▫️#مرثیه_خوانی ▫️امام حسین علیه السلام در #بستر_بیماری روزی رسول خدا "صلی الله علیه و آله" همراه جمعی از یاران خود به #عیادت امام حسن و حسین علیه السلام آمدند که #بیمار شده بودند. رسول خدا "ص" به علی علیه السلام فرمود: «خوب است برای #شفای فرزندانت #نذر کنی.» این پیشنهاد با استقبال خاندان علی علیه السلام روبه رو شد. حضرت علی و فاطمه "ع" و فضّه خادمه نذر کردند که اگر آن دو بزرگوار از بیماری شفا یابند، سه روز، #روزه بگیرند. سپس آن، دو بزرگوار شفا یافتند. روزی که روزه گرفته بودند، در خانۀ ایشان طعام مناسبی یافت نشد. به دلیل همین، علی علیه السلام، سه صاع جو قرض کرد، حضرت فاطمه سلام الله علیها جوها را آرد کرد و از آن آرد، پنج قرص نان برای خود، حضرت علی علیه السلام، بچه ها و فضه پخت. هنگام #افطار، همگی خواستند افطار کنند که در این هنگام، #سائلی بر در خانه آمد و گفت: «درود بر شما ای خاندان محمد! من #مسکینی از مسکینان مسلمانانم. غذایی به من بدهید. خدای تعالی از غذاهای بهشتی به شما ارزانی بدارد.» آن پنج تن، شخص مسکین را بر خود مقدم داشتند و نان خودشان را به او دادند و آن شب را با آب، افطار کردند. روز بعد نیز روزه گرفتند. چون هنگام افطار شد، مانند روز گذشته، غذا حاضر کردند که افطار کنند. #یتیمی بر در خانه آمد. آنها آن یتیم را بر خود مقدم داشتند و غذای خود را به او دادند و به همین ترتیب، روز سوم هم، #اسیری آمد. آن پنج تن، دوباره مانند دو روز گذشته، غذای خود را به اسیر دادند. روز بعد، حضرت علی علیه السلام دست حسن و حسین را گرفت و نزد رسول خدا "ص" آورد. همین که چشم رسول خدا "ص" به آن دو افتاد، مشاهده کرد آن دو کودک از شدت #گرسنگی می لرزند. سپس فرمود: «چقدر این منظره و این حالتی که در شما دیدم بر من ناگوار است.» آن گاه پیامبر برخاست و همراه ایشان به خانه علی علیه السلام آمد و فاطمه سلام الله علیها را دید که در محراب به عبادت ایستاده و از گرسنگی لاغر شده و دیدگانش به کاسه سر فرو رفته است. مشاهده آن وضع، پیامبر را ناراحت کرد. در همین لحظه که عترت پیامبر "ص" از سخت ترین و زیباترین امتحان الهی سربلند بیرون آمده بودند، حضرت جبرئیل نازل شد و این آیات را برای آن حضرت تلاوت فرمود: یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْماً کَانَ شَرُّهُ مَسْتَطِیراً * وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ مِسْکِیناً وَیَتِیماً وَاَسِیراً * اِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللهِ لَا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلَا شُکُوراً ؛ «آنان به نذر خود وفا می کنند و از روزی که شرّ و عذابش گسترده است، می ترسند و غذای خود را با اینکه به آن علاقه و نیاز دارند به مسکین و یتیم و اسیر می دهند و می گویند ما شما را به خاطر خدا طعام می دهیم و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمی خواهیم.» جبرئیل بعد از تلاوت این آیات از سورۀ «انسان» به حضرت محمد "ص" گفت: «خُذْهَا یَا مُحَمَّدُ هَنَّاکَ اللهُ فِی اَهْلِ بَيْتِکَ؛ ای محمد! این آیات را تحویل بگیر و داشتن این خاندان ایثارگر و باعظمت بر تو مبارک باد. »  آموزش تخصصی اصول و فنون مداحی سخنوری و فن بیان فکور ٠٩١٩١٠۵٣٩٦٦ https://eitaa.com/amoozeshe_maddahi_fakoor