🔴ثمرهٔ ملکات دوران جوانی
✍ رسول خدا (ص) میفرماید: «الْمُسْلِمُ إِذَا ضَعُفَ مِنَ الْكِبَرِ يَأْمُرُ اللَّهُ الْمَلَكَ أَنْ يَكْتُبَ لَهُ فِي حَالِهِ تِلْكَ». وقتی مُسلِمی ضعیف شد به جهت پیری، خداوند تبارک و تعالی امر میکند مَلکی را که بنویسد برای او در این حال پیری او «مَا كانَ يَعْمَلُ وَهُوَ شَابٌ نَشِيطٌ مُجْتَمِعٌ» اعمال جوانی او را که خیلی سرحال و سرکیف بود، نشیط و مجتمع بود. این یک بحث بسیار عالی است. یعنی اگر کسی در جوانی حرکتی را شروع کند و انجام دهد، حقیقت او با این عمل عجین میشود و اگر در پیری توان انجام آن را از دست بدهد، میخواهد آن را انجام دهد، ولی نمیتواند -البته قبلاً انجام میداد- عیناً همان عمل برای او نوشته میشود. و حتی اگر هزار سال عمر کند، برای او عمل این هزار سال نوشته میشود.
پس اگر انسان عملی را شروع کرد و در جوانی این عمل در وجود او تثبیت و ملکه شد، بعد از جوانی این عمل دیگر تمامشدنی نیست. اما برعکس اگر کسی در جوانی آن عمل را انجام نداد و یا گاهگاهی بود و در پیری خواست این کار را بکند، در عمل به آن افتانوخیزان میشود.
👤 #استاد_محمدرضا_عابدینی
📚 از کتاب #تا_ابد_زندگی | ج 1
📖 صفحات 106 و1