پاپ، کبوتر صلح در انبار باروت #بازنشر|| زهرا محسنی‌فر @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 ⭕️کلیسا، نماد دینِ جدا از سیاست است و برای انسان منقطع از وحی، هویتی تزئینی دارد. #پاپ‌، پیرمرد محترم سفیدپوش عرقچین‌به‌سر، در مقابل خدایگان زر و زور و تزویر، شیر بی‌دندان و یال و کوپالی است که بیشتر به درد تشریفات می‌خورد تا تغییرات. ناقوس کلیسا برای فطرت انسان مدرن غافل، صرفا نماد عدم قهر با خداست، نه عامل بیدارکننده و محرک توده‌ها. 🔹مدیریت دنیای سکولار در هزاره‌ی سوم بر مبنای ایدئولوژی یهود می‌چرخد و مسیحیت بر این اساس دو شقه می‌شود؛ یا نوکر یهود است و با شناسنامه‌ی او اجازه‌ی حاکمیت دارد (صهیونیسم مسیحی) و یا بر طریق رهبانیت خنثی در سیاست، حاکمیتش بر واتیکان خلاصه می‌شود. سیاستمداران دنیا در کشورهای مسیحی اغلب بر گونه‌ی اول‌اند و مردم عادی بر طریقت دوم. 🔹هرکجا لازم باشد، پاپ برای حفظ موجودیت واتیکان مجبور است مأمور اجرای سیاست‌های ابرقدرتها باشد و اینگونه جایگاه او تا تبدیل شدن به عروسک خیمه شب‌بازی تنزل پیدا می‌کند. نگاه ما به مسیحیت یک نگاه رحمانی و مواجهه‌ی ما با آنها در چارچوب معارف قرآنی است. «ای اهل کتاب! بیایید بر مشترکات الهی خود تکیه کرده و چیزی را با خدا شریک نگیریم و تا خدا هست، برخی از ما بعضی دیگر را ارباب خود قرار ندهد». 🔹پاپ، برای کارتل‌های یهود کبریت بی‌خطر است، اما اگر کارفرمایانش اراده کنند، می‌تواند در جهان تشیع آتش تفرقه بیفکند. سفر می‌تواند منشأ تاریخ باشد، اما سفر کبوتر صلح به عراق جنگزده را نباید ساده‌انگارانه تحلیل کرد. 🔻نقش‌آفرینی قدرت‌ها در دنیای پساترامپ در حال بازآرایی است و خاورمیانه‌ی پساداعش مثل همیشه‌ی تاریخ، آبستن حوادث است. بهار در پیش است و جنتلمن‌هایی که سیاست‌های مصیبت‌بار خود را به جهان‌سوم دیکته می‌کنند، این بار برای عراق پیک شادی فرستاده‌اند. @rozaneebefarda

آب سرد فراموشی بر آتش انتقام آبسرد و تکرار طنز تلخ نطنز #بازنشر|| زهرا محسنی فر @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 تا وقتی از نگاه ما هر توافقی بهتر از عدم ‌توافق است، تروریسم هسته‌ای #نطنز هم مذاکرات برق‌آسای وین را از پریز نمی‌کشد. طنز تلخ روزگار این است که نتانیاهو هم دیگر می‌داند خرابکاری هسته‌ای، مذاکرات سازنده‌ را خراب نمی‌کند. وقتی انتقام‌ها‌ تلنبار شود، اتفاق‌های بد تکرار می‌شود. آنها می‌زنند و برخی در دولت خود را به آن راه می‌زنند؟! اینها مثل آب خوردن از کنار انتقام آبسرد گذشتند تا امروز خرابکاری‌های گاه‌و‌بیگاه، آب سردی باشد بر پیکره عزت ملی. قرار گرفتن در موضع پدافندی، اشرار عالم را بر ما مسلط می‌کند. نفوذ در گنبد آهنین مانع نفوذ در سایت هسته‌ای است. پاسخ نطنز را باید در دیمونا داد، نه وین. برای پاکسازی امنیتی ایران باید خانه‌ عنکبوت‌ را تکاند. برای قطع نفوذ مویرگی باید شاهرگ غده‌ سرطانی را زد؛ این زبانی است که غرب وحشی می‌فهمد.  ۸ سال است معیشت مردم گروگان سیاهچال مذاکره شده تا در «تله‌ تنش» نیفتیم. وقتی سانتریفیوژها هوا می‌روند، یک خوش‌غیرت یقه‌دیپلماتی باید بگوید «بالمره تمام مذاکرات تا اطلاع ثانوی پر»! عجله برای احیای برجام تا انتخابات ایران، کار شیطان بزرگ است و الا تا دیروز صبر استراتژیک بر بدعهدی‌های غرب سرلوحه‌ دیپلماسی ما بود. ساختمان کلنگی برجام را می‌خواهند بکوبند و از نو بسازند، آجر به آجر، گام به گام. تعهدات خود را که سفید امضا در وجه قاتل به ترامپ شرخر دادیم و رفت اما چک توافق هسته‌ای با دموکرات‌های خرنشان هم پاس‌شدنی نیست. تا سایه‌ گرگ‌و‌میش مذاکره از سر کشور دور نشود، کار ملت سلام و صلوات است. مردم را به توبه‌توبه انداخته‌اید تا شیطان بزرگ توبه کند؟ «سیاست قطعی» رهبری، اقتصاد را از قحطی نجات می‌دهد، نه خط‌خطی کاغذی بایدن. توقف غنی‌سازی در نطنز، امتیاز نقدی است که آمریکا پیش از توافق احتمالی وین گرفته است. رفع تحریم‌ها پیشکش، لکن طوری مذاکرات را ریل‌گذاری کنید که از نطنز فقط زمین سوخته به دولت بعدی نرسد. وقتی زیر سایه‌ امن توافق هسته‌ای سانتریفیوژها از بین می‌روند، گلابی برجام تحفه نطنز می‌شود.  عقل حکم می‌کند کار فردوسازی نطنز را به فردا نیندازیم. رو بازی کردن ما، غربی‌ها را پررو کرده است. فعالیت‌های زیرزمینی زیرساخت‌های هسته‌ای را حفظ می‌کند. چراغ دانشی را که احمدی‌روشن‌ها روشن کرده‌اند، با قطع برق خاموش نمی‌شود. شاهکار معماری هسته‌ای شهریاری‌ها با خرابکاری ویران نمی‌شود. افتخارآفرینی فخری‌زاده‌ها در خودکفایی، با انفجار از بین نمی‌رود. عزت ملی را آنها که خلوص دارند، غنی‌سازی کرده‌اند. دستاوردهای هسته‌ای بادآورده نیست. خون‌ها داده‌ایم و خون ‌دل‌ها خورده‌ایم. مادامی که شهادت ارث پدری آرمیتاهاست، صنعت اتمی نه یتیم می‌شود، نه عقیم. روزنامه وطن امروز/ ۲۴ فروردین ۱۴۰۰ @rozaneebefarda