پیامدهای ناگوار چشم چرانی/ پیامبر (ص) مرد و زن چشم چران را لعنت می کند بدون شک مهمترین گناهی که دیدگان آدمی مرتکب می شود و بزرگترین حرامی که آدمی از ناحیه چشم بدان آلوده می شود نگاه به نامحرم است. نگاه ناپاک روح و روان آدمی را در بر می گیرد، انسان را برای گناه آماده می کند و از مسیر تعالی باز می دارد. همین پیامدهای سوء باعث شده که آیات و روایات زیادی مردم را به تقوای چشم دعوت می کنند و از نگاه های حرام و زهرآگین شیطان منع می نمایند. همه ما باید توجه کنیم که شیطان همیشه با روش ها و راه های گوناگون به فریب دادن انسانها می پردازد که یکی از این راه های گمراه کننده "چشم چرانی" است؛ امری که متاسفانه در جامعه ما هم وجود دارد و گاهی باعث مشکلات خانوادگی و اختلافات می شود. چشم چرانی برای انسان اثرات مخربی دارد، از جمله اینکه انسان را به خودنمایی ترغیب خواهد کرد. هر نعمتی که خداوند در اختیار انسان قرار داده به گردن انسان حق و حقوقی دارد و انسان نباید از این نعمات و حقوق الهی غافل باشد. بدی چشم چرانی آنقدر زیاد است که پیامبر اسلام (ص) می فرمایند: زنای چشم نگاه کردن است. (1) اگر انسان از چشم خود بدرستی مراقبت نکند و چشم خود را آزاد بگذارد دچار عواقب بد دنیوی و اخروی می شود. بسیاری از نگاه ها برای انسان ندامت و بدبختی به بار می آورد و انسان در همه حال باید از نگاه خود مراقبت به عمل آورد و چشم خود را به منظره های حرام آلوده نکند. رسول اکرم (ص) در ضمن روایتی فرموده اند: چشم چرانی تیری است زهرآلود که از ناحیه شیطان که ایمان را هدف می گیرد.(2) نگاه آلوده مساوی است با فاصله گرفتن از رحمت خداوند اگر آدمی نگاهی ناپاک و آلوده داشته باشد از رحمت الهی دور خواهد شد و لعنت خداوند شامل حال او خواهد شد. پیامبرگرامی اسلام (ص) می فرمایند: خداوند لعنت کند مردان و زنان هوس باز و چشم چران را. همچنین حضرت محمد (ص) می فرمایند: بین زنان و مردان فاصله و جدایی ایجاد کنید، زیرا زمانی که دیدار و نگاه ها رد و بدل می گردد و با هم رفت و آمد داشتند در جامعه درد بی درمان بوجود می آید.(3)   پیامبر بزرگوار اسلام در جایی دیگر (ص) می فرمایند: خشم خدا بر زن شوهرداری که به غیر از همسرش به نامحرمی چشم بدوزد. شدیدتر است پس در آن صورت خداوند متعال تمامی اعمال نیک او را بیهوده و باطل سازد.(4) تاملی در احادیث بالا که همگی از پیامبر اسلام (ص) هستند بر این نکته مهم تاکید دارد که آدمی در هر حال باید عنایت داشته باشد پاک نگه داشتن چشم مقدمه حفظ دامن از هر نوع آلودگی به حرام (از قبیل زنا و ...) است و این به ویژه در جوانی که در اثر طغیان غریزه شهوت زمینه آلودگی فراهم تر است ضروری تر و حساس تر است. --------------------- 1- نهج الفصاحه، صفحه 325 2- اسرار الصلاه، صفحه 145 3- کشف الغفاء، جلد یک، صفحه 279 4- وسائل الشیعه، جلد 14، صفحه 172

جوانی هستم حدود 23 ساله و مجرد و دانشجو در بسیاری از زمان ها چشمم به این طرف و آن طرف می چرخد و به دلیل این حرکات بی فایده ذهنم بسیار درگیر می شود و شاید خیلی گناه هم کرده باشم دو درخواست از حضرتعالی دارم :  1. برای درمان هرزه گی چشم که خیلی اوقات ناخواسته است چه کنم ؟  2. برای آزاد شدن ذهنم از درگیری های بی فایده و مضر چه پیشنهادی دارید؟ ضمنا التماس دعای زیاد دارم استاد جاودان فرمودند: ازدواج راه علاج خوبی است اما به تنهائی کافی نیست. نمازتان را درست کنید وضو و غسل و قرائت و سائر مسائل نماز را به خوبی یاد بگیرید که کار مشکلی نیست. بعد هم نماز را اول وقت بخوانید. ثالثاً قرآن زیاد بخوانید.سعی کنید در روز یک جزء یا حتی بیشتر قرآن قرائت کنید که در معالجه هر دو مشکل شما تأثیر فراوان دارد. و همینطور توسل جدی به امام زمان علیه السلام راه بسیار موثری می باشد.

