✧✿﷽✿✧┅✧⊹┅┄┄ ◼️▪️پژوهشی در باب 🔍 #تفکر_عثمانی در واقعه کربلا قسمت • دوم ✔️ ↪️در قسمت قبل اشاره شد که دشمنانِ تشیع، عامل واقعه کربلا و شهادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را شیعیان معرفی می‌کنند تا دامان خود و سرانشان را از این جنایت بی نظیر پاک کنند و شیعیان را بدنام کنند. ❌ اما چنین اتهامی بِشیعیان سابقه‌ای بس طولانی دارد، البته با بیان دیگر. نمونهٔ بارزِ آن در جنگ صفین است که معاویه لعین و عمروعاص علیهم لعنة الله، گناهِ شهادت عمار را که حضرت رسول‌خدا صلی الله علیه و آله درباره او فرمودند: «او را گروه متجاوز و ظالم خواهد کُشت» به ساحتِ حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام نسبت دادند و خود و شامیان را از این اتهام بزرگ تبرئه کردند، که البته پاسخ حکیمانهٔ حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام که فرمودند : «اگر چنین باشد پس حضرت رسول خدا صلی الله علیه واله نیز عمویش حمزه علیه السلام را به کشتن داد» دهان آنان را بست. 📜وقعة الصفین ص ۳۴۳ ❗ابوجعفر منصورعباسی نیز در سخنی شهادت امام اول شیعیان را به گردنِ شیعیان انداخت و گفت: «قد و ثبت علیه شیعته و انصاره و ثقاته فقتلوه.» یعنی شیعیان و یاران و افرادِ مورد اطمینانِ (حضرت امیرالمومنبن علی بن ابی طالب علیه السلام) بر علیه او شوریدند و آن حضرت علیه السلام را بشهادت رساندند. 📚 تاریخ طبری ۶/۳۳۴ 📢 اما معلوم نیست خوارجی که حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام را کافر و خارج از دایرهٔ ایمان می‌دانستند، چگونه شیعیان و پیروان و یاران او بودند! کدام شیعه و‌ یار و پیروی با امام‌ معصوم علیه السلام خود می‌جنگد؟ 📝 در منابع تاریخی، گزارش‌های فراوانی را می‌یابیم که نشان می‌دهد یک حرکت تبلیغاتی عظیمی از همان روزهای پس از واقعه کربلا بر ضد شیعیان کوفه براه افتاده و از زبان افراد متعدد و بدون تمایز نیروها، پایگاه تشیع و در رأس آنان دعوت کنندگان اصلی از حضرت سیدالشهدا حسین بن علی علیه السلام را مجرم ردیف اول معرفی کرده‌اند. بجز امویان نخستین کسی که تهمت مزبور را متوجه تمام دعوت کنندگان کوفی کرد، «عبدالله بن زبیر لعین» بود که از دعوت‌کنندگان به اشرار کوفه یاد نمود و آنان را بقیام بر ضد امام حسین علیه السلام و کُشندگان او و اصحابش معرفی نمود. این در حالی است که اولا خودِ ابن‌زبیر لعین به امام علیه السلام پیشنهاد پذیرش دعوت کوفیان و رفتن بِعراق را داد تا حجاز بدست او بیافتد؛ ثانیاً ابن‌زبیر لعین که کینه‌توزی او نسبت به اهل‌بیت علیهم‌السلام و شیعیان آشکار است و از اظهار علنی آن هم إبایی نداشته است، چنین اتهامی از سوی او دور از ذهن و غیر منتظره نیست؛ ثالثاً کسی چنین چیزی