اعتراف به کوتاهی در پیشگاه الهی 1- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِي خَلَفٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى ع قَالَ قَالَ لِبَعْضِ وُلْدِهِ: يَا بُنَيَّ عَلَيْكَ بِالْجِدِّ لَا تُخْرِجَنَّ نَفْسَكَ مِنَ حَدِّ التَّقْصِيرِ فِي عِبَادَةِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ طَاعَتِهِ فَإِنَّ اللهَ لَا يُعْبَدُ حَقَّ عِبَادَتِهِ. (امام کاظم علیه السلام به برخی از فرزندانش فرمود: دلبندم! همواره در بندگی خدا بکوش و هرگز خود را از مرز کوتاهی در اطاعت از خدای بزرگ، بیرون مپندار؛ چرا که قطعا کسی نمی‌تواند خدا را چنان‌که‌شاید بپرستد.) 2- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللهِ عَنْ بَعْضِ الْعِرَاقِيِّينَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُثَنَّى الْحَضْرَمِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ زَيْدٍ عَنْ جَابِرٍ قَالَ قَالَ لِي أَبُو جَعْفَرٍ ع: يَا جَابِرُ لَا أَخْرَجَكَ اللهُ مِنَ النَّقْصِ وَ لَا التَّقْصِيرِ. (امام باقر علیه السلام در مقام دعا برای جابر فرمود: ای جابر! خدا به تو این توفیق را عنایت کند که همواره کوتاهی‌های خودت را ببینی؛ یعنی همواره عباداتت را در پیشگاه خدای متعال، ناقص بیابی و خودت را مقصر ببینی.) 3- عَنْهُ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع يَقُولُ: إِنَّ رَجُلًا فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ عَبَدَ اللهَ أَرْبَعِينَ سَنَةً ثُمَّ قَرَّبَ قُرْبَاناً فَلَمْ يُقْبَلْ مِنْهُ فَقَالَ لِنَفْسِهِ: مَا أُتِيتُ إِلَّا مِنْكِ وَ مَا الذَّنْبُ إِلَّا لَكِ قَالَ: فَأَوْحَى اللهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِلَيْهِ ذَمُّكَ لِنَفْسِكَ أَفْضَلُ مِنْ عِبَادَتِكَ أَرْبَعِينَ سَنَةً. (امام رضا علیه السلام: همانا مردی از بنی اسرائیل، پس از آنکه 40 سال خدا را پرستید، قربانیی به پیشگاه خدا تقدیم کرد، اما از او پذیرفته نشد. پس به خویش خطاب و عتاب کرد و گفت: «هیچ شر و بدی به من نرسیده جز از جانب تو و گناهی جز بر تو نیست». پس خدای خیررسان و بزرگوار به او چنین وحی کرد: «اینکه خودت را ملامت کردی، بهتر از عبادت 40ساله‌ات است».) 4- أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ عِيسَى بْنِ أَيُّوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ يُونُسَ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ ع قَالَ قَالَ: أَكْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ «اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْنِي مِنَ الْمُعَارِينَ وَ لَا تُخْرِجْنِي مِنَ التَّقْصِيرِ» قَالَ قُلْتُ: أَمَّا الْمُعَارُونَ فَقَدْ عَرَفْتُ أَنَّ الرَّجُلَ يُعَارُ الدِّينَ ثُمَّ يَخْرُجُ مِنْهُ؛ فَمَا مَعْنَى لَا تُخْرِجْنِي مِنَ التَّقْصِيرِ؟ فَقَالَ: كُلُّ عَمَلٍ تُرِيدُ بِهِ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَكُنْ فِيهِ مُقَصِّراً عِنْدَ نَفْسِكَ فَإِنَّ النَّاسَ كُلَّهُمْ فِي أَعْمَالِهِمْ فِيمَا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ اللهِ مُقَصِّرُونَ إِلَّا مَنْ عَصَمَهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ. (امام کاظم علیه السلام به فضل بن یونس فرمود: فراوان چنین دعا کن: «بار الها! مرا از عاریه‌داران قرار مده! و مرا از خودکوتاه‌انگاری خارج مکن!» فضل به آن حضرت عرضه داشت: عاریه‌گیران را می‌شناسم و می‌دانم گاهی به کسی #دینی به‌عاریه داده می‌شود، اما پس از مدتی از آن بیرون می‌رود. اما معنای دعای دوم چیست؟ امام به او فرمود: مراد این است که هنگام انجام هر کاری برای خدا، توجه کن که در انجام آن کار مقصّری و آن را به نحو شایسته‌ای انجام نداده‌ای؛ زیرا هیچ کسی نمی‌تواند مناسبِ شایستگی و عظمت خدا کاری کند، جز کسانی که خدای بزرگ آنها را از نقص و کوتاهی در رفتارشان حفظ فرماید.) 🌺 خویش را بیرون ز نقصان جا مکن «عیب را در این و آن پیدا مکن» —— 📚 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 72-73 بَابُ الِاعْتِرَافِ بِالتَّقْصِيرِ #حدیث #اخلاق_با_خدا #تقصیر #ادب_بندگی #ترجمه_حدیث https://eitaa.com/anbaz60/1470