🍁‍ کفـــاره گنــــ🔥ـــاهان 🍁‍ روایت شده از امام صادق علیه السلام که رسول خدا فرمودند : خدای تبارک و تعالی میفرمایند: هیچ بنده گنهکاری را وارد بهشت نمےکنم ، مگر اینکه او را به مرض و بیماری مبتلا مےکنم تا کفاره گناهانش باشد و اگر گناهانش با آن بیماری پاک نشد و زیادتر از آن بود ، کسی را بر او مسلط مےکنم که بر او ظلم کند تا کفاره گناهانش باشد، رزق و روزی اش را کم مےکنم تا کفاره گناهانش باشد و اگر این نیز برای کفاره گناهانش کافی نبود جان گرفتن او را سخت مےکنم و یا در قبر بر او سخت مےگیرم، تا وقتی که بدون هیچ گناهی نزد من آید و او را وارد بهشت ڪنم. (پس اگر کسی غرق در گناه بود و سلامتی، نعمات خداوند و ثروت فراوان بر وی همچنان تداوم داشت بدان که خداوند بااین کار وی را گمراه کرده تا بزودی بعداز مرگش به شدیدترین عذابها مجازات کند). 👌خیلی از سختیها و مشکلات و مصائب دنیا پاک کننده و کفاره گناهان می باشد ‌‌‌‌

شگفتا که شخصی با آوردن دو شاهد حقش را می‌گیرد اما علی بن ابی طالب (ع) با ده هزار شاهد حقش ضایع شد

