"عبادت و نماز" نشانة محبت چیست؟ یاد، فداکاری، ایثار، از خود گذشتن، از خواستة دل در راه محبوب گذشتن، لذت ذکر، علاقه به حضور و دیدار.... نماز و عبادت، جلوه ای از همه این هاست؛ ابراز عشق و نیاز، قدرشناسی و شکر نعمت و سپاس و ستایش است. پیوسته اهل نماز و بندگی بودن، درخت «حب خدا» را ریشه دارتر می کند. خداوند به #حضرت_موسی علیه السلام فرمود: «دروغ می گوید کسی که می پندارد مرا دوست دارد؛ اما چون شب فرا می رسد، می خوابد و به مناجات با من نمی پردازد. مگر نه این که هر دوستی، خواهان خلوت با حبیب خویش است»؟ برخیز که عاشقان به شب راز کنند گِرد بر و بام دوست، پرواز کنند عبادت و نمازی که از سوی محبت و معرفت باشد، نهال «محبت الله» را آبیاری می کند و مؤمن با هر نماز، علاقه مندتر می شود و با هر عبادت، به محبوب نزدیک تر می شود. جدّیت و اهتمام به نماز، ابراز شوق به دعا و نیایش، التزام جدی و مداوم به مراعات اول وقت و سحرخیزی و خلوت و انس و تلاوت و ذکر. .. افزاینده این محبت است. این کلیدها را همراه داشته باشیم و خانة دل را از اغیار، پیراسته سازیم؛ تا حب #خدا در آن جایی داشته باشد.