را می‌گوید که اکثر معارضان کربلا اعم از اشراف کوفه و کسانی که خود آنان را اشرار کوفه نامیده بخدمت گرفت و در سپاه برادرش مصعب، حرکت مختار و شیعیان کوفه را شکست داد و شیعیان را قتل عام کرد! به تعبیر محققین، میان ابن‌زبیر لعین و امویان هیچ تفاوتی نبود، جز اینکه ابن‌زبیر لعین دستورهای خود را به دژخیمانش برای کشتار مردان و زنان و نابود کردن شیعیان از گوشهٔ کعبه صادر می‌کرد و امویان اوامر خویش را به جلادانشان برای قتل و جور و ستم از سر سفره شراب و مجالس قمار و از کنار زنان خنیاگر و رقاصه صادر می‌کردند. 📜جنبش های شیعی در تاریخ اسلام، ص ۵۸۵ ابن‌زبیر لعین کسی‌ست که برای قدرت طلبیِ خود به صراحت بیان می‌کرد: اگر تُرک و دیلم (کفار آن زمان) و یا شیطان هم او را در مبارزه با امویان یاری کنند، مشایعات و همراهی آنان را خواهد پذیرفت. 📚 شرح نهج البلاغه ۵/۱۳۱ ⚫️ظهور - ان شاء الله - خیلی نزدیک است⚫️ الهی ‌بِحَقِ ‌السّیدة‌ زِینَب ْ‌سَلٰام ُ‌اَللّهْ‌ عَلَیْها َّ‌عَجّل‌ لِوَلیکَ‌ الغَریبِ‌ المَظلومِ الوَحید الطرید الشرید الفَرَج🤲🏻 ‼️تبــــــــــری واجــــــب است‼️ ید الله فـــــوق ایدیهم #علـــــی یــــــد الله است.. بمیرد دشمن حیــــــدر #علــــــی ولــــــی الله است..

✧✿﷽✿✧┅✧⊹┅┄┄ ◼️▪️پژوهشی در باب 🔍 #تفکر_عثمانی در واقعه کربلا قسمت • پانزدهم ✔️ 🚫 دستور جعل حدیث و فضیلت سازی، توسط معاویه ملعون. از دیگر فعالیت‌های معاویه لعین برای ترویج و نهادینه کردن مذهب عثمانی در تمام نقاط جهان اسلام و از جمله کوفه، تبلیغات وسیع و گسترده او بود. بدیهی است که معاویه پس از تسلط بر خلافت، درصدد گسترش و توسعه افکار و اندیشه های سیاسی و مذهبی خواهد بود که پایه‌های حکومت او را محکم کند و هر اندیشه‌ای را که مخالف با اهداف و امیال و در یک کلام در تضاد با حاکمیت او باشد از میان بردارد و با آن مبارزه نماید. بنابراین باید در دو جبهه مبارزه کند: «پاک سازی محیط از نیروهای معارض او و جلوگیری از انتشار اخبار و روایات مربوط به اهل بیت علیهم السلام (یعنی سانسور)» و «دوم پر کردن محیط از مطالب و اخبار هم سو و هم فکر خود (یعنی شست و شوی مغزی)» بر این اساس، معاویه لعین طی برنامه‌ای بسیار حساب شده، به اقدامات تبلیغاتی در طول حکومت بیست ساله‌اش دست زد که مهم‌ترین آنها عبارتند از: ❌ ترویج بدعت لعن بر حضرت امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام. ❌ جعل روایاتی در فضایل عثمان لعین و دوستداران و پیروان مکتب او. ❌ فضیلت سازی برای شیخین و خود را امین وحی خداوند خواند، برای مقابله با فضایل حضرت امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام. 