گناهان مخصوص قلب مقصود از «خطرات» كه جمع «خَطْرة» است آن چیزهایی است كه در دل خُطور می‌کند؛ خواه خطوری که بدون سابقه و ابتدائاً به دل برسد یا مطالبی که سابقاً آنها را می‌دانسته و مجدّداً به یاد آورده است و همین خاطره‌هاست كه منشأ افعال انسان می‌گردد. (۲۲) اَللّهُمَّ وَ اِنِّی اَتُوبُ اِلَیکَ مِنْ كُلِّ ما خالَفَ اِرادَتَکَ، اَوْ زالَ عَنْ مَحَبَّتِکَ مِنْ خَطَراتِ قَلْبِی وَ لَحَظاتِ عَینِی وَ حِكایاتِ لِسانِی تَوْبَةً تَسْلَمُ بِها كُلُّ جارِحَةٍ عَلَى حِیالِها مِنْ تَبِعاتِکَ وَ تَأْمَنُ مِمّا یخافُ الْمُعْتَدُونَ مِنْ اَلیمِ سَطَواتِكَ‏. بارالها! من از تمام خواطر و اندیشه‌های قلبم و از جمیع نگاه‌های چشمم و گفتارهای زبانم كه بر خلاف اراده‌ی تو و یا بر كنار از حدّ محبّت تو باشد توبه می‌كنم و به سوی تو باز می‌گردم، بازگشتی و توبه‌ای كه بر اثر آن، یكایک اعضاء و جوارحم به طور جداگانه و مستقل از عقوبت‌های تو سالم بماند و از سطوت‌ها و قهّاریّت‌های دردناكت كه بیدادگران از آن می‌هراسند ایمن گردد. شرح و توضیح: مقصود از «خطرات» كه جمع «خَطْرة» است آن چیزهایی است كه در دل خُطور می‌کند؛ خواه خطوری که بدون سابقه و ابتدائاً به دل برسد یا مطالبی که سابقاً آنها را می‌دانسته و مجدّداً به یاد آورده است و همین خاطره‌هاست كه منشأ افعال انسان می‌گردد. یعنی «خاطره»، دل را به هیجان می‌آورد و در آن میل و شوق و اراده ایجاد می‌نماید و به دنبال آن، اعضای بدن به حركت درآمده، كاری نیک یا بد از وی صادر می‌شود. الهام و وسواس خاطرات قلبی انسان بر دو نوع است؛ یک نوع آن از سنخ «الهامات مَلَکیّه» است كه آدمی‌ را به سوی اعمال نیک سوق می‌دهد و نوع دیگر از سنخ وساوس شیطانیّه است كه منشأ اعمال زشت می‌گردد. در حدیثی كه از رسول خدا(ص) نقل شده آمده است: فِی الْقَلْبِ لَمَّتانِ. لَمَّةٌ مِنَ الْمَلَکِ؛ اِیعادٌ بِالْخَیْرِ وَ تَصْدیقٌ بِالْحَقِّ. فَمَنْ وَجَدَ ذلِکَ، فَلْیَعْلَمْ اَنَّهُ مِنَ اللهِ، فَلْیَحْمَدِ اللهَ وَ لَمَّةٌ مِنَ الْعَدُوِّ، اِیْعادٌ بِالشَّرِّ وَ تَکْذیبٌ بِالْحَقِّ وَ نَهْیٌ عَنِ الْخَیْرِ. فَمَنْ وَجَدَ ذلِکَ، فَلْیَتَعَوَّذْ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ. ثُمَّ تَلا: الشَّیْطانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ...؛[١] در دل انسان دو نوع اندیشه است؛ اندیشه‌ای است از «مَلَک» که نوید به خیر می‌دهد و حق را تصدیق می‌كند. هر كس چنین اندیشه‌ای در خود یافت، بداند كه از خداست و خدا را شكر كند و اندیشه‌ای است از دشمن كه وعده‌ی شر می‌دهد و حق را تكذیب می‌كند و از خیر باز می‌دارد. هر كس چنان اندیشه‌ای در خود یافت، از شیطان به خدا پناه ببرد. آنگاه آن حضرت این آیه را تلاوت كرد كه: «اَلشَّیْطانُ یَعِدْکُم الْفَقْر...» شیطان شما را از فقر می‌ترساند و به کار زشت وا می‌دارد...[٢] قلب، گناهان مخصوص به خود دارد در این تردیدی نیست که اخلاق رذیله و خوهای زشت كه به صورت «مَلَکات» در نفس آدمی‌ رسوخ می‌كنند ـ از قبیل: كبر، عجب، ریا، نفاق، بخل، سوءظن و حسد ـ در عالم آخرت موجب عذاب انسان می‌گردند. زیرا بر اثر این صفات خبیثه، قذارت و ظلمت خاصّی در جوهر روح حاصل می‌شود كه جز با عذاب الیم جهنّم مُسانخت[٣] با چیز دیگری در آن نمی‌ماند! و این نیز روشن است كه ملكات رذیله و صفات زشت راسخ در قلب از افعالِ مستقیم خودِ د قلب است؛ آنچنان كه سایر اعمال از افعال اعضاء و جوارح انسان است. چنان كه قرآن كریم می‌فرماید: ...إنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ اُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً؛[٤] ...حقیقت آن كه گوش و چشم و دل، تمامشان [در روز حساب] مورد بازخواست قرار می‌گیرند. و بدیهی است كه مسئولیّت جداگانه‌ی «دل» در ردیف گوش و چشم، مربوط به اعمال مخصوص به خودِ قلب است كه همان اعتقادات سخیفه و اخلاق رذیله و نیّت‌های نارواست که باز در آیه‌ی دیگر می‌فرماید: ...وَ لکِنْ یُؤاخِذُکُمْ بِما کَسَبَتْ قُلُوبُکُمْ...؛[٥] ...خداوند، شما را به آنچه دل‌هایتان كسب نموده است مؤاخده می‌كند... از این آیه‌ی كریمه نیز استفاده می‌شود كه «دل»، مستقلاً دارای کسب و كار مخصوص به خود می‌باشد و آن همان تصمیمات قاطعه و صفات راسخه‌ی در قلب است كه با اختیار خود انسان در دل جایگزین می‌گردد و احیاناً منشأ صدور اعمال از اعضاء و جوارح می‌شود. همچنین در جای دیگر گناه را نسبت به «قلب» می‌دهد و می‌فرماید: ...وَ لا تَکْتُمُوا الشَّهادَةَ وَ مَنْ یَکْتُمْها فَإنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ...؛[٦] ...شهادت [و گواهی بر حقوق مردم] را كتمان نكنید و هر كس آن را كتمان نماید قلبش گناهكار است...

