عباس اما با این که می‌توانست با چتر نجات خود را نجات دهد اما با صرف نظر کردن از خروج اضطراری، بيرون نمي پرد و هواپيماي نيمه سوخته را به مكاني در نزديكي هتل محل اجلاس مي كوبد عمليات به نتيجه رسيد. با ناامن شدن بغداد، اجلاس سران عدم تعهد نيز به #دهلي_نو منتقل شد. این عملیات شهادت طلبانه تحت عنوان #عملیات_بغداد نام گرفت. از پیکر وی، بیست سال بعد در سال ۱۳۸۱ تکه‌ای از استخوان پا به ایران بازگشت که در ۱۰ مرداد ۱۳۸۱ خانواده وی آن‌را در شیراز به خاک سپردند. تصویری از حضور فرمانده کل قوا بر سر مزار سرلشکر خلبان شهید #عباس_دوران در اردیبهشت ماه هشتاد و هفت در شیراز از آن شهید وصیت نامه کتبی به دست نیامده ولی بارها پدرشان را مورد خطاب قرار داده و گفتند: "اگر روزی به درجه شهادت نائل شدم، پدرم قیّم پسرم خواهد بود و با همان روحیه زهد و تقوایی که در شما سراغ دارم، فرزندم را همچنان که در تعلیم و تربیت من زحمت کشیدید، تربیت نمایید و از او #عباس_دوران دیگری بسازید"... شهید سرلشگر خلبان عباس دوران: "اگر هواپیما بال نداشته باشد خودم بال درآورده و بر سر دشمن فرود می آیم اما هرگز تن به اسارت نخواهم داد." رهبر معظم انقلاب: اگر ماجرا شهید دوران را کسی در کتابها مےخواند، احتمال میداد که افسانه باشد، اما ما با چشم او را دیدیم. نام برخی از کتابهایی که در مورد شهید عباس دوران نگاشته شده است: کتاب "خاطرات عباس دوران" کتاب"پلاکهای اسمانی" کتاب"بمبی در کابین" کتاب "اسمان4" کتاب "شکوه دوران"