🔸 معاويه حتى ابن‌عباس را از تفسیر قرآن منع کرد، چرا که بیشتر تفسیر آیات همراه با فضایلی از حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام بود. ابوالحسن مدائنی می‌گوید: معاویه در سال عام الجماعه طی یک دستورالعمل به تمام کارگزارانش در شهرها چنین نوشت: «من حمایت خود را از هرکس که درباره فضایل ابوتراب (علیه السلام) و اهل بیتش (علیهماالسلام) چیزی نقل کند برداشتم.» خُطَبا نیز در هر شهر و روستایی و بر سر منابر بر علی لعن می‌فرستادند و درباره او و اهل بیتش دروغ‌ها می‌گفتند. در میان شهرها کوفه به دلیل کثرت شیعیان بیشتر در رنج و بلا بود. آنگاه معاویه به کارگزاران خود دستور داد تا هرکس از دوستان و پیروان عثمان، مناقب و فضایلی درباره او نقل می‌کند بخود نزدیک کنید و مورد حمایت قرار دهید و نام او و عشیره و روایتی را که نقل کرده برای او ارسال کنند. چون چنین کردند مناقب و نفایل عثمان فضای شهرها را پر کرد، زیرا معاویه در برابر این خدمت، پاداش‌ها و هدایای زیادی به آنان می‌پرداخت تا اینکه معاویه دستورالعمل دیگری داد که فضایل عثمان زیاد شده از این به بعد از مردم بخواهید درباره فضایل صحابه و خلفای نخست (شیخین) روایت نقل کنند و هر فضیلتی را که راویان درباره ابوتراب گفته‌اند، مانند آن را برای صحابه نقل کنند که این برای من خوشتر و روشنی‌بخش دیدگان من است. پس روایات ساختگی درباره صحابه چنان زیاد شد که زنان، دختران، غلامان و کنیزکان را همانند آموزش قرآن با این احادیث آموزش می‌دادند. در این میان فقها و قاضیان و از همه بیشتر قاریان که به خشوع و عبادت تظاهر می‌کردند، برای نزدیکی و بهره‌مندی از مزایا و هدایا، این احادیث ساختگی را انتشار می‌دادند و نسل بعدی که آمدند بِخیال اینکه آنها احادیث درستی است، آن اخبار ساختگی را روایت کردند. 📚شرح نهج البلاغه، ۴/۷۲ و ۱۱/۴۴ 👤 ابن ابی الحدید پس از نقل این مطلب می‌گوید: «ابن عَرَفه معروف به ابن نطفویه که از بزرگان محدثان اهل سنت است در این‌باره می‌نویسد: بیشتر این احادیث ساختگی در فضایل صحابه، به منظور منکوب‌کردن بنی هاشم در دوران حکومت امویان بوده است.» (قد روى ابن عرفة المعروف بنفطويه و هو من أكابر المحدثين و أعلامهم في تاريخه ما يناسب هذا الخبر و قال إن أكثر الأحاديث الموضوعة في فضائل الصحابة افتعلت في أيام بني أمية تقربا إليهم بما يظنون أنهم يرغمون به أنوف بني هاشم.) 📚 شرح نهج البلاغه، ۱۱/۴۶ ⚫️ظهور - ان شاء الله - خیلی نزدیک است⚫️ الهی ‌بِحَقِ ‌السّیدة‌ زِینَب ْ‌سَلٰام ُ‌اَللّهْ‌ عَلَیْها َّ‌عَجّل‌ لِوَلیکَ‌ الغَریبِ‌ المَظلومِ الوَحید الطرید الشرید الفَرَج🤲🏻 ‼️تبــــــــــری واجــــــب است‼️ ید الله فـــــوق ایدیهم #علـــــی یــــــد الله است.. بمیرد دشمن حیــــــدر #علــــــی ولــــــی الله است.. .

