✅امپریالیسم فرهنگی با سلاح فضای مجازی (بخش دوم) 🔸 #امپریالیسم_فرهنگی را می توان شکل حساب شده تلاش غرب برای تسخیر فضای فکری و فرهنگی سایر ملت ها و به ویژه ملت های مسلمان ارزیابی کرد. به واقع «امپریالیسم فرهنگی»، ظریف ترین نوع سیاست امپریالیستی به شمار می آید که هدف آن، تصرف ارضی یا کنترل حیات اقتصادی نیست، بلکه می کوشد تا در ذهن انسان نفوذ کرده، آن را به کنترل درآورد. یکی از ابزارهای مهم غرب برای رسیدن به این گونه از امپریالیسم، فضای مجازی است. 🔴ابزارهای امپریالیسم فرهنگی 💠ابزارهای امپریالیسم فرهنگی نیز گوناگون هستند. این ابزارها را می توان در قالب پنج امپریالیسم تعریف کرد: 1⃣امپریالیسم خبری 🔹واژه #امپریالیسم_خبری را نخستین بار یورهوک کنن، رئیس جمهوری وقت فنلاند، در گردهمایی کارشناسان ارتباطی یونسکو در دانشگاه تامپر فنلاند در سال ۱۹۷۱ مطرح کرد. او در سخنرانی خود با انتقاد از وضعیت ارتباطی نامطلوب بین کشورهای غربی و دیگر کشورها گفت: «کارشناسانی که در اینجا اجتماع کرده اند، در بررسی های خود نشان داده اند کشورهای غربی و دیگر ممالک در حال توسعه در زمینه اطلاعات، تحت تأثیر شدید صادرات ممالک صنعتی غربی به ویژه قدرت های بزرگ قرار دارند، به گونه ای که می توان وضعیت حاکم در سطح بین المللی را «امپریالیسم خبری» توصیف کرد». 🔹جریان خبرها تحت سلطه تعداد اندکی از مؤسسه های خبری است که اطلاعات تازه را در اختیار روزنامه ها و همچنین ایستگاه های رادیو و تلویزیون در سراسر جهان قرار می دهند، مثل رویتر یونایتد پرس، اینترنشنال پری و فرانس پرس. کانون های امپریالیسم خبری با شیوه های گوناگون، آثار و عوارضی نامطلوب را در کشورهای جهان سوم پدید می آورند و سلطه فرهنگی بر آنها را تثبیت می کنند. غول های خبری، با در اختیار داشتن سرمایه های هنگفت، تجهیزات پیشرفته مخابراتی، ارتباط های ماهواره ای، کامپیوترهای مدرن و خبرنگاران زبده در پوشش حمایت های سیاسی و اقتصادی نظام سرمایه داری و کمک های سازمان های جاسوسی بر جریان اطلاعات و اخبار، بخصوص در کشورهای در حال توسعه سلطه کامل دارند. 2⃣امپریالیسم رسانه ای 🔹امپریالیسم فرهنگی، مولود انحصار ارتباطی و #امپریالیسم_رسانه_ای است. امپریالیسم فرهنگی اعم از «امپریالیسم رسانه‌ای» است، اما به دلیل قدرت و سلطه #رسانه‌ها و حجم بالای انتقال فرهنگی رسانه ها به ویژه رسانه های مدرن، برخی از نویسندگان چون گیدنز، امپریالیسم فرهنگی را در چارچوب تبیین رسانه ای آن ارائه می کنند. به اعتقاد برخی نظریه پردازان ارتباطات، امروزه جهان در دست کسی است که رسانه‌ ها را در اختیار دارد. به باور گردانندگان اصلی صنعت رسانه ها، چند مؤسسه بزرگ نه تنها رسانه های مهم همگانی آمریکا، بلکه جهان را به کنترل خود در خواهند آورد. فناوری های نوین و اقتصاد #آمریکا نوع تازه ای از #سلطه و اقتدار مرکزی را که همان سلطه شرکت ها و مؤسسه های بزرگ ملی و چند ملیتی است، بر اطلاعات پدید آورده است. این شرکت های بزرگ می توانند دستور کار ملی تعیین کنند. آنها جزئی از شبکه بین المللی اقتصاد جهان محسوب می شوند. #ادامه_دارد... @amniatemeli