⛔️رسمی و غیررسمی دوگانهای غلط انداز پخش مستند »غیررسمی« از دیدارهای مقام معظم رهبری با نخبگان، صنوف و اقشار، قضاوتهای مختلفی را به همراه داشت. اصل این اقدام هم قابل تقدیر است و هم قابل تکرار. قبل از ورود به بحث، از سازندگان آن خصوصاً جوان خوشنام و مؤمن کشورمان جناب صدری نیا تشکر میکنم. آنچه در ادامه خواهد آمد، ارزش این زحمت را تقلیل نمیدهد، اما میتواند به استمرار این تجربه کمک کند. ارائه دوگانه رسمی و غیررسمی از رهبری و دوگانه شخصیتی یا رفتاری از ایشان ارائه کردن نوعی انحراف ادراکی است شاخص رسمی بودن چیست که اینجا غیررسمی بودن را تجویز کردیم؟ سؤال اساسی این است که کدام یک از رفتارها و اتفاقات نشان داده شده در این مستند دهها بار در آنچه فعالً رسمی گفته میشود، مشاهده نشده است؟ آیا شوخی، انتقاد، خنده و طنز فقط در جلسات این سه سال اتفاق افتاده است و در آنچه رسمی میگوییم وجود نداشته است؟ رهبری حتی در جلسه هیئت دولت با ایشان شوخی نکرده اند؟ نگارنده در بیش از 10 دیدار دانشجویی حضور داشته ام که از وسط جمعیت فردی بلند شده و انتقاد کرده است یا رهبری با دانشجویی شوخی کرده اند یا نکته ای را فرموده اند که همه خندیده اند. با شعرا از دوران ریاست جمهوری جلسات مستمر داشته اند و شعرهای طنز شاعران و پاسخ های رهبری هنوز هم در شبکه های اجتماعی قابل دسترس است. پس شاخص رسمی و غیررسمی چیست؟ اگر نامگذاری غیررسمی براساس امکانپذیر نبودن پخش جلسه بوده است که خود مستند این ملاحظه را باطل میکند. رهبری نه دیپلمات است و نه اهل تشریفات، اصولا رسمی بودن و تشریفاتی بودن همدیگر را معنا میکنند، اما از نگاه دوست و دشمن، مقام معظم رهبری هیچ موقع اهل تشریفات نبوده اند. زی طلبگی، سادگی، بیتکلف بودن، صادقانه سخن گفتن و شنونده بودن سیره مقام معظم رهبری است. آیا این خصلت ها قابل تقسیم به رسمی و غیررسمی است؟ حتی دیدارهای خارجی ایشان از جهت مکان، چینش محیط و نوع سخن با جلسات داخلی تفاوتی ندارد؛ لذا چه اصراری داریم رهبری را دوگانه تصویر نماییم؟ رابطه رهبری و ملت به تعبیر حضرت آیت خامنه ای یک محبت دوطرفه است، حال باید پرسید این محبت رسمی ابراز میشود یا غیررسمی؟ نقد دوم به این مستند ارائه بخشی بسیار کوتاه از جلسه ای سه، چهار ساعته است، جلسه چهار ساعته در یک الی دو دقیقه ارائه شده است. اگر ۵۲ نشست مبنای این مستند است، یعنی حدود 110 ساعت گفتگو را در یک ساعت خالصه کرده ایم و فشردگی مستند القای تیزر تبلیغاتی مینماید. تبلیغات نه با روحیه رهبری که ما میشناسیم سنخیت دارد و نه ایشان و نظام به این تبلیغ نیاز دارد. چه اشکال داشت مثالً پنج جلسه هنرمندان در یک مستند، جلسات فلان صنف در یک مستند و ۵۲ جلسه در چند مستند آورده میشد که مخاطب احساس نکند دوربین را در یک اتاق چرخانده اند و تمام. اگر طراحان یا ایده پردازان این مستند، قصد ارائه تمایز داشتند یا دارند، به جای دوگانه نشان دادن رهبری،میتوانستند مدل های دیگری را نامگذاری کنند، مثالً »جمعهای کوچک«، »تریبون دست حاضرین«، »نشست موضوعی«، »نشست تخصصی« و »نشستهای آسیبشناسی« با این نشستها سنخیت بیشتری دارد. نگارنده که خود در این جلسات شرکت کرده ام، باور دارم که حجم این جلسات در سه سال اخیر بیشتر شده، اما اینطور نیست که در 10سال گذشته هر آنچه بوده، رسمی بوده است و طوری القا شود که گویی آنچه رسمی است اشکالی دارد و بار ارزشی آن منفی است. مشابه این مستند میتواند در خصوص جلسات درس خارج رهبری، سفرهای استانی، سرکشی از خانواده شهدا و دیدارهای خارجی نیز اتفاق بیفتد، اما یک رهبر است با تنوع مخاطب ولی رسمی و غیررسمی نیست. ✍عبدالله گنجی #مستند_غیر_رسمی https://eitaa.com/antinofoozeqom