یادداشت فقه اقتصادی، 28 مهرماه 1404 وام مهربانی یا جاده صاف‌کن نزول خورها!!! این روزها آگهی زیاد می‌بینیم که وام مهربانی 300 میلیونی بدون کارمزد یا حداکثر 4 درصد اما یه شرط داره: کار کردنِ حساب اگه بانک قرض دادنِ خودش رو مشروط کرده به کار کردن حساب قرض الحسنه مشتری، این همون قرضِ به شرطِ قرض و ربای حکمی است. و با اینکه بگیم بانک، خودش رو ملزم به دادن وام نمیکنه یا مشتری نیتش این نباشه که قرض بده تا بعدا قرض بگیره، ماهیت مسئله عوض نمیشه و این شرط و لو به صورت ارتکازی وجود داره. از این اشکال مهم هم که بگذریم، واقعیت این هست که این مسئله بیشتر کار نزول خورها رو قانونی کرده تا اینکه بتونه مشکل قشر ضعیف رو حل کنه نزول خورهای حرفه‌ای حسابشون کار می کنه و بعد آگهی می کنن که وام 300 میلیونی مهربانی داریم. وقتی مشتری مراجعه می کنه می گن ما امتیاز این وام رو 130 میلیون می فروشیم. برای خودشون هم دفتر و دستک دارن و یک کار به ظاهر قانونی رو دارن انجام میدن. اما مسئله اینه که یک سیاستی رو گذاشتیم خواستیم مشکلات مردم حل بشه اما همین سیاست کارِ نزول خورها رو راحت کرده و دریافت تسهیلات ارزان قیمت برای قشر ضعیف همچنان مشکل!! البته شکی نیست که هر سیاستی ممکنه فوائدی هم داشته باشه، اما باید دید آیا هزینه‌اش زیادتره یا فوائدش #ربا#دلار_زدایی#بانک_اسلامی#اقتصاد_مقاومتی#تنزیل_دین#اصلاح_نظام_بانکی# https://eitaa.com/EghtesadIran1403