📌تبعات غیبت از صحنه‌ی رهبریِ حسین زمان 📖وقتی در صحنه نیستی، وقتی از صحنه‌ی حق و باطلِ زمان خویش غایبی، هر کجا که خواهی باش! وقتی در صحنه‌ی حق و باطل نیستی، وقتی که شاهدِ عصر خودت و شهیدِ حق و باطلِ جامعه‌ات نیستی، هر کجا که می‌خواهی باش، چه به نماز ایستاده باشی، چه به شراب نشسته باشی! هر دو یکی است. شهادت، «حضور در صحنه‌ی حقّ و باطلِ هميشه‌ی تاريخ» است؛ و غیبت؟ آن‌هایی که حسین را تنها گذاشتند و از حضور و شرکت و شهادت، غایب شدند؛ این‌ها همه با هم برابرند. هر سه، یکی‌اند: چه آن‌هایی که حسین را تنها گذاشتند تا ابزار دست یزید باشند و مزدور او؛ و چه آن‌هایی که در هوای بهشت، به کنج خلوت، عبادت گزیدند و با فراغت و امنیت، حسین را تنها گذاشتند و از درد سر حق و باطل کنار کشیدند و در گوشه‌ی محراب‌ها و زاویه‌ی خانه‌ها به عبادت خدا پرداختند؛ و چه آن‌هایی که مرعوب زور شدند و خاموش ماندند؛ زیرا در آنجا که حسین حضور دارد (و در هر قرنی و عصری، حسین حضور دارد)؛ هر کس که در صحنه‌ی او نیست، هر کجا که هست، یکی است؛ مؤمن و کافر، جانی و زاهد، یکی است. این است معنی این #اصل_تشیع که قبول هر عملی، یعنی ارزش هر عملی، به #امامت و به #رهبری و به #ولایت بستگی دارد؛ اگر او نباشد، همه‌چیز بی‌معنی‌است و می‌بینیم که هست. 📖 منبع: "حسین(ع) وارث آدم"، مرحوم دکتر علی شریعتی، ص ۲۱۶ #عصراندیشه ➖➖➖➖➖➖➖ 📖 مطالب بیشتر 👇 📡 @andisheyazd