👽 جایگاه پیامبران در اندیشهٔ رائل(2) 1️⃣ #رائل روشی عوام‌فریبانه را برای هم‌سو جلوه‌دادن آیین خود با تعالیم #انبیاء در پیش می‌گیرد؛ اما دیری نمی‌پاید که با اعلام پیش‌فرض‌هایش برای به رسمیّت‌شناختن ادیان، توخالی‌بودن ادعایش نمایان می‌شود. 2️⃣ او ابتدا سعی می‌کند پیامبران را فرستادگانی از جانب #الوهیم معرفی کند، اما از آنجا که شبه‌آیین #رائلیان تفاوت ماهوی با ادیان الهی دارد، برای توجیه این فاصلهٔ عمیق، مدّعی می‌شود که تنها او بنا به الهامات خالقین فضائیش قدرت رمزگشایی از مطالب کتاب‌های مقدس را یافته و جز اندکی که به او الهام شده، بقیهٔ مطالب به‌ویژه در انجیل، حرف‌های بیهوده و شاعرانه‌ای بیش نیستند و دست‌آخر هم به این نتیجه می‌رسد که دیگر هیچ احتیاجی به اجرای احکام مذهبی نیست و اعتقاد به ادیان، تنها برای درک آرامش درونی و عشق‌ورزی به الوهیم کافی است. 3️⃣ رائل کم‌کم پا را از این هم فراتر گذاشته و مسألهٔ #عصمت پیامبران را نشانه می‌گیرد و آنها را انسان‌هایی فراموش‌کار، دروغ‌گو و مروّج #خرافه (برای پی‌نبردن مردم به اسرار الوهیم)، و خود را پیامبر دوران طلایی دانش و ناجی بشر از خرافه‌های دینی معرفی می‌کند. 4️⃣ او از پیامبران به‌عنوان انسان‌هایی ابتدایی یاد می‌کند: 👈 «نسبت به ما، یوحنا مرد ابتدایی بود و همین‌طور موسی و عیسی و تمام پیامبران ما قبل از این که ما به آنها به اندازه‌ی کافی اطلاعات و معلومات در اختیارشان بگذاریم که آنها را قادر به درک و فهم این موضوع بکند که تمام کارهایی را که انجام دادیم، برای به دست‌آوردن مهارت کامل در هنر و فنون تغییر شکل‌دادن ماده بوده است». https://eitaa.com/antihalghe