#سخنی_با_حافظان #اخلاص ✍ مهمترین رکن برای کارهای انسان، (نیت و هدف) اوست. در روایات اسلامی به مساله نیت اهمیت فوق العاده ای داده شده. اصلا برنامه اسلام این است که هرعملی را با رنگِ نیت و انگیزه آن میپذیرد، حدیث معروف پیامبر(ص) [ لا عمل إلا بنية] را که همه شنیده ایم، بیانگر همین حقیقت است. ✍وبعد از مساله نیت روی #اخلاص تکیه شده است که اگر آن باشد، عمل فوق العاده پرارزش و گرنه فاقد ارزش خواهد بود. ☝️اخلاص آن است که محرک انسان از هرگونه شائبه غیرالهی پاک باشد و در تمام برنامه ها تنها تقرب، رضایت و خشنودی پروردگار مدنظر باشد. ✍ عمل صالح تا آن حد در اسلام مورد اهمیت است که در حدیثی از پیامبر(ص) میخوانیم «مَن أخلَصَ لِلّهِ أربَعينَ صَباحا ظَهَرَت يَنابيعُ الحِكمَةِ مِن قَلبِهِ عَلى لِسانِهِ/ هر كس چهل روز خود را براى خدا خالص كند چشمه هاى حكمت از قلب وى بر زبانش جارى مى شود» ✅ هدف حافظ فقط باید خدا باشد و با استمداد از عنایت الهی وارد حفظ قرآن شود و هرگونه نیت غیرالهی را در این مسیر از خود دور کند. ✍ امام صادق (ع) در روایاتی حاملین قرآن را به سه دسته تقسیم فرموده اند: 1⃣- گروهی قرآن را تلاوت میکنند و آن را وسیله امرار معاش و تقرب به ملوکان و تفاخر به مردم قرار میدهند. 2⃣- عده ای دیگر فقط حروف آن را گرفته و حدودش را ضایع ساخته اند، خداوند امثال ایشان را زیاد نکند. 3⃣- عده ای دیگر با دستورات شفابخش آن، بیماری های فکری و قلبی خود را درمان میکنند. ✍ بنابراین در امر حفظ قرآن، نیت و قصد باید الهی باشد و رسیدن به کمال و قرب و نزدیکی به سوی خدا و کسب رضایت او باشد. چنانچه هر کاری با نام خدا و یاد او و قربة الی الله باشد، عنایت الهی هم شامل خواهد شد. @amozesh_hefzequranekarim ══💝══════ ✾ ✾ ✾

✍نقل شده هنگامی که حضرت موسی علیه السلام بر حضرت شعیب وارد شد، شعیب در کنار سفره غذا نشسته بود و غذایى میخورد، وقتی که نگاه به موسى (آن جوان غریب و ناشناس) افتاد، گفت: بنشین از این غذا بخور حضرت موسى گفت: اعُوذُ بِالله؛ پناه میبرم به خدا. شعیب پرسید : چرا این جمله را گفتى، مگر گرسنه نیستى؟موسى: چرا گرسنه هستم، ولى از آن نگرانم که این غذا را مزد من در برابر کمکى که به دخترانات در آبکشی از چاه کردم قرار دهى، ولى ما از خاندانى هستیم که عمل آخرت را با هیچ چیزی از دنیا، گرچه پر از طلا باشد، عوض نمیکنیم. 👈 این هم درس #اخلاص بود اینکه موسی علیه السلام کار را برای خدا انجام داد و چشم داشت تشکر نداشت. حضرت شعیب علیه السلام گفت: نه، ما نیز چنین کارى نکردیم، بلکه عادت ما، احترام به مهمان است. 👈اینجا شعیب هم سفره را برای خدا پهن کرد. این هم برای همه درس است که برای خدا مهمانی بدهیم نه از روی چشم و همچشمی (که متاسفانه فقط خودمان را خسته میکنیم برای عده ای که بخورند وبریزند وبروند وقتی برای خدا کار نکنیم معنایش را بشکافیم این میشود)👉 🌷حضرت موسی علیه السلام کنار سفره نشست و غذا خورد. https://eitaa.com/amozesh_hefzequranekarim