eitaa logo
اندیشه ورزان بصیرت راز
296 دنبال‌کننده
11.3هزار عکس
6.9هزار ویدیو
60 فایل
فرهنگی خبری مؤسسه قرآن وعترت دارالقرآن بصیرت راز ارتباط با ادمین https://eitaa.com/zkanaani_basiratraz
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5983238031463679988.mp3
1.03M
🔸ترتیل صفحه ۴۸۲ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : بیات 🛑 فایل بدون ترجمه
قرآن ترجمه المیزان سوره 41 سوره مبارکه فصلت صفحه 482 ۞ إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ ۚ وَمَا تَخْرُجُ مِنْ ثَمَرَاتٍ مِنْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنْثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ ۚ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَائِي قَالُوا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِنْ شَهِيدٍ (47) علم قيامت فقط به خداوند برمى گردد و هيچ يک از ميوه ها از غلافشان بيرون نمى آيند و هيچ ماده اى باردار نمى شود و بارش را نمى نهد مگر با علم او و روزى که مشرکان را ندا مى کند که شريکان من کجايند؟ مى گويند: به تو اعلام مى داريم که هيچ کس از ما [بر شريک داشتن تو] شهادت نمى دهد. (47) وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَدْعُونَ مِنْ قَبْلُ ۖ وَظَنُّوا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِيصٍ (48) و آنچه را قبلاً معبود خود مى خواندند از نظرشان گم مى شود و يقين مى کنند که هيچ گريزگاهى براى آنان نيست. (48) لَا يَسْأَمُ الْإِنْسَانُ مِنْ دُعَاءِ الْخَيْرِ وَإِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَئُوسٌ قَنُوطٌ (49) انسان از طلب خير به دعا خسته نمى شود و اگر بدى به او برسد بسيار ناميد و افسرده مى گردد. (49) وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِنَّا مِنْ بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِنْ رُجِعْتُ إِلَىٰ رَبِّي إِنَّ لِي عِنْدَهُ لَلْحُسْنَىٰ ۚ فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ (50) و اگر بعد از گزندى که به او رسيده است رحمتى از خود به او بچشانيم، خواهد گفت: اين حقّ من است و گمان نمى کنم قيامت بر پا شود و به فرض اگر به سوى پروردگارم برگردانده شوم حتماً بهترين منزلت را نزد او خواهم داشت، پس به يقين کافران را از آنچه کرده اند باخبر مى کنيم و بى ترديد از عذابى شديد به آنان خواهيم چشانيد. (50) وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاءٍ عَرِيضٍ (51) و هرگاه به انسان نعمت بدهيم روى مى گرداند و تکبّر مىورزد و هرگاه بدى به او برسد دعايى پردامنه دارد. (51) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (52) بگو: به من خبر دهيد که اگر قرآن از نزد خدا باشد و شما به آن کفر ورزيده ايد چه کسى گمراه تر است از آن که در ستيزى دور [از حق] فرو رفته است؟ (52) سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (53) ما پيوسته آيات خود را در آفاق و در وجود خودشان به آنان ارائه مى دهيم تا برايشان روشن شود که خداوند حقّ است، آيا [آيات خدا را را انکار مى کنند و برايشان] کافى نيست که پروردگار تو بر هر چيزى شاهد است؟ (53) أَلَا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقَاءِ رَبِّهِمْ ۗ أَلَا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ (54) آگاه باش که آنان نسبت به لقاى پروردگارشان (معاد) در شکى عميق هستند، آگاه باش که او حتماً بر هر چيزى احاطه دارد. (54)
4_5985489831277364748.mp3
933.9K
🔸ترتیل صفحه ۴۸۳ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : بیات 🛑 فایل بدون ترجمه
🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۸۳🌷 پاسخ به دو سؤال: 1ـ در این آیه می خوانیم که قرآن به زبان عربی نازل شده است. آیا مخاطبان قرآن فقط عرب زبان ها هستند؟ اگر چنین نیست، چرا بر خواندن قرآن به عربی تأکید شده است؟ در پاسخ این سؤال باید به این نکته توجّه کنیم که پیامبر اسلام در سرزمین حجاز و در میان اعراب مبعوث شد و نخستین مخاطبانِ او، مردم عرب زبان بودند. از این رو کاملاً طبیعی بود که آن حضرت به زبان عربی صحبت کند و قرآن نیز به این زبان نازل شود؛ زیرا در غیر این صورت، هیچ یک از اطرافیان او، از محتوای دعوتش آگاه نمی شد و به او ایمان نمی آورد، و نخستین گام رسالت آن حضرت، با شکست مواجه می شد. ولی بی شک دعوت آن پیامبر الهی، دعوتی جهانی بوده و هست، و قرآن نیز کتابی برای هدایت همه‏ ی انسان هاست. از این رو آیات قرآن و آموزه های دین، به زبان های گوناگون ترجمه شده و خواهد شد تا همه‏ ی مردمِ جهان از آن مطّلع شوند. البته چون تک تک کلمات قرآن مستقیماً از سوی خدا نازل شده و سخن آفریدگار هستی است، قداست و احترام ویژه ای دارد و خواندن اصل آن که به زبان عربی است تأثیر خاصّی بر نورانیّت دل و جان انسان دارد؛ همچنین قرائت متن قرآن توسّط امّت اسلامی، باعث ماندگار شدن آن در طول قرن ها شده و خواهد شد. به هر حال لازم است تمام مسلمانان و دیگر مردم جهان، با استفاده از ترجمه های خوب قرآن، از محتوای آن آگاه شوند. 2ـ بر اساس این آیه، مأموریّت پیامبر اسلام ، دعوت ساکنان امّ القری (مکّه) و مردم اطراف آن است؛ در حالی که می دانیم گستره‏ی دعوت پیامبر، همه‏ ی مردم جهان بوده است. مفسّرانِ قرآن در بیان این ابهام نیز گفته اند که واژه ی «اُمّ» به معنای «اصل و اساس و پایه و آغاز» هر چیز است و بدین علت به مادر «اُمّ» گفته می شود که وجود انسان از او سرچشمه می گیرد. علت این که به سرزمین مکّه، ام القری گفته شده نیز این است که بر اساس روایات، زمانی که تمام کره‏ ی زمین در زیر آب قرار داشته، نخستین جایی که از زیر آب سر برآورده، سرزمین مکّه بوده، و پس از آن، سایر خشکی های زمین از آب بیرون آمده، و از این رو مکّه ام القری (آغاز و ابتدای شهرها و آبادی های زمین) نام گرفته است. به همین سبب، این آیه می فرماید که پیامبر وظیفه دارد در ابتدا مردم مکّه را که نخستین مخاطبانِ دعوت پیامبر و نزدیک ترین افراد به آن حضرت بودند دعوت کند، و پس از آنان، سایر افراد زمین را که در گرداگرد مکّه قرار داشتند، به دین اسلام فراخواند .
صفحه ۴۸۴ مصحف شریف انتهای سوره مبارکه شوری 🕊👇
4_5985382603123852939.mp3
899.1K
🔸ترتیل صفحه ۴۸۴ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : رست 🛑 فایل بدون ترجمه
قرآن ترجمه المیزان سوره 42 سوره مبارکه الشورى صفحه 484 فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا ۖ يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ ۚ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ (11) خالق آسمان ها و زمين است، براى شما از خودتان جفت هايى قرار داد و از دام ها نيز جفت هايى; شما را بدين وسيله تکثير مى کند، براى او مانندى نيست و او است شنوا و بينا. (11) لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (12) کليدهاى آسمان ها و زمين مختصّ او است، عطاى خود را براى هر که بخواهد وسعت مى دهد يا تنگ مى گرداند، همانا او به هر چيزى دانا است. (12) ۞ شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ ۚ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ ۚ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ (13) براى شما از دين چيزى را تشريع کرد که نوح را به آن توصيه نمود و نيز آنچه را به تو وحى کرديم و آنچه را که ابراهيم و موسى و عيسى را به آن توصيه نموديم که دين را برپا داريد و در آن متفرق نشويد; بر مشرکان گران است آنچه ايشان را به آن فرا مى خوانى، خدا هر که را بخواهد به سوى دين جلب مى کند و هر کس را [که] انابه کند به سوى آن هدايت مى نمايد. (13) وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِنْ بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ (14) و متفرق نشدند مگر بعد از آن که علم [به حق ]بر ايشان حاصل شد [و اين تفرقه] از روى تجاوزطلبى بود که در ميانشان وجود داشت و اگر نبود سخنى که از پروردگارت گذشته است [که] تا وقت معيّنى [مهلت دارند] ميان آنان حکم مى شد [و اهل باطل هلاک مى گشتند] و همانا کسانى که پس از آنان کتاب به آنها ميراث داده شد در مورد آن دچار شکّى سخت هستند. (14) فَلِذَٰلِكَ فَادْعُ ۖ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ ۖ وَقُلْ آمَنْتُ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتَابٍ ۖ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ ۖ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ (15) پس فقط به سوى اين [دين مشترک بين پيامبران ]دعوت کن و چنان که به تو امر شده است پايدارى نما و از هوس هاى آنان پيروى مکن و بگو: من به هر کتابى که خدا نازل کرده است ايمان دارم و به من امر شده است که ميان شما به عدالت رفتار کنم، خدا پروردگار ما و پروردگار شما است، اعمال ما براى ما و اعمال شما براى شما است، ميان ما و شما جدالى نيست، خداوند [در قيامت] ميان ما جمع مى کند و سير و حرکت فقط به سوى او است. (15) 🕊
صفحه ۴۸۵ مصحف شریف انتهای سوره مبارکه شوری
1_1650370941.mp3
862.2K
🔸ترتیل صفحه ۴۸۵ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند 🛑 فایل بدون ترجمه
صفحه ۴۸۷مصحف شریف انتهای سوره مبارکه شوری
4_6010076320023708998.mp3
946.2K
🔸ترتیل صفحه ۴۹۲ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : کرد 🛑 فایل بدون ترجمه
قرآن ترجمه المیزان سوره 43 سوره مبارکه الزخرف صفحه 492 وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ (34) و براى خانه هايشان درهاى متعدد و تخت هايى که بر آنها تکيه کنند [قرار مى داديم]. (34) وَزُخْرُفًا ۚ وَإِنْ كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَالْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ (35) و هرگونه زينتى [براى آنان فراهم مى کرديم ]و اين همه نيست مگر کالاى زندگى دنيا; و آخرت نزد پروردگارت مختصّ به تقواپيشگان است. (35) وَمَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ (36) و هر کس از ياد خداى رحمان اعراض کند، براى او شيطانى قرار مى دهيم که همدم او خواهد بود. (36) وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ (37) و همانا اين شيطان ها آنان را از راه منحرف مى کنند، در حالى که آنها مى پندارند که هدايت يافته اند. (37) حَتَّىٰ إِذَا جَاءَنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ (38) تا آن گاه که به پيشگاه ما مى آيد [به شيطان همدم خود] مى گويد: اى کاش ميان من و تو فاصله شرق و غرب بود که چه بد همدمى هستى! (38) وَلَنْ يَنْفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذْ ظَلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (39) و امروز [آرزوى دورى از شياطين] هرگز سودتان ندهد; زيرا چون ظلم کرده ايد [با شياطين ]در عذاب شريکيد. (39) أَفَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَنْ كَانَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (40) پس آيا تو مى توانى [حقّ را] به کَران بشنوانى يا کوران و کسانى را که در گمراهى نمايانى هستند هدايت کنى؟! (40) فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ (41) پس اگر تو را [از اين جهان] ببريم حتماً از آنان انتقام خواهيم گرفت. (41) أَوْ نُرِيَنَّكَ الَّذِي وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِمْ مُقْتَدِرُونَ (42) يا آنچه را بدان تهديدشان کرده ايم به تو نشان مى دهيم; زيرا ما بر [نابودى] آنان مقتدريم. (42) فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (43) پس به آنچه به تو وحى مى شود، تمسّک کن که بى شک تو بر راهى راست قرار دارى. (43) وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ (44) و به راستى اين وحى براى تو و قوم تو تذکارى است و به زودى از آن بازخواست مى شويد. (44) وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رُسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ آلِهَةً يُعْبَدُونَ (45) و از آن رسولان ما ـ که پيش از تو فرستاديم ـ بپرس که آيا غير از خداى رحمان معبودهايى قرار داده ايم که پرستش شوند؟ (45) وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (46) و همانا موسى را با معجزات خود به سوى فرعون و اشراف قوم او فرستاديم پس گفت: به يقين من فرستاده خداوندگار جهانيانم. (46) فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِآيَاتِنَا إِذَا هُمْ مِنْهَا يَضْحَكُونَ (47) پس آن گاه که با معجزات ما نزدشان آمد، همان دم به آن [معجزات] خنديدند. (47)