9.75M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#ماه_محرم
📽بررسی قضیه #تشنگی در #کربلا !!!!
👈در کلیپ فوق از موضوعات ذیل بحث کرده ایم :
▫️بستن آب بر روی کاروان حسینی توسط لشگر یزید
▫️حفر چاه توسط امام حسین علیه السلام و رسیدن به آب
▫️ماموریت حضرت عباس و علی اکبر برای رسیدن به آب
▫️غسل کردن و شستشوی اصحاب امام حسین در شب عاشوراء
▫️با لب تشنه شهید شدن امام حسین و یاران با وفایش
💥ببینید و انتشار دهید
🚩کانال حرم
💔روضه ای از روضه های کربلا💔
در نقلی آمده است که #حضرت_ام_کلثوم وارد خیمه #حضرت_رباب شد تا قنداقه #حضرت_علی_اصغر را برای #امام_حسین بیاورد . جناب ام کلثوم ، حضرت علی اصغر را در دامن مادرشان دیدند که بی رمق دست و پا می زدند .💔 حضرت قنداقه را برداشتند و نزد امام آوردند و فرمودند : ای برادرم ، این طفل را بگیر که از شدت #تشنگی نزدیک است که به #شهادت برسد زیرا این طفل ، سه روز است که تشنه است و قطره آبی هم نچشیده است .
منبع : بحر المصائب ، جلد ۴ ، صفحه ۳۴۱
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
استاد محمد حسین یوسفی40406418153567.mp3
زمان:
حجم:
7.26M
«بترس از روزی که ولی خدا تو را نفرین کند»
#ولی_خدا #باور #ایمان #امام_زمان #دعا #دعا_فرج #محمد_علی_فشندی #جمکران #تشنگی #حسن_مصلح_جمکرانی #حضرت_خضر #نماز_تحیت #نماز_امام_زمان #بدعت #توسل #حاجت #شیعیان #ولی_خدا
🛑 #تشنه ماند تا ما #شیعیان در قیامت تشنه نباشم .
🌸در روز #عاشورا ، #حضرت_سکینه سلام الله علیها نزد امام حسین علیه السلام آمد و عرض کرد
🔰ای پدر #تشنگی دارد مرا #میکُشد !
امام حسین فرمود: دخترم سکینه! تو خوب میدانی که در خیمهها آبی نمانده است! در این هنگام #حضرت_سکینه سلام الله علیها دست پدر را گرفت و آن حضرت را به پشت خیمهها بُرد و فرمود: پدرجان! شما میتوانید پایتان را به زمین بزنید و #آب را از زمین بیرون بیاورید (پس این کارا بکنید)
#سیدالشهدا علیه السلام در همانجا، پای مبارکشان را به زمین زدند و چشمهای گوارا جاری شد. سپس فرمودند: ایدخترم! بنوش حضرت سکینه تا که آمدند از آن آب بنوشند، ناگهان دیدند که #اشک های سیدالشهداء علیهالسلام بر گونه مبارکش جاری شدهاست! آن نازدانه به پیش آمد و عرضه داشت: پدرجان! چرا گریه میکنید؟ حضرت فرمودند: دخترم! اگر میخواهی بنوشی از این آب، بنوش ؛ امّا بدان که اگر بنوشی، روز #قیامت شیعیان ما #تشنه خواهند شد! (فلذا آن حضرت از آن آب ننوشید)😭
📚 عرفانُ کربلاء قُدس الأقداس، ص۲۹۵