شرح و توضیح: توبه‌ی كامل با خشیت قلب و ارتعاش بدن همراه است. امام(ع) در این فراز از دعا به لزوم تواضع و خشیت و انكسار به هنگام توبه و انابه‌ی انسان گنهكار اشاره فرموده است. اگر بنده‌ی مُذنِب[١٠] عاصی توجّهی به عواقب شوم اعمال و اخلاق زشت خویشتن بنماید و صحنه‌ی هول‌انگیز روز حساب و جزا را به‌نظر بیاورد كه چگونه همه از او دست كشیده و در محكمه‌ی عدل و حق تنهایش گذاشته‌اند؛ او مانده است و كوله‌باری سنگین از معاصی شرم‌آور آتشبار! اینجاست كه احساس غربت و بی‌كسی كرده و قلبش فرو می‌ریزد و اعضای بدنش به ارتعاش در می‌آید و با اضطراری تمام به استرحام[١١] از خداوند غفّار می‌پردازد. در حدیث آمده است كه به عیسای مسیح(ع) فرمودند: یا عیسَی، اُدْعُنی دُعاءَ الْغَریقِ الَّذِی لَیْسَ لَهُ مُغیثٌ؛[١٢] ای عیسی، آنچنان مرا بخوان كه انسان در حال غرق شدن كه فریادرسی ندارد مرا می‌خواند. آری؛ دعا حال می‌خواهد و حُرقَتِ[١٣] جان و انقلاب درون. چه آن كه ابتهال و تضرّع از سوز دل برمی‌خیزد که گفته‌اند: آب كم جو تشنگی آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست هر چه رویید از پی محتاج رُست تا بیابد طالبی چیزی که جُست هر كه جویا شد بیابد عاقبت  مایه‌اش درد است و اصل مرحمت

آیا انصافاً ما دارای چنین حالی هستیم؟ خدایا! نمی‌دانیم آیا ما حق داریم این فقرات از دعا و نظایر آن را به زبان بیاوریم با آن كه حقیقت آن را در خود نمی‌بینیم؟ آیا انصافاً در موقع خواندن خدا و التماس به درگاه خدا از خوف خدا قلبمان می‌تپد و اركان بدنمان می‌لرزد كه می‌گوییم: وَ جیبَ قَلْبِی مِنْ خَشْیَتِکَ وَ اضْطِرابَ اَرْکانی مِنْ هَیْبَتِکَ؛ و اگر چنین نیستیم پس چه می‌گوییم؟ آیا لفظی است خالی از معنا و یا دروغی است روشن و رسوا؟ و نستجیر بالله من هذا! ای خداوند مهربان، تو خود عنایتی فرما و این فراز از دعا را به گونه‌ی «نقل قول» از زبان اماممان(ع) و امید رسیدن به این مقام از ما بپذیر و توفیق نیل به این حال و مقام را به ما هم عنایت فرما. اِنَّکَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ وَ اِنَّکَ اَنْتَ اَکْرَمُ الاَکْرَمین؛ آن سمیعیّ تو و اِصغای تو  و آن تفضّل‌های جان‌افزای تو و آن نیوشیدن كم و بیش مرا  عشوه‌ی جان بداندیش مرا قلب‌های من كه آن معلوم تو است  بس پذیرفتی تو چون نَقدِ دُرست پی‌نوشت‌ها   [١]ـ المحجّة‌البیضاء، ج ٥، ص ٤٨. [٢]ـ سوره‌ی بقره، آیه‌ی ٢٦٨. [٣]ـ مسانخت: تناسب و سنخیّت. [٤]ـ سوره‌ی اسراء، آیه‌ی ۳۶. [٥]ـ سوره‌ی بقره، آیه‌ی ۲۲۵. [٦]ـ سوره‌ی بقره، آیه‌ی ۲۸۳. [٧]ـ تحف‌العقول، ص ٦٥. [٨]ـ لسان العرب. [٩]ـ المنجد. [١٠]ـ مُذنب: گناهکار. [١١]ـ استرحام: رحمت‌طلبی. [١٢]ـ تحف‌العقول، ص ٣٧٠. [١٣]ـ حُرقت: سوزش.

🔴 آزمون_غیبت 🔹 امام رضا علیه السلام درباره آزمایش در دوران غیبت می فرماید: «آنچه گردن های خود را به جانبش دراز کرده اید [تشکیل حکومت آل محمد(ص)] اتفاق نمی افتد، تا این که مشخص شوید و امتحان گردید و باقی نمی ماند از شما مگر اندکی». (ارشاد مفید ج۲ ص۳۷۵) ♦️ مهم ترین انگیزه ای که سبب می گردد در دوران غیبت، دینداران با آزمایش های اعتقادی و عملی بسیار روبه رو گردند، عبارتند از: 🔹گسترش زمینه های ناباوری، 🔹افزایش انگیزه های انحراف و گریز از دین، 🔹ستیزه جویی ها با دینداری. ✅پس قانون آزمایش وغربال شدن مؤمنان، در شکوفا شدن حق جویی وخلاصی دینیِ دینداران و شایستگی برای حضور در جهادی فراگیر و سخت در رکاب حضرت مهدی نقشی اساسی و زیر بنایی دارد.

اگه خدا بود تو این مملکت وضع مااینجور نبود! 🎙#استاددانشمند