حسن عباسی چهره شناخته شده‌ای برای محافل دانشجویی و حتی برای کسانی است که اخبار سیاسی کشور را به صورت معمولی دنبال می‌کنند.اما اینک این منتقد صریح و عدالت خواه که سالهاست مغصوب اعتدالیون و اصلاح طلبان بوده، با شکایت دولت برای رفتن به زندان لحظه شماری می کند. او طی نامه ای به رئیس قوه قضاییه درخواست کرده که آدرس زندان وی را به او بدهند تا خود را برای گذراندان مدت محکومیت به آنجا معرفی کند. این را قیاس کنید با رفتار احمدی نژاد مدعی عدالتخواهی. یکی از زشت ترین – دقیق‌ترش این است که بگوییم ننگین‌ترین – اقدامات احمدی نژاد در ماه‌های گذشته واکنش وی به محکومیت اطرافیان نزدیکش با موارد متعدد فساد اقتصادی وسیاسی است. احمدی نژاد برای محکوم نشدن تعدادی از نزدیکانش آنهم با پرونده های مملو از خلاف‌های سنگین اقتصادی و جاسوسی برای بیگانه از هیچ تخریبی علیه انقلاب و ارکان قانونی جمهوری اسلامی فروگذار نکرد و کار را به جایی رساند که نامه های با چاشنی توهین و خدشه به وجهه رهبری نیز منتشر کرد. همین احمدی نژاد در آخرین توییت خود نیز مطالبی را نوشته که تفاوتی در مفهوم و ادبیات با چهره های مطرح خارج نشین ضدانقلاب ندارد و بلکه اثرگذارتر هم برای تخریب جمهوری اسلامی است. وی طی توییتی نوشته است: "تصور این بود که پس از انقلاب، بازداشت و زندانی کردن مردم نیازمند دلیل؛ آنهم بسیار مستحکم است، نه آزادی مردم. احساس اقتدار و امنیت از هر نوع پاسخگویی و مجازات، ظاهرا به سرمستی انجامیده است غافل از اینکه؛ "ان ربک لبامرصاد" پاینده باش برادر که صبح نزدیک است..." از این طرف دکتر عباسی که در تمام این سالها از جمله چهره‌های بوده که در صف مقدم مبارزه با چهره های سیاسی منحرف از گفتمان انقلاب اسلامی حضور داشته، پس از محکومیت اخیر خود نامه به رئیس قوه قضاییه می نویسد و در آن آدرس زندان خود را طلب می کند! عدالتخواهی بزرگتر این نیست که فقط خواهان اجرای عدالت برای مفسدان اقتصادی و سیاسی شد، بلکه عدالتخواهی بزرگتر این است که اجرای عدالت را اول برای خود نیز بپذیریم. تفاوت عیارها در چنین مواقعی خود را نشان می دهد، فردی توسط قوه قضاییه محکوم به توهین شده و حکم خود را می پذیرد ولی فردی نه تنها حاضر نیست قانون درباره دوستان مفسد و جاسوس وی اجرا شود بلکه از هیچ تلاشی برای فراری دادن مجرم و تخریب نهاد قضایی هم دست بر نمی‌دارد.  واقعا چه تفاوت بزرگی است میان کسی که زندان طلب می‌کند و کسی که زندانی را می‌خواهد فراری بدهد؟! اما یک نکته مهم تر نیز وجود دارد، چرا امثال حسن عباسی با بارها شکایت از طرف نهادهای مختلف جمهوری اسلامی و حتی رفتن به زندان هر روز بیشتر از قبل مدافع انقلاب اسلامی می شوند ولی افرادی همانند احمدی نژاد با اولین برخوردها با نزدیکانش لباس اپوزسیون انقلاب را به تن می کنند؟! پاسخ به این سوال جواب زیاد دارد ولی بخش اعظمی از جواب را می توان در عیار، مبانی فکری و به خصوص در نیت‌ها و اهداف افراد جستجو کرد... #مهدی_جهان‌تیغی @ammarpress عمار پرس

