واسه اونی که دوستش داری وقت بذار...
نذار به نبودنت عادت کنه
نذار روزها و ساعت هایِ زیادی رو بدونِ شنیدنِ صدات سَر کنه...
امـروز نمیفهمی اما
یه روز میرسه که دلت هوایِ بودنشُ میکنه و دیگه جایی واسه بودنت تو لحظه هاش نیست
دیگه دلش برایِ حضورت پـر نمیکشه
دیگه یاد میگیره
چطور از دور دوستت داشته باشه
حقیقتش
بـود و نبــودت واسش فرقی نداره دیگه !
هر چقدر هم که بقیه باشن،
واسش وقت بذار...
امروز یه جا میخوندم که یه نوع افسردگی
هست به اسم «دیس تایمیا» یا افسردگی
با عملکرد بالا..
اینجوریه که شما سرکار میری، دوستاتو
میبینی، درس میخونی، در مراسم ها شرکت
میکنی ولی بطن زندگیتون پر از احساس
سنگینی، خستگی و ناامیدی
از آینده ست...
