردنِ دوطرفه توافق با آمریکا زیاده‌روی کرد که با گلایه و ناراحتی طرف‌های دیگر مذاکره مواجه شد. از جمله فرانسوی‌ها که معترض بودند و موجب شدند توافق به تاخیر بیفتد. در روز اعلام توافق، وزیر خارجه روسیه هنگام گرفتن عکس یادگاری حضور نداشت. لاوروف بعدها گفت «در طول مذاکرات منتهی به توافق، روسیه و چین می‌‌خواستند تحریم‌‌ تسلیحاتی، در میان اولین تحریم‌هایی باشد که برداشته می‌‌شود اما آمریکا و متحدانش اصرار داشتند برای ۸ یا ۱۰ سال دیگر باقی بماند و تهران نیز پذیرفت #تحریم تسلیحاتی ۵ سال دیگر باقی بماند!» این اولین‌بار نبود که روحانی، میل به توافق با آمریکا را برجسته می‌کرد. او یک ماه قبل از انتخابات ۹۲ گفته بود: «اروپایی‌ها آقا اجازه هستند و آمریکا کدخداست؛ بستن با کدخدا راحت‌تر است.» او همچنین در کتاب «امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای» تصریح می‌کند: «مذاکره با اروپا بهترین گزینه برای همکاری نبود، ولی انتخاب بهتری هم نداشتیم. من سال ۸۳ گفتم که مابین دوچرخه و پیکان مخیر بودیم. دوچرخه غیرمتعدها و پیکان، همان انگلیس و فرانسه و آلمان بودند. بنز هم آمریکا بود، ولی ما اجازه نداشتیم از آن استفاده کنیم. پس، ناچار شدیم پیکان را انتخاب کنیم. در این حالت، دیگر نباید توقع بنز از ما داشته باشید، البته اروپایی‌ها از این مصاحبه کمی ‌مکدر شده بودند.» این مواضع ، عملاً این اِدراک را در ذهن رصد‌کنندگان آمریکا متبادر کرد که او به شکل افراطی، علاقه‌مند بستن با آمریکاست؛ چیزی که بعدها در قالب کمپین «هیچ توافقی بدتر از عدم توافق نیست» و رویکرد «توافق به هر قیمت و اجرای آن به هر قیمت» نمود پیدا کرد. رویکرد مذکور از همان آغاز مذاکرات، سنگ بنای عدم توازن در توافق و نقض و انهدام آن در همان دوره اوباما بود که در قالب انواع تحریم‌های ویزا و کاتسا و آیسا و عدم صدور ویزا برای نماینده ایران در سازمان ملل و... نمود پیدا کرد. این روزها انتشار اخبار مربوط به تفاهم‌نامه همکاری ۲۵ ساله میان ایران و چین، در اروپا و آمریکا و حتی آسیا، سروصدای بسیاری بَرپا کرده است؛ چنان‌که شنیده می‌شود مقامات هند و کره‌جنوبی به‌خاطر تعلل و تاخیر در اجرای برخی توافقات با ایران و یا بازنگرداندن پول‌های بلوکه شده ایران، به تکاپو و دست و پا افتاده‌اند. هند چند سال است توافق توسعه بندر چابهار را با ایران امضا نموده اما به بهانه تحریم‌های آمریکا از اجرای تعهدات خود سربازمی‌‌زند. ظاهرا هندی‌ها پس از اطلاع از سند همکاری ایران و چین، به طرف ایرانی پیغام داده‌اند آماده مذاکره مجدد برای تسریع در تعهدات هستند. مأیوس شدن از آمریکا و رفتن سراغ توافقات جدید با سایر کشورها، می‌تواند مانند یک محرک قوی در میان اقتصاد‌های غیرغربی و حتی اروپایی برای دور زدن تحریم‌ها عمل کند. آن هم در شرایطی که بیماری کرونا، به #رکود اقتصادی سنگین در بسیاری از کشورها دامن‌زده و تامین قراردادها و توافقات اقتصادی جدید را ضروری ساخته است. در این میان فرصت‌ها و ظرفیت‌های بسیاری از کشورها برای همکاری متقابل ‌اشباع شده، اما ایران ظرفیت‌های بسیاری برای همکاری‌های متقابل در قالب سود طرفین دارد. یقینا اگر از سال‌ها قبل، همین رویکرد متوازن و فعال(و نه منفعل) را جداگانه با روسیه و دیگر قدرت‌های اقتصادی و سیاسی و نظامی دنیا در پیش می‌گرفتیم، آمریکا و اروپا نمی‌توانستند به تحریم‌ها و حتی گروکشی و بدعهدی در اجرای توافق، به‌عنوان ابزار فشار و باج‌خواهی بنگرند. ✍️ محمد ایمانی #قرارداد25ساله_ایران_و_چین 🇮🇷 @Ammar_media