چه ماهرانه از این چشمه جستی و رفتی درون آب زدی پا و دستی و رفتی چه قول‌ها که ندادی، هنوز یادم هست ولی به قول خودت دل نبستی و رفتی بلیط ویژه گرفتم برای مقصد عشق تو در قطار هوس‌ها نشستی و رفتی کمانِ عشوه گرفتیّ و قلوه‌سنگ جفا زدی سرِ دل ما را شکستی و رفتی تو مرغ شاد رها بودی و به قول خودت: از این خرابه‌ی افسرده رستی و رفتی تو روی واقعی‌ات را به من نشان دادی قشنگ تا که ببینم که هستی و رفتی چه مهربان شده بودی در آن دَم آخر! زدی به سینه‌ی من پشت دستی و رفتی هنوز پای در از ضرب عشق می‌لرزد چه عاشقانه درِ خانه بستی و رفتی درون صندوقِ قلبم هزار سرّ مگو تو باز کردی و دیدیّ و بستی و رفتی... #شبیر_محمدی