✧✿﷽✿✧┅✧⊹┅┄┄ ◼️▪️پژوهشی در باب 🔍 #تفکر_عثمانی در واقعه کربلا قسمت • بیست – پنجم✔️ 🔻بخش دوم: قسمت دوم ☑️ نمادها و شعارهای تفکر عثمانی در کربلا، یکی دیگر از مؤیداتِ عثمانی بودن سپاه دشمن است. لذا به چند نماد و شعارِ مهم اشاره می‌شود: ⬅️ الف) منعِ آب، بارزترین نمود تفکر عثمانی 💢 پیشتر نیز بیان شد که وقتی عثمان لعین محاصره شد، آب را از وی منع کردند و حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام تذکر داد که آب را از احدی نباید منع نمود حتی از عثمان لعین ‌! اما پس از قتل عثمان لعین، قاتلانِ وی شایعه پراکنی کردند که حضرت علی بن ابی طالب علیه السلام عامل قتل عثمان لعین است، در حالی‌که آن حضرت علیه السلام هیچ نقشی در نجات و قتل عثمان لعین نداشتند. لذا عثمانی مذهبان سیاستی اتخاذ کردند که "همانطور که عثمان با لب تشنه کشته شد، شیعیان و علویان نیز باید اینگونه کشته شوند."❗️ بعنوان نمونه می‌توان منعِ آب از سپاه حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام در جنگ صفین را بیان کرد‌؛ چه آنکه "ولید بن عقبة" گفت: این در انتقام از تشنه لب بودن عثمان بود. وقعة الصفین، ص ١٦١ 👈🏻 اما این ادعا: "تشنه بودنِ عثمان" بطور کامل ثابت نیست؛ چرا که شواهد و گزارشاتی موجود است که آب را به وی رساندند و او از آب استفاده کرد! ریاض النضرة، ٣/٨٧ 🔹نمونهٔ دیگرِ منعِ آب، در شهادت "محمد بن ابی بکر و مسلم بن عقیل" رضوان الله علیهم است که آنان را از نوشیدن آب منع نمودند! (مقاتل الطالبیین، ص ٦٦، شرح نهج البلاغه، ابن أبی الحدید، ٦/٨٧) 🔴 اما بارزترین و شدیدترین دستور منع آب، در کربلا بود. سیاست سپاه یزید لعین از ابتدا بر آن بود که آب را بر سپاه امام علیه السلام ببندند، مانند جنگ صفین. این نشانه‌ای از اشتراکِ تفکرِ دو حاکم و اتباع آنان یعنی معاويه و يزيد و اتباعشان لعنهم الله می‌باشد. در کربلا چندین بار دستور منع آب صادر شد که نشان از اهمیتِ این مسئله نزد سپاه یزید لعین دارد. اما شديدترینِ آن، دستور "ابن زیاد ملعون" از طريق نامه به "ابن سعد ملعون" لعنهم الله است که در شب هفتم محرم عملی شد. مضمون آن نامه چنین است: «میان حسین (علیه السلام) و سپاهش و آب جلوگیری کن و نگذار قطره‌ای از آن را بچشند، چنانکه با عثمان، آن مرد پاک و پرهیزکار چنین کردند!» (تاریخ طبری، ٤/٣١٤ مقتل خوارزمی، ١/٣٤٦ الارشاد، ٢/٨٥) 👈🏻 این نامه از بارزترین نمودهای تفکرِ عثمانیِ سپاه یزید لعین است. آنچه حائز اهمیت این است که: ابن زیاد لعنه الله که قصد دارد انتقام عثمان لنگ لعین را بگیرد، باید خواسته‌اش را توسط اشخاصی عملی کند که آنان نیز چنین عقیده‌ای داشته باشند؛ لذا او می‌داند سپاهش که در کربلا برای قتال با علویان صف کشیده‌اند، عقیده‌ای چون عقیده او دارند و دستور و خواسته‌اش را بنحو احسن عملی خواهند کرد. ⚫️ظهور - ان شاء الله - خیلی نزدیک است⚫️ الهی ‌بِحَقِ ‌السّیدة‌ زِینَب ْ‌سَلٰام ُ‌اَللّهْ‌ عَلَیْها َّ‌عَجّل‌ لِوَلیکَ‌ الغَریبِ‌ المَظلومِ الوَحید الطرید الشرید الفَرَج🤲🏻 ‼️تبــــــــــری واجــــــب است‼️ ید الله فـــــوق ایدیهم #علـــــی یــــــد الله است.. بمیرد دشمن حیــــــدر #علــــــی ولــــــی الله است..