🔴 چرا عناصر مومن نظام قرار است جواب دزدی دریایی انگلیس را بدهند؟! 🔸رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار ائمه جمعه سراسر کشور  تاکید کردند عناصر مؤمن در جمهوری اسلامی راهزنی دریایی انگلیس را بی جواب نمی گذارند و در فرصت و جای مناسب پاسخ خواهند داد. 🔹اما عناصر مومن در جمهوری اسلامی کیستند که قرار است پاسخ دزدی دریایی انگلیس را بدهند و چه فرقی با دیگر افراد و جریانات درون انقلاب دارند؟! 1⃣ اساسا پاسخ‌های بزرگ به زورگویی ابرقدرت‌های همانند انگلیس و آمریکا، تنها از عهده عناصر مومن انقلاب برمی‌آید. زیرا لازمه پاسخ‌های بزرگ به امثال انگلیس خبیث، مومن بودن به انقلاب و سنت ها و قواعد انقلابی است. اگر کسانی مومن حقیقی به قواعد انقلاب اسلامی – توکل و اعتماد به خدا و سنت‌های الهی، بزرگ نشمردن دشمن از حد واقعی‌اش، اعتماد به نفس و اعتقاد قلبی به قدرت درونی و تکیه به مردم، شجاعت و اعتقاد به دکترین مقاومت امام خمینی(ره)، باور به عقلانیت و تدبیر انقلابی، صراحت و ترسیم خطوط قرمز پررنگ در برابر دشمن و... – نباشد، نمی‌توانند تصمیمات سخت و عکس العمل واقعی در برابر  کشورهای خبیثی همچون انگلیس داشته باشند. 2⃣ تاکنون نیز بسیاری از پاسخ‌های بزرگ و دردناک به کشورهای زورگوی همچون آمریکا و انگلیس توسط عناصر مومن انقلابی داده شده است. از ابتدای ابتدای انقلاب تا الان می توان موارد متعددی را در اینباره برشمرد که البته منهدم کردن پهپاد فوق پیشرفته آمریکایی گلوبال هاوک آخرین نمونه آن است. از این منظر  افرادی از جنس و مشابه منهدم‌کنندگان پهپاد آمریکایی کاندیدا اول برای پاسخ به دزدی دریایی انگلیس هستند. 3⃣ البته پاسخ عناصر مومن انقلابی به دزدی‌ها یا زورگویی‌های کشورهای متکبر غربی تنها پاسخ نظامی نیست؛ بلکه شامل هر نوع پاسخی غیر سخت – فرهنگی، سیاسی، علمی، اقتصادی و ...- است که در آن چارچوب قواعد انقلابی رعایت شده باشد. همچنانکه یک دیپلمات نیز می‌تواند با قواعد انقلابی، پاسخ‌های دردناک و اتفاقا موثری به اقدامات اخیر آمریکا و انگلیس بذهد. 4⃣ اما تمام بحث چند سال اخیر درباره عناصر تصمیم‌گیر یا تصمیم‌ساز درون نظام در مواجه با کشورهای زورگو غربی به نوعی تقابل مومنین به انقلاب و  اسلام آوردندگان به انقلاب است! البته می توان افراد و جریاناتی را نام برد که واقعا اینک در زمره کافران به قواعد انقلابی هستند ولی تقابل عمده درون نظام به تقابل عناصر مومن و غیرمومن به انقلاب است. برخی از افراد درون نظام تنها مسلمان به انقلاب هستند ولی در بزنگاه‌های سخت چون مومن – ایمان و باور قلبی- به انقلاب و قواعد آن نیستند، نمی توانند تصمیمات بزرگ بگیرند و در مواجه با زورگویان دنیا کم می‌آورند. 5⃣ اما فرق مومن‌بودن به انقلاب با مسلمان‌بودن به انقلاب چیست؟ این دو تفاوت‌های بزرگی با هم دارند. ولی به صورت خلاصه اولا در باور و یقین قلبی با یکدیگر فرق دارند و دوما مومن به انقلاب در مرحله آرمان و گفتمان، همه آن آرمان‌ها و ابعاد گفتمانی انقلاب اسلامی را باورد دارد و نه بخشی را و مهمتر اینکه در شعار، حرف و ظاهر باقی نمی‌ماند و دست به عمل و پاسخ انقلابی هم می‌زند. 💢 پی نوشت: عناصر مسلمان به انقلاب از چارچوب انقلاب و نظام بیرون نیستند ولی هیچگاه  به اندازه  مومنین به انقلاب هم به جمهوری اسلامی نمی‌توانند کمک واقعی کنند و  چه بسا گاها مانع تکامل آن نیز می‌شوند. ✍🏻 #مهدی_جهان‌تیغی 🔻به‌ #خبرگزاری‌مردمی‌عَمّار بپیوندید http://eitaa.com/joinchat/2044657664C50ccd48f34 @adminpress 👈: تحریریه