✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«هواپرستى» انسان را به چه سرانجامى مى رساند؟ 🔹#هواپرستى سرچشمه #غفلت از خدا و خلق خدا است؛ #هواپرستى عامل بیگانگى از همه اصول اخلاقى است، و بالاخره هواپرستى، انسان را در خویشتن فرو مى برد، و از همه حقایق جهان دور مى سازد. یک #انسان_هواپرست جز به اشباع شهوات خویش نمى اندیشد، #آگاهى، #گذشت، #ایثار، #فداکارى و #معنویت براى او مفهومى ندارد. رابطه این دو با هم در آیات #قرآن به خوبى بازگو شده است؛ آنجا که در آيه ۲۸ سوره کهف مى فرمايد: 🔹«وَ لا تَعْدُ عَیْناکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا» (هرگز چشم هاى خود را از این #گروه_باایمان، اما ظاهراً فقیر، برمگیر؛ و به خاطر #زینتهاى_دنیا به این #مستکبران از خدا بى خبر، دیده میفکن). «وَ لاتُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنا». (و از آنها که #قلبشان را از یاد خود #غافل ساختیم اطاعت مکن). «وَ اتَّبَعَ هَواهُ» (از آنها که پیروى #هواى_نفس کردند). «وَ کانَ أَمْرُهُ فُرُطاً». (همانها که همه کارهایشان #افراطى است و خارج از رویه و توأم با #اسرافکارى). در اینجا نخست، #غفلت از خدا مطرح است و به دنبال آن پیروى از #هوا، و جالب این که: نتیجه آن #افراط_کارى هم به طور مطلق ذکر شده است. 🔹چرا #هواپرست، همیشه گرفتار #افراط است؛ شاید یک دلیلش این باشد که: #طبع_آدمى در لذت هاى مادى همیشه رو به افزون طلبى مى رود، کسى که دیروز از فلان مقدار مواد مخدر نشئه مى شد، امروز با آن مقدار نشئه نمى شود، و باید تدریجاً بر مقدار آن بیفزاید. کسى که دیروز، یک قصر مجهز چند هزار مترى او را سیر مى کرد، امروز براى او یک امر عادى است، و به همین ترتیب، در همه شاخه هاى هوا و #هوس، دائما رو به #افراط گام برمى دارند، تا خود را #هلاک و نابود کنند. 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج ۱۲، ص ۴۶۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #نفس #هوای_نفس